No Blame voor het jeugdwerk - Pak pesten aan in 7 stappen

‘Ik weet zeker dat jullie er samen kunnen voor zorgen dat Karel
weer graag naar de scouts komt. Daarom vraag ik dat elk van jullie
even nadenkt over een persoonlijk voorstel.’
7. Erkennend reageren en waarderen
Elk voorstel, hoe klein ook, verdient waardering. Die kan je verbaal en non-verbaal
tonen. Een pester, die misschien zelden of nooit waardering krijgt, kan dat als zeer
positief ervaren.
8. Doorvragen
‘Dylan, ik vind het erg moedig van jou dat je het voor Karel
wil opnemen als hij nog zou worden gepest.’
‘Ayham, wat een leuk idee om eens samen met Karel
over “Fortnite” te praten.’
‘Raoul, ik waardeer het dat je Karel niet meer zal uitlachen.’
Wanneer kinderen het niet gewoon zijn over gevoelige onderwerpen te praten, zijn ze
soms erg kort en oppervlakkig. Door rustig door te vragen, kan je ze soms toch
motiveren om meer te vertellen. Wanneer ze het moeilijk vinden om te verwoorden wat
ze bedoelen, kan je hulpmiddelen aanbieden. Denk aan afbeeldingen van emoticons,
foto’s, gevoelenskaartjes, …
’Je zegt dat je het erg vindt voor Karel, maar wat bedoel je daar juist mee?'
9. Ik-taal gebruiken of praten vanuit jezelf
Het zou kunnen dat bepaalde kinderen zich achter de groep verstoppen door in de
wij-vorm te spreken. Op dat moment kan je vragen om dezelfde mededeling opnieuw te
formuleren in de ik-vorm.
‘Ik hoor je zeggen ‘Wij zullen hem niet meer uitlachen’.
Kan je dat ook even zeggen door met ‘ik’ te beginnen?’
44