BİRİNCİ BÖLÜM - Oguzlar.az

Osmanlılar’ın şüphelerini çekti. Ak-Koyunlular’ın en yakın komşuları olmalarından
dolayı onların genişlemesinden en çok tehdit edilenler Kara-Koyunlular’dı 172 . Diğer
taraftan Uzun Hasan Bey 1458 yılında ele geçirdiği Şebinkarahisar'dan sonra 1459
yılında Osmanlılar’a gönderdiği elçilik heyetinde olumlu bir cevap alamadığından
Koyulhisar'ı da almıştı. Bunun üzerine Fâtih Sultan Mehmed, güçlü bir ordu ile
Trabzon’un üzerine yürüdü ve ilk olarak Koyulhisar'ı Ak-Koyunlular’dan aldı 173 . Bu
arada Uzun Hasan Bey'in amcazâdesi Hurşit Bey'in kuvvetleri ile Gedik Ahmet Paşa
idaresindeki kuvvetler arasında mühimce bir savaş olmuşsa da Hurşit Bey kuvvetleri
savaşı kaybetmişlerdi. Fâtih Sultan Mehmed, bu durumda Trabzon işini bir tarafa
bırakarak Uzun Hasan Bey ile çarpışmak üzere Erzincan’a yürüyerek Yassıçimen
denilen yerde ordugâhını kurdu. Fakat Uzun Hasan Bey kendisini yeterince güçlü
hissetmediğinden annesi Saray Hatun'u bir elçilik heyeti ile Fâtih Sultan Mehmed'e
göndererek barış talebinde bulundu. Fâtih Sultan Mehmed Saray Hatun'un ricalarını
kırmayıp Uzun Hasan Bey ile savaşmaktan vazgeçerek Trabzon üzerine yöneldi.
Uzun bir kuşatmadan sonra da şehri ele geçirerek Trabzon Rum İmparatorluğu'na
1461 yılında son verdi 174 .Bundan sonra Uzun Hasan Bey 1462'de Gürcistan'a ikinci
defa bir sefer yaptı 175 . Bu seferde Ahıska’ya dek gidip Karadeniz sahiline kadar olan
yerlerde bir çok ganimet elde ederek ve Gürcü kalelerini yıkarak Erzincan'a
dönmüştür 176 .
Bu dönemde Kara-Koyunlular Uzun Hasan Bey'e karşı son derece temkinli
davranmaktaydılar. Esasen bu dönemde Cihanşâh Uzun Hasan Bey'e karşı bir
172 H. R. Roemer, ''The Türkmen Dynasties'', The Cambridge History of Iran,
Volume VI, Cambridge 1993, s. 172 (Dynasties).
173 V. Minorsky, ''Uzun Hasan'', The Encylopaedia of Islam, Volume X, Leiden
2000, s. 964 (Uzun Hasan); Hinz, a. g. e., s. 117-118.
174 Hoca Sadettin Efendi, Tacü't-Tevarih,Hazırlayan: İsmet Parmaksızoğlu, c. III,
Ankara 1992, s. 50-51; Âşıkpaşazâde, Âşık paşa oğlu Tarihi, Haz.: Atsız, İstanbul
1992, s. 135; Selâhattin Tansel, Fâtih Sultan Mehmed'in Siyasî ve Askerî
Faaliyeti, Ankara 1999, s. 265.
175 M. H. Yinanç, a. g. m., s. 260.
176 Tihranî, a. g. e., c. II, s. 393; Terc., s. 237.
48