Din Kültürü ve Ahlâk Bilgisi Dersi Zorunlu Olarak Kalmalı - DEM
Din Kültürü ve Ahlâk Bilgisi Dersi Zorunlu Olarak Kalmalı - DEM
Din Kültürü ve Ahlâk Bilgisi Dersi Zorunlu Olarak Kalmalı - DEM
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
<strong>Din</strong> dersleri Cumhuriyet boyunca farklı dönemlerde tartışma konusu<br />
olmuştur. Ülkemiz bu açıdan zengin bir deneyime sahiptir. <strong>Din</strong> derslerinin<br />
okulda hiç olmamasından, zorunlu olmasına kadar farklı seçenekler<br />
denenmiştir. Bu açıdan bakıldığı zaman yeni anayasa taslağı ile getirilmek<br />
istenen genelde 1982 öncesi denenen modelleri kapsamaktadır.<br />
Alternatif 2<br />
(4) “… Devlet, eğitim <strong>ve</strong> öğretim alanındaki görevlerini<br />
yerine getirirken, eğitim <strong>ve</strong> öğretimin ana <strong>ve</strong><br />
babanın dinî <strong>ve</strong> felsefî inançlarına göre yapılmasını<br />
isteme hakkına riayet eder. <strong>Din</strong> kültürü <strong>ve</strong> ahlâk<br />
öğretimi, ilk <strong>ve</strong> ortaöğretim kurumlarında okutulan<br />
zorunlu dersler arasında yer alır. Bu dersten<br />
muafiyet, kişinin kendisinin, küçüklerin ise kanunî<br />
temsilcisinin talebine bağlıdır.”<br />
Öncelikle yeni anaya taslağında okullarda DKAB<br />
dersindeki zorunluluğun kaldırılmasına neden ihtiyaç<br />
duyulduğu konusu üzerinde durulmalıdır.<br />
Çünkü bir konuda değişim ihtiyacı, bir sorun olduğu<br />
<strong>ve</strong>ya daha iyi bir alternatifin bulunduğu durumlarda<br />
söz konusudur. Yeni anayasa taslağı <strong>ve</strong><br />
gerekçesinde bunları görmek mümkün değildir.<br />
Kamuoyunda dile getirilen <strong>ve</strong> bazıları geçmişte de<br />
tartışılan zorunlu olmaktan çıkarılmasına yönelik<br />
muhtemel bazı gerekçeleri incelemeye çalışalım.<br />
Avrupa Birliği Okullarda <strong>Din</strong><br />
<strong>Dersi</strong>ne Karışır mı<br />
Kamuoyunda AB’nin okullarda din derslerinin zorunlu<br />
olmaktan çıkarılmasını istediği gibi bir kanı<br />
bulunmaktadır. Bu düşünce doğru değildir. Çünkü<br />
AB müktesebatı incelendiğinde din eğitim <strong>ve</strong><br />
öğretimiyle ilgili hukuki bir düzenlemenin olmadığı<br />
görülmektedir. Bu konu her üye ülkenin kendi<br />
tarihsel, siyasal <strong>ve</strong> toplumsal yapısına <strong>ve</strong> din-devlet<br />
ilişkisine göre farklılaşmaktadır. Okullarda din<br />
dersine Fransa hariç olmak üzere diğer ülkeler zorunlu,<br />
seçmeli <strong>ve</strong>ya isteğe bağlı olacak şekilde yer<br />
<strong>ve</strong>rmektedir. 1999’da yürürlüğe giren AB Amsterdam<br />
Antlaşması, AB’nin üye ülkelerdeki kiliselerin,<br />
dini dernek <strong>ve</strong> cemaatlerin kendi kanunlarına<br />
göre sahip oldukları statülerine saygı göstermesini<br />
<strong>ve</strong> onlara dokunmamasını öngörmektedir. Bu ise<br />
bir anlamda AB’nin üye ülkelerdeki dini örgütlenme<br />
<strong>ve</strong> eğitim konusuna müdahil olmadığını<br />
göstermektedir. Bu nedenle okullarda DKAB’nin<br />
zorunlu olmasının kaldırılması ile Türkiye’nin AB<br />
tam üyelik vizyonu arasında bir ilişki yoktur. Aksine<br />
11 Eylül sonrası okullarda din eğitim <strong>ve</strong> öğretimi<br />
konusuna modern dönemde hiç olmadığı<br />
kadar uluslararası kuruluşlar, eğitimciler, politikacılar<br />
ilgi duymaktadır. 1<br />
Temel gerekçesi din <strong>ve</strong> gü<strong>ve</strong>nlik arasında kurulmaya<br />
çalışılan ilişki olsa da daha önce okullarda<br />
din dersi gündeminde hiç bulunmayan UNESCO<br />
kültürler arası eğitimin bir boyutu olarak din eğitimini<br />
çalışma kapsamına almıştır. Aynı şekilde<br />
Türkiye’nin de üyesi olduğu Avrupa Konseyi demokratik<br />
Avrupa vatandaşlığı kapsamında okullarda<br />
din eğitimi konusu ile ilgilenmektedir. Bu<br />
çerçe<strong>ve</strong>de okullarda din eğitimi konularıyla ilgili<br />
bir merkez kurma çalışması bulunmaktadır. Aynı<br />
şekilde Avrupa Konseyi okullarda din <strong>ve</strong> eğitim<br />
konusunu kapsayan kapsamlı bir raporu 4-5 Mayıs<br />
1 Bkz. Robert Jackson, “European Institutions and Contribution<br />
of Studies of Religious Di<strong>ve</strong>rsity to Education<br />
to Democratic Citizienship”, Religious Di<strong>ve</strong>rsity and Education<br />
in Europe, (eds) Cok Baker <strong>ve</strong> diğerleri, Waxman,<br />
Munster, 2006, ss. 27-56.<br />
Y IL 1 SAYI 2 | <strong>DEM</strong> DERGİ 55