Roots 6 2024 - Inkijkexemplaar

+ LEREN VAN DE NATUUR: OVER MOSSELEN & LIJM
JUNI 2024
• BELEEF DE NATUUR •
10x
De mooiste
natuur van
Frankrijk
Familie
bremraap
Plantaardige
profiteurs
Nu te horen
Het bekende deuntje
van de geelgors
wandelen
Meijendel & Rottige
Meente
Wildplukken
‘Pluk als een
ninja’
EXTRAVAGANT
DE KLEURRIJKE MANDARIJNEEND

La douce France
Ruim 35 jaar geleden hebben man en ik elkaar
leren kennen tijdens een wandelreis door de
Franse Pyreneeën. Sindsdien delen we de liefde
voor bergen. Hoewel het voor mij wel afzien
was: veel blaren op de voeten (net geen goede
schoenen), koude nachten (net geen goede
slaapzak) en slecht eten (soep uit zakjes, gevuld
met grote stukken rauwe wortel). Zodra we door
een dorp met een bakker liepen, ging ik erop
af om het grootste stuk taart in te kopen.
Een van mijn vriendinnen (ook ontmoet tijdens
die wandelreis) grapt daar nog weleens over.
Tegenover al dat ongemak en afzien (hoe ver
omhoog moeten we nog?) stond altijd weer dat
uitzicht, zelfs al stonden we midden in een mistwolk.
We liepen een deel van de GR, met grote
rugzakken. Soms kampeerden we in het wild
en wasten ons in een beek. Kamperen hebben
we jaren geleden al opgegeven, tijdens een reis
door Bretagne, maar de liefde voor Frankrijk en
de bergen is gebleven.
In de zomervakantie van 2023 maakten man en
ik een roadtrip door Frankrijk, met de Vercors
en de Calanques als hoogtepunten. Ik zag
planten- en diersoorten die ik nog niet eerder
had gezien. Tijdens die reis ontstond het idee
om een soort Frankrijk-dossier te maken, met
de mooiste 10 gebieden van la douce France volgens
de redactie. Want ook de meeste collega’s
zijn liefhebbers. U leest het vanaf pagina 79.
Tot slot nog een tip hoe er te komen: denk eens
aan de trein. Wij reisden dit voorjaar met de
TGV naar Marseille, aan de Middellandse Zee.
Vandaar kun je de Calanques ook bezoeken en
vanaf steile rotswanden uitkijken over een
azuur blauwe zee. Een aanrader!
20 Duinwandelen in Meijendel
56 Familie bremraap
Caroline Vogel,
hoofdredacteur
caroline.vogel@roularta.nl
facebook.com/rootsmag
instagram.com/rootsnl
nl.pinterest.com/rootsmagazinenl
rootsmagazine.nl/podcast
Kijk voor het laatste
natuurnieuws, nog meer
lezersfoto’s en wandel- en
fotografietips op
rootsmagazine.nl.
4 JUNI 2024
36 Mandarijneend

LEZERSFOTO’S
‘less is more’
Nu in de natuur 07
inhoud
- Juni -
Podcastvogel: de geelgors 74
BELEVEN & ONTDEKKEN
07 Nu in de natuur
72 Leren van de natuur
74 Podcastvogel: geelgors
78 Roots vogelreizen 2024
79 10x de mooiste natuur
van Frankrijk
96 Sterren kijken met
Govert Schilling
FLORA & FAUNA
32 In de ban van plukken
36 Mandarijneend
44 Wat een vraag!
56 Bremraapsoorten
in Nederland
64 De kwestie: illegale
vogelvangsten
WANDELEN
20 Duinwandelen in
Meijendel (+ routekaart)
66 Natuurommetje door
de Rottige Meente
100 Nieuw: De mooiste stilteroutes
van Nederland
FOTOGRAFIE
48 Lezersfoto’s: thema
‘less is more’
63 Stem op je favoriete foto!
COLUMNS
06 Saskia struint
30 Beestenboel
54 De kleintjes van Krekels
95 Groener leven
ELKE MAAND
29 Post
71 Kies je korting bij een
abonnement op Roots
92 Roots recenseert
98 Colofon & lezersservice
99 Volgende maand
In de ban van ...
wildplukken
PAG. 32
Adembenemend Frankrijk 79
COVERONDERWERPEN - COVERFOTO EDWIN GIESBERS
MAGAZINE.NL 5

Nu in de natuur
16 JUNI 2024

GETTY IMAGES
Ondertussen in
Gedreven door een eeuwenoud ritme keren de kariboes in april,
mei en juni vanuit de bossen in het zuiden terug naar de boomloze
toendra in het noorden om hun jongen ter wereld te brengen.
Kariboes zijn de grootste trekkers van de hertenfamilie. Ze leggen
tijdens hun migratie honderden kilometers af en passeren daarbij
bergen, rivieren en meren. De kuddes verschillen in omvang: van
enkele duizenden dieren tot enkele honderdduizenden. In de herfst
keren de kuddes weer terug naar het zuiden van Alaska.
MAGAZINE.NL
17

Rootswandeling
met routekaart
Duinwandelen in Meijendel
Schatkist achter de duinen
Nachtegaal
Nergens in Nederland
komen zoveel nachtegalen
voor als in Meijendel:
al tientallen jaren lang
ongeveer 350 paartjes.
Begrazing door koniks,
galloways en schapen,
de hier en daar dichte
begroeiing van struiken
met een bodembedekking
van brandnetel
en braam en een rijk
insectenleven: het duingebied
bij Wassenaar
biedt precies wat deze
zangvogel nodig heeft.
In Meijendel, het grootste aaneengesloten duingebied van Zuid-Holland, wandel je
langs duinmeren en vennen en door bossen, valleien en – uiteraard – duinen. Dankzij
al die verschillende leefgebieden en de diversiteit aan flora en fauna staat Meijendel
in de top tien van meest vogelrijke natuurgebieden van Nederland.
Tussen Hoek van Holland en Hillegom
ligt het nationale park Hollandse Duinen.
Onderdeel hiervan is Meijendel, ten westen van
Wassenaar, dat als een geheime schatkist verscholen
ligt achter oude, hoge duinen. Vooral
deze ochtend lijkt het gebied zijn geheimen niet
te willen prijsgeven en hult het zijn valleien in
nevel. De allereerste zonnestralen spelen met
pasteltinten. Naarmate de zon hoger boven de
horizon komt, kleurt Meijendel van perzikroze
naar goudgeel. En dan, wanneer de zon in
kracht toeneemt, de mist verdwijnt en een
kleine bonte specht driftig tegen een boomstam
begint te hameren, kan de wandeling beginnen.
Veel biotopen
Vincent van der Spek is duinecoloog. Daarnaast
is hij als fanatiek vogelaar vrijwilliger bij Dunea
en met Meijendel als zijn ‘achtertuin’ weet hij
dan ook werkelijk alles over dit gebied. “De duinen
vormen een zeldzaam, divers systeem. Ze
bevinden zich op een smalle strook, niet meer
dan een paar kilometer op het breedste punt, en
bevatten verschillende zones: kaal zand bij zee,
daarnaast een zeereep, dan een open zone met
wat graslanden en natte valleien, vervolgens een
zone met steeds meer struweel en uiteindelijk
bos. Doordat het duingebied zo veel verschillende
biotopen kent, komt meer dan 50 procent
van alle flora en fauna van Nederland er voor.”
TEKST EN FOTO’S LIA VAN LOOIJ
En zo schitteren de lieflijke, witte klokjes van
het lelietje-van-dalen als kleine juweeltjes naast
het bospad. Verderop, waar we de zone met bos
achter ons hebben gelaten, bloeit een plant die
net als het lelietje-van-dalen wat zoet ruikt. Het
is de welriekende salomonszegel, die in de kalkrijke
duinen algemeen voorkomt. Beide planten
produceren nectar, aantrekkelijk voor bijen,
zweefvliegen, hommels en vlinders.
Konijn als duinbeheerder
Vanwege al die verschillende zones met hun
eigen gevarieerde vegetatie voelt een overvloed
aan vogelsoorten zich thuis in Meijendel. In het
gebied zijn 300 soorten waargenomen, waarvan
circa 90 soorten er jaarlijks broeden. Een grasmus,
na de tjiftjaf en fitis de meest algemene
broedvogel in Meijendel, zingt zijn lied. Vanaf
een boom top houdt een boomvalk de omgeving
in de gaten en in de verte huppelt een konijn.
Van der Spek: “Helaas waart sinds de jaren 90
VHS rond (het Viraal Hemorragisch Syndroom,
red.). Een klein lichtpuntje bij deze besmettelijke
en dodelijke konijnenziekte is dat besmette
jonge konijntjes tot twee weken oud het wél
overleefden, zodat langzaam maar zeker de
1 De eerste zonnestralen kleuren het duingebied in
pasteltinten. 2 De aartjes van het trilgras bevertjes
wiegen heen en weer op het ritme van de wind.
>
20 JUNI 2024

1
2
MAGAZINE.NL
21

duinwandelen in Meijendel
Het toetje van de duinwandeling: een veld vol met
orchideeën die in deze periode volop in bloei staan
22 JUNI 2024

In juni staan in de vochtige duin valleien verschillende
orchideeën soorten in bloei, waaronder de riet orchis.
MAGAZINE.NL 23

in de ban van...
GETTY IMAGES
MORIELJE
Als je paddenstoelen plukt, houd het dan bij
enkele exemplaren, pluk alleen als er heel veel zijn
en zorg dat je weet om welke soort het gaat.
GETTY IMAGES
DASLOOK
32 JUNI 2024

In de rubriek In de ban van... komen mensen aan
het woord die een bijzondere fascinatie hebben
voor één speciaal aspect van de natuur.
IN DE BAN VAN...
‘wildplukken verbindt
EDWIN CORNELISSEN, ALIAS BOSBAAS
mensen met de natuur’
Sinds Edwin Cornelissen door een medestudent werd meegenomen
op paddenstoelenjacht, is hij in de ban van wildplukken. ‘Het is spannend én
ontspannend, en brengt je dichter bij de natuur.’
TEKST MARJOLEIN VAN ROTTERDAM
Edwin Cornelissen is al 25 jaar wildplukker,
waarvan 11 jaar als gids. Zijn
vroegste ervaringen met wildplukken
gaan terug naar zijn jeugd in Almere.
“Daar groeiden overal bramen en hele
bosranden waren er volgeplant met
hazelaars. Ik verzamelde ongelooflijk
veel bramen en hazelnoten en vond dat
geweldig! Maar de verslaving aan wildplukken
begon pas echt dankzij een
Franse studiegenoot. Een keer gingen
we hardlopen in de Wageningse bossen
en onder het rennen wees hij allemaal
eetbare paddenstoelen aan. Daarna
gingen we vaker samen het bos in, nu
om ze te plukken en te eten. En toen
was ik verkocht. Ik was voorgoed
besmet met het wildplukvirus.”
De basis
Cornelissen kocht boeken, studeerde
en oefende. Ook is hij een fanatieke
gids (bekend onder de naam Bosbaas).
Hij begon ermee omdat hij de oeroude
kennis over het plukken wilde overdragen.
“Dat vind ik belangrijk. Bovendien
verbindt wildplukken mensen met de
natuur. Je gaat verbanden zien. Ontdekt
dat alles een functie heeft, ook voor
ons mensen. Eten is iets primairs. Als
je je ermee bezig houdt, ben je bezig
met de basis van je bestaan.”
Maar hoe doe je dat nu, wildplukken?
Stel je hebt honger en je bent nieuw
hier? “Handig is het om op een heuvel
te gaan staan en zowel veraf als dichtbij
te speuren. Dat noem ik ‘het landschap
lezen’. Een specifiek voorbeeld: vorig
jaar wilde ik morieljes vinden. Dat zijn
paddenstoelen die er meestal niet in
grote hoeveelheden zijn, maar vorig
jaar was het een extréém goed jaar. Als
je morieljes zoekt, moet je weten dat
die in de buurt van bepaalde bomen
groeien, vooral bij iep, es en populier.
Dus speur je vanaf een hoog punt naar
die bomen. Morieljes houden van
kalkrijke zandgrond. Dus je let ook op
tekens dat het ergens kalkrijk is: wijngaardslakken
bijvoorbeeld, die hebben
veel kalk nodig voor hun huisje en zijn
dus een mooie indicator. Bovendien
gaan ze kruipen bij een temperatuur
die ook optimaal is voor de morieljes.
Je legt eigenlijk steeds puzzelstukjes
Wilde planten zijn
een goede aanvulling
op supermarktvoedsel;
ze helpen afvalstoffen
af te voeren
bij elkaar. Voor mij is dat de lol van het
wildplukken. Het is de spanning,
terwijl het ook heel ontspannend is.
De geluiden om je heen, de rust van
het niets anders doen dan dit.”
Survivalvoedsel
“Maar goed. We hebben honger. Dan
zouden we hier bij dit mooie, grijze
duinvalleitje wel wat kunnen vinden. Ik
zie duindoorn, Japanse rimpelroos, wat
vlier, meidoorn en teunisbloemen, allemaal
eetbare planten. De zaden van de
teunisbloem zijn heel klein en daarvan
worden ook wel etherische olie geperst,
het heeft ook een medicinale werking.
Tegen honger kan je beter de wortels
nemen. Omdat het een tweejarige plant
is weet je dat er behalve de zaaddozen
die je nu ziet, waarschijnlijk ook jonge
planten zullen staan, en van de jonge
planten kun je de wortels eten. Die zijn
lekker vlezig en oogst je óf aan het eind
van het eerste jaar óf in het voorjaar
van zijn tweede jaar. Dus voordat de
plant omhoogschiet, want dan zitten
alle voedingsstoffen nog in de wortels.
Belangrijk zetmeel! Echt survivalvoedsel,
zoals het cambium van bomen,
kun je ook eten, maar lekker? Nou nee.
Zelf ben ik liever bezig met lékker eten
dan met survivalvoedsel.”
>
MAGAZINE.NL 33

mandarijneend
Voor het leggen van de
eieren zoekt het vrouwtje
een boomholte op, soms
wel op 10 meter hoogte.
36 JUNI 2024

EXTRAVAGANTE EXOOT
In zijn oorspronkelijke leefgebied in Oost-Azië gaat het niet goed met de mandarijneend,
maar in Europa lijkt de vogel met zijn extravagante verenpak een veilige haven te hebben
gevonden. Ook Nederland heeft een stabiele populatie. Natuurfotograaf Edwin Giesbers
sprak over deze ‘vriendelijke’ exoot met Sovon Vogelonderzoek Nederland.
EIGENZINNIGE
EXOOT
TEKST EN FOTO’S EDWIN GIESBERS
MAGAZINE.NL 37

40 JUNI 2024
In Engeland wordt de mandarijneend sinds 1971 niet
meer als exoot maar als inheemse vogel beschouwd

mandarijneend
FILMTIP
Edwin Giesbers
maakte mooie
filmbeelden van
mandarijneenden
in Nederland.
Bekijk ze via
rootsmagazine.nl/
video.
MAGAZINE.NL 41

Violette bremraap
Inzet rechts: klavervreter
56 JUNI 2024

emraap
EEN PRACHTIGE
P R O F
I T E U R
In en rond juni tonen de zeldzame bremraapsoorten in Nederland hun ware
pracht. Dan vallen vooral de kleine bloempjes op, die tal van insecten aantrekken.
Je vindt bremrapen in het algemeen in de duinen en langs de grote rivieren.
Flora-onderzoeker Benno te Linde vertelt over deze interessante en relatief
onbekende familie van parasitaire planten.
TEKST EN FOTO’S EDWIN GIESBERS
MAGAZINE.NL
57

GETTY IMAGES
DE
KWESTIE
In deze rubriek de
achtergrond van een
actuele gebeurtenis,
situatie of visie op het
gebied van natuur die
tot ophef leidt.
illegale
vangsten
BEDREIGEN
VOGELSTAND
Steeds vaker worden in Nederland
vogels gevangen die illegaal worden
verhandeld. Dat is althans de indruk
van toezichthouders in de natuur,
bleek afgelopen maart uit een
enquête. Vooral zangvogels zijn de
dupe en de toch al kwetsbare stand
van sommige soorten wordt door
deze stroperij nog verder bedreigd.
TEKST FRANS GLISSENAAR
64 JUNI 2024

Wie kopen illegaal in Nederland
gevangen vogels?
“Handel in gevangen vogels is er altijd
al geweest”, zegt Rolf Overdiep, voorzitter
van de Koninklijke Nederlandse
Vereniging voor Natuurtoezicht
(KNVvN). “Maar door de toegenomen
welvaart in andere delen van de wereld
buiten Europa is er steeds meer vraag
naar vogels uit Europa. Met name in
Azië, Arabische landen en landen als
Turkije en Marokko. Daar valt ook
steeds meer geld mee te verdienen.”
Hoe worden de vogels gevangen?
Dat gebeurt vaak met zogenoemde
mistnetten. “Dat zijn netten die zo
dun zijn dat je ze bijna niet ziet”, legt
Overdiep uit. “Ze spannen zo’n net
bijvoorbeeld om een aantal bosjes
heen, maken in het midden daarvan
een voederplaats, en de vogels vliegen
erin. De ene keer blijven ze bij het naar
binnen vliegen al in het net hangen,
de andere keer komen ze wel binnen,
maar kunnen er dan niet meer uit.”
Het is moeilijk om deze netten op het
spoor te komen. “Je moet heel dichtbij
komen om zo’n net te kunnen zien. Wij
als toezichthouders op natuur terreinen
zien het vooral aan andere dingen:
voet stappen op plekken waar je die
normaal niet verwacht, sporen van
auto banden, dat soort dingen. Daardoor
voel je dat er iets aan de hand is.”
Zijn er harde cijfers dat het steeds
vaker gebeurt?
“Nee, die zijn er niet”, zegt een woordvoerder
van de NVWA (Nederlandse
Voedsel- en Warenautoriteit), de organisatie
die verantwoordelijk is voor het
bestrijden van illegale handel in dieren.
“We houden geen aantallen bij, maar
het is wel zo dat we met enige regelmaat
grote aantallen illegaal gevangen
vogels tegenkomen. Afgelopen maart
hebben we bijvoorbeeld 281 vogels
in beslag genomen bij handelaren in
Brabant en Hardenberg.” Volgens de
woordvoerder van de NVWA worden
illegale vogels vaak verhandeld rondom
legale vogelmarkten. De illegale handelaren
staan in de omgeving van de
officiële locatie en verhandelen vogels
vanuit de achterbak van hun auto.
Overigens worden op die manier ook
vaak buitenlandse vogels verhandeld
die in tropische landen zijn gevangen
en die in Europa gewild zijn.
Hoe worden die vogels naar en uit
Nederland vervoerd?
“Op alle mogelijke manieren”, zegt
Overdiep. “Met de auto, via postpakketten,
met het vliegtuig, soms gewoon in
de koffer van een passagier. Ze stoppen
bijvoorbeeld een paar papegaaien uit
het Amazonegebied in een buis. Bij
aankomst zijn dan twee van de drie
papegaaien dood, maar die andere is
dan nog honderden euro’s waard. Dat
verlies wordt gewoon ingecalculeerd.”
Wordt er wel adequaat opgetreden?
“Het is lastiger dan je denkt”, zegt Rick
Staudt, boa (buitengewoon opsporingsambtenaar)
bij Landschap Overijssel.
“Er zijn verschillende organisaties bij
betrokken. Wij, als groene boa’s, maar
ook de politie, de douane en de NVWA.
Een voorbeeld: wij vinden weleens
vogels die geringd zijn, waarvan we vermoeden
dat ze illegaal zijn. De NVWA
heeft de expertise om te kunnen zien
of die ringen vals zijn of niet. En de
politie hebben we nodig als er arrestaties
verricht moeten worden.” Staudt
is daarom in Overijssel betrokken bij
een samenwerkingsverband tussen
de verschillende organisaties om vogelstroperij
te bestrijden.
Welke soorten vangen de stropers?
Dat zijn vooral zangvogels, zoals sijzen,
puttertjes en goudvinken. “Maar soms
ook koolmezen of pimpelmezen en
zelfs spechten”, zegt Staudt. “Eigenlijk
alle buiten Europa onbekende soorten.
Sommige mensen hebben er geld voor
over om zulke vogels in een kooi te
hebben. Het heeft op sommige plekken
ook echt impact op de populatie. En als
er minder van een soort zijn, worden ze
zeldzamer en valt er dus nóg meer aan
te verdienen.” De stroperij is niet alleen
illegaal, het gaat volgens Staudt ook
gepaard met veel dierenmishandeling.
“Tijdens het vangen en ringen kunnen
de vogels beschadigd raken. Soms
breekt daarbij een poot of beschadigt
een vleugel.”
Lopen de stropers veel risico?
“Helaas niet”, zegt Staudt. “De pakkans
is klein. Als groene boa ben je vaak in
je eentje verantwoordelijk voor een
heel groot gebied. Bovendien gaat het
vaak ook nog om mensen die zich ook
met andere criminaliteit bezig houden,
zoals drugshandel. Dat zijn mensen
die vaak ook gewapend zijn, en daar
zijn wij niet tegen opgewassen. Dat is
echt een groot probleem voor ons als
toezichthouders in natuur gebieden.
Wij beschikken eigenlijk niet over
de middelen om onze taak goed uit
te kunnen voeren.”
Dus is altijd de politie nodig om
stropers aan te pakken?
“Eigenlijk wel, ja”, zegt Overdiep van
de KNVvN. “Wij zijn met te weinig als
toezichthouders in de natuur. En de
meeste van ons komen ook ’s nachts
niet buiten, terwijl dan natuurlijk
de meeste illegale dingen gebeuren.
Tot 1993 vielen wij als jachtopzieners
onder de rijkspolitie en beschikten
we over alle middelen waarover iedere
politie agent beschikt. Maar dat is niet
meer zo sinds de reorganisatie van
de politie.”
Blijft stropen meestal ongestraft?
“Zeker niet”, zegt Staudt. “Als je betrapt
wordt, staat daar maximaal zes jaar
gevangenis op. Die maximumstraf
wordt helaas niet vaak gevonnist, maar
vaak worden daders wel tegelijkertijd
voor andere delicten veroordeeld, zoals
dierenmishandeling en witwassen.
Maar het is belangrijk om de bewijsvoering
goed rond te hebben, vandaar
ook de samenwerking met de politie
en de NVWA.”
GETTY IMAGES
MAGAZINE.NL
65

ADOBE STOCK
GOUDEN
ZANGER
De
onvermoeibare
geelgors
74 JUNI 2024

De geelgors is met zijn felgele verenkleed en kenmerkende deuntje
(lijkend op de eerste tonen van de Vijfde Symfonie van Beethoven)
een vrolijke verschijning op en langs de Nederlandse en Belgische
akkers en heidevelden. Zelfs op de langste en warmste zomerdagen
zingt hij onverminderd het hoogste lied.
TEKST PAUL BÖHRE
Wie in de zomermaanden
geregeld wandelingen maakt
over heidevelden of langs
akkers in het oosten of zuidoosten van
Nederland of in Oost-België, zal
de kenmerkende zang van de geelgors
weleens gehoord hebben. De geelgors is
namelijk een van de weinige vogels die
midden in de zomer overdag frequent
zingen. Bovendien doet deze goudkleurige
verschijning dat ook nog eens
vaak vanaf een opvallende plek: de top
van een struik of een paaltje in het open
landschap. Wie klassiek geschoold is zal
zijn deuntje herkennen uit de bekende
openingsstrofe van de Vijfde Symfonie
van Beethoven: ‘dzi-dzi-dzi-dzi-dèèèèh’.
Er doen verschillende verhalen de ronde
over de herkomst van de openingsstrofe.
Dat de componist bijvoorbeeld vaak
wandelde in het Praterpark in Wenen,
waar de geelgors ook voorkomt.
Overigens verwerkte Beethoven de geelgors
vaker in zijn stukken, net als de
merel, koekoek, kwartel en nachtegaal.
Hij liet zich blijkbaar geregeld inspireren
door zingende vogels en had daarom
altijd een aantekenboekje bij zich.
De melodie van de geelgors kent ook
grappige herkenningszinnetjes in verschillende
talen, zoals in het Duits
(Wie wie wie hab ich dich lieb…) en in
het Engels: A little bit of bread and
no cheese, waarbij de nadruk ligt
op een langer cheese.
veren kleed al helemaal niet op. Je
ziet ze vaak pas wanneer ze opvliegen
van een akker om zich te verschuilen
in een struik. Dan is hun roodbruine
stuit goed zichtbaar. ’s Winters zie je
ze op bepaalde plekken wel weer wat
gemakkelijker, als ze in grotere
winter groepen foerageren op
akkers waar ze op zoek zijn naar
gemorste granen en andere
zaden. Ze doen dat opvallend vaak in
gezelschap van groenlingen, die wat
betreft hun gele en groene kleuren
wel wat op de geelgors lijken.
Kleurenpracht verzekerd! >
Gezelschap van groenlingen
Ondanks zijn in het oog springende
kleur is de geelgors vrij moeilijk
te vinden wanneer hij niet zingt. De
vrouwtjes vallen door hun gestreepte
GETTY IMAGES
MAGAZINE.NL 75

Vale gier in vlucht.
10
Pyreneeën
BERGREUZEN & EEN BRES
Door Unesco benoemd tot werelderfgoed ligt het nationale park Pyrenées
Occidentales in het hart van de Pyreneeën op de Frans-Spaanse grens.
Bergreuzen van ruim 3.000 meter, watervallen, een lieflijk keteldal...
Hoofdredacteur Caroline Vogel wil zo weer terug.
Het is alweer zo’n 15 jaar geleden
dat we er waren, maar onze
vakantie naar het hart van de
Pyreneeën staat me nog helder voor
de geest. Onze uitvalsbasis is Gavarnie,
een dorp in het keteldal Cirque de
Gavarnie. Deze cirque bestaat uit een
natuurlijke arena met steile rots wanden
en toppen boven de 3.000 meter. Vanuit
het dorp wandelen we de uitdagende
heen-en-weerroute van 10 kilometer
naar berghut Sarradets, met uitzicht
op Brèche de Roland.
De route loopt eerst langs de rivier de
Gave, waar je kans maakt op een waterspreeuw.
Na het bereiken van het Hotel
du Cirque de la Cascade heb je al een
fenomenaal uitzicht. Daarna gaat de
route de bergen in. We steken een wilde
beek over, die tussen de rotsen stroomt,
lopen langs steenmannetjes en over
de rand van een ijsveld. Vlak voor we
de berghut bereiken, zien we in de verte
al de bres. Via deze opening in de bergkam
kunnen wandelaars met goede
klimbenen de oversteek maken naar
Spanje. Wij laten deze uitdaging aan
ons voorbijgaan. Vanaf het terras bij
de berghut kijken naar de wandelaars
die als mieren richting de bres op
2.807 meter lopen, is ook een beleving.
GETTY IMAGES
TURKSE LELIE
Gebieds
paspoort
• Vanuit Gavarnie zijn ook minder zware routes te lopen, zoals een heen-enweerroute
naar de voet van de Grande Cascade de Gavarnie, een waterval
van 423 meter (en een van de hoogste van Frankrijk).
• Dieren onderweg: waterspreeuw, vale gier, lammergier, steenarend, rotszwaluw,
grijze gors, citroensijs, Pyreneese gems, alpenmarmot en nog heel
veel meer.
• Neem voor de planten onderweg een veldgids mee, er staan er veel: van
steenbreek tot Turkse lelie.
• Verken de route vanuit Gavarnie tot aan Hotel du Cirque de la Cascade via
Street View in Google Maps. Wandelen vanuit je luie stoel!
Meer info pyrenees-parcnational.fr.
90 JUNI 2024
GETTY IMAGES

Vive la nature
GETTY IMAGES
LAMMERGIER
Deze cirque bestaat uit een natuurlijke arena met
steile rotswanden en toppen boven de 3.000 meter
MAGAZINE.NL
91