No Blame voor het jeugdwerk - Pak pesten aan in 7 stappen

Als we naar de groep in het algemeen kijken: het toepassen van No Blame gaat niet
voorkomen dat er opnieuw gepest wordt. In elke groep, maar zeker in een groep waar
gepest werd, investeer je best ook in een positief en warm klimaat. Enkel zo neem je de
voedingsbodem voor pesten weg. Problemen aanpakken wanneer ze zich stellen, is
belangrijk. Maar voorkomen dat er zich problemen stellen, is even belangrijk.
Maar de ouders ... die verwachten toch juist een harde aanpak?
Vanuit onmacht stellen ouders zich wel eens
kwaad, beschuldigend en wraakzuchtig op. Dat
gevoel kan nog worden versterkt als ouders het
gevoel hebben dat de begeleiding of jeugdwerking
in het algemeen hun klachten niet ernstig
neemt of dat hun kind wordt beschuldigd.
Uitspraken als ‘Och, zo erg is het allemaal niet’ of
‘Uw kind moet zich leren verdedigen’ vallen
meestal niet in goede aarde. Soms gaan ouders
zo ver dat ze het recht in eigen handen nemen
door de pester of zijn ouders zelf te benaderen.
Dat heeft echter nog nooit tot een oplossing
geleid. Integendeel.
Geef ouders daarom de ruimte om hun gevoelens
te uiten en luister naar hen zonder vooroordelen, ontkenning of weerstand. Meestal
wordt dan snel duidelijk dat iedereen gewoon wil dat het pesten stopt. Dat is de eerste
prioriteit. Met dit doel voor ogen zijn bijna alle ouders bereid de No Blame-aanpak een
kans te geven.
Breng de ouders op de hoogte van de No Blame-aanpak, vertel hen wanneer je een
groepje opstart. Ze ondersteunen jullie vast. In een ideaal scenario weten de ouders al op
voorhand wat de jeugdwerking onderneemt in geval van pesten. Wanneer ouders op de
hoogte zijn van jullie aanpak, nog voor dat er een incident plaatsvindt, kan dat helpen
om de weerstand tegenover No Blame te verlagen.
Tips voor ouders om met de begeleiding in gesprek te gaan, vind je op Medianast.be:
• (Cyber)pesten in de jeugdbeweging: wat mag ik van de leiding verwachten?
• Stappenplan cyberpesten
32