2022 02 17 Solo/samen - INSOMNIO

Do 17 feb 2022
Grote Zaal
20.15 – 21.40 uur
Donderdag
avondserie
Solo/samen
INSOMNIO
Het gratis beschikbaar stellen van dit digitale
programmaboekje is een extra service
ter voorbereiding op het concert. Het is
uitdrukkelijk niet de bedoeling deze versie
tijdens het concert te raadplegen via uw mobiele
telefoon. Dit is namelijk zeer storend voor de
andere concertbezoekers.
Bij voorbaat dank.

Programma
Solo/samen
INSOMNIO
Donderdag
avondserie
Do 17 feb 2022
Grote Zaal
20.15 – 21.40 uur
ca. 85 minuten zonder pauze
Mieko Kanno viool
Charles Watt cello
Martine Sikkenk elektrisch gitaar
Laura Sandee piano
Ulrich Pöhl dirigent
Michel van der Aa (1970)
akin (2019) dubbelconcert voor viool en cello
Dit concert wordt mede
mogelijk gemaakt door:
Dai Fujikura (1977)
abandoned time (2004-2006) concert voor elektrisch gitaar
Luca Francesconi (1956)
Islands (1992) concert voor piano
James Wood (1953)
De telarum mechanicae (2007)
Dit concert wordt opgenomen
door de NTR voor een latere
uitzending op NPO Radio 4
Bent u niet vergeten uw mobiele
telefoon uit te zetten?
Dank u wel.
2

Toelichting
Het spanningsveld tussen het individu en het collectief staat centraal in dit programma
van ensemble Insomnio. Elk van de stukken in Solo/samen plaatst een solist in en
tegenover het ensemble.
‘In een groep speelt vaak de vraag wie het
voortouw durft te nemen om de anderen
achter zich aan te krijgen’, zegt Ulrich Pöhl,
artistiek leider en dirigent van het ensemble.
‘Anderzijds is het voor een individu zaak om
niet al te zeer buiten de groep te vallen. Je
hebt leiders nodig om doel en richting te
bepalen, om verantwoordelijkheid te nemen
en een groep uit een crisis te loodsen.
Maar er schuilen ook gevaren in al te
volgzaam zijn. Daarin sluit Solo/samen aan
bij vraagstukken van deze tijd. Elke solist
geeft zichzelf bloot. Het samen spelen in
een ensemble is een kwestie van geven en
nemen, het delen van gevoelens. Met elkaar,
en met het publiek.’
Een ander thema dat in dit programma een
rol speelt, is het motto van de Olympische
Spelen, ‘citius, altius, fortius’ (sneller,
hoger, sterker). Elk stuk in dit concert gaat
over het verleggen van grenzen. Pöhl: ‘In
wezen geldt dat voor elk concert, maar
het is in het bijzonder het uitgangspunt
voor composities waarin een solist
tegenover een collectief staat, zoals het
klassieke vioolconcert. We hebben er in dit
programma voor gekozen om leden van
Insomnio solorollen te geven. Ze leveren
individuele prestaties, maar zijn ook lid van
een team. Wat dat betreft zijn er duidelijk
parallellen met Olympische disciplines,
waarin uitblinkers in dienst staan van een
groter geheel.’
Het hoge tempo en de virtuositeit van
de vier stukken duiden daarnaast op een
verwantschap met jazz. Dat is zeker het
geval in akin van Michel van der Aa en
Islands van Luca Francesconi. In abandoned
time zorgt de elektrische gitaar voor
raakvlakken met rockmuziek, terwijl James
Wood de leden van het ensemble complexe
patronen laat spelen. De telarum mechanicae
roept de werking van een weefgetouw voor
de geest. Een groepje instrumenten legt een
tapijt van klank, waar duo’s doorheen dansen.
‘Het programma is ook een terugblik’, aldus
Pöhl. ‘De werken van Francesconi en Wood
stonden op onze eerste eerste cd, die als een
portfolio van Insomnio diende. Het zijn in die
zin evergreens, maar na zoveel jaren voelen
ze als nieuw.’
3

Toelichting
Michel van der Aa
akin, dubbelconcert voor viool en cello
Michel van der Aa schreef deze
compositie voor twee musici met wie
hij eerder gewerkt had, violiste Patricia
Kopatchinskaja en celliste Sol Gabetta.
Volgens de componist is akin geïnspireerd
door de vriendschap tussen deze twee
prominente strijkers.
Dat uit zich in de muziek doordat ze
hetzelfde muzikale materiaal delen en
hun klank verwant is. Van der Aa: ‘Toen
ik een besluit wilde nemen over de titel,
werd ik aangetrokken tot een beeld van
identieke tweelingen, die onafscheidelijk
zijn en uiterlijk op vergelijkbare manier
denken, maar waar misschien verschillende
persoonlijkheden onder schuilgaan.’ Volgens
Van der Aa is er ook verwantschap tussen
de solo’s en de muziek voor het ensemble,
alsof het orkest een alter ego van de
solisten is. ‘Hun onderlinge verhouding is
niet contrapuntisch of een conflict tussen
tegengestelden, zoals in sommige concerto’s
het geval is. Het is veeleer een actieve en
betrokken discussie tussen goede vrienden.
Het slagwerk heeft een prominente, vaak
solistische rol. In het stuk zitten sterk
ritmische passages op het drumstel, en
het slagwerk geeft het signaal voor een
uitbarsting van energie, met ritmepatronen
die als uurwerken fungeren. Het geeft de
indruk van tandwielen in een klok die met
verschillende snelheden ronddraaien. Dit is
het grondpatroon voor de muziek van de
twee solisten.’
Akin bestaat uit twee delen. Het eerste deel
ontwikkelt zich vanuit een intiem begin,
als een broedmachine waarin energie zich
verzamelt. Het tweede deel toont meer
energie en virtuositeit, alsof het ventiel
van een hogedrukpan opengedraaid is. In
tegenstelling tot andere werken van Van
der Aa, is er in akin geen rol weggelegd voor
elektronica, zodat de solisten alle aandacht
krijgen.
Dai Fujikura
abandoned time, concert voor elektrisch
gitaar
Dai Fujikura heeft verscheidene stukken
geschreven voor elektrische gitaar.
Hij heeft de liefde voor het instrument
overgehouden uit zijn studietijd, toen
iedereen die hij kende wel gitaar speelde.
In abandoned time plaatst hij een zwaar
vervormde gitaar in een akoestisch
ensemble.
‘Het heeft minder groove dan in de
rockmuziek’, zegt Ulrich Pöhl. ‘Het gaat
vooral om de klankkleur en het imago van
het instrument, en van de gitarist. Fujikura
probeert een verfijnd evenwicht aan te
brengen in een verfijnd samenspel tussen
de solist en het ensemble.’ Fujikura haalt
gitaartechnieken uit de rock-context zonder
er iets aan te veranderen, en kijkt dan wat
4

Toelichting
hij allemaal met het geluid kan doen. Zo
laat hij de gitarist het volumepedaal flink
open zetten, snel met de rechterhand op de
snaren kloppen en gebruikt hij het complexe,
gruizige geluid van een overstuurde
buizenversterker. De karakteristieken van
de elektrische gitaar zijn in het ensemble
terug te horen in de vorm van pulserende
akkoorden, glissandi met een ruim vibrato
van de strijkers, en steeds terugkerende
trillers. Na een krachtige climax volgt een
peinzend slot, waarin de gitaar een klaaglijke
melodie speelt over zachte golven uit het
ensemble.
Luca Francesconi
Islands, concert voor piano
Luca Francesconi heeft met Islands
een hoogst expressief kamerconcert
geschreven voor piano en ensemble.
De piano krijgt aanvankelijk een tegenhanger
in de gestemde percussie. Later treden
de strijkers meer op de voorgrond, en
vervolgens de blazers. Nadat het ritme
kortstondig bepaald is door trommels, jagen
de instrumenten elkaar achterna in snel
op en neer golvende slingers met de piano
als voortrekker. Als basis voor de muziek
fungeert het concept van herhaling, maar
in een zee van noten verschijnen kleine
eilanden. Die groeien samen tot nieuwe
imaginaire landschappen. Hoewel ze telkens
weer in de golven verdwijnen, markeren ze
de mentale en emotionele krachtvelden in
de compositie. Die bepalen ook de virtuoze
solopartij, die zich de ene keer dwars door
de golven slingert om vervolgens opgeslokt
te worden door razendsnelle lijnen die het
ensemble speelt. Het is een klankuniversum
op hoge snelheid waar invloeden van jazz en
Afrikaanse muziek in onderscheiden kunnen
worden.
James Wood
De telarum mechanicae
James Wood schreef De telarum
mechanicae voor ensemble Insomnio. De
titel is de Latijnse term voor weefgetouw.
Mandoline, gitaar, harp, vibrafoon en piano
vormen in onvermoeibaar op en neer gaande
lijnen de liggende en staande draden,
waar de overige tien instrumenten van het
ensemble – na een rustig begin met lang
aangehouden noten – in tweetallen als
schietspoelen doorheen manoeuvreren en
dansen. De duo’s bestaan steeds uit een
blazer en een strijkinstrument. Door de
wisselende combinaties van klankkleuren
ontstaat een tapijt van klank met complexe,
kleurrijke patronen. ‘In wezen is het een
concerto voor vijftien instrumenten’, aldus
Ulrich Pöhl.
Tekst toelichting: René van Peer
5

Biografieën
Componisten
Michel van der Aa
6
foto: Sarah Wijzenbeek
De Nederlandse componist
en regisseur Michel van
der Aa (1970) combineert
compositie met film- en
toneelregie en het schrijven
van scripts. Daarin maakt
hij gebruik van klassieke
instrumenten, stemmen,
elektronische klanken,
acteurs, theater en video.
Voordat hij compositie
studeerde bij Diderik
Wagenaar, Gilius van
Bergeijk en Louis
Andriessen studeerde hij
voor opnameleider aan het
Koninklijk Conservatorium
in Den Haag. Ook volgde hij
een opleiding filmregie aan
de New York Film Academy
en een cursus toneelregie bij
het Lincoln Center Theater
Director’s Lab. Zijn muziek
wordt wereldwijd uitgevoerd
door vooraanstaande
ensembles en orkesten
en als componist stond hij
centraal tijdens het Perth
Tura New Music Festival en
het Holland Festival. Hij heeft
diverse prijzen gewonnen.
Zo kreeg hij als eerste
Nederlandse componist de
prestigieuze Gaudeamus Prijs
in 1999. Verder ontving hij
de Grawemeyer Award, de
Mauricio Kagel Muziekprijs
(2013) en de Johannes
Vermeer Prijs (2015). In 2016
ging zijn kameropera Blank
Out in het Muziekgebouw
in première, die komend
seizoen in reprise gaat.
Met de bekende Engelse
schrijver David Mitchell
maakte hij Sunken Garden
(2011/2012), een opera waarin
filmprojecties een belangrijke
rol spelen. Voor het Holland
Festival maakte hij de
virtualreality-installatie Eight,
die in 2019 in première ging in
het Muziekgebouw. Vorig jaar
ging zijn filmopera Upload in
première.
Dai Fujikura
foto: Seiji Okumiya
Dai Fujikura (1977) werd
geboren in Osaka (Japan),
maar woont nu al meer
dan twintig jaar in Groot-
Brittannië. Daar studeerde
hij compositie bij Edwin
Roxburgh, Daryl Runswick en
George Benjamin. Sindsdien
heeft hij talrijke prijzen
gewonnen.
In 1998 was Fujikura de
jongste ontvanger van
de Serocki International

Biografieën
Composers Competition.
Voor zijn orkestwerk Glorious
Clouds ontving hij in 2019
voor de derde keer de
Otaka Prize, die het NHKsymfonieorkest
uitreikt aan
Japanse componisten die
uitzonderlijke compositie
voor orkest geschreven
hebben. Fujikura heeft
opdrachten gehad van
onder meer de BBC Proms
serie, het Salzburg Festival
en het Chicago Symphony
Orchestra. Hij is composerin-residence
geweest bij het
Nagoya Symphony Orchestra
en het Orchestre national
de l’Île-de-France. Hij heeft
samengewerkt met musici
uit de Noorse improvisatiescene
als Jan Bang en Sidsel
Endresen, en met popmusicus
David Sylvian. Hij componeert
bij voorkeur in nauwe
samenwerking met de musici
voor wie hij de muziek schrijft.
Luca Francesconi
De Italiaanse componist
Luca Francesconi (1956)
studeerde compositie bij
Azio Corghi, Karlheinz
Stockhausen (in Rome)
en Luciano Berio (in
Tanglewood) en jazz aan het
Berklee College of Music in
Boston.
foto: Roberto Masotti
Tussen 1981 en 1984
werkte hij als assistent van
Luciano Berio. Hij ontving
meerdere prijzen waaronder
de aanmoedigingsprijs van
de Ernst-von-Siemens-
Musikstiftung en de Prix
Italia (beide in 1994). Tot op
heden heeft Francesconi
meer dan honderd
werken geschreven voor
uiteenlopende bezettingen,
van solo-instrument tot
groot orkest en opera. Vaak
integreert hij elektronica
en multimedia in zijn
composities. Veel werken zijn
in opdracht geschreven van
vooraanstaande omroepen
en muziekinstellingen.
Daarnaast is Francesconi
actief als dirigent, en was hij
oprichter van verschillende
festivals, zoals Connect.
Van 1990 tot 2004 leidde
hij AGON, een prominent
Italiaans muziekcentrum
voor akoestisch en digitaal
onderzoek dat hijzelf
opgericht heeft. Francesconi
is artistiek leider geweest van
de Venice Biennale Musica.
James Wood
Dirigent en componist
James Wood (1953)
studeerde compositie
bij Nadia Boulanger, en
directie en percussie aan de
Royal Academy of Music in
Londen. Daarna had hij een
drievoudige loopbaan als
componist, dirigent en solist
op slagwerk.
In 1981 richtte hij het New
London Chamber Choir op,
gespecialiseerd in eigentijdse
muziek. Dat leidde hij tot zijn
vertrek naar Duitsland in 2007.
Hij was ook slagwerkdocent
in Darmstadt en oprichter en
directeur van het Centre for
Microtonal Music in London.
7

Biografieën
Vanaf het midden van de
jaren 90 ging hij zich meer
toeleggen op dirigeren en
componeren, en werkte hij met
ensembles als Musikfabrik,
London Sinfonietta, Ensemble
intercontemporain en Champ
d’Action. Als componist
schreef hij in vrijwel ieder
denkbaar genre. Hij staat
vooral bekend om zijn werk
met elektronica en speciaal
ontworpen instrumenten.
Na De telarum mechanicae
schreef hij voor Insomnio
een kameropera, gebaseerd
op Gullivers Reizen, op een
libretto van Paul Griffiths. Als
musicoloog heeft hij gewijde
gezangen van Gesualdo
gereconstrueerd en er
opnamen van verzorgd.
8
Uitvoerenden
Mieko Kanno
Viool
foto: Wendy Kirkup
Geboren in Japan verhuisde
violiste Mieko Kanno (1968)
op negentienjarige leeftijd
naar Engeland om aan de
Guildhall School for Drama
and Music te studeren. In
1994 won ze de prestigieuze
Kranichsteiner Musikpreis
van Internationale
Musikinstitut Darmstadt.
Sindsdien heeft Kanno in
Europa naam gemaakt met
het spelen van eigentijds
repertoire als solist en als
lid van ensembles. Behalve
musicus is ze musicoloog.
In die hoedanigheid is ze
een pionier op het gebied
van complexe notatie en
microtonaliteit. Ze vraagt
componisten muziek te
schrijven voor viool en
live elektronica. Daarnaast
speelt ze barokviool,
onder meer met Ensemble
Florilegium. Ze heeft les
gegeven aan de Universiteit
van Durham en het Royal
Conservatoire of Scotland.
Sinds 2016 is ze verbonden
aan de Sibelius Academy in
Helsinki, Finland.
Charles Watt
Cello
De Britse cellist Charles
Watt begon zijn loopbaan in
Londen na diploma’s gehaald
te hebben aan de universiteit
van Cambridge en de
Guildhall School of Music and
Drama.
Watt is docent cello geweest
aan de Yehudi Menuhin School
en de Purcell School voor
talentvolle kinderen.

Biografieën
in Amsterdam, met
gitaar als bijvak. In
Wuppertal studeerde ze
barokmandoline. Ze speelt
zowel oude als nieuwe
muziek in diverse ensembles.
Laura Sandee
Piano
Laura Sandee studeerde
aan het Koninklijk
Conservatorium bij Rian
de Waal en specialiseerde
zich in muziek van Olivier
Messiaen onder leiding
van Håkon Austbø aan
het Conservatorium van
Amsterdam.
foto: Marco Borggreve
In 2011 verhuisde hij naar
Amsterdam, waar hij werkt als
freelance musicus en leraar.
Hij heeft opgetreden met het
Rotterdam Philharmonisch
Orkest, Amsterdam
Sinfonietta, Asko|Schönberg
en het Nieuw Ensemble.
Op tournee ging hij naar
China, Kroatië, Duitsland, en
Thailand. Watt speelt muziek
van Claudio Monteverdi tot
Louis Andriessen.
Martine Sikkenk
Elektrisch gitaar
Martine Sikkenk heeft
mandoline gestudeerd
Sikkenk is vast lid van
Insomnio. Ze speelt regelmatig
als solist bij symfonieorkesten
en barokensembles, en
heeft samengewerkt met
het Nieuw Ensemble en het
DoelenEnsemble. Martijn
Padding schreef voor haar het
mandolineconcert Eight Metal
Strings. Een opname van dat
werk met Asko|Schönberg
werd bekroond met een
Edison Klassiek. Met gitarist
Nelleke Bosman vormt ze het
duo Amuse-oreille, dat drie
cd’s uitgebracht heeft.
Sinds 2007 is zij vaste
pianist van hedendaags
muziekensemble Insomnio
en soleerde met dit ensemble
in Oiseaux Exotiques van
Messiaen, Bird Concerto
van Harvey en Islands van
Francesconi. Ook speelt
9

Biografieën
zij met Asko|Schönberg,
het Noord Nederlands
Orkest en remplaceert zij
in verschillende andere
ensembles en orkesten.
Tevens is zij repetitor van
het Residentiekoor. Zij vormt
samen met pianiste Anna
van Nieukerken het Sandee/
Van Nieukerken pianoduo
en maakt deel uit van het
Rondane Kwartet. Laura is
werkzaam als docent bijvak
piano en docent Jong KC
junior aan het Koninklijk
Conservatorium in Den Haag.
Ulrich Pöhl
Dirigent
Ulrich Pöhl, geboren te
Bielefeld (Duitsland),
volgde zijn studies
slagwerk en directie
aan het Conservatorium
van Amsterdam. Tijdens
zijn studie nam hij deel
aan uitwisselingen met
universiteiten in San Diego,
Brussel, Parijs en Dakar.
Als slagwerker speelde
hij met het Koninklijk
Concertgebouw Orkest en
het Radio Kamerorkest, en
won hij het concours van
10
de Vriendenkrans van het
Koninklijk Concertgebouw.
Pöhl ontving tevens de
International Zyldjian Award
voor zijn inzet voor moderne
muziek. Als dirigent werkte
hij onder meer met Brussels
Philharmonic, Avanti Chamber
Orchestra, Hong Kong
Sinfonietta, UMZE Ensemble,
het Nederlands Kamerkoor,
de Synergy Vocals, Le Cris de
Paris, en slagwerkensemble
Red Fish Blue Fish.
foto: Co Broerse
Hij was hoofd van de afdeling
eigentijdse muziek van de
Staatliche Hochschule für
Musik in Trossingen, en gaf les
aan de Internationale Eötvös
Academie te Boedapest.
Hij is gespecialiseerd in het
dirigeren van uitdagende,
complexe partituren die vaak
werken met verschillende
disciplines, elektronica en
ruimtelijke opstellingen. In
1997 richtte hij Insomnio op
en is sindsdien artistiek leider
van het ensemble. Daarnaast
initieert en ontwikkelt
hij regelmatig zijn eigen
projecten.
INSOMNIO
Insomnio, ensemble voor
eigentijdse muziek, bestaat
sinds 1997 uit een groep
internationale solisten.
Met hun grote liefde voor
hedendaagse muziek,
sprankelend enthousiasme
en vakmanschap is het
ensemble uitgegroeid
tot een van de leidende
ensembles op dit gebied.
Insomnio is ervan
overtuigd dat hedendaagse
gecomponeerde muziek,
net als andere moderne
kunstuitingen, een
stevige plek verdient in
de samenleving. In het
uitvoeren van muziek van
tijdgenoten, zoekt het
altijd naar concertvormen

Biografieën
die aanspreken, en naar
verbindingen met andere
podiumkunstvormen
en met de samenleving.
Insomnio is geworteld
in het repertoire van de
grote componisten van de
afgelopen decennia, maar
speelt ook de allernieuwste
muziek van de jongste
generatie componisten.
Het ensemble bestaat
in principe uit 17 musici
met een internationaal
karakter (strijkers, hout- en
koperblazers, piano, slagwerk
en tokkelinstrumenten; allen
enkel bezet) onder leiding
van dirigent Ulrich Pöhl, maar
de samenstelling kan per
project worden aangepast.
Het ensemble was te horen
op festivals in Engeland,
Duitsland, Spanje, Indonesië,
Zuid-Afrika en China.
Insomnio werkte intensief
samen met gerenommeerde
componisten als Pierre
Boulez, Heiner Goebbels,
Jukka Tiensuu en met de
ervan van Frank Zappa.
Insomnio:
Maria Cristina Gomez fluit
Matteo Constanzi hobo
Ivar Berix klarinet
Marco Danesi (bas)klarinet
Stefanie Liedtke fagot
Joeri de Vente hoorn
Hendrik Marinus hoorn
Floris Onstwedder trompet
Arjan Linker trombone
Rommert Groenhof
bastrombone
Arne Visser tuba
Nelleke Boosman gitaar
Sabien Canton harp
Galdric Subirana slagwerk
Mei-Yi Lee slagwerk
Maria del Mar Escarabajal
viool
Isa Glodschmeding viool
Siebe Visser altviool
Timora Rosler cello
Sebastian van Halsema cello
Julian Sarmiento contrabas
11

Verwacht
inhabit_inhibit van Stefan
Prins
Asko|Schönberg +
Ensemblekollektiv Berlin
Donderdag
avondserie
Do 24 feb 2022
Grote Zaal
20.15 uur
Volg het nieuws, kijk naar buiten: volgens punkfilosoof
Timothy Morton leven we in een tijd van ‘massale uitroeiing’
– ‘klimaatverandering’ vindt hij veel te soft. Componist
Stefan Prins vertaalt Mortons analyse in een verpletterende
geluidservaring: inhabit_inhibit is een visionair werk dat
met ruimtelijke opgestelde instrumenten, elektronica en
feedbackloops voelbaar maakt wat het betekent om de
controle kwijt te raken. Wij hebben de aarde uit evenwicht
gebracht en nu zijn de gevolgen niet meer beheersbaar.
Voel je stress? Dat is terecht.
De Belgische componist Stefan Prins is een muzikale
duizendpoot – hij behaalde een PhD aan Harvard, is artistiek
leider van het dwarse Nadar Ensemble en speelt ‘laptop’ in
een band. Multimedia en innovatie zijn een constante in zijn
werk, waarmee hij steevast aan de stoelpoten van conventies
zaagt. Ook de ingedutte concertpraktijk mag van Prins op
de schop. Verwacht dus geen kalme kennismaking met deze
belangrijke componist van nu – wel een indringende.
Stefan Prins
foto: Stefan Prins
Programma: Stefan Prins inhabit_inhibit (wereldpremière)*
* inhabit_inhibit is een compositieopdracht van Asko|Schönberg
en Muziekgebouw aan ‘t IJ, met steun van Ammodo en Ernst von
Siemens Musikstiftung
Tip: Bezoek ook de openbare repetitie, voorafgaand aan de
wereldpremière.
12

Verwacht
An Evening of Today 2022
Achtste editie
Donderdag
avondserie
Do 3 mrt 2022
Grote Zaal
20.15 uur
An Evening of Today is een showcase voor jonge nieuwemuziekensembles
en componisten en biedt een zeer
divers beeld van de muziek van nu. De verbeelding staat
centraal: in eerdere edities verrasten de componisten
met ongebruikelijke opstellingen, ballonnen, tafeltennis,
video, nieuwe speeltechnieken, gerafelde nachtclubsferen,
elektronica, nepnieuws, een rockband en ‘visuele muziek’
zonder geluid.
Van 2013 t/m 2018 presenteerde het Nieuw Ensemble ieder
voorjaar An Evening of Today. Jonge componisten kregen
de vrije hand een nieuw werk te schrijven. Zo ontstond een
ware traditie die na de opheffing van het Nieuw Ensemble in
dezelfde geest wordt voortgezet. Een jaarlijks wisselend team
van componisten, musici en artiesten verzorgt nu het project.
Programma: Chongliang Yu Digital Doppelgänger
Ensemble Resilience Live Composition Project / Kavid Do
Psalm Song / You/Me Song / Apollonio Maiello Typing…
Alberto Granados Earwash
Apollonio Maiello
foto: Rocco Dürlich
13

Verwacht
Februari
vr 18 feb / 19.30 uur
Wereldvrouwen en Nieuwe
Grensverleggers
Laetitia Gerards + Barbara
Kozelj + Dana Zemtsov + Ella
van Poucke + Lars Wouters
van den Oudenweijer + Anna
Fedorova
YPF European Piano
Competition 2022
za 19 + zo 20 feb
za 19 feb
20.15 uur
Tribute to Youri Egorov
Juryleden en laureaten van
de YPF Piano Competition
zo 20 feb
14.15 uur
Grote Finale YPF
European Piano
Competition 2022
Drie finalisten + Phion
do 24 feb / 20.15 uur
inhabit_inhibit van Stefan
Prins
Asko|Schönberg +
Ensemblekollektiv Berlin
Kijk Muziek
zo 27 feb
13.30 uur
Moggûh! (6+)
Ah, Cappella!
13.30 + 15.30 uur / Kleine
Zaal
Wonderland (2+)
Wonderland Collectief
Maart
do 3 mrt / 20.15 uur
An Evening of Today 2022
Achtste editie
vr 4 mrt / 20.15 uur
Schubert volgens het Van
Baerle Trio
Van Baerle Trio
za 5 mrt / 20.15 uur
Papa Haydn’s Parrot
Amsterdam Sinfonietta +
Victor Julien-Laferrière
zo 6 mrt / 20.15 uur
Indringende verhalen van
Schütz
Amsterdam Baroque
Orchestra & Choir
ma 7 mrt / 20.15 uur
Mijn ziel verlangt naar het
licht
Matthias Goerne +
Alexander Schmalcz
wo 9 mrt / 20.30 uur
Christian McBride’s Inside
Straight
do 10 mrt / 12.30 uur
Lunchconcert
i.s.m. Nationaal
Muziekinstrumenten Fonds
SoundLAB Workshop
Maak je eigen muziek met de
wonderlijkste instrumenten.
Voor kinderen (7+) met
volwassenen. Elke zondag,
13.00 uur in de Atriumzaal.
Kaartjes via muziekgebouw.nl.
WannaSwing
Op de kade voor het
Muziekgebouw staat de
interactieve muziekinstallatie
WannaSwing van theatermaakster
Caecilia Thunissen
en scenograaf Jan Boiten. Acht
schommels sturen composities
aan van hedendaagse
componisten als Joey Roukens,
Mayke Nas en Rob Zuidam.
Zie voor meer informatie
muziekgebouw.nl/wannaswing
Huil van de Wolff
Elke 22e van de maand klinkt om
20.00 uur het geluidsmonument
Huil van de Wolff van Martijn
Padding ter herinnering aan
oprichter van het Muziekgebouw
Jan Wolff (1941 - 2012).
Zie voor meer informatie
muziekgebouw. nl/huilvandewolff
14

Foto: Erik van Gurp
4’33 grand café
Kom voor of na het concert eten
in 4’33 Grand café. Reserveren:
020 788 2090 of 433grandcafe.nl.
Bij de prijs inbegrepen
Reserveringskosten zijn bij de
kaartprijs inbegrepen.
Ook een drankje, tenzij anders
vermeld op uw concertkaartje.
Rondom het concert
- Na aanvang van het concert heeft
u geen toegang meer tot de zaal.
- Zet uw mobiele telefoon uit voor
aanvang van het concert.
- Het maken van beeld- of
geluidsopnamen in de zaal alleen
met schriftelijke toestemming.
- Algemene Bezoekersvoorwaarden
zijn na te lezen op muziekgebouw.nl
Steun het Muziekgebouw
Inkomsten uit kaartverkoop dekken
ten dele onze kosten. Word vriend
of doneer: met uw extra steun
kunnen we concerten op het
hoogste niveau blijven organiseren.
Meer informatie:
muziekgebouw.nl/steunons
Op de hoogte blijven?
Blijf op de hoogte van nieuw
geboekte concerten of ander
nieuws. Volg ons via onze
e-nieuwsbrief (aanmelden op
muziekgebouw.nl), Facebook,
Twitter of Instagram.
Dank!
Wij kunnen niet zonder de steun van
onze vaste subsidiënten en Vrienden
van het Muziekgebouw. Wij zijn hen
daarvoor zeer erkentelijk.
Druk binnenwerk
druk & printservice
15