16.sayÄ±yÄ± okumak iÃ§in tÄ±klayÄ±nÄ±z - TRT

More documents

Recommendations

Info

32 RADYOVİZYON Orada Kimse Var mı DOSYA Hakan Özalpuk Prodüktör Hiç tanımadığınız birine güvenebilir misiniz Yüzünü bir kez bile görmediğiniz o gizemli yabancı en derin düşüncelerinize, en saklı hayallerinize tercüman olabilir mi İçinizi dökebilir misiniz, hesapsızca Gözünüzü kırpmadan bir ömür verebilir misiniz, dost yüreklerden gelen samimi seslere Umarım benden bu sorulara yanıtlar bulmamı beklemiyorsunuzdur. Çünkü hayat karşısında ben de herkes kadar çaresizim. Ama bu yazıyı kaleme alma cesareti gösterdiğime göre birkaç ipucu vermek de benim sorumluluğum haliyle. Önce hiç tanımadığınız ama sonuna kadar güvendiğiniz kişinin “en çok dinlediğiniz radyo kanalı” olduğunu düşünün. En derin düşüncelerinize, en saklı hayallerinize tercüman olan ama yüzünü bir kez bile görmediğiniz gizemli yabancınınsa müptelası olduğunuz ve çeşitli vasıtalarla içinizi döktüğünüz programın yapımcısı olduğunu varsayın. Bir ömrü paylaştığınız dost yüreklerden gelen samimi seslerse radyonuzu her açışınızda karşınıza çıkan program sunucuları olsun. İşte size dünyanın hâlâ dimdik ayakta kalabilen en yaygın ve en eski iletişim aygıtının emekçilerinin gözünden özeti... Şimdi yavaş yavaş madalyonun diğer tarafını çevirelim istiyorum. Adına radyo denen çağın en önemli buluşlarından birinin arkasına dikkatlice bakalım ki yaklaşık 12 yıldır <strong>TRT</strong> Radyoları için program üreten yazarın asıl meselesi de ortaya çıksın. Onu neredeyse kadimlik mertebesine çı-
RADYOVİZYON 33 Sanırım 2000 yılıydı. GAP Diyarbakır Radyosu’ndaki haftalık genel yayın değerlendirme toplantısı için bir araya geldiğimizde birçok başlık görüşüldükten sonra bir süredir bütün prodüktörlerin kafasını kurcalayan saat başı yayınladığımız haberler konusunda konuşmaya başladık. İçimizde yaklaşık üç, dört dakika süren saat başı haberlerin uzun olduğunu düşünen de vardı, kısa olduğunu düşünen de… Yapımcıların ortak kanaatiyse ulusal haberlerin kısa kısa başlıklar halinde verilip bölgesel haberlere ağırlık verilmesi yönündeydi. Süre hakkındaysa tam bir uyuşmazlık hâkimdi. Toplantı, net bir karar alınamadan sona erdi. Ertesi gün yayıncı bendim. Yayına başladıktan bir süre sonra stüdyonun içindeki telefon çaldı. Santral görevlisi bir dinleyiciyi bağladığını söyleyip aradan çekildi. Orta yaşlarını sürdüğü çok belli olan bir kadın sesi olabildiğince kibar bir tonda “Merhaba” dedi. Kelimeleri bir kuyumcu kıymet bilirliği ve hassasiyetiyle tek tek özenle seçiyordu. Nasıl anlatacağını tam bilemediği bir derdi olduğu belliydi. Lafı bir müddet dolandırdıktan sonra talebini ani bir çıkışla söyleyiverdi; saat başı verdiğimiz haberlerin daha uzun olmasını istiyordu. Daha bir gün önce konuştuğumuz konu hakkında dinleyiciden böyle bir telefon gelmesi beni çok şaşırtmıştı. Hemen “Neden” diye sordum. Telefondaki hanımefendi, Bingöl’ün Genç İlçesi’ne bağlı bir beldede öğretmenlik yaptığını ve yüksek dağların arasındaki beldede 7-8 ay kar altında kaldıklarını, hiçbir televizyon kanalını net olarak seyredemediklerini, günlük gazetelerin de ancak bir hafta sonra ellerine ulaştığını hiç ara vermeden soluk soluğa anlattı. “Dünyayla bütün bağlantımız yalnızca sizin radyonuz” deyince omuzlarımda hissettiğim yükün ağırlığını tarif etmem mümkün değil. Duygu dünyam bir anda alt üst olmuştu. Minik öğrencilerine faydalı birkaç bilgi öğretebilmek için o zor koşullarda idealist bir şekilde görevini yapan telefondaki ses, o an ne dilese yerine getirmek istiyordum. Fakat serde profesyonellik vardı. Duygusallığımı daha sonra kendi kendime yaşamak üzere biraz kenara itip kendisinden haber konusundaki tartışmalarımıza rehberlik edebilecek bilgiler ve izlenimler edinmeye çalıştım. Haberlerin hem daha uzun hem daha fazla yerel nitelikli olmasını istiyordu. Kendisine kolaylıklar dileyip telefonu kapattıktan sonra edindiğim izlenimleri hemen yetkili kişilere ilettim. Bir süre sonra saat başı kısa hakaran, bu kadar baş döndürücü teknolojik gelişmeler karşısında bile adeta ona sonsuzluk payesi veren sadık dinleyicileri için radyonun ne anlama geldiğini anlatmayı deneyeceğim. Tabii ki radyonun her dinleyici için bambaşka, kendine özgü, çok ama çok özel bir anlamı olduğunu ve bu anlamı en iyi kişilerin kendisinin anlatabileceği gerçeğini unutmadan başımdan geçen birkaç olayı paylaşmak istiyorum. Radyo Bazen Ekmektir, Sudur; Çokça da Vazgeçilmezdir. 1999 yılının Mart ayında <strong>TRT</strong> GAP Diyarbakır Radyosu’nda program yapmaya başlarken bölgenin sosyo-ekonomik yapısını göz önünde bulundurarak 6 saatlik programımın içine yaklaşık 25 dakika süren “Üniversite Yolunda” adında bir bölüm yerleştirdim. Hem meslekler hem üniversiteler hem de rehberlik alanındaki gerekli bilgiler uzmanlar yoluyla aktarılıyor ve telefon yoluyla sorular alınıyordu. Günlerden bir gün bölümün sabit konuğu olan rehber hocamız biraz gecikti ve biz haber sonrası yayınladığımız ilk şarkıdan sonra bölüme giriş yapamadık. Bir müzik daha yayınlamaya başlamıştık ki stüdyonun içindeki telefon çaldı. Santraldeki görevli arkadaşımız bir dinleyicinin program yapımcısıyla görüşmek istediğini söyledi. Karşımda 45-50 yaşlarında endişeli bir erkek sesi vardı. Heyecanla “Üniversite Yolunda” adlı bölümümüzün o gün için yayınlanıp yayınlanmayacağını sordu. Durumu açıklayıp kendisini biraz olsun sakinleştirdikten sonra nereden aradığını öğrendim. Dinleyicimiz Şırnak’ta öğretmendi. Okullarında rehber öğretmen olmadığı için bizim yayın gün ve saatimizde okulun bütün lise son sınıf öğrencilerini bir sınıfta radyo başına toplayıp programımızı dinletiyordu. Bir anda Diyarbakır’dan Şırnak’a o sınıfın içine ışınlandım sanki. Konuşamıyordum. Radyo başında geleceğini arayan gençlerin umut dolu bakışları soluğumu kesmişti. O gençler için radyo o an ekmekti, suydu, vazgeçilemezdi. Neyse ki ikinci şarkı bitmeden bölümümüzün rehber öğretmeni gelmişti. Artık herkes hayata kaldığı mekândan ve zamandan devam edebilirdi. Bense hemen kendimi toplayıp yayınıma bütün soğukkanlılığımla devam ettim, yayıncılığa dair reflekslerimi ve tasarılarımı kariyerim boyunca derinden etkileyecek unutulmaz bir tecrübeyi cebime koyarak tabii ki!.. Telefondaki Telaşlı Kadın Sesine Kulak Vermek
Page 1 and 2: RADYOVİZYON EKİM ‘10 Seslenmeye
Page 3 and 4: R A D Y O 13 HİÇ RADYO OKUDUNUZ M
Page 5 and 6: RADYOVİZYON 5 Ata'mızın Sevdiği
Page 7 and 8: Örneğin hiçbir buluş adını
Page 9 and 10: RADYOVİZYON 9 Dinleyicilerden gele
Page 11 and 12: RADYOVİZYON 11 Radyo Bir İrade Be
Page 13 and 14: RADYOVİZYON 13 Tarsus’un en eski
Page 15 and 16: RADYOVİZYON 15 Şifahanelerden Has
Page 17 and 18: RADYOVİZYON 17 zikler dinletilmiş
Page 19 and 20: RADYOVİZYON 19 I. Abdülhamit ve I
Page 21 and 22: RADYOVİZYON 21 Bu durumun sebepler
Page 23 and 24: RADYOVİZYON 23 Radyo, sevdiklerimi
Page 25 and 26: RADYOVİZYON 25 Afyon Bolvadin’de
Page 27 and 28: RADYOVİZYON 27 Yine Diyarbakır’
Page 29 and 30: RADYOVİZYON 29 Kısaca bir program
Page 31: RADYOVİZYON 31 Erzurum Radyosu’n
Page 35 and 36: RADYOVİZYON 35 “Doğudan Batıya
Page 37 and 38: RADYOVİZYON 37 ilerleyebilsin Müm
Page 39 and 40: RADYOVİZYON 39 müjdeli haberleri
Page 41 and 42: RADYOVİZYON 41 Köyde, hatta civar
Page 43 and 44: RADYOVİZYON 43 Her radyocu birikti
Page 45 and 46: RADYOVİZYON 45 Günümüzün tekno
Page 47 and 48: RADYOVİZYON 47 Radyoculukta devlet
Page 49 and 50: RADYOVİZYON 49 Sokak Mikrofonu Rad
Page 51 and 52: RADYOVİZYON 51 Seviye TRT radyolar
Page 53 and 54: RADYOVİZYON 53 Oyunun Adı Yazan E
Page 55 and 56: RADYOVİZYON 55 Eleştirel Medya Ok
Page 57 and 58: RADYOVİZYON 57 13.15 RENKLİ ANLAR
Page 59 and 60: RADYOVİZYON 59 PERŞEMBE 07:00 HAB
Page 61 and 62: RADYOVİZYON 61 TRT NAĞME PAZARTES
Page 63 and 64: RADYOVİZYON 63 14.05 TÜRKÜLER T

16.sayÄ±yÄ± okumak iÃ§in tÄ±klayÄ±nÄ±z - TRT

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?