Libriño sobre a Praza do Perla e o Cine Perla

Logo medrei máis (irremediablemente sigo facéndoo,
a toda hostia) e na casa decidiron que
sería máis cómodo para todos, que fose eu soíño
a gozar do filme de rigor, con 300 pts que
nos daban para a hamburguesa, unha cocacola
e a entrada, pero non chegaba para o autobús
que cruzando As Pías nos levaría a Ferrol; entón
nos quedabamos en Fene, que alí había
dous cines, o Franlaza e o Perla, estas eran
dese tipo de salas de reestrea - en certos casos
de programa dobre- de barrio, que por aquela
época proliferaban en tantos pobos de Galicia
e España. Nestas salas podíase ver, por un prezo
de entre 15 e 20 duros, todo tipo de películas,
entre elas subprodutos e clásicos, de feito
abundaban as pelis de Pajares e Esteso ou de
Terence Hill e Bud Spencer, que coexistían en
cartel con “2001” ou “Cans de palla” por poñer
uns cantos exemplos de combinación delirante.
Pero non me importaba. Aínda faltaba bastante
tempo para que tivese o que logo souben
que se chamaba “criterio”. Eu pasábamo como
un xabato con calquera lixo (entre nós, sigo
facéndoo, pero que non salga de aquí).