1 - Vriendenkring Bvr/5Li

veranderen, de ene periode
verkenner de andere periode
mortier. De gevolgen bleven
niet uit, het woeste visioen
van sleuren met “scheve
bûze” om daarna naakt op de
himalaya gaan te zitten,
folterde hun geestesoog. Met
de volgende symptomen tot
gevolg; het glazig voor zich
uit staren (soms kwijlend)
tijdens de lessen, acute
gevallen van diaree tot een
heuse griepepidemie. Daarbij
kwam nog eens dat de cursus
mortieren tijdens het
krokusverlof viel wat ook
niet echt goed was voor de
motivatie.
In no time leerden de
overgebleven cursisten alles
van de uiteenname tot de
pelotonsstructuur. Tientallen
te kennen termen en
benamingen werden in onze
hersenen gepompt. Wat voor
de onderrichters ter zake niet
gemakkelijk moet geweest
zijn. Zij moesten niet alleen
optreden voor een moeilijk
publiek, de wapens waar zij
in het zweet hun aanschijns
ons alles over bij probeerden
te brengen “was” voor hun
ook in zekere mate nieuw.
We hadden nieuwe
stukken gekregen en zoals u
weet, als we nieuw materiaal
krijgen is het altijd een beetje
feest in Bvr-5Li. Aldus
geschiedde, in de
voormiddag werden lessen
voorbereid, slides getekend,
flip-overs gemaakt en de
juiste leslokalen gezocht, in
de namiddag werd deze
pasverworven informatie bij
de onwennige cursisten met
mondjesmaat ingelepeld. Een
Fusilier 1-2002
toch niet te onderschatten en
ondergewaardeerde taak die
ondanks de omstandigheden
tot een goed einde werd
gebracht. Het kernkabinet
van het peloton mortieren
keek en zag dat het al wat
beter werd. De rest wordt
bereikt met trainen en
trainen, leren van gemaakte
fouten en verbeteren waar
nodig is.
Plots weer een
gerucht, goed nieuws
weliswaar maar nog altijd
een gerucht. Naar het schijnt
is er in Duitsland een
volksverhuizing op til en
zouden er hordes Teutoonse
militairen naar hier komen
en onze rangen versterken.
Het zou nog wel effen duren
zo vertelde de geruchten ons
want ze komen per fiets… of
zoiets !?
Wij (het kernkabinet
dus!!) fronsten de
wenkbrauwen, beseffende
dat de laatste
volksverhuizing van die
kanten de val van het
Westromeinse Rijk heeft
veroorzaakt. En nu maar
hopen op een “Pax Romana”
bij de samensmelting der
beide volkeren en hopen op
een vreedzame assimilatie
van de nieuwkomers, waarbij
hopelijk veel
“mortiergezinden” naar ons
peloton zullen overgeheveld
worden.
Het kernkabinet kijkt
alleszins al verlangend uit
naar het eerste schot. Na al
die beproevingen zal dat de
kroon op het werk zijn na
vele verzuchtingen. In
afwachting blijft het roeien
met de riemen die we hebben
en reikhalzend uitkijken naar
onze “fietsende” vrienden.
En wij … wij ploegen
ondertussen naarstig voort !!!