www.somuncubaba.net-2014-09-0167

More documents

Recommendations

Info

ÖRNEK HAYAT / Yusuf HALICI Her bölgesi ayrı bir güzellikte olan cennet vatan Anadolu’muzun her karışında büyük evliya, Allah dostu insanların olduğunu bilmeyenimiz yoktur. Bazı bölge ve illerinde ise sahabe hatta peygamberlerin varlığından bile bahsedilmektedir. Bunlardan birçoğunun makam olduğunun bilinmesine rağmen Anadolu insanımızın Peygamberimize ve onun sahabesine olan sevgi ve muhabbetinden dolayı sahabenin o yere uğramasını, konaklamasını bile Allah’ın bir ihsan olarak kabul etmiş, o yerleri manevî makam olarak belirlemiş, o mübarek insanları bölgenin manevi bekçileri ve huzur kaynakları olarak görmüşlerdir. Batı Karadeniz’in gözbebeği olan Bartın ilimizde de bir sahabenin bulunduğu rivayet edilmektedir. Türbe Hz. Peygamberimiz (s.a.v.)’in sancaktarı Ebu’d-Derda Hazretleri adına manevî makam olarak hazırlanmıştır. Ebu’d-Derda Hazretlerinin Şam’da vefat ettiği ve kabrinin de Şam’da bulunduğu bilgileri kaynaklarda belirtilmektedir. Ancak yine tarihî kaynaklarda geçtiğine göre İstanbul’un kuşatılması sırasında bu bölgeden geçerken Bartın’da bir süre kalan Ebu’d-Derda Hazretlerinin hatırasına manevi bir makam olarak kabul edilen konakladığı yere sonradan bir türbe yapıldığıdır. Bugün, yanında küçük bir cami ile çeşme bulunan türbe birçok yerli ve yabancı turist tarafından ziyaret edilmektedir. Ebu’d-Derda (r.a.)’ın asıl ismi Uveymir b. Zeyd b. Kays’dır. Ebu’d-Derda ismi ile tanınmıştır. Medine’de Hazrec Kabilesine mensup olup Ensar’dandır. Bedir Savaşı sırasında Müslüman olmuştur. Ensar’dan İslâm’ı en son kabul eden kişi olarak da bilinir. Bartın Velîleri Müslüman oluşunu hanımı Ümmü’d-Derda şöyle anlatır: “Ebu’d-Derda kendisine ait bir putu vardı ve ona çok bağlıydı. Aile efradının hepsi Müslüman olmuştu. Peygamberimizin şairlerinden Abdullah İbn Revaha Ebu’d-Derda’nın cahiliye döneminden beri çok sıkı dostlukları vardı. Abdullah İbn Revaha sık sık, “Ebu’d-Derda! Son yurdunun İslâm olmasını arzu eder misin” diyerek onu İslâm’a davet ediyordu Ebu’d-Derda ise buna yanaşmıyordu. Ebu’d-Derda yine bir gün putuna tapınıp ona gerekli ihtimamı gösterdikten sonra dışarı çıktı. Arkasından Abdullah İbn Revaha geldi ve evime girdi. Ebu’d-Derda’yı sordu. Az önce dışarı çıktığını söyledim. İbn Ravaha içeri girdi, yanında bir keser vardı. Putu indirdi ve onu parçalamaya başladı. Bir yandan da “Duyunuz! Allah’la birlikte anılan her şey bâtıldır.” şeklinde şiirler söylüyordu. O puta vurup duruyorken keser sesini işittim ve odaya girdiğimde şok olmuştum ve şöyle dedim: “İbn Revaha beni mahvettin...” İbn Revaha çıktı gitti, hemen arkasından da Ebu’d-Derda eve döndü. Beni korkudan ağlıyor görünce, “Neyin var” diye sordu. Ben, “Arkadaşın Abdullah İbn Revaha eve girdi ve şu gördüğünü yaptı.” dedim. Ebu’d-Derda parçalanmış puta baktı ve çok kızdı. Sonra düşündü ve şöyle dedi: “Eğer bu putta bir hayır olsaydı kendisini savunurdu.” Sonra Abdullah İbn Revaha’nın yanına gitti. Ona, “Beni Muhammed’in yanına götür.” dedi. İkisi birlikte Rasûlullah (s.a.v.)’in yanına gittiler ve Ebu’d-Derda orada Müslüman oldu.” Ebu’d-Derda (r.a.)’nın Müslüman olmasından son derece memnun olan Hz. Peygamber (s.a.v.) onu, Selman-ı Farisî ile din kardeşi yaptı. Geç bir dönemde İslâm’a girmesine rağmen Ebu’d-Derda (r.a.) bundan sonraki hayatını dinine adadı. Başta Uhud Savaşı olmakla üzere bütün gazvelerinde Hz. Peygamber (s.a.v.) ile birlikte bulundu. Onun bilhassa Uhud’da büyük fedakârlık ve şecâat örnekleri gösterdiği ve Efendimiz (s.a.v.)’in “Uveymir ne müthiş bir savaşçıdır.” iltifatına mazhar olduğu rivayet edilir. Askerî faaliyetlerin yanı sıra ilimle de meşguliyetini devam ettiren Ebu’d-Derda (r.a.), Allah Rasulü (s.a.v.) hayatta iken Kur’an-ı Kerim’i baştan sona ezberleyen sahabeler arasına girdi. Ebu’d-Derda (r.a.) Hz. Ebu Bekir (r.a.)’in hilâfeti sırasında başlatılan ve Bizans kontrolündeki bölgeleri hedef alan Şam fetihlerine iştirak etti. Kaynakların bildirdiğine göre o orduda kadı olarak görev yapmıştır. Bu şekilde İslâm tarihindeki ilk (kadı askerinin) Ebu’d-Derda (r.a.) olduğu rivayet olunur. “Daima ahiret hesabını ve Allah rızasını gözeten Ebu’d-Derda çevresinde olup bitenlere ibret gözüyle bakardı. Müslüman olduğu sıralarda karısını ihmal edecek kadar ibadete düşkündü. Selman-ı Farisî, İslâmiyet’in bu kadarına izin vermediğini söyleyerek onun bu konudaki aşırılığına engel oldu. Ebu’d- Derda’nın ibadeti daha çok tefekkür ve ibret alma tarzındaydı. Hz. Peygamber (s.a.v.)’in onun hakkında “ümmetimin en âbidi ve en müttakisi”, “bu ümmetin hâkimi” gibi takdirkâr ifadeler kullandığı rivayet edilmektedir. Dünya malına değer vermeyen Ebu’d- Derda, kızı Derda’yı onunla evlenmek isteyen Yezid b. Muaviye’ye vermemiş, fakir bir Müslümanla evlendirmişti. Bildiklerini söylemekten çekinmezdi. Halkı iyilik etmeye, ahireti düşünmeye, yetimleri gözetmeye, köle azat etmeye, Allah’ı zikretmeye, mütevazı ve dünyaya karşı tok gözlü olmaya, zulümden kaçınmaya teşvik ederdi. İnsanın bildiklerini uygulaması gerektiğini söyler, ilme ve dini yaşamaya çok önem verirdi. Ebu’d-Derda tefsir, fıkıh, hadis ve kıraat sahalarında ashabın ileri gelenlerindendi. Yıllarca titizlikle yürüttüğü kadılık görevi sırasında bir hüküm verdikten sonra davalıları geri çağırtıp onları tekrar dinlediği olurdu. Onun bu titizliği hadis rivayetinde de görülür. Ebu’d-Derda’dan hadis öğrenmek üzere çeşitli ülkelerden gelen hadis talebelerine rivayette bulunduktan sonra herhangi bir yanlışlık yapmış olabileceğini düşünerek, “Hadis bunun gibidir veya buna benzer şekildedir.” der, böylece meydana gelebilecek muhtemel hataların sorumluluğundan kaçınmak isterdi. Önemli bir yönü de Kur’an muallimliği olan Ebu’d-Derda “Dımaşk mukrii” diye anılırdı.” (İslâm Ansiklopedisi) Ebu’d-Derda (r.a.)’ın güzel sözlerinden bazıları şunlardır: “Kul, Allah’a ibadetle meşgul olunca Allah onu sever, mahlûkatına da sevdirir.” “İmanın zirvesi başa gelene sabır, kadere rıza, samimi bir tevekkül ve Allah’a boyun eğmektir.” “Bir saat tefekkür, bütün bir gece nafile ibadet etmekten hayırlıdır.” “Bilmeyene bir kere, bilip de yapmayana yedi kere yazıklar olsun.” “İlim ancak arayıp öğrenmekle olur. İlim için sabah çıkıp akşam dönmenin cihad olmadığını sanan kimsenin aklı eksiktir.” 78 EYLÜL 2014 somuncubaba 79
EĞİTİM / M. Emin KARABACAK Çocuklara Gelişim Dönemlerine Göre “Allah”ı Anlatmak İnsanın doğasında var olan fakat nasıl olduğu tam bilinmeyen, sevgi, korku, kin, öfke, hırs gibi duygular soyut olarak bulunmaktadır. Soyut kavramları, somutlaştırarak ya da benzetme yaparak açıklanabilmektedir. Ancak anlatılacakların içinde somutlaştırma ve benzetme yapılması mümkün olmayan “Allah” kavramı olunca bunun bu kadarda kolay olamayacağını göstermektedir. 0-2 Yaş: Allah için Sevgi ve Güven Verin Bu dönemde çocuklara Allah’ı anlatmaktan daha çok, Allah’ı anlatacak kişi ya da kişilerin, çocuğun temel güven duygusunu geliştirmesi gerekir. Temel güven duygusunu kazanan çocuklar, ilerde kendisine anlatana ve anlatılana güvenecektir. Eğer bu dönemde çocuklar, güven duygusu yerine güvensizlik duygusu kazanırsa ileride insanlara ve onların anlatacaklarına da güvenmemeyi öğreneceklerdir. Bebeklik dönemi dediğimiz 0-2 yaşları arasında çocuklar, temel güven ya da güvensizlik duygusunu kazanırlar. Çocuğun temel ihtiyaçları dediğimiz; beslenme, uyku, ağrısının giderilmesi, altını ıslatma gibi ihtiyaçlarının zamanında karşılanıp karşılanmamasına bağlı olarak çocukta güven ya da güvensizlik duygusu gelişecektir. Çocukla bu dönemde temas halinde olan anne ya da anne yerine geçen bakıcı; çocuğun temel ihtiyaçları zamanında karşılanıp karşılanmamasında büyük etkendir. Çocukların karnı zamanında doyurulup, uyku düzenine dikkat edilir, ağrıları zamanında giderilir ve altı da zamanında değiştirilirse çocukta temel güven duygusu gelişir. Bunun sonucunda da çocuklar ilerde güven duygusunun gelişmesine bağlı olarak kendine ve çevresindekilere güvenecektir. Çocukların temel gereksinimleri olan karınlarının doyurulması, altlarının değiştirilmesi, uyku düzenleri ve ağrılarının giderilmesi konusunda gereken hassasiyet gösterilmezse; çocuklar güven duygusunu kazanamayacaklardır. Bunun sonucunda da çocuklar başta kendisi olmak üzere dış dünyaya karşı güvensiz biri olacaklardır. Bu dönemi olumsuz geçiren çocuklar, ilerde kendilerine güvenemeyen, içine kapanık, sosyal ilişkileri zayıf birer kişiler olacaklardır. Bu kişiler ileriki dönemlerde sorumluluk almak istemeyen, güvensiz, kendisiyle ve çevresiyle barışık olmayan birer insan olacaklardır. Bu dönemde anne babalar, çocukların temel güven duygularını geliştirirken onlara en güzel şekilde sevgilerini de göstermelidirler. Yeterli sevgi görmeden büyüyen çocukların, başkalarını sevmekte zorluk çektikleri bir gerçektir. Bu itibarla başta Allah ve Peygamber olmak üzere, dinî değerleri çocuğa sevdirebilmek için çocuğu yeterli ve ölçülü bir şekilde sevmeleri gerekir. Ve en önemlisi bu sevgiyi de ona hissettirebilmeleri gerekir. Çünkü insanoğlu ancak sevildikten sonra sevebilmektedir. 2-7 Yaş: Mesajlar Oyunla Verilmeli Bu dönemde çocukların yürümeye başlamalarıyla birlikte, tanımak için her şeyi ellerine almaya çalışırlar. Çocukların tanıma amaçlı olarak her şeyi eline almaları, anne babaları tarafından desteklenirse çocuğun özerklik duygusu gelişecektir. Çocukların tanıma amaçlı olarak ellerine almaya çalıştıkları şeylerin anne babaları tarafından evi karıştırma olarak algılanıp “Onu elleme, yapma, etme…” denerek çocukların özerklik duyguları engellenirse, çocukların utangaçlık ve şüphe duyma duyguları gelişecektir. Yine çocukların hayal dünyalarının geniş olmasından dolayı olmadık hayaller kurar ve bu hayalleri gerçekleştirmek için büyük çaba sarf ederler. Bu dönemde çocuklar hayallerle gerçekleri karşılaştırdıkları için çocukların hayalleri anne baba yalancılıkla suçlanır. 80 EYLÜL 2014 somuncubaba 81
Page 1: www.somuncubaba.net Dergisi Hediyes
Page 4 and 5: künye içindekiler Es-Seyyid Osman
Page 6 and 7: İLİM VE HAYAT / Ali AKPINAR* Hikm
Page 8 and 9: Kendime Belli ki bu hayâtın, ço
Page 10 and 11: Sahabe Albümü Prof. Dr. Bünyamin
Page 12 and 13: Batı Karadeniz’in gözbebeğidir
Page 14 and 15: ahın erken saatlerinde Bartın’d
Page 16 and 17: Bedir Savaşı’nda alınan esirle
Page 18 and 19: EDEBİYAT / Musa TEKTAŞ Hikmetli M
Page 20 and 21: “Siz ne yaptınız. Beni padişah
Page 22 and 23: yüreği her gün dağlanmaktadır,
Page 24 and 25: Eğitimle ilişkisi bakımından el
Page 26 and 27: imkânsız olması ve haram olan ma
Page 28 and 29: viş adı verilen gönüllü birlik
Page 30 and 31: kıymet teşkil edebilecek herhangi
Page 32 and 33: teslim eden İngiliz gemisinde, Tü
Page 34 and 35: Çinileri görebilmek için taht sa
Page 36 and 37: “Hayra delalet eden, ön ayak ola
Page 38 and 39: Bu, basit bir hadise değildir. Hz.
Page 40 and 41: PSİKOLOJİ / İbrahim BALCIOĞLU E
Page 44 and 45: evresini dikkate alarak yetenekleri
Page 46 and 47: hın ardına sinmiş, onu duygusal
Page 48: NASİHAT YAYINLARI KAPIDA NAKİT Ö

www.somuncubaba.net-2014-09-0167

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?