Mersin Konteyner Limanı Projesi - Interport.com.tr

ULAŞTIRMA BAKANLIĞI MERSİN KONTEYNER LİMANI PROJESİ
DLH İNŞAATI GENEL MÜDÜRLÜĞÜ ÇED BAŞVURU DOSYASI
Bu nedenle alanda yapılacak faaliyet sonucu meydana gelebilecek tahribat, yayılış
bakımından kozmopolit olan türlerin varlığını tehdit edecek nitelikte değildir. Doğal yapı üzerinde
antropojen etkiler devam etmektedir.
Flora-fauna ile ilgili literatür çalışmaları devam etmekte olup verilecek olan özel formata
göre ÇED raporunda bu başlık altındaki bilgiler detaylandırılacaktır.
III.3. Jeolojik ve Hidrojeolojik Özellikler ile Doğal Afet Durumu
Genel Jeoloji:
<strong>Mersin</strong> İl sınırlarına giren Toroslar, İç Anadolunun Konya düzlüğü ile Akdeniz arasında,
yüksek çatılı bir kuşak halinde Batı – Doğu yönünde uzanmaktadır. Torosların il içerisinde kalan
kısmına Bolkar Dağları adı verilir. Taşeli platosunun batı sınırını oluşturan Batı Toros Dağları,
Antalya Körfezinin doğusundan <strong>Mersin</strong> İline doğru 2 kol şeklinde uzanır. Birinci kol, Alanya ve
Gazipaşa ilçelerinin kuzeyinden geçerek Silifkeye kadar uzanır. İkinci kol ise Ermenek- Göksu
Vadisi ile Hadim – Göksu Vadisi arasında il topraklarına sokulur. Daha sonra Mut ilçesinin
güneybatısında her iki vadinin birleştiği yerde son bulur. Göksu Vadisinin doğusundan başlayan
Limonlu çayı vadisi kaynak alanından sonra düzenli ve yüksek sıralar oluşturan dağ silsilesi,
<strong>Mersin</strong>i İç Anadolu’dan bir duvar şeklinde ayırır. En yüksek yeri 3.524 m. ile Medetsiz Tepesidir.
Sıradağlarda geçit imkanı azdır. Orta Torosların tek geçidi 1.050 m. yüksekliğindeki Gülek
Boğazıdır. Batı Torosları Orta Toroslardan ayıran ikinci geçit ise Göksu Vadisi oluğundaki Sertavul
Geçididir.
Maden Teknik Arama (MTA) Genel Müdürlüğü tarafından yapılan geniş araştırmalar
neticesinde, İlin jeolojisi ile ilgili haritalar çıkarılmış ve stratigrafiler belirlenmiştir. Bu çalışmalarda;
Paleozoik, mesozoyik ve eosen yaşlı kayaçlar üzerine denizin transgresyonunun orta miyosende
başladığı, alt miyosenin bu basende aşınım safhasında karakterize edildiği tespit edilmiştir. Üst
miyosene rastlanmamıştır. Pliyosende, konglomeratik kireçtaşları ve gevşek kireçtaşları
görülmektedir. Daha üstte, bilhassa Göksu vadisi boyunca kısmen Silifke Ovasının tamamında
alüvyonlar yer almaktadır.
İnceleme alanı Doğu-Batı doğrultulu Torosların güney yamacında ve <strong>Mersin</strong> il merkezinin
güneyinde yer alır. Topoğrafik kotlar kuzey yöne gidildikçe artmaktadır. Proje sahasının yer aldığı
saha içerisinde topoğrafik yükseklik 0-2 metre civarındadır. İnceleme sahası ve yakın çevresinin
jeolojisinde egemen unsur alüvyonlardır.
PALEOZOİK: Silifke’nin kuzeyinde Göksu Vadisi boyunca ve Silifke-Anamur arasında
sahile paralel geniş bir şerit halinde ve Erdemli’nin kuzeyinde Fındıkpınarı nahiyesinin kuzeyinde
iki bütoniyer şeklinde mostra vermektedir. Söz konusu kireçtaşlarındaki fusulinler, kayacın
permiyen yaşlı olduklarını ifade etmektedir.
MESOZOİK: Bu kayaçlar, Paleozoik ile açılı diskordans vaziyettedir.
1- Kireçtaşları: Açık krem renkli, kalın düzenli tabakalı şekilde görülmektedirler. İçlerinde
üst jura, alt ve üst Kretase yaşlı mikrofosillere rastlanmıştır.
2- Ofiolitler: İlin kuzeyinde fazlaca görülmektedir. Genel litolojisi serpantin, diabaz, gabro
ve radyolorit olup yer yer mesozoik ve daha yaşlı bloklar içerisinde bulunmaktadırlar.
24