2020.05-PROJECT-7-BLAD-NIEUWSBRIEF-MEI-LV

Als we mensen isoleren en afsluiten van de wereld ontstaat er een ontevredenheid.
Dankbaar zijn lukt alleen maar als je je verbonden weet en juist in een dankbare verbinding
kiemt liefde heel gemakkelijk.
De eerste weken van maart vond ik heerlijk, de verstilling en de onthaasting ik ervaarde werkelijk
even wereld vrede maar met zijn allen hebben we het oude leven alweer aardig opgepakt.
Oké wel anders ingevuld maar we hebben het vaak alwéér veel te druk.
Wat er vooral verandert is dat we nu veel vaster gedwongen
gekoppeld zijn aan de techniek. En het uiten
van ons mens zijn met het ritmische lijkt nog
verder in de vergetelheid geraakt.
Wat zaaien we met onze gedachten, besprekingen
en handelingen?
Heb je de lammetjes zien dansen en de jonge eendjes
gezien? Heb jij je verwonderd over het ontvouwen
van de bladeren?
Heb je je laten koesteren door de eerste stralen van
de ochtendzon luisterend naar de jubelliedjes van
de vogels?
De tijd is rijp voor de hemel op aarde, nu
hebben we vooral meer mensen nodig die
in hun eigen omgeving aandachtig een
stukje van deze nieuwe aarde willen bedenken.
Wat we gezaaid hebben mogen we besprenkelen
met geluk, liefde, dankbaarheid,
zelfvertrouwen, waarheid, eerbied en
de oogst zal vredelievend zijn.
liefs arie
10