2020.05-PROJECT-7-BLAD-NIEUWSBRIEF-MEI-LV

Kinderen weer naar school
Hou 1,5 meter afstand van onze kinderen!
De meesten ouders hebben de afgelopen dagen een brief van school ontvangen met daarin
alle informatie betreffende het weer open gaan van de school en de daarbij behorende regels
gebaseerd op de richtlijnen van het RIVM die door een ieder in acht moet worden genomen.
Met pijn in mijn hart heb ik deze brief gelezen. Mijn hele systeem riep keihard 'nee!' Alles in
mijn moederhart kwam in verzet. Tranen over mijn wangen.
Niet alleen het buiten de school moeten blijven en geen contact meer kunnen hebben met de
juf, dat kan enkel nog digitaal, maar ook buiten het plein je kind moeten afgeven, soms zelfs
opgesteld in rijen. Om maar niet te spreken van de protocollen voor wat betreft bijvoorbeeld
looproutes, deurklinken aanraken, jassen ophangen, buitenspelen, wc bezoek, afstand houden
van de juf en natuurlijk het belangrijkste: de hele dag handen wassen en het gebruik van
het zo nutteloze en schadelijke desinfectiemiddel, en het continu reinigen van klassen en materiaal
met datzelfde middel.
Enig idee wat dit met onze kinderen doet? Hoeveel angst je daarmee creëert?
En dit staat nog los van het feit dat je elke natuurlijke bescherming weghaalt bij kinderen wat
dus niet bijdraagt aan het versterken van het immuunsysteem en van het feit dat het inademen
en op je handen krijgen (en daarmee over de rest van je lichaam en gezicht) van dat
desinfectiemiddel echt niet gezond is. Zeker niet voor kinderen met gevoelige luchtwegen.
De boodschap van het RIVM en het naleven van de regels ervan wordt door scholen bijna met
trots gepresenteerd:
"Kijk eens hoe goed wij die 1,5 meter samenleving op onze school voor elkaar hebben!"
Nou chapeau. Mijn complimenten!
Jullie doen hiermee massaal mee aan het nieuwe normaal, dat absoluut niet normaal is. Zeker
niet voor onze kinderen.
Dit protocol is schadelijk op korte en lange termijn. Maar geen enkele school zegt nee.
Het is dat ik zelf ook voor de klas sta als zorgcoach. Dus ik weet dat dit niet zo is bedoeld. Ik
weet dat de meeste meesters en juffen hun kinderen missen. Ze missen hun werk, ze willen
heel graag weer met de kinderen aan de slag.
Ze hebben waarschijnlijk net als wij vele ideeën over wat we kunnen doen, hoe we vooral ook
de kinderen emotioneel en mentaal kunnen ondersteunen nu en hoe we met name kunnen
focussen op een leuke resterende schooltijd voor dit toch al bizarre jaar.
De bedoelingen zijn goed, de wil is er, maar ook scholen zijn helaas ook met handen gebonden
en staan met de rug tegen de muur.
Iedere school, iedere leerkracht heeft zich te houden aan de absurde richtlijnen van het RIVM.
Niet alleen omdat het moet, maar ook vanwege de maatschappelijke controle en omdat sommige
ouders en kinderen dit ook graag willen in verband met de angst voor het virus.
De tweedeling in de maatschappij is op scholen pijnlijk voelbaar, maar in plaats van vertrouwen
uit te stralen naar de kinderen moeten zij meebewegen in het collectieve angstveld.
Scholen willen de kinderen niet in de steek laten, ze willen ze graag weer ondersteunen bij
hun ontwikkeling, ze willen weer samen met ze zijn.
Maar hoe samen is dit nu nog?
46