2020 01 18 Al Ayre Espanol

Za 18 jan 2020
Grote Zaal
19.00 uur college
20.15 uur concert
Serie Oude
Muziek
Al Ayre Español
Het Spaanse barokvuur
Met college van Jan Van den Bossche
Het gratis beschikbaar stellen van dit digitale
programmaboekje is een extra service
ter voorbereiding op het concert. Het is
uitdrukkelijk niet de bedoeling deze versie
tijdens het concert te raadplegen via uw mobiele
telefoon. Dit is namelijk zeer storend voor de
andere concertbezoekers.
Bij voorbaat dank.

Programma
Al Ayre Español
Het Spaanse barokvuur
Met college van Jan Van den Bossche
María Espada sopraan
Marianne Beate Kielland mezzosopraan
Eduardo López Banzo klavecimbel en leiding
Al Ayre Español:
Alexis Aguado viool
Kepa Artetxe viool
Daniel Lorenzo altviool
Guillermo Turina cello
Xisco Aguiló contrabas
Juan Carlos de Mulder aartsluit
Serie Oude
Muziek
Za 18 jan 2020
Grote Zaal
19.00 uur college
20.15 uur concert
College
19.00 - 19.45 uur
ca. 45 minuten
Door Jan van den Bossche
Concert
20.15 - 21.55 uur
ca. 30 minuten voor de pauze
ca. 50 minuten na de pauze
Dit concert is mede mogelijk
gemaakt door het Spaanse
ministerie van cultuur en INAEM
Bent u niet vergeten uw mobiele
telefoon uit te zetten?
Dank u wel.
2

Programma
Georg Friedrich Händel (1685 - 1759)
Sonate in G op. 5 nr. 4 HWV 399 (1739)
··
Allegro – A tempo ordinario – Allegro non presto -
··
Passacaille - Gigue – Menuet
Pietro Antonio Locatelli (1695 - 1764)
Sinfonia funebre in f
··
Lamento. Largo
··
Alla breve ma moderato
··
Grave
··
Non presto
··
La consolatione. Andante
Pauze
José de Nebra (1702-1768)
Miserere
··
Miserere mei Deus
··
Amplius lava me
··
Tibi soli peccavi
··
Ecce enim veritatem
··
Auditui meo
··
Cor mundum crea
··
Redde mihi
··
Libera me
··
Quoniam si voluisses
··
Sacrificium Deo
··
Tunc acceptabis
··
Tunc imponent
3

College
De zegetocht van de
Napolitaanse stijl in de 18e eeuw
College door Jan Van den Bossche
Een eeuw lang domineerde de Napolitaanse
stijl de operahuizen van Lissabon tot
Petersburg. Maar ook buiten de opera
waren de Napolitaanse componisten
toonaangevend. Het Stabat Mater van
Pergolesi kende talloze navolgers, waaronder
De Nebra in Madrid en Bach in Leipzig. De
beroemde Franse Italië-reiziger Charles de
Brosses noemde Napels in 1739 niet voor
niks de muzikale wereldhoofdstad.
Jan Van den Bossche
Jan Van den Bossche studeerde
koordirectie aan het Koninklijk
Conservatorium van Gent. Hij verdiepte
zich vervolgens in de oude muziek in
Wenen, waar hij onder andere viola da
gamba studeerde.
Van 2000 tot 2009 was hij werkzaam bij de
Organisatie Oude Muziek in Utrecht, eerst
als programmeur en vanaf 2003 als directeur.
Daarna was hij artistiek directeur van het
Festival de Música Antigua. In 2012 werd Van
den Bossche directeur van de Nederlandse
Bachvereniging, waar hij het meerjarige
project All of Bach onder zijn hoede had. Bij
zijn afscheid in 2017 waren inmiddels meer
dan 300 werken van Bach gepubliceerd
op de website All of Bach. In de periode
2007-2011 was hij ook actief als regisseur
en maakte met de Compagnie Bischoff
vijf muziektheatervoorstellingen. Van den
Bossche werkt nu als freelance dramaturg en
publicist en was in 2018 artistiek leider van
het nieuwe Festival Veenhuizen in Drenthe.
4

Toelichting
Georg Friedrich Händel, Pietro Antonio Locatelli en José de Nebra: drie componisten die
een veelzijdig beeld geven van de Europese muziek in de achttiende eeuw.
Goed verkoopbare kamermuziek van
Händel
Allereerst is daar de kosmopoliet Georg
Friedrich Händel: afkomstig uit Duitsland,
al op jonge leeftijd succesvol in Italië en al
snel ook in Engeland. In Londen liep het
publiek massaal uit voor Händels grote
Italiaanse opera’s, een genre waarmee men
in Engeland nog niet eerder kennismaakte.
Maar niet iedere opera was een succes en
na een aantal flops besloot Händel met
het componeren van Italiaanse opera’s te
stoppen. Dat bracht hem wel in financiële
problemen, omdat hij niet alleen de
componist van de opera’s was maar ook de
directeur van het theater waar ze werden
opgevoerd. Maar de Engelsen hadden ineens
genoeg van de lange en serieuze opera’s in
het Italiaans en snakten naar iets anders.
The Beggar’s Opera van Johann Christoph
Pepusch, een toneelstuk met eenvoudige
liedjes op Engelse tekst, sloeg in als een bom:
dát wilden de mensen horen.
Händel moest het financiële gat vullen dat
het faillissement van zijn theater achterliet
en dat deed hij door het publiceren van goed
verkoopbare kamermuziek. Hij had dat genre
tot dan toe wel beoefend; in Rome speelde
hij in tal van ensembles in de paleizen van
de kardinalen, maar omdat hij zo’n succes
had met zijn opera’s was er geen noodzaak
om zijn kamermuziek te publiceren. Er zijn
een aantal opusnummers kamermuziek
met sonates voor viool, blokfluit, hobo en
dwarsfluit en ook triosonates voor twee
instrumenten en basso continuo. In de
vandaag uitgevoerde triosonate, misschien
inderdaad al gecomponeerd in Rome, horen
we duidelijk de invloed van Arcangelo Corelli.
De triosonates van Corelli hadden vanaf 1690
een enorme impact en circuleerden door
heel Europa. Händel en Corelli kenden elkaar
goed, beiden waren belangrijke figuren in
het Romeinse muziekleven. Het spreekt dus
vanzelf dat Händel zich – als de vandaag
uitgevoerde triosonate inderdaad al in Rome
is ontstaan – sterk heeft laten leiden door de
composities van Corelli in dit genre. Het is
een sonata da camera, wat betekent dat er
naast gewone sonatedelen ook dansvormen
voorkomen.
Locatelli: Italiaanse muziekmeester in
Amsterdam
Ook Pietro Antonio Locatelli was een
kosmopoliet. Hij werd geboren in Bergamo,
ging als jonge man in Rome en Venetië
werken, bracht een aantal jaren in Duitsland
door en streek in 1729 neer in Amsterdam
waar hij zijn hele leven zou blijven. Hij koos
voor Amsterdam vanwege het hoge niveau
van de muziekdruk daar. Vele Italiaanse
componisten, onder wie ook Antonio Vivaldi,
lieten hun muziek in Amsterdam drukken,
ook als ze daar zelf nooit kwamen. Voor
Locatelli bood Amsterdam, waar hij gevestigd
was als ‘Italiaensch muziekmeester’, ook
grote mogelijkheden om zijn ándere passie
uit te leven: die van boekenverzamelaar.
5

Toelichting
Als componist is hij vooral bekend geworden
met zijn halsbrekend virtuoze vioolconcerten.
Hij was in de luxe positie dat hij niet, zoals
vrijwel al zijn componerende tijdgenoten,
in dienst was van een hof of kerk. Hij had
dus geen verplichting tot het schrijven van
kerkmuziek of opera’s en kon volledig zijn
eigen gang gaan. Dat resulteerde in een klein
maar buitengewoon veelzijdig oeuvre van
acht opusnummers van louter instrumentale
muziek. Zijn concerti grossi en triosonates
modelleerde hij nog helemaal naar het
voorbeeld van Corelli maar hij schreef ook
twaalf fluitsonates in galante stijl die je
eerder zou verwachten van een componist
als Johann Joachim Quantz. Die was, als
hoffluitist van Frederik de Grote in Pruisen,
dan ook zeer enthousiast over Locatelli’s
fluitsonates.
Locatelli kreeg van de staten Holland en
West-Friesland het privilege om zijn eigen
muziek uit te geven en hij verdiende flink
geld met de verkoop daarvan. Dat geld
investeerde hij dan weer in zijn enorme
boekencollectie. Met het muziekleven in
Amsterdam bemoeide hij zich ondertussen
nauwelijks. Hij had geen vioolleerlingen
maar hij gaf wel iedere week huisconcerten.
Hij was een perfectionist en hij duldde
geen professionele musici in het publiek
bij zijn concerten, bang als hij was om
fouten te maken. Daardoor laadde hij wel de
verdenking op zich dat hij als violist helemaal
niet zo’n virtuoos was als hij voorgaf te
zijn. Maar als componist had Locatelli wel
degelijk een internationale uitstraling en hij
had, net als Händel, een fijne neus voor de
ontwikkelingen elders in Europa. De Sinfonia
funebre op dit programma is het tegendeel
van virtuoos. Het is een concerto voor
strijkers zonder virtuoze solopartijen maar
met de nadruk op de schrijnende akkoorden
die zo kenmerkend zijn voor de ietwat rauwe
Napolitaanse stijl. Het stuk staat in f-klein,
in de barok de allertreurigste toonsoort
die werd gereserveerd voor bijvoorbeeld
kerkmuziek voor de lijdenstijd. Zo staat het
Stabat Mater van Pergolesi in f-klein en dat
stuk was door heel Europa bekend. Bach
maakte er bijvoorbeeld een bewerking van.
Voor Napolitaanse
componisten was de
scheidslijn tussen opera en
kerkmuziek dun.
De Napolitaanse stijl van De Nebra
Locatalli’s treursinfonia slaat een mooie
brug naar het hoofdwerk van vanavond: het
Miserere van José de Nebra. Deze Spaanse
componist was afkomstig uit een muzikale
familie, zijn vader en broers waren net als hij
werkzaam als kapelmeester en organist. De
kerkmuziek van de Nebra is gecomponeerd
in de Napolitaanse stijl, hoewel de elders in
Europa zo succesvolle Napolitaanse opera
in Spanje weinig voet aan de grond kreeg.
Maar voor Napolitaanse componisten was de
scheidslijn tussen opera en kerkmuziek heel
dun.
6

Toelichting
Dat is te horen in dit Miserere waarin,
ondanks het treurige onderwerp van deze
psalm, de trillers en coloraturen niet van
de lucht zijn. Net als het Stabat Mater
van Pergolesi bestaat het Miserere van
De Nebra uit een aantal in sfeer en tempo
contrasterende aria’s en duetten, net
als Pergolesi’s beroemde werk voor de
vocale bezetting van sopraan en alt. Deze
stemmencombinatie treffen we veel aan in de
Napolitaanse kerkmuziek. De twee stemmen
zijn in hun soli soms erg uitbundig en waar
ze samen zingen zitten ze vaak dicht op
elkaar waardoor de muziek kan schrijnen en
schuren, en dat past dan weer heel goed bij
de in de tekst van het Miserere uitgebeelde
treurnis.
De contrastrijke, dramatische en vaak zeer
profane stijl van De Nebra is het best te
vergelijken met die van Nicolò Jommelli,
een van de succesvolste Napolitaanse
operacomponisten van de achttiende eeuw.
En toch is dit werk op een andere manier
juist weer typisch Spaans. In Spanje, en
ook in Portugal, was het namelijk in de
achttiende eeuw nog gebruikelijk om een
psalmtekst niet helemaal op nieuwe muziek
te zetten maar om de nieuw gecomponeerde
gedeelten af te wisselen met eenstemmig
gezongen verzen, Gregoriaans dus. Die
praktijk is een overblijfsel van de alternatimpraktijk
(zingen in beurtzang, red.) uit de
renaissance maar toen waren vrijwel alle
composities voor de kerk nog gebaseerd
op eenstemmige modellen. Doordat die
afwisseling in Spanje tot in de achttiende
eeuw in gebruik bleef, ontstaat een stijlbreuk
in deze kerkmuziek. Het contrast tussen de
korte en simpele eenstemmige recitatie en
de virtuositeit van de aria’s en duetten kan
niet groter zijn.
Ontdekking Spaans barokrepertoire
Dat in Spanje op deze wijze werd
gecomponeerd wisten we al lang uit de
boeken maar hoe dit daadwerkelijk klinkt
weten we nog niet zo lang. Toen in de jaren
zeventig van de twintigste eeuw in de rest
van Europa de barokmuziek werd herontdekt,
zuchtte Spanje nog onder het bewind van
Franco en waren archieven ontoegankelijk.
In de afgelopen dertig jaar heeft met name
het ensemble Al Ayre Español een enorme
inhaalslag gemaakt, in zowel het ontsluiten
van het Spaanse barokrepertoire – tot dan
toe goeddeels vergeten – als in het op
historisch geïnformeerde wijze uitvoeren
daarvan. Spanje is op dit moment een van
de grote leveranciers van barokmusici,
dankzij de uitstekende opleidingen die daar
nu zijn. Het Spaanse barokrepertoire trekt
ook internationale aandacht en wordt de
laatste tijd ook steeds meer door andere
dan Spaanse ensembles uitgevoerd. Meer
en meer wordt duidelijk dat in Spanje in
de barok op vergelijkbaar hoog niveau
gecomponeerd werd als in Italië.
Tekst toelichting: Marcel Bijlo
7

Liedteksten
José de Nebra
Miserere
Miserere mei Deus
secundum magnam misericordiam tuam.
Amplius lava me ab iniquitate mea
et a peccato meo munda me.
Tibi soli peccavi, et malum coram te feci
ut iustificeris in sermonibus tuis, et vincas
cum iudicaris.
Ecce enim veratitem dilexisti,
incerta et occulta sapientiae tuae
manifestasti mihi.
Auditui meo dabis gaudium et laetitiam
et exultabunt ossa humiliata.
Cor mundum crea in me, Deus,
et spiritum rectum innova in visceribus meis.
Redde mihi laetitiam salutaris tui
et spiritu principali confirma me.
Libera me de sanguinibus, Deus, Deus salutis
meae
et exultabit lingua mea iustitiam tuam.
Wees mij genadig, o God,
overeenkomstig Uw goedertierenheid.
Was mij schoon van mijn ongerechtigheid,
reinig mij van mijn zonde.
Tegen U, U alleen, heb ik gezondigd,
ik heb gedaan wat kwaad is in Uw ogen, zodat
U rechtvaardig bent, wanneer U rechtspreekt
en rein bent wanneer U oordeelt.
Zie, U vindt vreugde in waarheid in het
binnenste,
in het verborgene maakt U mij wijsheid
bekend.
Doe mij vreugde en blijdschap horen;
laat de beenderen zich verheugen die U
verbrijzeld hebt.
Schep mij een rein hart, o God,
en vernieuw in mijn binnenste een
standvastige geest.
Geef mij de vreugde over Uw heil terug,
ondersteun mij met een geest van
vrijmoedigheid.
Red mij van bloedschulden, o God, God van
mijn heil,
dan zal mijn tong vrolijk zingen van Uw
gerechtigheid.
8

Liedteksten
Quoniam si voluisses sacrificium, dedissem
utique,
holocaustis non delectaberis.
Sacrificium Deo spiritus contribulatus, cor
contritum,
et humiliatum, Deus, non despicies.
Tunc acceptabis sacrificium iustitiae,
oblationes et holocausta.
Tunc imponent super altare tuum vitulos.
Want U vindt geen vreugde in offers, anders
zou ik ze brengen;
in brandoffers schept U geen behagen.
De offers voor God zijn een gebroken geest;
een verbrijzeld en verslagen hart zult U, o
God, niet verachten.
Dan zult U vreugde vinden in offers van
gerechtigheid,
in een brandoffer en een offer dat geheel
verteerd wordt;
dan zal men jonge stieren offeren op Uw
altaar.
Psalm 51, Herziene Statenvertaling
9

Biografieën
Componisten
Georg Friedrich
Händel
10
portret: Balthasar Denner
Al op jonge leeftijd
openbaarde zich bij
Georg Friedrich Händel
(1685 - 1759) zijn talent
en belangstelling voor
muziek. Hij begon zijn
muziekopleiding bij de
organist Friedrich Zachow,
maar studeerde daarnaast
rechten.
Al snel genoot hij grote
faam als organist en werd
hij aangesteld als organist
in de gereformeerde
domkerk van Halle. In 1710
werd hij hofkapelmeester
in Hannover. In datzelfde
jaar maakte hij zijn eerste
reis naar Londen. Twee
jaar later ging hij opnieuw
naar Londen en vanaf 1714
vestigde hij zich er definitief.
Daar richtte hij de Royal
Academy of Music op, waar
zijn Italiaanse opera’s hoogtij
vierden. In 1751, tijdens het
schrijven van zijn laatste
oratorium Jephta kreeg hij
last van zijn ogen en werd hij
geleidelijk blind. In 1753 was
hij volledig blind geworden,
maar bleef desondanks wel
orgel spelen en dirigeren.
Hij stierf op 14 april 1759
en werd in de Westminster
Abbey begraven.
Pietro Antonio
Locatelli
De Italiaanse
barokcomponist en violist
Locatelli (1695-1764)
studeerde in Rome bij
Giuseppe Valentini (1681-
1747).
Na een aantal concertreizen
door Frankrijk en Duitsland
vestigde Locatelli zich in
1729 in Amsterdam, waar
hij vioolles gaf, Italiaanse
snaren verkocht en als
muziekuitgever werkte.
Hij leidde daar ook een
Collegium Musicum, dat
uit welvarende muziekliefhebbers
bestond en voor

Biografieën
wie hij ook componeerde.
Als violist en als componist
verkende hij graag
onbekende contreien:
zo bewoog hij zich met
voorliefde in de hogere en
de hoogste registers van
zijn instrument. Hij wist met
zijn eigen stijlmiddelen een
nieuwe richting te vinden.
Hij wilde het concerto een
meer virtuoze vorm geven en
verving de tot dan geldende
vierdelige vorm door een
driedelige. Hierdoor en door
zijn gebruik van muzikale
thema’s heeft Locatelli
wezenlijk bijgedragen tot de
preklassieke ontwikkeling
van de sonate.
José de Nebra
José de Nebra (1702 -
1768) was een Spaanse
componist. Hij was de
zoon van de organist en
koorleider van Cuenca, van
wie hij les kreeg. Zijn broers
waren ook muzikanten.
Van het leven van José de
Nebra weten we verder
niet zo veel. Hij begon zijn
muzikale carrière in 1724
als organist bij de Capilla
Real in Madrid, waar hij in
1751 kapelmeester werd.
Zijn eerste composities
waren voornamelijk voor
het theater, maar de laatste
twintig jaar schreef hij
voornamelijk religieuze
werken. Er zijn zo’n 170
werken van hem bewaard
gebleven, waaronder
kerkmuziek en een aantal
zarzuela’s. De zarzuela was
een vorm van muziektheater,
een tussenvorm van toneel
en opera, op Spaanse tekst.
11

Biografieën
Uitvoerenden
María Espada
Sopraan
De Spaanse sopraan María
Espada studeerde zang
bij onder anderen Mariana
You-Chi-Yu en Alfredo
Kraus.
Ze treedt op in zalen als
het Konzerthaus in Wenen,
de Philarmonie van Berlijn,
Théâtre des Champs Élysées
in Parijs, Concertgebouw
Amsterdam, Palais des Beaux
Arts in Brussel, Gasteig in
München en Santa Cecilia
12
in Rome. Verder zingt ze in
de belangrijkste Spaanse
operahuizen en concertzalen,
zoals het Teatro Real in
Madrid of de Liceo in
Barcelona. María Espada
werkte samen met dirigenten
als Mariss Jansons, Iván
Fischer, Christian Arming,
Ton Koopman, Andrea
Marcon, Paul Goodwin,
Enrico Onofri, Frans Brüggen,
Fabio Biondi, Giovanni
Antonini, Frühbeck de
Burgos, Christophe Rousset,
Diego Fasolis en Jesús López
Cobos. Onder de orkesten
waar ze mee werkte zijn
het Concertgebouworkest,
de BBC Philharmonic,
talloze Spaanse orkesten
en barokorkesten als
Venice Baroque, Il Giardino
Armonico, het Orkest van de
18e Eeuw, I Barocchisti, Les
Talens Lyriques, La Cetra,
Helsinki Baroque en Al Ayre
Español. Espada maakte
cd-opnamen voor labels als
Harmonia Mundi, Chandos,
Glossa, Challenge en Naxos.
Marianne Beate
Kielland
Mezzosopraan
foto: Christian Palm
Het Britse blad Gramophone
beschrijft de Noorse
mezzosopraan Marianne
Beate Kielland als een
uitzonderlijk getalenteerde
zangeres met een pure
stem, stevig en sensitief
tegelijk, wijd van
toonomvang en met een
feilloze intonatie.
Kielland werd opgeleid aan
de Noorse Muziekacademie,
waar ze studeerde bij Svein
Bjørkøy. Ze vervolgde haar

Biografieën
studies bij Oren Brown en
Barbara Bonney. Marianne
Beate Kielland behoort
tot de beste zangers uit
Scandinavië. Ze treedt op
in concertzalen overal in
Europa, Japan en Amerika
en werkt met dirigenten als
Phillippe Herreweghe, Fabio
Biondi, Jordi Savall, Rinaldo
Alessandrini, Christophe
Rousset, Marc Minkowski,
Masaaki Suzuki, Thomas
Søndergård, Eivind Gullberg
Jensen, Thomas Dausgaard,
Jos van Immerseel, Manfred
Honeck, Daniel Reuss en
Christian Eggen.
In 2012 werd ze genomineerd
voor een US Grammy in
de categorie ‘Best Vocal
Classical Album’. Met meer
dan vijftig cd-opnamen
en een breed scala aan
repertoire en uitvoeringen,
van barok tot modern, heeft
Kielland naam gemaakt als
een opmerkelijk interpreet.
Eduardo López
Banzo
Klavecimbel en leiding
foto: Marco Borggreve
Eduardo López Banzo
(1961), geboren in Zaragoza,
heeft het ‘historicisme’
met overtuiging tot zijn
persoonlijke filosofie
gemaakt, met als doel
zijn musici dichter bij de
bronnen en de geest van de
muziek te brengen.
Die benadering resulteert in
fris en innovatief klinkende
uitvoeringen, ook van
muziek die al eeuwen oud
is. Opgeleid als klavecinist
studeerde Banzo vervolgens
bij Gustav Leonhardt
in Amsterdam, die hem
aanmoedigde zich in te
zetten voor de zaak van
de Spaanse barokmuziek.
In 2002 werd Banzo voor
zijn inzet voor het werk
van de componist Antonio
de Literes onderscheiden
met de Eremedaille van
het Conservatorium van de
Balearische Eilanden. Zijn
grootste succes behaalde
hij evenwel in 2004, toen
Al Ayre Español, het
ensemble dat hij in 1988
had opgericht, de Spaanse
Nationale Muziekprijs werd
toegekend, als erkenning
voor meer dan twintig jaar
van musicologisch werk
en excellente uitvoeringen.
Deze onderscheiding heeft
Al Ayre Español in heel
Europa tot een referentie
gemaakt voor de historische
uitvoeringspraktijk.
13

Biografieën
Al Ayre Español
Al Ayre Español werd in
1988 door Eduardo López
Banzo opgericht. De
naam van het ensemble
is ontleend aan de titel
van een gitaarfuga van
de Aragonese composer
Gaspar Sanz.
prijzen (waaronder de Premio
Nacional de Música in 2004)
en onderscheidingen als
‘Cultureel Ambassadeur
van Zaragoza’ (sinds 2011),
behoort het ensemble
zonder twijfel tot de meest
prominente die Spanje heeft
voortgebracht.
Het feit dat Al Ayre Español
er niet voor gekozen
heeft een gespecialiseerd
oude-muziekensemble
te worden, maar in plaats
daarvan vooral opteerde
voor een bepaalde muzikale
benadering – ‘al ayre
español’ (à la espagnole) –
heeft het ensemble
flexibel genoeg gemaakt
om in diverse formaties
op te kunnen treden. Als
barokorkest, internationaal
geroemd om zijn Bach en
Händel-interpretaties, en
als klassiek-romantische
orkest, met opera- en
concertuitvoeringen van
Haydn en Mozart. Met ruim
25 jaar van optredens in
topfestivals en concertzalen
overal in Europa, 10 jaar van
residentie aan het Auditorio
de Zaragoza, 18 cd-opnamen,
nationale en internationale
14

Biografieën
foto: Marco Borggreve
15

Verwacht
Holland Baroque
+ Aisslinn Nosky
Volkomen Telemann
Serie Oude
Muziek
Zo 2 feb 2020
Grote Zaal
20.15 uur
De Duitse componist Georg Philipp Telemann maakte
muziek vol humor, virtuositeit en poëzie. Zijn voorliefde
voor volkswijsjes en volksdansen is te horen in zijn
prachtige orkestsuites, waarin talloze Airs, Hornpipes,
Tambourins, Rigaudons en Murky’s klinken. Holland
Baroque speelt een aantal van deze 18e-eeuwse pareltjes
met de Canadese violiste Aisslinn Nosky, internationaal
veelgevraagd soliste en muzikaal leider.
Aisslinn Nosky wordt geroemd om haar dynamische en
veelzijdige vioolspel. Ze is actief bij ensembles als Händel
and Haydn Society en Tafelmusik. Haar optreden is echt
iets om naar uit te kijken: ‘Deze charismatische violiste is
niet alleen een publiekslieveling vanwege haar fantasierijke
interpretaties en verzengende techniek, maar ook door haar
outfits en een podiumpresence waar Mick Jagger jaloers op
zou kunnen zijn’, aldus de Boston Classical Review.
Aisslinn Noskt
foto: Liz Linder
Programma: Georg Philipp Telemann Ouverture La
Querelleuse / Concerto Polonois / Vioolconcert (Die Relinge) /
Divertimento in Bes / Concerto voor 4 violen TWV 40:203
Rostock manuscript / Sextet in e / Concerto voor 4 violen
TWV 54:A1
16

Verwacht
MonteverdiDag
In dit minifestival oude muziek staat de Italiaanse
componist Claudio Monteverdi (1567 - 1643) centraal. Hij
was de geniale schepper van een oeuvre dat zich tegelijk
op het hoogtepunt van de renaissance en aan de dageraad
van de barok situeert.
Struin door Venetië aan de
hand van violiste Eva Saladin,
ontdek Monteverdi’s mooiste
luitmuziek met Fred Jacobs,
of waan u in het idyllische
Mantua met Le Nuove
Musiche. ’s Avonds klinkt een
magistrale reconstructie van
een avonddienst op de tonen
van Monteverdi’s muzikale
testament. Presentator van
de MonteverdiDag is Beitske
de Jong.
Claudio Monteverdi
Festival
Zo 23 feb 2020
Diverse locaties
Programma:
10.30 uur / Kleine Zaal
MonteverdiScratch
o.l.v. Giulio Prandi
12.00 uur
Fred Jacobs
Toveren op theorbe
13.00 uur / Atriumzaal
Workshop SoundLAB /
MonteverdiDag Special
Voor kinderen (7+) met
volwassenen
14.00 uur
Eva Saladin +
Johannes Keller
Vuurwerk op viool en
klavecimbel
14.30 uur / Atriumzaal
Workshop SoundLAB XL /
MonteverdiDag Special
Voor volwassenen
16.00 uur
Le Nuove Musiche +
Krijn Koetsveld
Madrigalen uit Mantua
20.15 uur
Cantar Lontano +
Marco Mencoboni
Monteverdi: Vespro per San
Giovanni Battista
17

Verwacht
Januari 2020
zo 19 jan / 11.00 uur /
Kleine Zaal
Laurens de Man
Consonanze Stravaganti
wo 22 jan / 20.15 uur
Pynarello
Uit de nieuwe wereld
wo 22 jan / 20.30 uur
Polyband + A Question of Ma
TRIN @ BIMHUIS i.s.m.
Festival Why Not
do 23 jan / 20.15 uur
Slagwerk Den Haag +
Marc Vanrunxt
Drawings
vr 24 jan / 20.15 uur
Sally Matthews +
Simon Lepper
Wagner en Strauss
Strijkkwartet
Biënnale Amsterdam
za 25 jan t/m 1 feb
za 25 jan
20.15 uur
Artemis Quartett
Openingsconcert
Strijkkwartet Biënnale 2020
zo 26 jan
11.00 uur
Zondagochtendconcert
Contrabaskwartetten van
Rossini en Hoffmeister
20.15 uur
Jerusalem Quartet +
Gregor Sigl
Onnavolgbaar en vol energie
ma 27 jan
17.00 uur
Selected by / Pavel Haas
Quartet
Dvořák en Pavel Haas
22.30 uur
Juilliard String Quartet
Late Beethoven
di 28 jan
11.30 uur / Atriumzaal
Artist talk
Brett Dean
20.15 uur
Doric String Quartet +
Brett Dean
Sturm und Dean
wo 29 jan
14.15 uur
Borusan Quartet +
Serhan Bali
Extending String Quartet:
Oost en West
17.00 uur
Selected by / Quatuor Danel
Lekeu en Franck
do 30 jan
20.15 uur
Nederlands Kamerkoor +
Quatuor Danel
Droomklanken van Auerbach
22.30 uur
Late Beethoven / carte
blanche
Alma Quartet + New Cool
Collective
Zie voor volledig programma
muziekgebouw.nl/SQBA
Huil van de Wolff
Elke 22e van de maand
klinkt om 20.00 uur het
geluidsmonument Huil van de
Wolff van Martijn Padding ter
herinnering aan oprichter van
het Muziekgebouw Jan Wolff
(1941 - 2012). Zie voor meer
informatie muziekgebouw. nl/
huilvandewolfff
Geheimtips
Bijzondere concerten
die je niet mag missen
18

Foto: Erik van Gurp
4’33 grand café
Kom voor het concert eten in
4’33 Grand café. Reserveren:
020 788 2090 of 433grandcafe.nl.
Bij de prijs inbegrepen
Reververingskosten en garderobe
zijn bij de kaartprijs inbegrepen.
Ook een pauzedrankje, tenzij anders
vermeld op uw concertkaartje.
Bij concerten zonder pauze staan
drankjes klaar na afloop van het
concert.
Rondom het concert
- Na aanvang van het concert heeft
u geen toegang meer tot de zaal.
- Zet uw mobiele telefoon uit voor
aanvang van het concert.
- Het maken van beeld- of geluidsopnamen
in de zaal alleen met
schriftelijke toestemming.
- Algemene Bezoekersvoorwaarden
zijn na te lezen op muziekgebouw.nl
Steun het Muziekgebouw
Inkomsten uit kaartverkoop dekken
ten dele onze kosten. Word vriend
of doneer: met uw extra steun
kunnen we concerten op het
hoogste niveau blijven organiseren.
Meer informatie:
muziekgebouw.nl/steunons
Op de hoogte blijven?
Blijf op de hoogte van nieuw geboekte
concerten of ander nieuws.
Volg ons via onze e-nieuwsbrief
(aanmelden op muziekgebouw.nl),
Facebook, Twitter of Instagram.
Dank!
Wij kunnen niet zonder de steun van
onze vaste subsidiënten en Vrienden
van het Muziekgebouw. Wij zijn hen
daarvoor zeer erkentelijk.
Druk binnenwerk
19