2020 02 27 Insomnio

Do 27 feb 2020
Grote Zaal
20.15 uur
Donderdag
avondserie
Insomnio
God’s own musicians
Het gratis beschikbaar stellen van dit digitale
programmaboekje is een extra service
ter voorbereiding op het concert. Het is
uitdrukkelijk niet de bedoeling deze versie
tijdens het concert te raadplegen via uw mobiele
telefoon. Dit is namelijk zeer storend voor de
andere concertbezoekers.
Bij voorbaat dank.

Programma
Insomnio
God’s own musicians
Stefanie Liedtke blokfluit
Laura Sandee piano
Ulrich Pöhl dirigent
Donderdag
avondserie
Do 27 feb 2020
Grote Zaal
20.15 - 21.55 uur
ca. 40 minuten voor de pauze
ca. 30 minuten na de pauze
Inleiding
Foyerdeck 1
19.15 - 19.45 uur
Hans Haffmans in gesprek
met dirigent Ulrich Pöhl,
componist Seung-Won Oh en
hoogleraar muziekcognitie
Henkjan Honing
Echoes of Nothing
Entreehal
19.45 - 20.05 uur
Anna Reisener cello
Emily Bannister blokfluit
Benjamin Britten (1913 - 1976)
Marcia uit Suite nr. 1 voor
cello solo
Jacob van Eyck (1590 - 1657)
Engels Nachtegaeltje
Hans-Martin Linde (1930)
Music for a Bird
Fabrizio de Rossi Re (1960)
Salse per Gru, Anatre,
Pernici, Tortore, Colombacci,
Colombi E Diversi Uccelli
2

Programma
Jukka Tiensuu (1948)
Appo (2017; Nederlandse première)
Seung-Won Oh (1969)
Vanapriya, Beloved Forest (2020; wereldpremière)
Pauze
Jonathan Harvey (1939 - 2012)
Bird Concerto with Pianosong (2001) *
* in combinatie met 4DSOUND
Echoes of Nothing
Entreehal
22.00 - 22.25 uur
Emily Bannister blokfluit
Julius Lorscheider
klavecimbel
Anna Reisener cello
François Couperin (1668 -
1733)
Le rossignol-en-amour
Louis Couperin (1626 - 1661)
La Flore
Pēteris Vasks (1946)
Pianissimo
Francois Couperin
Les abeilles
Les barricades mystérieuses
Dit concert wordt
live uitgezonden
door de NTR op
NPO Radio 4.
Met steun van Prins Bernhard Cultuurfonds, Fonds Podiumkunsten,
Fonds 21, Gemeente Utrecht
Dit concert is mede mogelijk gemaakt door Citius Advocaten,
zij laten artistieke vogels hoger vliegen.
Bent u niet vergeten uw mobiele
telefoon uit te zetten?
Dank u wel.
3

Toelichting
God’s own musicians: vogels volgens de Franse componist Olivier Messiaen. Het is een
katholieke definitie van een componist die vogels naar zijn hand zette als de god waarin hij
diep geloofde – om te beginnen door ze eigendom te laten worden van die god.
Vogels fascineren mensen al zo lang we ze
zien en horen. In muziek duiken ze op vanaf
de renaissance, geciteerd als drager van
buitenmuzikale associaties en beelden. Het
abstraheren van het fenomeen vogel tot
muzikale parameters is typerend voor de
twintigste eeuw waarin in alle kunsten de
onderliggende structuur, de abstractie van
de klank of het beeld, zo belangrijk werd.
Er is veel geschreven over de vogels die
Messiaens partituren bevolken en velen
hebben ook gehoord wat niet te horen is.
Gods eigen musici onttrekken zich aan
de beperkingen van het notenschrift –
zowel ritmisch als voor wat betreft de
toonhoogten van hun melodieën die vaak
kleinere intervallen hebben dan de halve
toon waartoe ons notenschrift zich beperkt.
Messiaen maakte in zijn transcripties zijn
eigen vogels – een muzikale abstractie –
van de dieren die hij hoorde. Niet de klank
van vogels, maar de mystieke, religieuze
betekenis die Messiaen aan hun zang
toekende en de fantasie waarmee hij hun
klankwereld tot de zijne omtoverde, zijn de
essentie van zijn muziek.
Vogels zingen onversneden in de samples
die Jonathan Harvey gebruikte in zijn Bird
Concerto with Pianosong. Maar zowel bij
Harvey als in de werken van Seung-Won
Oh en Jukka Tiensuu zijn vogels daarnaast
als een abstractie van hun biologische
verschijning aanwezig; als inspiratiebron
voor onderhuidse muzikale krachten of
buitenmuzikale ideeën die de luisteraar niet
naar hun vogeloorsprong kan herleiden.
Jukka Tiensuu
Appo
Hoewel Jukka Tiensuu in Appo geen enkele
vogel citeert, lijkt zijn blokfluitconcert
nadrukkelijk naar vogels te verwijzen. De
blokfluitsolist kwettert in snelle ritmische
motieven die de kleine versieringen en
ongeprofileerde melodische gestes van
vogelzang heel herkenbaar treffen.
De blokfluit klinkt natuurlijk ook al een beetje
als een vogel. Later in het stuk wordt een
eend nagebootst die met een doffe klap het
zwijgen wordt opgelegd. Gegeven dat er bij
de hoornpartij op die plek staat dat het als
hondengeblaf moet klinken, zou je kunnen
denken dat het de bedoeling is hier een
eendenjacht te verbeelden.
In het hele stuk lijken de instrumenten soms
te jagen op de blokfluit – en ook op elkaar.
Het wemelt van de imiterende motieven
en elkaar overlappende kleine canons. Het
is strak ritmisch zoals veel van Tiensuu’s
muziek. Snel en veel (Appo betekent
overvloed) en, even typerend voor Tiensuu,
4

Toelichting
kleurrijk virtuoos. Muziek vol glissandi,
dwars glijdende dubbeltonen in de blazers,
microtonen, flageoletten en nog zo wat. Het
heeft een vrolijk anarchistische ondertoon.
Of u wat hier staat serieus moet nemen
is overigens zeer de vraag. Tiensuu heeft
er in een essay op gewezen dat mensen
die de programmatoelichting niet gelezen
hebben een heel ander werk horen dan zij
die dat wel doen en dat het heel moeilijk is
vast te stellen wie er dan wel ‘gelijk’ heeft.
In datzelfde essay schrijft hij dat de kracht
van muziek niet in de klank schuilt, maar
in de abstracte structuur die door de klank
wordt gedragen. Het gaat dus helemaal niet
om de referenties aan vogels of aan jachtige
achtervolgingen, maar om wat op papier
staat voordat dit via de instrumenten heeft
geklonken. Maar als de klank alleen maar
drager van een structuur is en er op zichzelf
niet veel toe doet, waarom staan er dan
zo veel gedetailleerde kleureffecten tot en
met dat hondengeblaf uitgeschreven in de
partituur?
Seung-Won Oh
Vanapriya
In Vanapriya (te vertalen als ‘Geliefd Bos’),
de première van Seung-Won Oh, zitten
referenties aan de zang van paradijsvogels;
korte gestes met snelle toonherhalingen,
meer een versiering dan van een duidelijk
afgebakende melodie. Ze verruimde dat
concept vervolgens door de paradijsvogels
in hun natuurlijke omgeving te plaatsen,
wat het mogelijk maakte behalve de
paradijsvogels ook andere vogels en
natuurgeluiden te incorporeren.
‘Ik moest de vogels in een context plaatsen,
omdat hun habitat ze laat floreren en ze
tot de ongelooflijke schepsels maakt die ze
zijn’, mailde Oh. Dat het stuk niet als een
volière klinkt, komt omdat Ohs muzikale
persoonlijkheid zeker zo sterk doorklinkt als
de vogels die haar inspireerden. Haar muziek
heeft door de klare lijn, de eenvoud en de
herhaling een ritueel karakter dat verwant is
aan de traditionele Aziatische muziek. Lang
liggende noten, veelvuldige toonherhalingen
en vluchtig verschietende motieven zetten
de tijd soms bijna stil. Ook als het sneller
wordt, is er een onderliggende ernstige rust
– eveneens een invloed uit het verre Oosten.
De strak gecontroleerde structuur van haar
werk is daarentegen eerder gekleurd door
de twintigste-eeuwse, westerse abstractie.
Uiteindelijk wint die abstractie het in
Vanapriya van de inhoud – de vogelmotieven.
‘Het is niet noodzakelijk de vogelzang te
herkennen, om de compositie te kunnen
waarderen, hoewel het zeker opwindend
kan zijn een vogel in het stuk te herkennen’,
schrijft Oh: ‘Uiteindelijk gaat het mij erom
goed georganiseerde, goed klinkende en
efficiënt functionerende muzikale structuren
te maken, die los staan van het muzikale
materiaal waaruit de cellen van het stuk
zijn opgebouwd. In Vanapriya zijn vogel- en
natuurgeluiden het materiaal van de cellen,
maar ik was meer geïnteresseerd in hoe van
5

Toelichting
die elementen een betekenisvol geheel te
maken door ze bij elkaar te plaatsen in de
gegeven tijd van de compositie.’
Jonathan Harvey
Bird Concerto with Pianosong
Jonathan Harvey heeft zijn muziek nooit
zo op lossen schroeven gezet als Tiensuu.
Over wat hij in zijn Bird Concerto with
Pianosong tot uitdrukking wil brengen,
kan geen misverstand bestaan. ‘Als het zou
lukken om met de muziek een notie op te
roepen van hoe een vogel het zou beleven
een mens te zijn en vice versa, zou mij dat
gelukkig maken’, schreef hij.
Ver van de hang naar abstractie en het
stellen van structuur boven de zinnelijke
ervaring van de klank, wilde Harvey een
muzikaal verbeelde brug slaan tussen de
ongerepte natuur van de vogels die in zijn
stuk zingen en de daarvan afgedreven
westerse cultuur. ‘Ik wilde vogelzang
naadloos oprekken tot menselijke maten –
met als resultaat gigantische vogels – om
zo contact te leggen tussen twee werelden’,
schreef hij. ‘Toen ik de toonhoogte van
de vogelzang verlaagde en het tempo
terugbracht tot de snelheid van onze
natuurlijke waarneming, werden uitbundig
versierde melodieën onthuld – barokke
krullen en oriëntaalse arabesken. De
pianosolist legt de meest directe verbinding
door unisono met de pianopartij samples van
de vertraagde vogelzang te triggeren via een
keyboard waardoor de vogelzang onderdeel
wordt van de toonhoogten en het tempo
van het menselijke lied. Vogels belichamen
niet alleen de vreugde van een eeuwig
zingen, maar ook de vrijheid van het vliegen.
Het orkest zou als de vogels op vleugels
gedragen door de heldere lucht moeten
bewegen.’
Dat lukt geweldig in dit stuk, waarin vogels
via een uitgekiende ruimtelijke weergave
de luisteraar in de zaal omgeven. Wat dit
vogelconcert zo treffend maakt, staat los
van vogelzang of muzikale abstractie. De
combinatie van al die prachtige kleuren in
een breed uitwaaierende muzikale structuur
(het heeft iets van een klassiek rondo) vertelt
in grandioze spanningsbogen een verhaal
waarin vrije ongebonden instinctieve vogels
en doelgerichte menselijke ordening een
unieke eenheid worden.
Tekst toelichting: Roeland Hazendonk
6

Biografieën
Componisten
Jukka Tiensuu
Sinds de jaren 70 is Jukka
Tiensuu (Helsinki, 1948) een
toonaangevende componist
in Finland. Hij studeerde
onder andere aan de Sibelius
Academie (Helisinki), de
Juilliard School (New York),
Musikhochschule Freiburg
en IRCAM (Parijs). Naast
componist is hij klavecinist,
pianist en dirigent.
Als musicus gaf Tiensuu
concerten over de gehele
wereld, waarbij hij regelmatig
vrije improvisaties uitvoerde.
Hij gaf cursussen over
uiteenlopende onderwerpen,
van barokmuziek tot de
muziek van onze tijd.
Zijn brede belangstelling
komt ook tot uiting in zijn
composities. Hij schreef
werken voor volksinstrumenten,
koor- en orkestrale
composities en stukken
voor accordeonensemble
of klarinetorkest tot
elektronische en computermuziek.
Digitale technologie
maakt onderdeel uit van zijn
werk. Zijn eigen composities
licht hij zelden toe; de
luisteraar moet de muziek
zelf ondergaan en bedenken
wat de componist al dan niet
bedoelt.
Seung-Won Oh
De Koreaanse Seung-Won
Oh (1969) werd geboren
in Seoul. Opgegroeid met
westerse muziek studeerde
ze compositie aan de Ewha
Vrouwenuniversiteit in
haar geboortestad. In 1996
zette zij haar studie voort
in de Verenigde Staten,
eerst aan de universiteit
van Illinois en later aan
Brandeis University in
Massachusetts.
Seung-Won Oh promoveerde
op een proefschrift over
Messiaens Réveil des
oiseaux. Tussen 2001 en
2003 studeerde ze bij
componist Louis Andriessen
aan het Koninklijk
Conservatorium in Den
Haag.
De muziek van Oh is
geworteld in de westerse
traditie, maar tijdens
haar verblijf in Nederland
begon ze ook de rijke
muziektraditie van haar
geboorteland te ontdekken.
Ze ontving vele prestigieuze
beurzen en prijzen en kreeg
opdrachten van ensembles
en festivals, waaronder het
Huddersfield Contemporary
Music Festival (VK), Transit
7

Biografieën
Festival (BE) en het festival
van het Tanglewood
Music Center (VS). In
2007 won zij de derde
prijs van de Lutosławski
Award en in 2010 de
BUMA Toonzettersprijs
voor haar compositie
JunGa. Oh gaf les aan de
Brandeis University, het
Massachusetts Institute of
Technology, de University
of Florida in Gainesville en
het Oberlin Conservatory
of Music. Momenteel is
ze universitair docent
compositie aan de DePaul
University in Chicago.
Jonathan Harvey
De Engelse componist
Jonathan Harvey (1939 -
2012) begon zijn muzikale
opleiding aan het St. John’s
College van de Universiteit
van Cambridge. Hij was
korte tijd cellist van het
BBC Scottisch Symphony
Orchestra, maar de
nadruk lag al snel op het
componeren.
In zijn werk toont hij een
breed scala aan invloeden
die lopen van Arnold
Schönberg en Olivier
8
Messiaen tot Karlheinz
Stockhausen en Pierre
Boulez.
In de jaren tachtig werkte
Harvey op uitnodiging van
Boulez enige tijd aan het
muziekinstituut IRCAM
(Institut de Recherche et
Coordination Acoustique/
Musique) in Parijs. Naast
componist was Harvey een
veelgevraagd docent.
Uitvoerenden
Stefanie Liedtke
Blokfluit
Stefanie Liedtke is een
veelzijdig musicus,
gespecialiseerd in zowel
hedendaagse als oude
muziek. Zij studeerde
fagot en blokfluit aan
conservatoria in Duitsland
(Stuttgart, Freiburg) en in
Nederland (Rotterdam en
Utrecht). In 1992 won ze de
2e prijs bij de internationale
competitie ‘Fernand Gillet’.
Liedtke werkte als eerste
fagottiste bij het Nederlands

Biografieën
Ballet Orkest en het
kamerorkest Camerata in
Athene. In de loop der tijd
richtte zij zich steeds meer
op de moderne muziek en op
het spelen van oude muziek
op historische instrumenten.
Ook experimenteert ze graag
met instant composing en
het bij elkaar brengen van
verschillende disciplines
zoals muziek, beweging
en theater. Ze richtte de
ensembles Palmós en Trio
Kassandra op. Liedtke
speelt regelmatig als soliste
op festivals in binnen- en
buitenland en maakte
deel uit van het Xenakis
Ensemble. Nu speelt ze
bij de Ostravska Banda
en Insomnio. Met het
Wervelwind Ensemble maakt
ze vooral muziektheater
voor kinderen. Ook treedt
Liedtke op met verschillende
barokensembles waaronder
Eik en Linde en met
Flamencokoor Calle Real.
Laura Sandee
Piano
Laura Sandee studeerde
aan het Koninklijk
Conservatorium bij Rian
de Waal en specialiseerde
zich in muziek van Olivier
Messiaen onder leiding
van Håkon Austbø aan
het Conservatorium van
Amsterdam.
Sinds 2007 is zij vaste
pianist van hedendaags
muziekensemble Insomnio
en soleerde met dit ensemble
in Oiseaux Exotiques van
Messiaen, Bird Concerto
van Harvey en Islands van
Francesconi. Ook speelt
zij met Asko|Schönberg,
het Noord Nederlands
Orkest en remplaceert zij
in verschillende andere
ensembles en orkesten.
Tevens is zij repetitor van
het Residentiekoor. Zij vormt
samen met pianiste Anna
van Nieukerken het Sandee/
Van Nieukerken pianoduo
en maakt deel uit van het
Rondane Kwartet. Sandee is
werkzaam als docent bijvak
piano en docent Jong KC
junior aan het Koninklijk
Conservatorium in Den Haag.
Ulrich Pöhl
Dirigent
foto: Co Broerse
Ulrich Pöhl, geboren in
Bielefeld (Duitsland) volgde
zijn studies slagwerk en
directie onder andere
aan het Conservatorium
van Amsterdam, in San
9

Biografieën
Diego en Parijs. Als
slagwerker speelde hij
met o.a. het Koninklijk
Concertgebouworkest en
diverse radio-orkesten
en won als solist de
Vriendenkrans van het
Koninklijk Concertgebouw.
Pöhl ontving tevens de
International Zyldjian Award
voor zijn inzet voor moderne
muziek. Als dirigent werkte
hij met orkesten, koren en
ensembles als Brussels
Philharmonic, Avanti
Chamber Orchestra, Hong
Kong Sinfonietta, UMZE
Ensemble, het Nederlands
Kamerkoor, de Synergy
Vocals, Le Cris de Paris,
percussion ensemble Red
Fish Blue Fish. Hij gaf les aan
de Staatliche Hochschule
für Musik Trossingen (DE,
de International Eötvös
Academie te Boedapest
en gaf masterclasses
aan studenten van de
conservatoria van Detmold,
Weimar, Budapest, Chengdu,
HongKong, Parijs, Den Haag,
Utrecht en Amsterdam. Hij
is gespecialiseerd in het
dirigeren van uitdagende,
complexe partituren die
vaak ook het werken met
verschillende disciplines,
10
elektronica en ruimtelijke
opstellingen omhelzen. In
1997 richtte hij Insomnio op
en is sindsdien de artistiek
stuwende kracht achter het
ensemble. Daarnaast initieert
en ontwikkelt hij regelmatig
zijn eigen projecten.
Insomnio
Insomnio is het Utrechtse
stadsensemble voor
eigentijdse muziek. Het
ensemble bestaat sinds
1997 en maakte in 2019 een
doorstart.
Insomnio is ervan
overtuigd dat hedendaagse
gecomponeerde muziek,
net als andere moderne
kunstuitingen, een stevige
plek verdient in de
samenleving. Daartoe voeren
ze muziek van tijdgenoten
uit en zoeken daarbij altijd
naar een aansprekende
en communicerende
concertvorm en naar
verbindingen met de
maatschappij en andere
podiumkunstvormen.
Insomnio is geworteld
in het repertoire van de
grote componisten van de
afgelopen decennia, maar
speelt ook de allernieuwste
muziek van de jongste
generatie componisten.
In de basis bestaat
Insomnio uit 17 musici
met een internationaal
karakter (strijkers, hout- en
koperblazers, piano, slagwerk
en tokkelinstrumenten;
allen enkel bezet) onder
leiding van dirigent Ulrich
Pöhl, maar de samenstelling
kan per project worden
aangepast. Het ensemble
was te horen op festivals
in o.a. Engeland, Duitsland,
Spanje, Indonesië, Zuid-
Afrika en China. Insomnio
werkte intensief samen
met gerenommeerde
componisten als Pierre
Boulez, Heiner Goebbels,
Jukka Tiensuu of met (de
ervan van) Frank Zappa.

Biografieën
Jana Machalett fluit
Marieke Franssen fluit
Matteo Costanzi hobo
Lars Wouters klarinet
Michele Mazzini klarinet,
(contra)basklarinet
Stefanie Liedtke
(contra)fagot, blokfluit
Annet Karsten fagot
Janine Teepen fagot
Joeri de Vente hoorn
Floris Onstwedder trompet
Santiago Casalta trombone
Sabien Canton harp
Nikola Spasic accordeon
Laura Sandee piano
Enric Monfort percussie
Secil Kuran percussie
Mieko Kanno viool
Maria del Mar viool
Bernadette Verhagen
altviool
Charles Watt cello
Jelte van Andel contrabas
Poul Holleman,
Wes Broersen
4DSOUND engineers
Rob Strolenberg,
Rob van der Meijs techniek
Da Capo - Orchestral Audio
Paul Dijkema flight control
11

Echoes of Nothing Echoes of Nothing
Maandelijks randprogramma i.s.m. Conservatorium van Amsterdam
Geïnspireerd door de quote ‘Every something is an echo of nothing’ van componist
John Cage cureren drie studenten van het Conservatorium van Amsterdam (Viola
Blache, Ramin Amin Tafreshi en Lorenz Rommelspacher) een eigen concertserie tussen
de concertzaal en 4’33 grand café. Maandelijks zijn er bijzondere outside-the-box
miniconcerten in de entreehal van het Muziekgebouw en 4’33 grand café, vooraf en/of
na afloop van het concert in de Grote Zaal. De mogelijkheid om kennis te maken met de
musici van morgen.
Componisten van alle tijden hebben zich
laten inspireren door de dierenwereld,
en door de natuur om hen heen. In het
programma van vandaag worden drie
studenten van het Conservatorium van
Amsterdam bij elkaar gebracht: celliste Anna
Reisener, clavecinist Julius Lorscheider en
blokfluitiste Emily Bannister. Elk van hen
celebreert de natuur in een specifieke stijl,
en op een heel eigen manier. Van Eyck liet
zich inspireren door de Engelse nachtegaal,
terwijl Benjamin Brittens Cellosuite de
luisteraar doet denken aan een zwerm
vogels. Couperins reflecties op de natuur
resulteren niet in karakterstukken, maar
in bijna impressionistische beelden die de
kracht van de natuur op een heel subtiele
manier tonen. En vandaag de dag herinneren
ze ons er op een ingetogen manier aan dat
we als mensen deel uitmaken van de natuur.
In Fabrizio de Rossi Re’s compositie Salse
per Gru, Anatre, Pernici, Tortore, Colombacci,
Colombi E Diversi Uccelli tenslotte wordt
de vogelwereld op een heel andere manier
getoond en gevierd.
Emily Bannister
Julius Lorscheider
Anna Reisener
12

Verwacht
Asko|Schönberg
Claude Vivier, een muzikaal
continent
Donderdag
avondserie
Do 5 mrt 2020
Grote Zaal
20.15 uur
De Canadese componist Claude Vivier (1948 - 1983) was
nog geen 35 toen hij vermoord werd door een mannelijke
prostituee. Viviers muziek is springlevend. Als een
Marco Polo reisde hij over de wereld en smeedde wat hij
hoorde om tot bonte tovermuziek. Vanavond klinken zijn
stedenstukken naast elkaar, inclusief Et je reverrai cette
ville étrange, Viviers laatst voltooide ensemblewerk.
Eilandenfanaat Reza Namavar zet er een fonkelnieuwe
compositie over Polynesië tegenover.
De pianosolo Shiraz is vernoemd naar de Iraanse plaats waar
Vivier urenlang twee blinde zangers observeerde. Bouchara
(in Oezbekistan) voor sopraan en ensemble is een ‘liefdeslied
in een verzonnen taal’, aldus de componist. In de titel van het
kwartet Paramirabo draaide Vivier twee letters om, misschien
om het allemaal nog sprookjesachtiger te maken.
Claude Vivier
Programma: Reza Namavar Tiare Tahiti* / Claude Vivier
Pulau Dewata (bew. Slagwerk Den Haag voor vijf slagwerkers)
Paramirabo / Et je reverrai cette ville étrange / Bouchara
Shiraz
* compositieopdracht Asko|Schönberg, met steun van Fonds
Podiumkunsten
13

Verwacht
Februari
vr 28 feb / 20.15 uur
Calefax + Helena Rasker
Dansen op de vulkaan
za 29 feb / 19.30 uur
voorprogramma +
21.15 uur concert
Kabareh Cheikhats
Theatrale hommage aan
vrijgevochten Marokkaanse
volkszangeressen
Maart
zo 1 mrt / 11.00 uur /
Kleine Zaal
Ensemble SCALA
The Americans
zo 1 mrt / 15.00 uur
Ronald Brautigam
Schuberts laatste drie
pianosonates
wo 4 mrt / 20.15 uur
Cappella Amsterdam
Dromen en Passie
do 5 mrt / 12.30 uur
Lunchconcert
i.s.m. Prinses Christina
Concours
do 5 mrt / 20.15 uur
Asko|Schönberg
Claude Vivier, een muzikaal
continent
vr 6 mrt / 20.15 uur
Nederlandse Bachvereniging
Trauerode
za 7 mrt / 20.15 uur
Amsterdams Andalusisch
Orkest + Nederlands
Kamerorkest + Youssef Jrifi
Tribute to Abdelhalim Hafez
zo 8 mrt / 12.00 uur /
Entreehal
Muziekgebouw Park
Picknick
zo 8 mrt / 14.00 uur /
Atriumzaal
Workshop Soundtrack Live!
Voor kinderen (7+) met
volwassenen
wo 11 mrt / 20.15 uur
Nederlands Blazers Ensemble
The Unknown Chaplin
do 12 mrt / 12.30 uur
Lunchconcert
i.s.m. Conservatorium van
Amsterdam
do 12 mrt / 20.15 uur
Nederlands Blazers Ensemble
The Unknown Chaplin
vr 13 mrt / 21.00 uur /
Kleine Zaal
Tomaga
Bandieri Di Carta
di 17 + do 19 mrt / 20.00 uur
Das Jagdgewehr
De Nationale Opera
vr 20 mrt / 20.15 uur
Orkest van de 18e Eeuw +
Alexander Melnikov
Schumann Symfonicus
za 21 mrt / 20.15 uur
Ensemble Correspondances
Het mysterie van de Franse
nacht
zo 22 mrt / 13.00 uur /
Atriumzaal
Workshop SoundLAB
Voor kinderen (7+) met
volwassenen
Huil van de Wolff
Elke 22e van de maand
klinkt om 20.00 uur het
geluidsmonument Huil van de
Wolff van Martijn Padding ter
herinnering aan oprichter van
het Muziekgebouw Jan Wolff
(1941 - 2012). Zie voor meer
informatie muziekgebouw. nl/
huilvandewolfff
Geheimtips
Bijzondere concerten
die je niet mag missen
14

Foto: Erik van Gurp
4’33 grand café
Kom voor het concert eten in
4’33 Grand café. Reserveren:
020 788 2090 of 433grandcafe.nl.
Bij de prijs inbegrepen
Reververingskosten en garderobe
zijn bij de kaartprijs inbegrepen.
Ook een pauzedrankje, tenzij anders
vermeld op uw concertkaartje.
Bij concerten zonder pauze staan
drankjes klaar na afloop van het
concert.
Rondom het concert
- Na aanvang van het concert heeft
u geen toegang meer tot de zaal.
- Zet uw mobiele telefoon uit voor
aanvang van het concert.
- Het maken van beeld- of geluidsopnamen
in de zaal alleen met
schriftelijke toestemming.
- Algemene Bezoekersvoorwaarden
zijn na te lezen op muziekgebouw.nl
Steun het Muziekgebouw
Inkomsten uit kaartverkoop dekken
ten dele onze kosten. Word vriend
of doneer: met uw extra steun
kunnen we concerten op het
hoogste niveau blijven organiseren.
Meer informatie:
muziekgebouw.nl/steunons
Op de hoogte blijven?
Blijf op de hoogte van nieuw geboekte
concerten of ander nieuws.
Volg ons via onze e-nieuwsbrief
(aanmelden op muziekgebouw.nl),
Facebook, Twitter of Instagram.
Dank!
Wij kunnen niet zonder de steun van
onze vaste subsidiënten en Vrienden
van het Muziekgebouw. Wij zijn hen
daarvoor zeer erkentelijk.
Druk binnenwerk
15