martı_temmuz_sayi_42

haber
Martı Temmuz 2014
GALERİST
EN YAKIN MESAFE
27.06- 26.07.2014
Arslan Sükan, ‘Shifted Memories’, C-print, 100 x 150 cm, 2011
Galerist, çizgi algısı ve kullanımındaki farklılıkları inceleyen ‘En Yakın Mesafe’ başlıklı
karma sergiye 27 Haziran- 26 Temmuz 2014 tarihleri arasında ev sahipliği yapıyor. Çizgi;
kompozisyon, taslak ve tasarımların temeli, görsel düşüncenin tüm zaman ve coğrafyalarda
kullanılan anadilidir. Sanatçıların yaratım süreçlerinde değişik şekillerde kullanılan ve
malzemelerle çeşitlenen çizgi; izleyiciler için de, sanatçının üretimini anlamak için en
direk, çıplak ve samimi form olmuştur. Sergide yer alan sanatçılar desen, resim, video ve
heykel aracılığıyla çizgiye farklı yaklaşımlarını ortaya koyarlar.
Sanat tarihinde en çok ele alınan, ‘Mona Lisa’ ve ‘Meryem ve Çocuk Isa’ gibi imgeleri
kağıt üzerine tükenmez kalemle yeniden yorumlayan Serkan Özkaya, en değerli kültürel
ikonları en yalın haliyle işler. Rönesans resmindeki perspektif kullanımı ve rasyonel
düşünce yapısına göndermeler içeren Kendell Geers’ın ‘Kaçış Çizgisi’ başlıklı resimleri,
diretilen sınırların ötesinde başka boyutların varlığına işaret ederken, Seza Paker’in ‘Tu
as l’air d’une Télé Assise sur un Frigo’, başlıklı serisi dil ve düşüncenin dayatttığı sınırları
sorgular.
Darbe ve vahşetin bir nevi samimiyet biçimi olduğu bir dünya kurgulayan Ali Emir Tapan,
zihin haritasını aynalar üzerine asitle kazır. İdil İlkin’in videosunda, sanatçının içsel
yolculuğu plansızca suya attığı mürekkep damlalarında şekil bulur. İlkin’in formlarındaki
bu akışkanlık, Viron Erol Vert’in, çiçeklerin çıplak insan bedenlerine dönüştüğü, kağıt
üzerine suluboya desenlerinde de görülür. Hussein Chalayan ‘Airmail Dress’ (Mektup
Elbise) adlı eserinde ise, bir elbisenin formunu eskiz yaparak tasarlamaktansa, hazır
nesne kullanarak yaratır.
Arik Levy, ‘Iris’ başlıklı serisinde, aynı hareketi tekrarlayarak katmanladığı çizgilerden
geometrik temel formlara ulaşır. Elif Uras’ın farklı malzemeler ile ürettiği eserlerinde çizgi,
modernite ve gelenek arasındaki çatışmayı ele alır. Arslan Sükan’ın ‘Shifted Memories’
eserindeki çizgiler ise iki boyutlu bir yüzeyde üçüncü boyutun ilüzyonunu yaratır. Rasim
Aksan detaycı bakışını doğadaki çizgi formuna odaklarken, Ayça Telgeren ek bir malzeme
kullanmaksızın, kağıtları kesim tekniğiyle şekillendirerek grafik bir dünyanın kapılarını
aralar.
118 119