Jaarverslag 2021

Markttoegang
Landen worden steeds kritischer op het gebeid van
plantgezondheid. Ziektetoleranties worden
aangescherpt en inspecties op zendingen leiden tot
een verhoogd risico op afkeuringen. Het beleid van
Anthos is erop gericht om bij derde landen
vertrouwen te wekken in de Nederlandse
keuringssystematiek en garanties te bieden met een
geborgd systeem van Tracking & Tracing.
Om zoveel mogelijk rust te creëren aan het
fytosanitaire front hecht Anthos groot belang aan
bilaterale protocollen, waarin met landen afspraken
zijn gemaakt over de ziektetoleranties voor de
verschillende gewassen en de wijze waarop de
inspecties worden uitgevoerd. Voorbeelden van
zulke programma’s zijn de pre-clearance
programma’s voor de VS en Canada en de
veldinspecties die door de Plantenziektekundige
Diensten uit Japan, China, Taiwan en Zuid-Korea in
Nederland worden uitgevoerd. De totale kosten van
al deze internationale programma’s bedroegen zo’n
1,3 miljoen euro die door Anthos en de aan Anthos
verbonden stichtingen gefinancierd worden.
Ondanks het lelie-protocol stond de fytosanitaire
stabiliteit met Taiwan ter discussie. Vanwege
COVID-19 kon Taiwan zelf de jaarlijkse audit in
Nederland niet uitvoeren. Om die reden heeft men de
NVWA verzocht daarvoor zorg te dragen. De relatie
met Taiwan bekoelde toen uit de NVWA-audit bleek
Markttoegang
dat kwekers in Nederland het ‘Growers Sanitation
System’ uit het protocol niet hadden opgevolgd.
Daarmee kwam de export onder druk te staan. De
vraag rees of het sanitation system niet uit het
protocol geschrapt moest worden en dat in plaats
daarvan alleen zendingen konden worden
geëxporteerd op basis van de visuele nul-norm voor
PlAMV. Koortsachtig overleg tussen Anthos en LNV
leidde ertoe dat de sanitation-eis niet is geschrapt.
Om nieuwe problemen bij de oogst 2021 en het
exportseizoen 2022 te voorkomen, heeft Anthos
namens de exporteurs een oproep uitgestuurd
richting leliekwekers om de betreffende spelregels
wél na te leven.
Naast het Taiwan dossier, heeft Brexit voor de
nodige kopzorgen gezorgd. In één jaar tijd zijn
daarover meer dan dertig nieuwsbrieven verstuurd.
Het beleid van het VK was weinig consistent en
leidde tot veel onzekerheden. Enkele ‘highlights’:
De invoering van het pre-exportcertificaat voor
producten uit andere EU-lidstaten bracht de
gemoederen in beweging. Het gebruik ervan werd
verplicht gesteld in die gevallen waarin de eisen van
het VK strikter zijn dan de Europese fytosanitaire
regelgeving óf als er teeltgaranties moeten worden
afgegeven óf als aangetoond moet worden dat
producten uit een land of gebied afkomstig zijn dat
vrij is van een bepaalde ziekte. Deze maatregel
leidde tot veel turbulentie bij het bedrijfsleven.
Overleg tussen Anthos, de NVWA en het ministerie
van LNV heeft ervoor gezorgd dat voor een breed
assortiment producten uit België en Denemarken ter
vervanging van het pre-exportcertificaat kon worden
volstaan met een algemene ‘landvrij-verklaring’. Voor
andere landen (o.a. Duitsland, Italië) is die
mogelijkheid ook onderzocht, maar dat heeft niet het
gewenste resultaat opgeleverd;