24.12.2012 Views

Jaargang 4, nummer 4 (pdf) - Vredesmagazine

Jaargang 4, nummer 4 (pdf) - Vredesmagazine

Jaargang 4, nummer 4 (pdf) - Vredesmagazine

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

SIGNALERINGEN<br />

Nederlandse militairen op missie<br />

De auteur is een militair historicus,<br />

die regelmatig schrijft<br />

voor het Nederlands Instituut<br />

voor Militaire Historie (NIMH), na een<br />

fusieproces de voortzetting van de vroegere<br />

Sectie Krijgsgeschiedenis van de Generale<br />

Staf. Klep is een scepticus, maar<br />

een vrolijke en onbevangen ondersoort<br />

in dit genre. Hij werkt over het algemeen<br />

gedegen en kan soms recht voor zijn raap<br />

uit de hoek komen. Zo is hij kritisch over<br />

de Amerikaanse inval in Afghanistan van<br />

2001. Hij constateert dat na de aanslagen<br />

van 1 september de Veiligheidsraad in<br />

een resolutie weliswaar het recht van de<br />

VS erkenden om zichzelf – ook militair –<br />

te verdedigen, maar dat dit geen expliciet<br />

mandaat was “voor wat de Amerikanen<br />

van plan waren onder de naam Operation<br />

Enduring Freedom (OEF): de gewelddadige<br />

verdrijving van het Talibanbe-<br />

wind uit Afghanistan en een langdurige<br />

genadeloze strijd tegen het (internationale)<br />

terrorisme. Met name de beoogde<br />

regime change in Afghanistan druiste in<br />

tegen een basisprincipe van de internationale<br />

betrekkingen en het volkenrecht:<br />

staten zijn in principe soeverein.”(14) En<br />

even verderop zegt hij dat “de Amerikanen<br />

een marionettenregering in Kabul<br />

installeerden.” Dit zijn bewoordingen die<br />

je van de gepolitiseerde generaals in de<br />

actualiteitenrubrieken niet snel zult horen.<br />

Zij doen weinig meer dan het vertalen<br />

van het optimistisch getoonzette regeringsbeleid<br />

in militairpublicitaire termen.<br />

Mijn indruk is dat Klep eerder de<br />

mening vertolkt van het militaire middenkader<br />

en soms de gewone soldaat,<br />

dan die van de legerleiding. De militairen<br />

in Afghanistan waarover hij schrijft, vinden,<br />

dat ze een uniek en riskant beroep<br />

Op 6 augustus hielden Rob Boogert en Elise Bleijs een vastenwake ter<br />

herdenking van de slachtoffers van de atoombommen op Hiroshima en<br />

Nagasaki op 6 en 9 augustus 1945 in Japan. Ook vragen ze aandacht voor de<br />

nog altijd aanwezige Amerikaanse kernwapens in Nederland op vliegbasis<br />

Volkel in Noord-Brabant. Op het Plein, tegenover het Ministerie van Defensie,<br />

zijn spandoeken en is een kleine fototentoonstelling opgehangen. Eerder op<br />

de dag namen ook leden van de Franciscaanse Vredeswacht deel aan de wake.<br />

De wake werd afgesloten met een symbolische schop tegen het kerntuig.<br />

Foto: Jan Bervoets<br />

Het NIMH houdt een regelmatig<br />

ververste website bij van Nederlandse<br />

militaire operaties in het buitenland:<br />

http://www.defensie.nl/nimh/<br />

geschiedenis/internationale_<br />

operaties/<br />

hebben waarbij ze nogal eens voor de<br />

voeten worden gelopen door formeel<br />

procedureel denken binnen het militaire<br />

apparaat, de politieke leiding en Haagse<br />

kringen, die een militaire vechtoperatie<br />

verkopen als een opbouwmissie.<br />

In dit boek beschrijft Klep minutieus<br />

zowel de politieke besluitvorming als het<br />

militaire verloop van de Nederlandse IS-<br />

AF-missie in Uruzgan. Hij doet dat aan<br />

de hand van open bronnen. De kracht<br />

van het boek ligt in het verzamelde materiaal<br />

en de lijn die de schrijver daarin<br />

weet aan te brengen. In het politiek<br />

hoofdstuk is dat knap gedaan, hoewel de<br />

lezer met de indruk achterblijft, dat de<br />

wendingen van de Haagse politiek nog<br />

onoverzichtelijker zijn dan de kronkelende<br />

ravijnen waardoor de voetpatrouilles<br />

van ISAF zich een weg moeten<br />

banen.<br />

De conclusie is opmerkelijk: parlementaire<br />

instrumenten als Artikel 100brief<br />

en Toetsingskader hebben een fuik<br />

geschapen waaruit de politieke partijen<br />

niet meer terug konden zwemmen. De<br />

inzet in Uruzgan had minder te maken<br />

met de situatie in Afghanistan dan met<br />

NAVO-bondgenotentrouw en de ambities<br />

van de regering om mee te spelen in<br />

het militaire orkest van de naties. Een objectieve<br />

toetsing had moeten leiden tot<br />

afwijzing of uitstel van de missie, maar in<br />

plaats daarvan werden abstracte criteria<br />

mechanisch afgevinkt. De militaire analyse<br />

is wat minder scherp, maar het is<br />

duidelijk dat Klep vindt dat Uruzgan bij<br />

de gegeven strategie en inzet van middelen<br />

een mission impossible was.<br />

KK<br />

Christ Klep, Uruzgan – Nederlandse militairen<br />

op missie, 2005-2010. Amsterdam, Boom (2011)<br />

246 blz. Personen- en zakenregister<br />

VREDESMAGAZINE nr. 4-2011 35

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!