Werkdocument soortenbeleid Onderdeel Flora - Provincie Utrecht

Muizenstaart
8
2. Beleidskader soortenbeleid
Belangrijkste peiler van zowel het rijks- als het provinciale
natuurbeleid dat is gericht op behoud en
herstel van de natuur, is het gebiedsgerichte beleid.
Middels dit beleid moet daadwerkelijk herstel van de
leefomgeving van plant- en diersoorten gerealiseerd
worden. Dit gebiedsgerichte beleid richt zich met
name op de realisatie van de Ecologische
Hoofdstructuur (EHS), een landelijk samenhangend
netwerk van natuurgebieden, waardevolle agrarische
cultuurlandschappen en ecologische
verbindingszones. In het BNLU (Provincie Utrecht,
1992) zijn de hoofdlijnen voor dit beleid uiteengezet.
Later is in het Plan Veiligstelling Gebieden
Ecologische Hoofdstructuur (Provincie Utrecht,
1996) de gebiedsgerichte benadering verder uitgewerkt.
Op basis van natuurdoeltypen is een leidraad
voor het beheer gegeven en is het aankoopbeleid
van de Provincie Utrecht vastgesteld. In het rapport
Utrechtse Natuurdoeltypen (Provincie Utrecht, 2002)
zijn de na te streven natuurdoelen in de natuurterreinen
beschreven. In provinciale natuurgebiedplannen
worden de gebieden aangewezen die in aanmerking
komen voor ontwikkeling van natuur en worden subsidies
opengesteld voor bestaande en nieuw te ontwikkelen
natuurgebieden. Agrariërs kunnen onder
voorwaarden subsidie krijgen voor natuurvriendelijk
beheer van hun landbouwgronden (Provincie
Utrecht, 2000). De landelijke subsidieregelingen van
het Programma Beheer omschrijven de voorwaarden
waaronder subsidie voor natuurbeheer verleend
wordt en de doelen waaraan voldaan moet
worden. De doelen worden onder andere omschreven
in termen van bepaalde soorten flora en fauna
die aanwezig moeten zijn.
Behalve gebiedsgericht, stimulerend natuurbeleid
bestaat allerlei regelgeving ter bescherming van
soorten en hun leefgebieden. Van belang zijn de
Natuurbeschermingswet, de Flora- en faunawet en
de Habitatrichtlijn.
In 1994 is de rijksoverheid gestart met het uitbrengen
van een serie officiële rode lijsten (bijlage 1). Dit
zijn lijsten van bedreigde en kwetsbare soorten, die
door de minister van Landbouw, Natuurbeheer en
Visserij zijn vastgesteld. Door middel van het opstellen
van rode lijsten wordt periodiek de balans opgemaakt
hoe goed of slecht het gaat met een bepaalde
soortengroep. Analoog aan het belang dat de
9
Provincie Utrecht hecht aan de Oranje lijstsoorten
staan alle Rode lijstsoorten centraal in het rijkssoortenbeleid.
Het rijk, de provincies en de landelijke natuurorganisaties
hebben afspraken gemaakt over de uitvoering
van het soortenbeleid in de komende jaren
(Ministerie van LNV, 2000). Voor de landelijk meest
bedreigde soorten zijn en worden landelijke soortbeschermingsplannen
opgesteld (bijlage 2). Daarnaast
wordt door provincies steeds meer aandacht
besteed aan regionaal bedreigde soorten en de veiligstelling
daarvan. De provincie Utrecht heeft in het
BNLU (Provincie Utrecht, 1992) al een duidelijke
“eigen koers” uitgezet ten aanzien van soorten.
Sinds enkele jaren heeft de provincie, in het kader
van de decentralisatie van taken van de rijksoverheid
(“DI”), een actieve taak in de uitvoering van het
rijkssoortenbeleid.