Klik hier - Lne.be

179 NPC planMER ikv RUP Kempense Meren deel 1
IV – Aanvullende informatie
Het Vogelrichtlijngebied “Ronde Put” beslaat het volledige gehucht Mol-Postel (4512 ha in het studiegebied en 2430 ha in de zoekzone voor ontginningsgebied).
Alle recente, digitale informatiebronnen in verband met de actuele vegetatie in het studiegebied werden gebruikt om een zo correct mogelijk, vlakdekkend beeld
te verkrijgen.
De informatie is zeer heterogeen. De Biologische Waarderingskaart (BWK versie 2.1) van het INBO vormt de basis. Voor een reeks gebieden op Belgisch
grondgebied zijn echter meer gedetailleerde vegetatiekarteringen beschikbaar:
� Vlaams natuurreservaat De Ronde Put met aansluitend het gebied van de Hoge Moer en de Moeren alsook het gebied Koemook. In opdracht van ANB
werd door studiebureau Haskoning een ecohydrologische studie uitgevoerd (Vanderhaeghe et al., 2008)
� Het gebied Harde Putten, Natuurreservaten Den Diel en De Maat en het gebied Stevensvennen. In opdracht van Sibelco werd door studiebureau Aeolus
(thans onderdeel van Arcadis) voor deze gebieden een ecohydrologische studie uitgevoerd (Aubroeck et al., 2005)
� Natuurreservaat Riebos met aansluitend natuurcompensatiegebied Riebosserheide In opdracht van Sibelco werd door Arcadis voor Riebosserheide een
natuurpotentie onderzoek uitgevoerd i.f.v. de omzetting van landbouwgronden naar natuur (Meynendonckx et al., 2008).
Omdat de zoekzone grenst aan Nederland zijn ook enkele vegetatiegegevens opgenomen voor een deel van het studiegebied op Nederlands grondgebied. Deze
vegetatiegegevens zijn afkomstig van eerder onderzoek uitgevoerd door Aeolus in opdracht van de Vlaamse Maatschappij voor Watervoorziening (VMW) in het
kader van de ecologische effectenanalyse voor de hervergunningsaanvraag van de drinkwaterwinning te Lommel (Plessers et al., 2004). Het betreft in essentie
een lokale en gerichte actualisatie van de natuurgebiedsplannen voor de provincie Oost-Brabant (Cools et al. 2002).
Probleem met de verschillende informatiebronnen was het verschil in gebruikte vegetatietypologie en terminologie. De verschillende karteringseenheden werden
zo pragmatisch mogelijk in overeenstemming gebracht met elkaar, waarbij er getracht werd om zo weinig mogelijk ecohydrologisch relevante informatie te
verliezen. De gebruikte karteringseenheden zijn de BWK-codes, waarbij telkens clusters van BWK-codes werden samengenomen tot vegetatietypes.
De werkwijze om te komen tot een zo actueel en accuraat mogelijke vegetatiekaart is analoog aan de kwetsbaarheidsmethodologie van De Becker et al. (2005),
waarbij minder gedetailleerde vegetatiegegevens (BWK) worden vervangen door meer gedetailleerde vegetatieopnamen.
Tenslotte werd een kaart met Europese habitats gecreëerd. Hiervoor werd de actuele vegetatiekaart vertaald naar een Habitatkaart met behulp van de
zogenaamde Habitatsleutel van het INBO (Paelinckx et al., 2009), die de koppeling maakt tussen BWK-eenheden en Europese Habitats. Vegetatietypen die geen
Europees Habitat zijn, maar regionaal wel belangrijk (op Vlaams niveau) worden met de Habitatsleutel vertaald naar het overeenkomstig Regionaal Belangrijke
Biotoop (RBB). Vegetatietypes (of BWK-eenheden) die niet overeenstemmen met een Europees Habitattype of RBB werden niet ingekleurd (~ geen habitat).
plan-MER - RUP | 04007095 7095_rap_011A_NPC_InternProv
Kempense Meren - Zilvermeer - Schans - Zoekgebied ontginningszone 2/09/2010