Libriño sobre a Praza do Perla e o Cine Perla

Luís Aguilé na Sala Perla.
Como aínda non existía a ponte das Pías e o
uso do coche particular era cousa duns poucos
privilexiados, foi a hora dourada de taxis e autobuses,
Non se podía faltar á cita semanal
que o sábado si e domingo tamén tiña lugar no
local do Perla¡
Manolo Escobar, Los Tres Sudamericanos,
Los Bravos, Juan Pardo, Ana Kiro... como estrelas
reais, non eran unha imaxe, eran xente
de carne e óso que asinaba entre os seus fans
centos de autógrafos. Pero o Perla foi sempre
algo máis que unha sala de festas, foi o núcleo
que dinamizou o mellor dunha sociedade
emerxente, a mocidade!
Foron moitos feneses e non feneses que bailamos
ou nos namoramos por primeira vez nesta sala, e
mesmo co tempo formamos unha familia.
Podo dicir, sen medo a equivocarme que moitos
dos fillos/as e netos/as de Ferrolterra son
un “accidente colateral” da vella Sala Perla.
Os vellos salóns de baile dos nosos avós e
avoas que había en cada unha das parroquias
de Fene, desapareceron, e coa nova sala de
festas chegou a modernidade social.
As vellas regras do baile, desapareceron, as rapazas
xa non se axuntaban por parellas senón
que agardaban consumindo un refresco sentadas
nas mesas que arrodeaban a pista de baile,
a que os rapaces as sacaran a bailar.