Support Magazine 2-2021

TOEGANKELIJKHEID
JEAN-PIERRE TIMMERMANS
VAN DDC EVENT SERVICES:
“Het is eigenlijk helemaal niet
moeilijk om een toegankelijk
evenement te organiseren.
Het gaat niet om grote
investeringen, maar om
dingen als een oprijplaat bij
de kluisjes en duidelijke
communicatie over waar de
aangepaste toiletten zijn. Dat
heb ik geleerd van de
expertise van de dames.”
De routekaart is een uitgebreide leidraad
voor event-organisatoren. Hij is opgesteld
in samenspraak met festivalorganisatoren
en ervaringsdeskundigen met diverse beperkingen.
Pauline: “Iedere beperking is
weer anders, en dus ziet de behoefte aan
toegankelijkheid er steeds anders uit. We
hebben daarom gezocht naar een basis
van toegankelijkheid voor iedereen.”
Van het begin af aan
De Coalitie voor Inclusie, waar het thema
‘festivals’ op de agenda werd gezet, zorgde
ervoor dat alle partijen aan tafel kwamen
om de afspraken te maken. Pauline: “Voor
de festivals was het vooral van belang te
horen aan welke eisen zij zouden moeten
voldoen. Dan kunnen ze zélf bepalen hoe
ze dat kunnen inpassen in hun bestaande
organisatie. Van het begin af aan. Want dat
is heel belangrijk: het moet van meet af
aan meegenomen worden in de organisatie
van het festival. Het begint immers al in de
publiciteit en kaartverkoop. Lang voordat
het festival plaatsvindt, moet voor mensen
met een beperking al duidelijk zijn of ze
ernaartoe kunnen, al dan niet met een
ondersteuner.”
Concrete adviezen
Duidelijkheid vooraf is natuurlijk niet het
enige. Er zijn ook concrete zaken nodig:
een kijkplatform, rolstoeltoegankelijke
toiletten. De specificaties waaraan de
faciliteiten moeten voldoen zijn in de
routekaart nauwkeurig omschreven, ook
aan de details is gedacht. (“Het is van
belang om zit- en looppaden aan te geven
op het kijkplatform. Hiermee voorkom
je dat veel personen met een hulpmiddel
zich moeten verplaatsen als er iemand het
kijkplatform op of af wil.”)
Een eventuele ondersteuner moet in de
buurt van de bezoeker met een beperking
kunnen blijven: splits hen bijvoorbeeld
niet op bij de entree. Sommige mensen
hebben een hulphond. Sommigen hebben
medicijnen bij zich, en soms worden festivalbezoekers
gefouilleerd. Mensen met een
beperking ook? Daar kunnen met de beveiliging
afspraken over gemaakt worden.
Verder gaan mensen mogelijk bellen naar
de organisatie met specifieke vragen.
Misschien is niet alles mogelijk. Maar de
servicemedewerkers moeten exact op de
hoogte zijn van wat wél kan en wat niet
kan. Laat ze in hun communicatie de
nadruk leggen op wat de bezoeker nodig
heeft, en niet op de beperking, zo meldt
de routekaart.
Iedereen gemotiveerd
Pauline Gransier: “Het was meteen al duidelijk
dat iedereen eigenlijk op zo›n routekaart
Festivalbeeld van vóór corona. Om blij van te worden!
zat te wachten. Beide partijen zaten met
dezelfde vraag: hoe maken we de festivals
zo toegankelijk mogelijk voor mensen met
verschillende type beperkingen? De festivals
zeiden: we kregen wel steeds kritiek,
maar als we vervolgens vroegen wat we dan
moesten doen, kregen we geen duidelijk
antwoord. Dus iedereen was gemotiveerd.
We zijn blij dat dit mooie proces met elkaar,
de Coalitie, Marianne en de festivalorganisatoren,
heeft geleid tot de routekaart.”
Mooi begin
Annebelle de Groot: “De routekaart is een
mooi begin, maar mensen moeten niet
verwachten dat elk festival komende zomer
gelijk honderd procent toegankelijk is. Een
festival organiseren duurt gemiddeld een
jaar, sommige aanpassingen kunnen nu al
niet meer (goed) gedaan worden. En voor
organisatoren is toegankelijkheid een proces
van meerdere jaren, waarbij ze ook te maken
hebben met afspraken met leveranciers.
Als je graag naar een festival wil, is het
ook belangrijk zelf tijdig voor het festival
het gesprek - met een positieve insteek -
aan te gaan, dan wil een organisatie vast
meedenken. Als je twee weken vooraf om
een toegankelijk toilet vraagt ben je sowieso
te laat voor die editie. We nodigen
iedereen uit om het gesprek aan te gaan
met de routekaart in de hand.”
49