Limiar de conciencia.pdf - deContado

texto coas palabras virxinal, pedestre e/ou karma.
E a jARhEAD, que construía os equipos máis estraños que vira xamais, con caixas de prismas
tetraédricos, icosaédricos, coas fontes de alimentación colgando. E a TrasTmi, que traballaba
para unha filial de Pixart desenvolvendo software de animación. A Darkman, que colaboraba
en programas p2p. A Ignatiusreilly, que mantiña un blog con discursos animando á
sublevación civil, e a acadar a independencia do ciberespazo. A Jaboy, que podía chatear en
vinte conversacións á vez sen que a xente se descolgase, e xogaba a adiviñar películas
mentres repasaba código infecto que algún amigo lle enviaba para depurar. A LaMasa, que
mantiña unha web de manga, estudaba xaponés como un cosaco que quixese aprendelo, e
editaba refritos dos seus anime favoritos para estudar os seus sistemas de animación, tan
sinxelos que a TrasTmi dáballe a risa.
Coñecía sen cesar xente nova, a maioría pertencente a outros colectivos demo cos que
colaboraba na parte plástica e no código dos seus proxectos. Ao principio centrábase
absolutamente na pura estética e técnica das producións, sen prestar atención á carga
ideolóxica que tiñan algúns deles, a maioría: defensa do medio natural, legalización dalgunhas
sustancias psicoactivas de consumo moi estendido, pacifismo, protección da privacidade,
dereito á libre información, comercio xusto, eran tradicionais temas motivo de reivindicación.
E tamén: denuncia do roubo de xenes de países non industrializados, das patentes
farmacolóxicas abusivas, da experimentación con animais vivos, da espoliación de países
productores de materias primas e receptores de residuos perigosos.
Ata entón carecera totalmente de conciencia social. A súa nai tratara de inculcarlle principios
morais básicos, pero ningún que se traducise nunha actitude política clara, que bastante tiña
xa, dicía ela, coas relacións interpersoais. CODER -xa ata Magda o chamaba así, pois
teimudamente deixara de responder ao nome de Diego- non se sentía comprometido máis que
co relativo aos computadores, e iso levouno a dedicar o seu tempo só a unha das numerosas
causas xustas que pululaban no seu novo ambiente: o software aberto. O software aberto era o
único xeito de acelerar a evolución tecnolóxica e de facilitarlle o acceso a ela ao maior
número posible de persoas. CODER, que xa era crente e practicante, fíxose entón fervente
apóstolo do software libre.
Empapouse de tecnoloxía e ideoloxía hacker, termo que, tras unha época de identificación con
actividades delituosas, recuperaba as súas connotacións máis positivas: un profundo -
obsesivo- interese pola tecnoloxía, moi especialmente a informática e as comunicacións, e un
desinterese -quizais non sempre tan profundo- polos beneficios materiais que iso puidese
reportar. Entre hackers valorábase o coñecemento, a capacidade técnica e a innovación que,
59