Hiler malign biliyer tıkanıklıklarda üçlü metal stentleme

ayrıntılı olarak önceki bazı yayınlarda
anlatılmıştır (2, 4, 5, 7, 16). Hastaların
çoğunda tedavi için üç seans gerekmiştir.
Hastaların çoğu girişimden önce
akut kolanjit tablosunda olduğundan
ikinci seansa kadar bir ya da daha fazla
sayıda kanala dış-iç drenaj uygulanarak
biliyer dekompresyon sağlanmıştır.
İkinci seansta floroskopi ve ultrason eşliğinde
geri kalan kanallar da kateterize
edilerek dış-iç drenaj kateterleri yerine
yerleştirilmiştir. Hastalardaki kolanjit
tablosu antibiyotik ve dekompresyonla
düzeltilmiştir. Sonraki seanslarda üç
girişim yolunun hepsine kılavuz teller
yerleştirilmiştir. Bu teller üzerinden 7F
kılıflar geçirildikten sonra farlı boyut
ve arkalarda, nitinol, kendinden genişleyen,
kaplanmamış metalik stentler
yeleştirilmiş (her hasta için üç stent,
toplam 24 stent) ve balon dilatasyon
uygulanmıştır. Stent boyutları belirlenirken
ana hepatik kanal veya koledokun
genişliğini aşmamasına dikkat
edilmiştir (kullanılan en geniş çap 8
mm olmuştur). Dal stentinin ana kanaldaki
stentin içinden geçirildiği stent
içinde stent tekniği kullanılmamıştır.
Stentlerin çoğu perkütan olarak yeleştirilmiş,
ancak iki hastada sol hepatik
kanallar endoskopik yaklaşımla stentlenmiştir.
Bu hastalarda sol hepatik
kanallar önceden endoskopik olarak
drene edilmiştir.
Girişimden önceki bilirübin düzeyleri
ile kaşıntı ve kolanjit varlığı
kaydedilmiştir. Kaşıntı Whitington
ve Whitington tarafından daha önce
tanımlanan şekilde 0 ile 4 arasında
derecelendirilmiştir (17). Hastalar girişimden
15 gün ve üç ay sonra tekrar
değerlendirilmiştir. Bu süreler erken
ve orta dönem takip süreçlerine yakın
olduklarından tercih edilmiştir. İşleme
bağlı ve 30 günlük mortalite oranları
kaydedilmiştir. Serum bilirübin düzeyleri,
kaşıntı ve kolanjit tablosundaki
kötüleşme veya düzelme kaydedilmiştir.
Stentlerin primer açıklığı yerleştirildiği
zamandan tıkanıklık ya da
ölüme kadar geçen süre şeklinde belirlenmiştir.
Takip sürecinde kolestaz belirteçlerinin
(serum bilirübin, alkalen
fosfataz ve gama glutamil transferaz)
yükselmesi, tıkanma belirtilerinin (sarılık,
kaşıntı) tekrar ortaya çıkması veya
safra kanallarının önceki incelemelere
göre genişlemesi stent tıkanıklığı lehine
yorumlanmıştır; bu hastalar PTC ile
değerlendirilmiştir. Üç stentten biri tıkalı
olduğu takdirde üçü de tıkalı kabul
edilmiştir: üç stent tek bir sistem olarak
ele alnmıştır. Elde edilen veriler istatistiksel
analiz için SPSS 14 for Windows
(2005, SSS Inc., Chicago, ABD) yazılımına
aktarlmıştır. Kaplan-Meier yöntemine
göre primer açık kalma oranları
hesaplanmıştır. Stent yerleştirmeden
önce ve sonraki bilirübin düzeyleri
Wilcoxon işaretli sıra testi ile karşılaştırılmıştır.
İstatisiksel anlamlılık sınırı
p