İçindekiler - Alternatif Bilişim

Leyla Neyzi, Sabancı Üniversitesi
70’lerinde olmaları nasıl açıklanabilir? 2008’de yapılan bir araştırmaya
göre, gençlerin siyasi sisteme güvenleri düşük ve gelecekten ümitsizler
(TÜSES 2008, Pultar 2008). Dünyanın her yerinde gençler, geleceğe yönelik
düş kırıklığı yaşarken, hem ulusal, hem uluslar ötesi kamusal alanda
daha fazla katılıma sahip olmak istemektedirler—bu da, yeni yurttaşlık
ve gençlik (ve çocukluk ve erişkinlik) kavramları gerektirmekte. Bugünkü
gençliğin sorunu, modernitenin adalet ve özgürlüğe yönelik vaatlerinin
küresel dünyanın ekonomik kriz koşulları altında nasıl sağlanabileceğidir.
Günümüzde, çocuklar ve gençler üzerinde çalışırken bireylerin kendi kurgularını
ve seslerini öne çıkarmak kadar, bu yöntemi ve araştırmacının
konumunu sorunsallaştırmak da önemli (James 2007). Türkiye’de kimlik,
giderek beden/öznellik uzamında ifade edilirken, yaşamöyküsü anlatıları,
özyaşamöyküsü ve biyografi gibi bellekle ilişkin alanlara artan
bir ilgi var. Gençlik araştırmalarında da sözlü tarih, bellek çalışmaları,
kültürel çalışmalar ve antropolojik yöntemlerin ağırlıklı olarak kullanılması,
gençlerin kendi deneyimlerini ve bu deneyimleri anlamlandırma ve
kavramsallaştırma çabalarını anlamaya yardımcı olacaktır. Hızla gelişen
bir alan olan çocukluğun ve gençliğin antropolojisi, yalnızca çocuk ve
gençlerin toplum tarafından nasıl kurgulandığını ve onların kendi deneyimlerini
ve kendilerini ifade biçimlerini araştırmakla kalmıyor, sosyal
bilimcilerin ana sorunsallarına—postmodernite, sömürgesonrası toplum,
küreselleşme, devlet, göç, çatışma, eşitsizlik, aile, toplumsal cinsiyet,
öznellik, kimlik, duygu dünyası gibi—da katkıda bulunuyor, yeni ufuklar
açıyor. Modernitenin tarihinin yazılmasında önemli bir rol oynayan gençlik
ve çocukluk araştırmaları, şimdi de küresel sömürge sonrası toplumun
tarihinin yazılmasına katkıda bulunmakta. Türkiye ise, gençliğin ve çocukluğun
antropolojisi için ümit vaadeden ve yeni araştırmalar bekleyen
bir saha.
42