BİRİNCİ BÖLÜM - Oguzlar.az

Şeyh Müeyyed'i öldürdü. Bunun üzerine Osman Bey ondan ayrıldı 150 . Fakat Kadı
Burhaneddin onu cezalandırmak için bir ordu ile peşine düştü. Ancak Kara Yülük
Osman Bey yanında az adamı olmasına rağmen Sivas yakınlarında, Karabel
mevkiinde yapılan savaşta Burhaneddin'i yenerek öldürdü 151 . Bundan Sonra Kara
Yülük Osman Bey Sivas'ı işgal etti. Ancak Sivaslılar'ın yardımını istedikleri Yıldırım
Bayezid, oğlu Süleyman Bey'i kuşatma altındaki kenti kurtarmaya gönderdi. Bu
durumda Ak-Koyunlular kuşatmayı kaldırıp Erzincan'a giderek Mutahharten'e
sığındılar. Osman Bey Emir Mutahharten ile baş başa görüşerek aralarındaki ayrılığa
son verdi 152 . Daha sonra Osman Bey, Mutahharten ile birlikte Avnik'te bulunan
Timur'un yanına gitti. Burada Timur tarafından iyi karşılandılar. Mutahharten ve
Kara Yülük Osman Bey, Timur’un Osmanlılar’a karşı giriştiği saldırıda ona rehberlik
etmişlerdi 153 . Osman Bey, Ankara savaşında Timur ordusunun sağ cenahında
Emirzadeler Cihangir ve Ebubekr ile mevzi almıştı. Saldırı esnasında ise Osmanlı
kuvvetlerinin kırılmasında önemli rol aldı. Timur Anadolu’yu terk ederken Osman
Bey'e emirlik menşûru verdi. Kara Yülük Osman Bey Diyarbakır'a gelerek devletini
burada tesis etti 154 . Timur’un Doğu Anadolu’dan ayrılmasından sonra Kara Yülük
Osman buradaki siyasî birliğin olmamasının avantajını kullanarak, Urfa, Kemah,
Erzincan, Harput, Erzurum ve Mardin'i ele geçirdi 155 .
150 Ebû Bekr-i Tihranî, Kitâb-ı Diyarbekriyye, Yay. Necati Lugal-Faruk Sümer,
Ankara 1993, s. 43-44; Türkçe Çev. Mürsel Öztürk, Ebu Bekr-i Tihranî Kitabı
Diyarbekriyye, Ankara 2001, s. 40.
151 İlhan Erdem, ''Ak-Koyunlu Devletinin Kurucusu Kara-Yülük Osman Bey'in
Hayatı ve Faaliyetleri '', Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi
Dergisi, Cilt XXXIV, Sayı 1-2 1990'dan ayrıbasım, Ankara 1990, s. 100 (Kara
Yülük).
152 Tihranî, a. g. e., s. 46-47 ;Terc., 42; Woods, a. g. e, s. 51; Terc., s. 80.
153 Tihranî, a. g. e., s. 47-48; Terc., s. 43.
154 Hüseyin Mircaferi, Tarih-i Timuriyân ve Türkmenân, İsfehan 1375, s. 346.
155 H. D. Yıldız, ''The Akkoyunlu'' A Short History of Turkish-Islamic States,
Translated By A. E. Uysal, Ankara 1994, s. 213.
44