You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Soma Martı Temmuz 2014<br />
Soma hepimizin yüreğini yakan çok hazin ve acı bir olayla<br />
uyandı bir sabaha… Maden işçilerimiz hayatlarını kaybetti<br />
ve arkalarında gözü yaşlı aileler kaldı. Orada yaşanan<br />
trajedi, başka bir konuda da farkındalık yaşamamızı<br />
sağladı; sadece maden işçilerinin değil, tüm işçilerimizin<br />
yaşadığı çileler… Soma’da madenden sağ kurtulan<br />
işçilerimiz oldu. Onlar kurtuldular ama bunun sevincini<br />
yaşayamadılar bile. O işçilerimiz nasıl bir psikoloji ile<br />
karşı karşıyalar ve bu konuda psikolojik destek almaları<br />
gerekiyor mu? Ne yapılmalı?<br />
Madende çalışan işçilerin kaygı düzeyleri yüksektir. Biz buna “sürekli kaygı “ diyoruz.<br />
Neden kaygı yaşanır? Birincisi, ‘geçim endişesi’ dolayısıyla ikincisi ise bizim en büyük<br />
korkularımızdan birisidir, hayat içgüdüleriyle birlikte oluşan ‘ölüm korkusu’… Bu meslek,<br />
dünyada en fazla ölüm tehdidi olan meslektir. Haberlerde röportaj veren maden işçileri :<br />
“her gün ailemizle vedalaşıyoruz, helalleşiyoruz “ dediler. Bu da maden işçilerinin hem<br />
ölüm endişesi yaşadıklarını, hem de ortamdan kaynaklanan kaygı yaşadıklarını anlatan<br />
mühim bir örnek. Karanlık bir yer, yeraltı ve ilkel şartlarda çalışılıyor ve korktukları<br />
şey başlarına geliyor; bir afetin içinde yer alıyorlar. Böyle olaylara biz “toplumsal<br />
afetler” diyoruz. Bunu yaşayan kişiler öncelikle şok geçirirler. O anda ne yapacaklarını<br />
bilemezler; o göçükten kaçabilecekler mi, yaşayabilecekler mi? gibi birçok stres yaşar.<br />
“O anda hiç etkilenmedim” dense bile mutlaka yaşanan bir stres ve belirsizliğin yarattığı<br />
endişe, kaygı durumu olur.<br />
“Madende çalışan işçilerin kaygı düzeyleri<br />
yüksektir.”<br />
Bu travmanın etkisini hafifletmek ya da travmayı<br />
artırmamak için ne yapılmalı?<br />
Travma yaşayan kişiye, o anı sürekli yaşatmak, o konuyla ilgili detaylar anlattırmak;<br />
“ olay nasıl oldu, sen nasıl kurtuldun, arkadaşın nasıl öldü? “ gibi sorular sormak,<br />
kişinin yaşadığı travmanın daha uzun sürmesine neden olur. Bu durumda, o kişide<br />
kalıcı bir stres bozukluğu yaşamasına neden olur. Böyle bir stres bozukluğunda<br />
yapılması gereken en önemli şey; bu tür soru yağmurlarından, tekrar anlatımlardan ve<br />
detaylandırmalardan o kişiyi uzak tutmak.<br />
Birçok yardımsever Soma’ya gitti, bizzat ailelerin yanında<br />
oldu. Ülke olarak kadın erkek, genç - yaşlı herkes bir<br />
şekilde “Yanındayım, acını paylaşıyorum “ mesajı<br />
vermeye çalıştı. Bu davranışlar travmanın atlatılmasını<br />
bir nebze olsun kolaylaştırır mı?<br />
Kendi düşüncelerinin, duygularının, kendi acılarının başkaları tarafından paylaşıldığını<br />
görmesi bir nebze rahatlatabilir. Travma ve acıyı yaşayan kişilere; o acıyı ortadan<br />
kaldırmak için elden geldiği kadar maddi ve manevi desteğin gösterileceğini, yardım<br />
edileceğini sözle değil, davranışlarımızla anlatmak ve bunu yaşantı olarak da uygulamak<br />
gerekir. Elden geldiğince<br />
o kişileri o ortamdan<br />
başka ortamlara taşımak,<br />
acıyı yaşadıkları ortamı<br />
değiştirmeye çalışılmak da<br />
önemli. Travma yaşayan<br />
kişileri olay anı ile ilgili<br />
sorulardan uzak tutarak,<br />
geleceği daha rahat<br />
yaşamaları için neler<br />
yapabileceğini onunla oturup<br />
konuşmak gerekiyor.<br />
88 89
Change language