1 - Vriendenkring Bvr/5Li

Ops Planning Course
De eerste gedachte die u door het hoofd gaat bij het lezen van deze titel is : What the ……. is Ops Planning
Course about? In de komende regels hoop ik u dit duidelijk te maken.
Zoals elke infanterist wel zal weten doen wij, de
infanterie, niets ondoordacht. Bij het nemen van
beslissingen, op het eender welk echelon, gaat het
immers om mensenlevens. Nu, hoe hoger we op de
trap van de bevelvoering gaan, hoe langer er kan en
moet nagedacht worden (dit noemen we de
beoordelingscyclus). Dit alles uit zich dan uiteindelijk
in een order. Aangezien we hoe langer hoe meer
internationaal werken, is de algemene outlay van al
deze orders in de meeste NATO landen gelijkaardig.
Hoe we echter komen tot zo’n order kan soms wel
schelen. Wel de cursus waarvan sprake, behandelt
zo’n beoordelingscyclus, maar dan wel het
Amerikaans model. Als dusdanig kunnen we ons
eigen beoordelingsproces vergelijken met dat van
andere landen en er mogelijk iets uit leren.
Alles begon die zonnige zondagvoormiddag om 1100
Hr. Met een fles water en de nodige kaarten reed ik
richting Brusselse ring voor een trip van 700 Km. RV
zondagavond 1900 Hr in het ISTC 1 voor een
inbriefing. Na 7 Hr rijden, in een zonnig weertje,
betrad ik mijn slaapkamer dewelke ik gedurende 7
dagen zou delen met een Belgische collega van de Cie
Special Forces (SF).
Gedurende de eerste drie dagen werden we vol
gegoten met theorie. Na elk theoretisch hoofdstuk
volgde een kleine praktijkoefening in groep waarbij
een probleem met betrekking tot de juist geleerde stof
moest worden opgelost. Zo hebben we onze tanden
stukgebeten op de inplaatsstelling naar verre en
vreemde oorden (Force Projection), de praktische
organisatie van de operatiezaal, IPB (Intelligence
Preparation of the Battlefield), analyse van de
opdracht, het komen tot meerdere uitvoerbare plannen,
de onderlinge vergelijking van deze plannen en de
bijhorende briefing hieromtrent aan de Task Group
commandant. Dit alles kan misschien indrukwekkend
lijken maar wij passen eigenlijk dezelfde procedures
toe in het Bn. De grote verschillen liggen hem hier :
zij passen in elk beoordelingsproces de “wargaming”
toe en voor mij persoonlijk dan, het feit dat er wordt
gewerkt met 12 ploegen SF die her en der worden
ingezet in plaats van met de klassieke contactlijn.
Wat is nu juist “wargaming”? Wargaming is een
procédé waarbij alle stafsecties een plan gaan
overlopen in zijn verschillende fases. Zo wordt er
ondermeer de inplaatsstelling, de infiltratie, de
1 International Special Training Centre – Cursussen
voor Special Forces te PFULLENDORF (GE)
Fusilier 1-2002
Door : CPN VAN LOOCK J.
uitvoering van de opdracht en de terugtrekking
besproken. Het is de bedoeling dat iedereen op de staf,
per fase, op zijn gebied vertelt wat er zoal gebeurt,
maar nog belangrijker, wat er kan verkeerd gaan! Het
is hierdoor mogelijk om enerzijds mogelijke
problemen te vermijden en anderzijds reeds
oplossingen uit te dokteren voor de problemen die
zich kunnen voordoen. Er wordt, zoals ge ziet, niet
enkel nagedacht maar ook voorgedacht.
Bijzonder voor mij blijft toch het verschil tussen de
klassieke operaties, zoals ik ze ken en waarvoor ik
opgeleid werd, en de Special Operations. Bij SO zitten
overal ploegen, dikwijls met verschillende opdrachten:
Special Recce, Direct Action, Ontzetting, …..
Dikwijls variëren ook de terreingedeelten waarin ze
werken (bergen, woestijn, bos, water, ..). Een
supplementaire moeilijkheid bij de beoordeling.
De keuze van de wijze van de inplaatsstelling is de
eerste belangrijke keuze. Doen we het door middel
van een C-130 (parachutage), helikopter, via het water
(zodiac, duiken) of een combinatie van één van deze
elementen. Een tweede belangrijk element is de juiste
opdracht. Wat moet ik er doen? Dit heeft immers
enorme complicaties qua aard van materiaal dat wordt
meegenomen. Kijkers, fototoestellen, lasers, ….. of
heel veel munitie en springstoffen!!! In dit laatste
geval is de timing van de Pick-Up wel heel belangrijk.
Na uitvoering van de Direct Action bijvoorbeeld, moet
er ASAP geëvacueerd worden aangezien er mogelijk
contact is met de vijand. Aansluitend wordt er
nagedacht over de infiltratie. Doen we deze te voet,
vervoerd (jeep of quad) of waarom niet al
zwemmend? Te voet heeft, logisch, een grote
beperking op het gebied van Mat dat kan worden
meegenomen. Er moet met veel elementen rekeningen
worden gehouden.
Uit de vorige paragraaf blijkt dat er een enorme waaier
aan mogelijkheden is. Daar niet iedereen specialist
kan zijn op alle vlakken, werken we met DRIE soorten
teams, elk met hun eigen specialiteit op het vlak van
infiltratie. Zo hebben we de kerels van de parachutage
(HAHO en HALO) 2 , de mannen op wielen en de
zwemmers.
2 HAHO = High Altitude High Opening
HALO = High Altitude Low Opening