2023 02 04 Ravel en de poëzie - Boris Giltburg

Za 4 feb 2023
Grote Zaal
20.15 uur
Serie Piano
Ravel en de poëzie
Boris Giltburg
Het gratis beschikbaar stellen van dit digitale
programmaboekje is een extra service
ter voorbereiding op het concert. Het is
uitdrukkelijk niet de bedoeling deze versie
tijdens het concert te raadplegen via je mobiele
telefoon. Dit is namelijk zeer storend voor de
andere concertbezoekers.
Bij voorbaat dank.

Programma
Ravel en de poëzie
Boris Giltburg
Serie Piano
Za 4 feb 2023
Grote Zaal
20.15 – 22.00 uur
ca. 4 minuten voor de pauze
ca. 45 minuten na de pauze
Boris Giltburg piano
Frédéric Chopin (1810 - 1849)
Ballade nr. 1 in g op. 23 (1831/1835)
Ballade nr. 2 in F op. 38 (1836/1839)
Ballade nr. 3 in As op. 47 (1841)
Ballade nr. 4 in f op. 52 (1842/1843)
Pauze
Sergej Prokofjev (1891 - 1953)
Uit tien stukken uit Romeo en Julia op. 75 (1935/1937)
··
Julia als jong meisje
··
Montagues en Capulets
··
Mercutio
··
Romeo en Julia voor hun afscheid
Maurice Ravel (1875 - 1937)
Gaspard de la nuit (1908)
··
Ondine
··
Le gibet
··
Scarbo
Staat je mobiele telefoon al uit?
Dank je wel.
2

Toelichting
‘Mijn ambitie is om met noten te zeggen wat een dichter met woorden uitdrukt’, zei
Maurice Ravel toen hij zijn pianowerk Gaspard de la nuit had voltooid. Een echte
kunstenaarsdaad, om iets te willen uitdrukken op jouw manier. Je ontmoet iets in het
leven en wilt daar dan vorm aan geven, jouw vorm. Maar in het geval van de afstandelijke
Ravel was het dan wel iets dat al door een ander was gezegd. Hier waren het de
prozagedichten van Aloysius Bertrand; hun optimale wijze van uitdrukken was met
piano.
Ravel trof er iets in wat hij met eigen handen
wilde uitbeelden. Hun spookachtigheid,
hun nachtmerrieachtige karakter? Het
fantastische, het groteske? Waarschijnlijk
wel, maar toen hij Gaspard componeerde,
verzweeg hij ook iets. In de maanden mei
tot september 1908 ging de gezondheid van
zijn vader na een hartaanval hard achteruit.
De dood kon er elk moment zijn. Niets van
verdriet of angst kwam terug in Gaspard –
Ravel schreef nooit ‘autobiografisch’ – maar
misschien wel het idee van de dood.
Ravel was in de muziekgeschiedenis
zeker niet de enige die zich door poëzie
liet inspireren. Hoewel hij zich er zelf niet
over heeft uitgelaten, lijkt het er soms op
dat Frédéric Chopin zich in zijn ballades
heeft laten leiden door gedichten van zijn
landgenoot Adam Mickiewicz. Ze ademen
in ieder geval de geest daarvan. Sergej
Prokofjev tenslotte staat met zijn Tien
stukken uit Romeo en Julia wel heel dicht
bij de poëzie. Ze zijn ontleend aan zijn
gelijknamige ballet naar de tragedie van
William Shakespeare. Hij wilde een selectie
daaruit ook op de piano tot klinken brengen,
en zelf uitvoeren. ‘Was ik geen componist
geweest, dan zou ik misschien schrijver of
dichter zijn geworden’. Voor Prokofjev was de
literatuur heel dichtbij. Als hij geen noten had
gehad om zich uit te drukken, zou hij het met
dichterswoorden hebben gedaan. Prokofjev
hield een zeer gedetailleerd dagboek bij,
maar het waren toch zijn noten die hem
onsterfelijk maakten.
Frédéric Chopin
‘In de schemering vertelden we elkaar
verhalen uit de Poolse geschiedenis – de
dood van koning Wladislaus III of die van
[de edelman] Stanislaw Zolkiewski, de
veldslagen die onze dappere veldheren
hadden geleverd – en de kleine Chopin
speelde dat voor ons op de piano.’
Dit herinnerde zich Juliusz Slowacki, dichter,
exacte tijdgenoot, Pools banneling in Parijs
en jeugdvriend van Chopin. De kleine man
die achter de piano kroop en eventjes de
grote verhalen uit het verleden van zijn
vaderland vormgaf: mooi beeld. Deed Chopin
dit ook later nog, toen hij een beroemd
componist was, in zijn pianomuziek? Schuilen
ook hier verhalen achter? Eigenlijk weten
we dat niet. Chopin koos altijd abstracte
titels voor zijn werken, alsof het ‘absolute’
muziek was die niet over iets bepaalds ging.
3

Toelichting
Niet zoals Schumann of Liszt tot de
verbeelding sprekende opschriften, maar
gewoon wals, etude, mazurka, polonaise,
prelude of ballade.
De ballade wijst nog het meest naar een
eventuele achtergrond of inspiratiebron.
Het was een verhalend gedicht, ontstaan in
de middeleeuwen en in Chopins tijd weer
geliefd in handen van grootmeesters als
Goethe, Schiller en Heine. Chopin droeg de
ballade over op de piano en schiep zo een
nieuw genre. Waar die dan over ging, het
verhaal erachter, dat onthulde hij niet. Maar
zijn luisteraars willen weten wat misschien
helemaal niet te weten valt en dus valt bij
Chopins balladen regelmatig de naam van de
grote Poolse dichter Adam Mickiewicz. Zijn
werk moet hij gekend hebben want dat is een
vast onderdeel van de Poolse cultuur.
Ballade nr. 1
Zo zou achter de Eerste ballade Mickiewicz’
heroïsche gedicht Konrad Wallenrod
schuilgaan, een epos dat in november
1830 de Poolse opstandelingen tegen
Rusland inspireerde. De veertiende-eeuwse
fictieve Litouwse heiden Wallenrod wordt
gevangen genomen en tot Christen gemaakt
door de vijanden van zijn volk, de Orde
van Teutoonse Ridders. Hij brengt het
tot grootmeester maar een mysterieuze
minstreel opent hem de ogen voor zijn eigen
volk. Wallenrod neemt wraak door de Ridders
opzettelijk een nederlaag te laten lijden. Nu
blijkt hij in het geheim een vrouw te hebben,
Aldona, die afgezonderd leeft. De Ridders
ontdekken zijn verraad en veroordelen
hem ter dood. Aldona weigert met hem te
vluchten en Wallenrod pleegt zelfmoord.
Zou het nou echt, dit hartverscheurende
drama als achtergrond van de Eerste ballade?
‘Een van zijn wildste, meest eigenaardige
composities’, oordeelde Schumann. Hij vond
dit Chopins beste werk tot op dat moment
en Chopin was het met hem eens. Het stuk
bevat een beroemde noot, een es, in maat
zeven, waar een akkoord klinkt waarin hij
eigenlijk niet thuishoort. Het is een mooi, wat
smartelijk rustpunt maar bangelijke uitgevers
maakten er een meer consonante d van. Liszt
echter oordeelde ‘es bevalt me beter’ en toen
is hij weer in ere hersteld.
Ballade nr. 2
Een ander gedicht van Mickiewicz,
Switezianka, het meer van Willis, zou
misschien de bron zijn van de Tweede
ballade. Een vrouw zit aan het meer. Ze
vertelt de vissers hoe de meisjes van
een verzonken stad in waterbloemen
veranderden om te ontkomen aan de
Russische horden – Rusland bezette in 1831
de Poolse hoofdstad Warschau. Inderdaad
is het muziek die pastoraal en rimpelloos
begint, waarop dan ineens een Presto con
fuoco als de bliksem inslaat. Chopin droeg
deze ballade op aan Schumann. Hij heeft
er flink op zitten ploeteren, aangezien
Schumann opmerkte: ‘Ik herinner me heel
goed, dat de ballade in F majeur eindigde
toen Chopin hem hier speelde; nu eindigt hij
in a mineur.’
4

Toelichting
Ballade nr. 3
Hoe onduidelijk het met achtergronden
bij muziek kan gaan, blijkt uit de Derde
ballade. Als Mickiewicz’ Switezianka niet
de inspiratie was voor de Tweede ballade,
dan zou het dat kunnen zijn voor de Derde
ballade. Of werd Chopin twee keer door
dezelfde tekst geïnspireerd en gaf hij die dan
verschillend vorm? Tamelijk onwaarschijnlijk.
De Derde ballade doet een beetje denken
aan Chopins beroemde Prélude op. 28 nr. 15,
ook wel de Regendruppelprelude genoemd:
er klinkt een steeds herhaalde as (of gis in
het cis-mineur gedeelte).
Ballade nr. 4
Een verrukkelijke plek. Door het open
raam waait de ademtocht van de muziek
van Chopin, hij is in zijn kamer aan het
werk. De muziek vermengt zich met de
nachtegalenzang en de geur van rozen. Zo
herinnerder de schilder Eugène Delacroix
zich de zomer van 1842, die hij net als
Chopin doorbracht op het landgoed Nohant
van Chopins partner George Sand. Wat
Delacroix en andere oplettende huisgenoten
hoorden, was de Vierde ballade in wording.
‘Vaag en verstild, dan weer onstuimig,’ zo
wordt die soms omschreven. De musicoloog
John Ogdon zei: ‘Het is niet te geloven dat
hij maar twaalf minuten duurt, want hij bevat
de ervaring van een heel mensenleven.’
Andermaal heeft men er een gedicht van
Mickiewicz in willen horen, de sage van de
drie broers Budry die er door hun vader op
uit worden gestuurd ‘om marterstaarten en
zilveren sluiers’ te zoeken en die, toen men
dacht dat ze al dood waren, ‘een bruid uit het
land der Lechieten’ meebrachten.
Sergej Prokofjev
Tien stukken uit Romeo en Julia
Vanaf het terras een prachtig uitzicht op
de rivier de Oka. Daar is ook een tafel met
zestien schaakborden om zich mee te
vermaken. Om uit te rusten van het werk
kan Prokofjev gaan tennissen, zwemmen
of een boswandeling maken met een van
de ballerina’s. En op de hoek van de grote
tafel in de vrijstaande woning zit soms zijn
zevenjarig zoontje Oleg, op voorwaarde dat
hij heel stil is en bijvoorbeeld wat tekent.
De staf van het Bolsjoitheater had Prokofjev
in de zomer en vroege herfst van 1935
een mooi, landelijk plekje aangeboden
om te componeren. Hij diende wel binnen
afzienbare tijd in Moskou terug te keren met
de voltooide partituur van een nieuw ballet:
Romeo en Julia. Prokofjev werkte daar in
Polenovo in de regio Toela keihard. Vijf uur,
elke dag, zeer geconcentreerd, in een race
tegen de klok want het ballet moest nog dat
seizoen in première gaan. Is begin oktober
de schets voltooid, dan orkestreert hij maar
liefst twintig pagina’s op een dag.
Romeo en Julia is een schitterende partituur,
die laat horen hoe de Rus Prokofjev na
lange verblijven in de Verenigde Staten
en Parijs naar Rusland is teruggekeerd
5

Toelichting
om er in een vertrouwde omgeving weer
meer toegankelijke, melodieuze muziek te
schrijven. Romeo en Julia is de geschiedenis
van een jongen en een meisje in Verona
die zielsverliefd op elkaar zijn. Maar hun
families, de Montagues en de Capulets, zijn
in een bloedige vete verwikkeld en ze mogen
niet trouwen. Een bevriende pater, broeder
Lorenzo, huwt hen in het geheim. Romeo
wordt verbannen omdat hij de Capulet Tybalt
heeft neergestoken die zijn bloedverwant
Mercutio om het leven bracht. Julia wordt
verplicht zich aan een ander te binden, de
edelman Paris. Om dit te verhinderen, krijgt
ze van pater Lorenzo een slaapdrank te
drinken waardoor zij op haar huwelijksdag
dood zal lijken. Ze wordt opgebaard in
het familiegraf. Wanneer Romeo, door een
misverstand van de list niet op de hoogte,
haar daar ‘levenloos’ aantreft, berooft
hij zich van het leven. Julia vindt bij het
ontwaken zijn lijk aan haar voeten en pleegt
ook zelfmoord. Een tragisch verhaal, dat
Shakespeare liet besluiten met de woorden:
‘For never was a story of more woe / Than
this of Juliet and her Romeo’ (‘Nooit trof het
noodlot twee gelieven zo / Als ’t Julia deed
en haar Romeo.’)
Dramatisch maar vooral ook lyrisch
is Prokofjevs muziek bij dit alles. En
nostalgisch, zoals hij het Elizabethaanse,
zestiende-eeuwse Engeland van
Shakespeare naderbij haalt met een
madrigaal, een menuet, een tarantella en een
‘masque’ (gemaskerde dans). Hij bewerkte
tien nummers uit het ballet voor piano,
die niet in chronologische volgorde staan.
Boris Giltburg speelt vier delen: Julia als jong
meisje herinnert eraan hoe jong het kind nog
is, krap veertien; Montagues en Capulets en
Mercutio zijn portretten van de strijdende
families en Romeo’s familielid dat de dood
vindt; en in Romeo en Julia voor hun
afscheid zeggen de geliefden elkaar vaarwel
– zonder het te weten voor altijd. Opvallend
dat Prokofjev het meest dramatische
gedeelte van het ballet – de grafscènes en de
dubbele zelfmoord – niet naar de piano heeft
vertaald.
Maurice Ravel
Gaspard de la nuit
Dijon in Bourgondië, Frankrijk. Een park.
Een mysterieuze oude man leent hem een
manuscript, getiteld Gaspard de la nuit.
Hij, de dichter, wil op zoek gaan naar deze
Gaspard om het boek terug te brengen.
‘Vertel me waar ik Gaspard de la nuit kan
vinden.’ De oude man: ‘Hij bevindt zich in
de hel, verondersteld dat hij niet iemand
anders is.’ ‘Ah! Ik begin het te begrijpen!
Wat! Gaspard de la nuit moet zijn…?’ ‘Ah!
Ja… de duivel!’ ‘Dank u, mon brave!.... Als
Gaspard de la nuit in de hel is dan mag
hij daar geroosterd worden. Ik zal dit
boek publiceren.’ Zo, met behoorlijk wat
romantische fantasie, beschrijft Aloysius
Bertrand in zijn voorwoord de afkomst van
zijn groteske, fantastische dichtbundel
Gaspard de la nuit die hij in 1836 voltooide.
Er kleeft een beetje Nederlandse cultuur aan;
6

Toelichting
de ondertitel luidt Fantaisies à la manière de
Rembrandt et de Callot.
Ravel koos er drie teksten uit. ‘Het ontstaan
van Gaspard ging duivels moeilijk, maar dat
is logisch want Hij is de auteur van deze
gedichten.’ Het is ook duivels moeilijk om te
spelen. Het slotdeel maakte Ravel bewust
nóg lastiger dan de beruchte fantasie Islamej
van Mili Balakirev. Het droomachtige begin
Ondine gaat nog. Deze waternimf wil de
dichter verleiden met haar te trouwen en
zo heerser te worden van haar koninkrijk
op de bodem van het meer. Luguber is wat
zich afspeelt in het middendeel Le gibet
(De galg), in de woestijn. ‘Wat hoor ik? Huilt
de wind, of zucht het lijk aan de galg?... Het
is de doodsklok van de stad ver voorbij de
horizon en het lichaam van de gehangene
dat rood in de zon oplicht.’ Het hele stuk
door klinkt er een bes, de luidende klok – wel
153 keer (vergelijk Chopins Derde ballade).
Deze muziek is pianississimo (zo zacht
mogelijk) en overschrijdt ook verderop niet
het mezzoforte (matig luid). Het laatste deel,
Scarbo, is een karikatuur van de romantische
pianistiek. Repeterende noten, toonladders
in grote secunden, enorme sprongen: een
encyclopedie van duivelse moeilijkheden.
Een kobold haalt ’s nachts kattenkwaad uit,
maakt pirouetjes, springt heen en weer, tegen
de muur, verdwijnt, verschijnt plotseling
weer. Dan vormt een groeiende schaduw
tegen het maanlicht: een nachtmerrieachtig
tafereel voor de in bed liggende toeschouwer
met bepaald schichtige muziek.
Stephen Westra
7

Biografieën
Componisten
Frédéric Chopin
Daguerrotype door Bisson ca. 1849
De van oorsprong Poolse
componist Frédéric Chopin
(1810 - 1849), kind van
een Franse vader en een
Poolse moeder, stond in zijn
vaderland al snel bekend als
een muzikaal genie.
In 1830 brak echter in
grote delen van Polen de
Novemberopstand uit als
reactie op het autoritaire
en repressieve bewind
van tsaar Nicolaas I.
Chopin ontvluchtte dit
8
oorlogsgeweld en vestigde
zich na een korte tussenstop
in Wenen in Parijs waar
hij zich al gauw ontpopte
tot een geliefkoosde gast
in de talrijke artistieke
en literaire salons van
de Franse hoofdstad. Hij
groeide uit tot een van de
belangrijkste pianisten en
componisten en verkeerde
doorlopend in adellijke
kringen. Hij verfijnde
vormen als de mazurka,
polonaise en nocturne
en hij voegde het zijne
toe aan de negentiendeeeuwse
pianotechniek.
Ook zijn liefdesleven en
zijn gezondheid waren
veelbesproken onderwerpen.
Vooral zijn stormachtige
relatie met de Franse
schrijfster George Sand werd
breed uitgemeten.
Sergej Prokofjev
Sergei Prokofiev circa 1918
Sergej Prokofjev (1891 –
1953) werd geboren in de
Oekraïne als enig kind
van een landbouwkundig
ingenieur. Hij was een
‘wonderkind’ dat al op zijn
elfde twee opera’s had
gecomponeerd.
Zijn studietijd aan het
conservatorium van St.
Petersburg vond hij ‘saai’
en de meeste inspiratie
kreeg hij al tijdens zijn
jeugd van de Russische
componist Reinhold
Glière, en later van Nikolaj
Mjaskovski. Hij maakte

Biografieën
naam als jonge componist
met heftig dissonante en
virtuoze pianomuziek, en
werd beroemd met zijn
Scythische suite (1915) voor
orkest. Na de Revolutie
vertrok Prokofjev naar het
buitenland en verbleef onder
andere in de Verenigde
Staten, Duitsland en Parijs.
In 1936 keerde hij wegens
geldgebrek terug naar
Rusland waar hij, evenals
zijn tijdgenoten, onder druk
werd gezet door het regime.
Hij stierf in 1953 op dezelfde
dag als Stalin.
Maurice Ravel
Maurice Ravel (1875 -
1937) werd geboren in
Baskenland en groeide op
in Parijs waar hij studeerde
aan het conservatorium,
onder anderen bij Gabriel
Fauré.
Ravel was dertien jaar
jonger dan Debussy en
hoewel hij door hem werd
beïnvloed – bijvoorbeeld in
zijn strijkkwartet uit 1903 –
was al snel duidelijk dat hij
een andere weg insloeg.
In tegenstelling tot Debussy
hechtte hij groot belang aan
de klassieke vormentaal. Zijn
hang naar perfectie en zijn
liefde voor een mechanische
ritmiek wordt meestal in
verband gebracht met
zijn vader, een Zwitserse
ingenieur. Hij leefde een vrij
onopvallend en solitair leven,
na de Eerste Wereldoorlog
in een piepklein huisje
in een Parijse voorstad.
In vrijwel alles was hij
een perfectionist, ook
bijvoorbeeld in zijn kleding.
Hij was een trage werker
die in principe in elk genre
slechts één werk schreef, of
hooguit een paar, maar dan
elk werk totaal verschillend
van karakter. Hij gaf de
voorkeur aan de korte vorm.
Tijdens zijn leven verwierf
Ravel tot zijn stomme
verbazing zijn grootste
roem met de Boléro, volgens
hemzelf een volslagen
‘inhoudloos’ stuk.
9

Biografieën
Uitvoerende
Boris Giltburg
Piano
De Israëlische pianist
Boris Giltburg (1984)
werd geboren in Moskou.
Daar kreeg hij de eerste
pianolessen van zijn
moeder. Nadat het gezin
verhuisde naar Israël
studeerde Giltburg in Tel
Aviv bij Arie Vardi.
Giltburg vestigde voor het
eerst de aandacht op zich
door in Spanje de tweede
prijs te winnen bij de Paloma
O’Shea International Piano
Competition. Zijn grote
doorbraak kwam toen hij
in 2013 de prestigieuze
Koningin Elisabethwedstrijd
in België won. Sindsdien
heeft hij met talloze grote
orkesten samengespeeld,
waaronder het London
Philharmonic Orchestra,
het Orchestre National du
Capitole de Toulouse en het
Rotterdams Philharmonisch
Orkest. Giltburg gaf recitals
in beroemde zalen als de
Wigmore Hall in Londen,
Het Concertgebouw,
Carnegie Hall in New York
en de Elbphilharmonie in
Hamburg. Hij heeft veel
cd’s uitgebracht bij zijn
vaste label Naxos, waarvan
meerdere werden bekroond.
Giltburg voelt een sterke
behoefte om het publiek
ook buiten de concertzaal
te betrekken. In zijn blog
Classical music for all richt
hij zich op een breed publiek
en hij vult dit aan met
artikelen uit onder andere
Gramophone, BBC Music
Magazine, Guardian, Times
en Fono Forum. Tijdens de
lockdown periode in het
voorjaar van 2020 streamde
Giltburg regelmatig live
optredens en masterclasses
vanuit huis; deze streams
kregen tot op heden meer
dan 1 miljoen views.
10

Biografieën
foto: Sasha Gusov
11

Verwacht
Pianopremières Boulez
Ralph van Raat
Donderdag
avondserie
Do 23 mrt 2023
Grote Zaal
20.15 uur
Ralph van Raat had in 2018 een bijzondere primeur. In
Parijs verzorgde hij de wereldpremière van een tot dat
moment onbekend, groot jeugdwerk van Pierre Boulez
dat Van Raat zelf in de archieven had gevonden. Deze
Prelude, Toccata et Scherzo uit 1944 maakte zoveel indruk,
dat Van Raat ook naar andere ongepubliceerde werken
van de componist op zoek is gegaan. Er bleken nog twee
substantiële en voltooide pianowerken te zijn: Thème et
variations voor de linkerhand en Trois Psalmodies, beide
uit het oorlogsjaar 1945.
In deze zeer virtuoze muziek van Pierre Boulez zijn de
invloeden van diens leermeester Olivier Messiaen te horen.
Maar ook de eerste stappen in de richting van Boulez’ latere
stijl, die zich kenmerkt door een zeer gedifferentieerde
benadering van het instrument. Vanavond zijn deze twee
pianowerken van de jonge Boulez voor het eerst in Nederland
te horen.
Pierre Boulez
Programma: Pierre Boulez Fragment d'une Ébauche
(Nederlandse première) / Thème et variations pour piano
main gauche (Nederlandse première) / Trois psalmodies
(Nederlandse première) / Prélude, Toccata et Scherzo
12

Verwacht
Serie Piano
Za 1 apr 2023
Grote Zaal
20.15 uur
De eredienst van Elisso
Virsaladze
Elisso Virsaladze
Afgelopen september 2022 werd ze tachtig jaar, maar
Elisso Virsaladze weet niet van ophouden. De naam van
deze éminence grise van de aloude Russische pianoschool
ligt misschien niet op ieders lippen, maar collega’s achten
haar buitengewoon hoog. Haar recitals zijn voor de ware
pianoliefhebber een heuse eredienst, ongeacht wat ze
speelt.
Svjatoslav Richter noemde haar ooit ‘misschien wel de
grootste vrouwelijke pianiste van onze tijd’. Elisso Virsaladze
deed voor het eerst van zich spreken door in de vroege
jaren zestig de derde prijs te winnen bij de prestigieuze
Tsjaikovski Competitie. Ze studeerde bij de befaamde
Heinrich Neuhaus en werd daarna zelf een begenadigd
docente. ‘Overdonderend, een allesomvattende techniek en
een duidelijke affiniteit met werken van haar landgenoten’, zo
vatte het Louisville Courier Journal haar bondig samen.
Elisso Virsaladze
Programma: Wolfgang Amadeus Mozart Fantasia voor
piano in c KV 396 / Variaties voor piano ‘Lison dormait’
KV 264 / Rondo in a KV 511 / Fantasia voor piano in c KV 475
Pianosonate nr. 14 in c KV 457 / Frédéric Chopin Wals nr. 19
in a / Ballade nr. 2 in F op. 38 / Nocturnes op. 27 nr. 1 en nr. 2
Ballade nr. 3 in As op. 47
13

Verwacht
Februari
zo 5 feb / 11.00 uur /
Kleine Zaal
Indian music and beyond
Ere Lievonen e.a.
zo 5 feb / 15.00 uur
Bachs fusion
Nederlandse Bachvereniging
di 7 feb / 20.15 uur
De meesters van Bach
Pygmalion
wo 8 feb / 9.30, 10.30 +
11.30 uur / Kleine Zaal
BB (0+)
Wonderland Collectief
wo 8 feb / 20.15 uur
Wereldpremière van
Widmann
Ruysdael Kwartet +
Jörg Widmann
do 9 feb / 12.30 uur
Dulfer & Witteveen
Lunchconcert Dutch
Classical Talent
do 9 feb / 20.15 uur
Heimwee
Berlage Saxophone Quartet
+ Jan Brokken
za 11 feb / 20.30 uur
BIMHUIS
Jazz Codes
MOOR MOTHER & BAND
za 11 feb / 21.00 uur
Lucie in the Sky
with Diamonds
Amsterdam Sinfonietta +
Lucie Horsch
Kijk Muziek
zo 12 feb
13.30 uur
Gong en de vier neuzen
(4+)
Oorkaan Ensemble
13.30 + 15.30 uur
Kleine Zaal
Stapel (1+)
Frisse Oren
di 14 feb / 20.15 uur
Bach & Eisler
Holland Baroque +
Thomas Oliemans
Mis geen enkel concert!
Blijf op de hoogte en schrijf
je in voor onze nieuwsbrief
SoundLAB Workshop
Maak je eigen muziek met de
wonderlijkste instrumenten.
Voor kinderen (7+) met
volwassenen. Elke zondag,
13.00 uur in de Atriumzaal.
Kaartjes via muziekgebouw.nl/
soundlab.
WannaSwing
Op de kade voor het
Muziekgebouw staat de
interactieve muziekinstallatie
WannaSwing van theatermaakster
Caecilia Thunissen
en scenograaf Jan Boiten. Acht
schommels sturen composities
aan van hedendaagse
componisten als Joey Roukens,
Mayke Nas en Rob Zuidam.
Zie voor meer informatie
muziekgebouw.nl/wannaswing
Huil van de Wolff
Elke 22e van de maand
klinkt om 20.00 uur het
geluidsmonument Huil van
de Wolff van Martijn Padding
ter herinnering aan oprichter
van het Muziekgebouw
Jan Wolff (1941 - 2012).
muziekgebouw. nl/
huilvandewolff
Geheimtips
Bijzondere concerten
die je niet mag missen.
muziekgebouw.nl/geheimtips
14

Foto: Erik van Gurp
4’33 grand café
Kom voor of na het concert eten
in 4’33 Grand café. Reserveren:
020 788 2090 of 433grandcafe.nl.
Bij de prijs inbegrepen
Reserveringskosten zijn bij de
kaartprijs inbegrepen.
Ook een drankje, tenzij anders
vermeld op je concertkaartje.
Rondom het concert
- Na aanvang van het concert heb je
geen toegang meer tot de zaal.
- Zet je mobiele telefoon uit voor
aanvang van het concert.
- Het maken van beeld- of
geluidsopnamen in de zaal alleen
met schriftelijke toestemming.
- Algemene Bezoekersvoorwaarden
zijn na te lezen op muziekgebouw.nl
Steun het Muziekgebouw
Inkomsten uit kaartverkoop dekken
ten dele onze kosten. Word vriend
of doneer: met jouw extra steun
kunnen we concerten op het
hoogste niveau blijven organiseren.
Meer informatie:
muziekgebouw.nl/steunons
Op de hoogte blijven?
Blijf op de hoogte van nieuw
geboekte concerten of ander
nieuws. Volg ons via onze
e-nieuwsbrief (aanmelden op
muziekgebouw.nl/nieuwsbrief),
Facebook, Twitter of Instagram.
Dank!
Wij kunnen niet zonder de steun van
onze vaste subsidiënten en Vrienden
van het Muziekgebouw. Wij zijn hen
daarvoor zeer erkentelijk.
Druk binnenwerk
druk & printservice
15