[PDF]... - Sadık Yalsızuçanlar

HACETTEPE ÜNĠVERSĠTESĠ
EDEBĠYAT FAKÜLTESĠ-TÜRK DĠLĠ VE EDEBĠYATI BÖLÜMÜ
(1950 SONRASI TÜRK EDEBĠYATI)
“ÇAĞDAġ TÜRK ÖYKÜCÜLÜĞÜNDE KÜÇÜREK ÖYKÜ”
HAZIRLAYAN: ĠREM IġIL TAġDEMĠR-20550231

ÖNSÖZ
Edebiyat, toplumda meydana gelen sosyal, siyasi, ekonomik vb.
değişmelerden en çok etkilenen varlıktır. Değişimlere koşut olarak yeni edebi
görüşler ve yeni edebi eğilimlerle beraber yeni edebi türler de ortaya çıkar.
Zaman ilerledikçe, her çağ kendi ruhunu açığa çıkaracak anlatım türlerini
meydana getirir. İnsanlık tarihi incelendiğinde, yeni denen türlerin aslında eskiden
beri insanlığın düşünce sandığında var olduğu; çağın ruhu ile beslenerek şekillendiği
görülmektedir. Dolayısıyla yeni olarak nitelendirilen türler, aslında var olan
düşüncelerin çağın ruhuyla beslenerek şekillendirdiği vücutlar olduğu söylenebilir.
Küçürek öykü türü, daha çok yirminci yüzyılın ikinci yarısında öne çıkmış,
önem kazanmıştır. Oysaki Şeyh Sadi, Mevlana, Filozof Beydaba gibi isimlerden beri
var olan bir düşüncenin yansımasıdır. Yirminci yüzyılın ikinci yarısına ait ruhun,
hızlı tüketim anlayışına uygun olarak şekillenmiş olan anlayış, uygun bir içerik ve
biçimle, küçürek öykü olarak karşımıza çıkmaktadır. Ancak küçürek öykü türünü
fabl, anekdot ve mesel gibi anlatılarla bir tutmak yanlıştır.
Çalışmamda, öncelikle küçürek öyküyü tanımlayacak ve küçürek öykünün
temel özelliklerini vereceğim. Ardından küçürek öykü türünün çağdaş Türk
öykücülüğündeki yerini değerlendireceğim. Bu değerlendirmeyi yaparken
kullandığım bütün ifadeler, bilimsel bir kesinlikten uzak ifadelerdir. Bunun sebebi
olarak da bu alandaki çalışmaların henüz oldukça yetersiz olduğunu göstermek,
sanıyorum ki hata olmaz.
1

ĠÇĠNDEKĠLER:
1.BĠRĠNCĠ BÖLÜM: GĠRĠġ: KÜÇÜREK ÖYKÜ
1.1. Küçürek Öykünün Adlandırılması ve Tanımı
1.2. Küçürek Öykü Türünün Doğuşu
1.3. Küçürek Öykünün Özellikleri
2. ĠKĠNCĠ BÖLÜM: ÇAĞDAġ TÜRK ÖYKÜCÜLÜĞÜNDE
KÜÇÜREK ÖYKÜ
2.1. Çağdaş Türk Edebiyatında Küçürek Öykü Yazarları
2.2. Ferit Edgü’nün Küçürek Öykücülüğü
2

BĠRĠNCĠ BÖLÜM:
GĠRĠġ: KÜÇÜREK ÖYKÜ
1. KÜÇÜREK ÖYKÜ:
1.1. Küçürek Öykünün Adlandırılması ve Tanımı:
Dünya edebiyatında genellikle “flash fiction”, “short short story”, “anlık
kurmaca” diye tanımlanan bu tür, Fransa’da “nouvelles” ve Çin’de “cep tipi hikaye”,
“bir içimlik hikaye”, “avuç içi hikayesi” gibi ilginç adlarla anılmaktadır.
Bu türe ilişkin adlandırmalar, Türk edebiyatında da oldukça fazla sayıdadır.
Türk edebiyatında, “minimal öykü”, “çok kısa öykü”, “öykücük”, “kısa kısa öykü”,
“kıpkısa öykü”, “sımsıkı öykü”, “kısa kurmaca”, “minik öykü”, “mini öykü”, “küçük
öykü”, “ani öykü”, “mikro kurmaca”, “küçük ölçekli öykü”, “mesel”, “küçük ölçekli
kurmaca”, “küçürek öykü” gibi adlandırmalarla anılmakta olan bu türden
bahsederken “küçürek öykü” adlandırmasını kullanacağım.
Adlandırma konusunda, yukarıdaki adlardan da anlaşılacağı üzere, birlik
yoktur. Yazarlar, kişisel görüş ve seçimlerine uygun olarak bu türü
tanımlamaktadırlar. Örneğin, Ferit Edgü “minimal öykü” adlandırmasını tercih
etmektedir. Orhan Duru ise “kısa kısa öykü” adlandırmasını kullanmaktadır. Mehmet
Harmancı ise olaya “Türkçe” açısından yaklaşır ve “kısa kısa öykü”yü dublaj
Türkçesi olarak görür. Öte yandan “minimal öykü” tanımına tamamen karşı çıkarak,
bu tanımın yalnızca “öykü” kısmının Türkçe olduğu gerekçesiyle, bu adlandırmaya
sıcak bakmaz. Mehmet Harmancı, bu türü “kıpkısa öykü” olarak adlandırmayı uygun
bulur. Görüldüğü üzere, farklı bakış açıları, farklı adlandırmaları getirmektedir. Bu
durum, küçürek öykünün biçimsel ve içeriksel çerçevesinde de kendini gösterecektir.
Küçürek öykü için yapılan tanımlamalar da çeşitlidir. Rick Demarinis,
küçürek öykü için “Bir şimşeğin çakması gibi kısa süreli ama oldukça etkilidir.” der.
3

Ramazan Korkmaz aynı tür için, “Küçürek öykü yazarı sıradan ama yoğun ve özgün
yaşantıları daha çok imgesel düzeyde bize anlatır. Zira bir yoğunlaştırma göstergesi
olan simge, daima kendisi olmayandır ve hep ötelere, derin anlamlara çağrıda
bulunur.” ifadesini kullanır. Necati Tosuner ise şiirsel bir yaklaşımla çeşitli
ifadelerde bulunur. Bunlardan biri, “Tadımlık gibi görünen doyumluk öyküler.”
ifadesidir. Öte yandan, “Çok kısa öykü, öyle olması gerektiği için çok kısa olan
öyküdür.” der. Ülkü Ayvaz da bir tanım yapar ve şöyle der: “ Her bir sözcüğün
kendine özgü ağırlığı söz konusudur: Okuyucunun imgelem gücünü harekete
geçirecek, arka planı olan, fazlalıklardan olabildiğince arınmış.” Cemal Şakar ise
küçürek öyküye içeriksel bakımdan bir tanım getirir: “Benim için kısa öykü; bir
sözü; söylenebilecek, yarınlara taşınabilecek, umut dolu, aydınlık vaat eden bir sözü
söyleyebilme umudu diyebiliriz.”
Küçürek öykü için ortak bir adlandırma ve tanımlama, yukarıda görüldüğü
üzere mevcut değildir. Öykü ve küçürek öykü arasındaki, genel olarak kabul edilen,
farkları inceledikten sonra küçürek öyküyü tanımlamaya çalışacağım.
Öykü ile küçürek öykü arasında, öncelikle sözcük sayısına ilişkin bir ayrım
yapılmaktadır. Küçürek öykünün kuramcılarından olan Allen, küçürek öykünün yüz
ile bin sözcük arasında olması gerektiğini düşünür. Öte yandan ikibin ile otuzbin
sözcüğü kapsayan öykülere kısa öykü; ikibinden az sözcüğü kapsayan öykülere
küçürek öykü denmesi gerektiği de ileri sürülen görüşlerdendir.
Öykü ile küçürek öykü arasında, okuma sürelerine ilişkin bir ayrım da söz
konusudur. Poe’ya göre öykü, bir oturuşta okunacak kadar kısa olmalıdır. Wells ise
hiçbir öykünün okunma süresinin yarım saati geçmemesi gerektiğini düşünmektedir.
Küçürek öykü için ileri sürülen ideal süre ise beş dakikadır; daha popüler bir
yaklaşımla “bir sigara içimlik” zamandır.
Bu ayrımlar dışında, bir de “hız” açısından ayrıma gidildiği görülür. Vivante,
farkın yalnızca uzunlukta değil hızda da olduğunu ileri sürer. Tüm bu yaklaşımların
ortak noktası ise, küçürek öykünün öyküden daha az sözcükle meydana gelmesidir.
Tüm bu ayrımlara ve tanımlamalara göre bir tanım oluşturmaya çalışalım:
Küçürek öykü, öyküden çok daha kısa sürede okunan ve hızla öze ulaşan; pek az
4

kelime ile bir durumun veya anın ruhunu ortaya çıkaran; kendi içlerinde bir
bütünlüğü ve ağırlığı olan sözcüklerden oluşan; olabildiğince fazlalıklardan arınmış;
küçük sınırları içerisinde büyük bir özgürlüğe sahip anlatı türüdür.
1.2. Küçürek Öykü Türünün DoğuĢu:
Küçürek öykü türü, daha önce de bahsettiğimiz gibi, hep varolan bir
düşüncenin çağın ruhuyla şekillenmiş halidir. Dolayısıyla şeklen belirgin olmasa da
doğuşunu çok eski dönemlere bağlamak mümkündür. Ancak belirgin olarak küçürek
öykü türü, yirminci yüzyılın başlarından itibaren kendini gösterir.Yayın sektörünün
gelişimi, internet üzerindeki bloglar ve elektronik dergilerin varlığı, yarışmalar ve
ödüller ile küçürek öykü türü, bağımsız bir tür olma yoluna girmiştir.
1960lı yıllarda, Richard Brautigan ve Spencer Holst gibi yazarlar, küçürek
öykü türünde eserler vermeye başlamışlardır. İlk küçürek öykü türündeki derlemeler,
aynı yıllarda Robert Coover’n çıkardığı Tri Quarterly’nin “Küçük Öyküler” özel
sayısında yayımlanmıştır.
Küçürek öykü türünün, bağımsız bir tür haline gelişi ise 1980-1990 yılları
arasına rastlamaktadır. Bu türün belirginleşmesi, teknolojik gelişmeler ile yakından
ilgilidir. Sınırlı bir süre içerisinde, kısa öyküler anlatan video klipler, kısa filmler ve
televizyon dizileri küçürek öykü türünün belirginleşmesinde oldukça etkili olmuştur.
1980li yıllarda, uluslar arası yayın yapan MTV müzik kanalı açılmıştır.Öte yandan
bu dönem, iletişim araçlarının ve özellikle de internetin devreye girmesiyle,
insanların dikkat süresinin ve uzun soluklu eserleri okuma konusundaki heveslerinin
azaldığı bir dönem olarak görülebilir. Kısa televizyon yapımlarında, kısa filmlerde ve
video kliplerde izleyicinin kısa sürede olay örgüsünü kavramasını sağlamak çok
önemlidir. Küçürek öykü yazarları da benzer bir yöntemle az sözle çok şey anlatmak
amacını güderler. Bu dönemde Amerika’da, çocuklara yatmadan önce okunan
masalların bir dakikalık versiyonları yayımlanmaya başlamıştır.
Zamandan tasarrufun bu denli boyutlara ulaşmasını, olumsuz olarak
nitelendirmek yanlıştır; çünkü bu dönemde, insanların algıları keskinleşmiş ve
kıvraklaşmıştır. Sinema filmlerinin fragmanlarının, daha ilgi çekici bulunması da
5

unu destekler. Çekicilik, filmden kesitlerin yer aldığı fragmanların, izleyicinin düş
gücünü tetiklemesinden kaynaklanır.
Küreselleşmenin de etkili olduğu bu süreçte, küçürek öykü “fast food” diye
tabir edilen çağın tüketim anlayışına uygun bir türdür.
1980li ve 1990lı yıllarda, çeşitli antolojiler ile küçürek öykü, yerleşik bir tür
halini almıştır. Bu antolojilerden ilki olan “Short Shorts: An Anthology of the Short-
Short Stories” 1983 yılında yayınlanmıştır. 1986 yılında “Sudden Fiction: American
Short-Short Stories”; 1989 yılında “Sudden Fiction International: 60 Short-Short
Stories”; 1992 yılında “Flash Fiction: 72 Very Short Stories”; 1996 yılında “Sudden
Fiction Continued: 60 New Short-Short Stories”; 1997 yılında “Micro Fiction: An
Anthology of Really Short Stories”; 1997 yılında “Fast Fiction: Creating Fiction in
Five Minutes”, 1998 yılında “The World’s Shortest Stories” yayınlanmıştır.
Bahsedilen antolojiler, Amerika’da yayınlanmışlardır. Amerikan yaşayışı ve
eğilimleri için küçürek öykü türü, oldukça uygun düşmüştür. Sonraki yıllarda, yine
teknolojik etmenler ve küreselleşme sonucu yayılan küçürek öykü türü, Türk
edebiyatında da kendini göstermiştir.
Dünya edebiyatından Gertrude Stein, Marry Butts, W.C.Williams, Joyce,
Lydia Davis, Spencer Holts, Mary Caponegro, Lesli Seolopia, Dino Buzzati, Robert
Kelly, Bretch ve Oscar Wilde küçürek öykü türünde eserler veren yazarlardandır.
Türk edebiyatında ise Ferit Edgü, Tezer Özlü, Sevim Burak, Nedim Gürsel, Yeşim
Dorman, Oruç Aruoba, Küçük İskender gibi isimler bu türde eserler vermişlerdir.
1.3. Küçürek Öykünün Özellikleri:
Küçürek öyküler, dilsel yönü ön planda tutan; okuru, bilgilerden bıkma ve
her an bilgiyle çevrili olma bunaltısından kurtaran; bireysel dikkatin ön planda
olduğu anlatılardır. Küçürek öyküler, yoğunluk ile hacmin koşut olmadığının birer
göstergesidirler.
Küçürek öykü, bir hikmeti veya düşünceyi aktarma, bir ders yahut öğüt
verme gibi görünür bir amaç ve işleve sahip değildir. Bu özelliği ile, fabl ve mesel
gibi anlatı türlerinden ayrılmaktadır. Küçürek öyküler, tezli bir yaklaşımı oluşturup
sürdürebilecek bir hacim ve zamana da sahip değildirler.
6

Küçürek öyküler, öğüt verme, karakter geliştirme, okuyucuyu belli bir
noktaya taşıma gibi amaçlar gütmez; ani uyarmalar yapar ve hakikatleri sezdirirler.
Bu yüzden, oluş anları üzerinde yoğunlaşırlar. Dolayısıyla hacimce küçüktürler.
Okuyucuyu, en kısa yoldan sarıp uyarırlar.
Tek bir mekan, çok kısa bir zaman aralığı ve birkaç karakterden oluşan
metinlerdir. Bir düşünce, bir yönde, en yoğun ve öz biçimiyle işlenmektedir. Ferit
Edgü küçürek öykü için şunları söyler:
“Burada, her sözcük yerli yerinde olmak zorundadır. Anlamının sınırları
çizilmiştir. Yorumlar sınırlandırılmıştır. Yaratıcı söylem, sanki kendi kendini yok
etmiştir.”
Küçürek öykülerin ana noktası, modern insanın zaman sorunu ve yerleşme
çabasıdır. Hızlı tüketim çağının ruhuyla şekillenen küçürek öyküler, Ramazan
Korkmaz’ın ifadesiyle “genel anlamda dağınıklığa karşı bir protesto” olarak
meydana çıkmışlardır. Kısa, keskin ve tiz bir çığlık gibidirler.
Küçürek öykülere “protesto” ve “çığlık” kavramları açısından yaklaşıldığı an,
“bunaltı” kavramı ortaya çıkar. Yersizliğini birey olarak duyumsayan insan, yaşamı
sorgular. Yabancılaşma, umutsuzluk, bunaltı gibi ana temalar üzerinde yoğunlaşan
küçürek öykülerin, 1950 sonrası edebiyatında yoğun bir şekilde görülen
varoluşçu/bunalımcı eğilimden ve bireysellikten gelen öğeleri çokça kullandığı
görülmektedir.
Küçürek öyküler, öykülemekten ziyade gösterir; birer haykırış
niteliğindedirler. Bunun temelinde, zamansızlık kavramı yatmaktadır. Sıkıştırılmış
bir yapısı vardır ve adeta, bir romanın yüzlerce sayfada yaptığını bir sayfada
yapabilen bir tablo çizmektedir.
Küçürek öykülerde, karakter tahlilleri, betimlemeler ve mekan etkileri en
düşük seviyededir; bazen yoktur. Öykünün anlatma özelliğinden ziyade, “ileti”
özelliği ön plandadır. Bu sebeple, edebiyat dışındaki disiplinlerden olan tarih, felsefe
gibi disiplinlere başvurur. Didaktik bir yapısı yoktur; ancak varoluşsal tecrübeler
aktarır.
7

Küçürek öykü türü sıkıştırılmış, fazlalıklardan arınmış, yoğun ve örtülü bir
anlatıma sahiptir. Necip Tosun’un ifadesiyle “aforizmanın hikayesi” olduğu
söylenebilir. Robert Kelly ise şu açıdan yaklaşır: “Kurmacamızı oluşturmanın bir
yolu da silintidir, yani okuyucunun beklentisi olduğu, ama anlatılması zorunlu
olmayan parçaların öyküden ustaca atılmasıdır.”
Yoğun ve sıkıştırılmış niteliği ile şiire yakın durmaktadır. Küçürek öyküler,
gerek hacimce gerekse anlatım teknikleri bakımından şiirle ilişkilendirilmektedirler.
Şiirde de küçürek öyküde de az kelimeyle en çok şeyi söyleme esası vardır. Şairler
yeni, aykırı, özgür ve özgün ifade biçimlerini aramaktadırlar. Bu arayış esnasında
bazı anlatım tekniklerine başvururlar. Bu tekniklerin çerçevesi içerisinde hitap edilen
kişi, kişisel ses tonu, şiirsel söylem, devrik cümleler, imgeleme, söz ve ses sanatları,
sapmalar ve okuyucuyu yönlendirme gibi özellikler mevcuttur. Küçürek öykülerde
ise yazar, okuyucuya dış dünya ile ilgili duygu ve düşüncelerinin sıra dışı, şaşırtıcı ve
farklı boyutlarını sunmaktadır. Bu yüzden yazar, öykü dilini yukarıdaki şiirsel
özellikler gibi sanatsal, özgün, yaratıcı, sıra dışı özelliklerle çerçevelendirir. Öte
yandan yazar, zor anlatılabilen duygu ve düşünceler ile gerçekleri, mantığa
aykırıymış gibi görünen; ancak mantıklı olan dil kullanımları ile ifade etmektedir,
yani sapmalar olmaktadır. Görüldüğü üzere, bahsedilen yakınlıklar ile küçürek öykü
ve şiir arasında yakınlık kurmak söz konusu olabilir; ancak iki ayrı tür oldukları
unutulmamalıdır.
Küçürek öyküler kısa, özlü ve sindirilmiş bir yapıyı haizdirler. Etkisini
yitirmemek için ayrıntılardan, süslerden ve uzantılardan kaçınırlar. Ramazan
Korkmaz’ın ifadesiyle “bir çığlık ne kadar uzun olabilirse” o uzunlukta olmalıdırlar.
Az kelime ile çok şey anlatmanın bir sonucu olarak, kapalılık ve belirsizlik ortaya
çıkar. Kapalılık ve belirsizlik ise küçürek öykülerin en önemli özelliğidir. Bu sayede
her okuyucu ile metin bir kez daha zenginleşir ve çoğalır. Etkisi ve vuruculuğu, her
okuyucuda ve hatta her okuyuşta değişir.
Küçürek öyküler, uzadıkça şaşırtıcı ve vurucu etkisinden uzaklaşırlar. Bu
yüzden küçürek öyküler, sözcük eksiltme ve minyatürleştirme gibi unsurlardan çokça
yararlanırlar.
8

Küçürek öykü, zamanı hızlandırırken aynı anda yavaşlatır; çünkü askıda
kalma anları söz konusudur. Nesnel zaman, an ile sınırlandırılarak öznel yoğunluklar
vurgulanır.
Özetleme, küçürek öykülerin belirgin özelliklerindendir. Ayrıntılı bir olay,
fazlalıklarından arındırılarak birkaç sözcük veya cümle ile aktarılır. Genellikle, ana
bilgi sunulur ve ayrıntı, okuyucuya bırakılır. Karakterlerin yapısından ziyade tepkisi
önemlidir. Durumlar ve durumların dramatik boyutu bu tepkiye sıkı sıkıya bağlıdır.
Karakter gibi tema da yoğun ve sınırlı bir şekilde aktarılır. Seçilen sözcükler, olay
örgüsünün ipuçlarını barındırırlar.
Yazar, sıradan ama yoğun ve özgün yaşantıları, simgesel düzeyde aktarır.
Simge, yoğunlaştırma göstergesidir ve derin anlamlara yönlendirir. Ayrıntılar ve
imalar, simgelerde toplanırlar. Küçürek öykünün gücü, anlatılan şeye değil;
anlatılmayan, gizlenen şeye yüklenmiştir. Dolayısıyla anlatılanların, anlamın
yakalanmasında kullanılacak birer araç olduğu söylenebilir. Bir bakıma güç,
simgelerde toplanmış olur. Simgeler, anlamın ambalajlarıdır ve simgelerin
düğümünü çözmek, öykünün gücüne ulaşmak için atılan adım niteliğindedir.
Anlatıcı, serinkanlı bir tutum gösterir ve olaylara dışarıdan bakmaktadır.
Anlatıcının görevi, aktarmaktır. Duygu abartmalarında bulunmaz, yorum yapmaz ve
araya girmez. Anlatıcının bu özellikleri, yazarın en kısa yoldan anlatma amacına
uygun düşen özelliklerdir.
Eylem bütünü değil, sezdirimler ön planda olduğu için, giriş ve sonuç
bölümleri yoktur; giriş ve bitiş cümleleri vardır. Asıl hedef ise bitiştir. Bitişte vurucu
bir son yer alır. Çoğu zaman, vurucu etkinin son kelimeye yüklendiği
gözlenmektedir. Bitiş cümlesi, öykünün sonunu okuyucunun düş gücüne bırakan bir
niteliği de taşımaktadır.
Tüm bu özelliklerin birleşimi sonucu, metinsel bütünlüğün düzene sokulması
okuyucuya bırakılır. Okuyucu hem yorumlar hem de boşlukları doldurur. Sonuçsuz,
açık uçlu yapıyı okuyucu tamamlar. Küçürek öykülerin her cümlesi, bir paragraf
yahut bir bölüm gibi okunmalıdır.
9

Metinden çıkarılanları seçme veya kurma; metne neler ilave edilmesi
gerektiğini seçme veya düzenleme; metni sonlandırma okuyucuya aittir. Okuyucuya
estetik anlamda, bulmaca çözme zevki verilir.
Okuyucu ile anlatıcı arasında, “pek çok şey biliniyor fakat ayrıntılardan
fazlalık olacakları düşüncesiyle kaçınılıyor” ilişkisi vardır. Anlatımdaki büyük
boşluklar ve susmalar bu ilişkiyi pekiştirir. Bunların okur tarafından doldurulması
beklenir ve anlam, metinden okuyucuya geçer. Bu şekilde anlam, zenginleşir. Metin,
okuyucunun katılımını bekler.
Bu açılardan bakılırsa okuyucuya büyük bir görev düştüğü söylenebilir;
ancak Hasan Boynukara’nın ifadesiyle “işin püf noktalarından biri metni anlamak
değil,hissetmek” tir.
Metinlerdeki anlam boşlukları, sanatsal yaratıcılığın reddi, oyun olgusu,
okuyucunun önemi, yazarın ikinci planda kalışı, çok anlamlı okuma gibi özellikleri
ile küçürek öykü türü, postmodern tutuma yaklaşmaktadır.
Küçürek öykü yazarlarında, ortak bir seçim ve temel bir çizgi söz konusu
değildir; aksine her yazarda farklı bir anlatım ile çeşitlilik sağlanmıştır. Yukarıda
sözü edilen özellikler, itibari niteliktedir. Örneğin, betimlemeyi ön plana çıkaran
hatta yalnızca betimleme ile öykülerini oluşturan yazarlar da vardır.
Küçürek öykü türünün günümüzde önem kazanması, eğilimlerin çağın
ruhuyla şekillenmesine bağlanmaktadır. İçinde bulunduğumuz çağ, hızlı tüketim
çağıdır. Teknolojik gelişmelere bağlı olarak yaşanan ikinci sözlü kültür ortamının
getirileri ile betimleyici açıklamalar önemini kaybetmiş; anlık görüntüler önem
kazanmıştır. İnsanlar, daha hızlı olana, daha küçük olana yönelmektedirler. Ekonomi,
kendisini edebiyatta da hissettirerek; zamandan tasarruf anlayışı temelinde, az sözle
çok şey anlatma ilkesini kuvvetlendirmiştir. Zaman yoksulu olarak
nitelendirilebilecek olan yirminci yüzyıl insanının geneli, uzun romanlar okumak
yerine kısa anlatıları tercih etmektedirler. Bu tercih de küçürek öykülerin önemini
artırmaktadır.
10

ĠKĠNCĠ BÖLÜM: ÇAĞDAġ TÜRK ÖYKÜCÜLÜĞÜNDE
KÜÇÜREK ÖYKÜ
2. ÇAĞDAġ TÜRK ÖYKÜCÜLÜĞÜNDE KÜÇÜREK ÖYKÜ:
2.1. ÇağdaĢ Türk Edebiyatında Küçürek Öykü Yazarları:
Küçürek öykü türü hakkında, hem varlığına yönelik hem de tanımına yönelik
tartışmalar mevcutken ve henüz bu konuda derin araştırmalar yapılmamışken, bu
konu hakkında söz söylemek kolay değildir. Çağdaş Türk öykücülüğüne göz atarken
öne çıkan küçürek öykü yazarlarından bahsedip diğerlerini anmakla yetineceğim.
1950 sonrasında ortaya çıkan bu türün doğuşu hakkında, birinci bölümde
bilgi vermiştim. Bu bölümde küçürek öyküye, çağdaş Türk edebiyatının sınırları
içerisinden bakacağım.
Türk edebiyatında 1960lı yıllardan sonra kendini gösteren bu tür, çağın
gereksinimlerine uygun olarak doğmuş ve edebiyatımızda yer bulmuştur. Ferit Edgü,
Tezer Özlü, Sevim Burak, Nedim Gürsel, Yeşim Dorman, Oruç Aruoba, Küçük
İskender, Refik Algan, Mehmet Harmancı, Hulki Aktunç, Sema Kaygusuz, Tarık
Günersel, Necati Tosuner, Haydar Ergülen, Cemal Şakar, Sadık Yalsızuçanlar,
Abdullah Harmancı gibi yazarlar, Türk öykücülüğü dahilinde ve küçürek öykü
türünde eserler vermiş yazarlardandırlar.
Bu konuda, Ferit Edgü ilk olarak akla gelen isimdir; ancak kendisinin
küçürek öykücülüğüne çalışmamın devamında, ayrı bir bölüm dahilinde
değineceğim.
Refik Algan, küçürek öyküler için “kısa metin” adını vermiştir.
Edebiyatımızda, küçürek öykü türünü deneyen ilk yazarlardandır. Saat Kulesi adlı
kitabının ilk bölümünün adı da “Kısa Metinler”dir. Aphrodite, Şimdi Uzak Bir Dosta,
Eski Masal gibi küçürek öykü örnekleri vermiştir. Küçürek öykülerinde, aile içi
11

durumlardan ve modernizmin yaradılışla çatışmasından bahseder. Aphrodite adlı
öyküsü, küçürek öykü türünün en başarılı örneklerindendir:
“ Tüm gençliği boyunca „afrodit‟ yontusunca güzel bir kız bulup onunla
evlenmek istemişti. Derken buldu da.
Evlendiler. Evliliklerinin ilk gecesinde, sabaha karşı uyandı. Karısı
uyuyordu. Tuttu, karısının kollarını yontunun kırılmış olduğu biçimde kesti.”
Algan Aphrodite’te, düş ve gerçek çatışmasını otuz iki sözcükle verir. Afrodit
yontusu, insan yaşamındaki idealleri yahut rüyaları imler. Gerçekler ise ideallerle
birebir örtüşmez. Öyle ki gerçeğin “kolları”, hayallerin olduğu “biçimde kesilir”
öyküde. Öte yandan, küçürek öykülerin kısalık, vuruculuk, netlik özellikleri, tam
olarak gerçekleşmiştir.
Tezer Özlü’nün öykülerinin tümü küçürek öykü kapsamında
değerlendirilmemektedir; fakat genel anlayışı küçürek öykü anlayışına yakındır.
Özlü’nün öykülerinde, rafine bir dil görülmektedir. Sözcük sayısını azaltmayı
tercih eder. Anlatacaklarını doğrudan, kestirmeden anlatır. Dolaylı şekilleri
kullanmadan olabildiğince yalın bir dil kullanır. Kimi öyküleri, ki küçürek öykü
demiyorum, bir buçuk ya da iki sayfa büyüklüğündedir. Hayattan süzülen
aforizmalar niteliğindeki öykülerinde, büyük şehirde bunalan ve isteklerini
gerçekleştiremeyen kadınların yalnızlıklarını, pişmanlıklarını ve başkaldırısını
anlatır. Özlü’yü küçürek öykü anlayışına yaklaştıran, dolaysız ve yalın anlatımı ile
sözcükleri ekonomik kullanımıdır.
Mehmet Harmancı, kendi adlandırmasıyla “kıpkısa öykü” türünde örnekler
vermiştir. Katranlı Bir Yılan Hikayesi, Döne Çiçeği, Yokolmak Varolmaktır, Hayat
Öğretmenim, Örtülü Öyküler, Üçleme, Katmerli Bir Yılan Hikayesi gibi küçürek
öyküleri mevcuttur.
Küçürek öykülerinde, büyülü gerçekçilik, gerçeküstücülük, hikmet ve
imalarla örülü bir anlayış gösterir. Kurgusu, mesaj odaklı ve sarsmaya yöneliktir. Bu
metinlerde okurun aktif katılımı; özeni, çabası ve dikkati gereklidir. Anlatılmak
istenen duygu veya düşünce ise öykü sonunda tanımlanır. Okura yarım kalmışlık
12

hissi vermez. Çarpıcı bir final ve sondaki aydınlanma ile küçürek öyküye orijinallik
vermiştir.
Sadık Yalsızuçanlar da küçürek öykü türünde örnekler veren
yazarlarımızdandır. Tırmanma Şeridi, Çehrengiz, Yerin Kulağı, Düşkırığı, Hafif
Sesler, Çocukken, Onların Karmaşası gibi küçürek öykü örneklerini edebiyatımıza
vermiştir. Onların Karmaşası adlı öyküsü şöyledir:
“ Sis iniyor. Yılan başlı. İçine atıldılar. Kahferengi. Alnı dar. Avurtları şiş.
Çift çıkışlı. Sağa sola taşıyor. Çıfıt çoban. Sağına yılan karışıyor. Donmuş kan
titriyor. İncecik elif çekilmiş. Ciddi cin. Büyüyerek geleceğe yaftalı. Gülünce gözü
pörtlüyor. Belgeleri saklıyor. Çingene. Kızıla çalar. Bitli boca. Siyahi cellat. Sigara
gibi tütüyor. İçinde boynuz gülüyor. Sosyal devlet bedeli. Yılışık öfkeli felli. Öldürücü
şehirci. Küreselleşen ağzının soruları yutağında bekliyor. Damağında mum yakıyor.
Keyfine bakıyor. El pençe erkeğe buyruk yağıyor. O da susak…”
Görüldüğü gibi Yalsızuçanlar, absürd ve kısa cümleler ile bilinç akışı
tekniğini kullanarak tematiği vermeye çalışmaktadır. Mesaj, yoğun ve çarpıcı
sözlerle verilmeye çalışılır. Okur oldukça aktif olmalıdır. Genellikle, söylenenden
hareketle söylenmeyeni buldurma amacı vardır. Simgesel söyleyişlerle ortaya çıkan
gerilimler vardır. Yalsızuçanlar, örtük anlatımıyla öne çıkan küçürek öykü
yazarlarındandır.
Abdullah Harmancı, küçürek öykü örnekleri veren bir başka yazarımızdır.
Mahşerde, Liyakat, Değişim, Lemâ Sebaktenî, Gerekçe, Ardıç Acı, Edebiyat
Tarihçisine Notlar gibi küçürek öyküleri mevcuttur. Harmancı, öykülerinde ders
aldırma eğilimi göstermektedir. Öte yandan açık bir anlatım kullanır. Değişim adlı
öyküsü şöyledir:
“ Tek muradı Hacc‟a gitmek ve orada ölmek olan ihtiyar adam, beni her
gördüğünde bu biricik isteğini yineler dururdu. Hacc‟a gitti ve onun Hacc‟a gittiği
yıl, yüze yakın Türk vatandaşının bir tünel göçüğünün altında kalarak öldüğünü
haber aldık. Gözlerimiz yollardaydı. Bizim ihtiyarın geleceği günü hatta belki de
gelemeyeceği günü bekliyorduk. Garip bir durumdu. İhtiyar ölse üzülecek ama
sevinecek, ihtiyar ölmese sevinecek ama üzülecektik. Ondan iyice umudumuzu
13

kestiğimiz, yani ki iyice umutlandığımız bir günde, ihtiyar –maalesef ve ne mutlu kibüyük
bir gizeme bulanmış olarak geldi. Ama galiba gelen o değildi. Ona çok
benzeyen başka biriydi. Bunu yalnızca ben fark etmiştim ya da fark ettiğimi
sanıyordum. Gözlerimde parıldayan kuşkudan tedirgin olan ihtiyar, kulağıma,
„Ölmem gereken kadarım öldü, gelmem gereken kadarım geldi.‟ diye fısıldadı,
„zannettiğin gibi değil.‟ Muradına ermiş bir adamın böylesine bir değişim
yaşayacağına anlatsalar inanmazdım. Gördüm, öyle inandım.”
Harmancı, okuru tematik içerisinde gezdirmez; doğrudan varmak istediği
yere ilişkin bilgiler ve bağlantılar sunar. Metinlerarasılıkla örtüşebilecek, ders
vermeye eğilim gösteren; bazen şiir formatında bazen günlük formatında yazılmış
olan küçürek öyküleri ile karşılaşırız. Harmancı, Muhteris adlı öykü kitabında,
noktalama işaretlerini ve büyük harfleri kullanmamıştır; bu da yazım üzerinden
gerçekleştirilen orijinal üslup göstergelerindendir.
Hulki Aktunç, çağdaş Türk edebiyatı küçürek öykü yazar kadrosunda
sayılması gereken isimlerdendir. Çarşıya Yürürken Bir Kadının Durup Soluklandığı
Dönemeç, Töz, Kalemi Saklamak, Hasan Tek Öyküsünün Kökeni, Meksefe gibi
küçürek öyküleri mevcuttur.
Aktunç’un küçürek öyküleri -genellikle tüm küçürek öyküler için geçerli olsa
da özellikle Aktunç’un öyküleri- , alıntı yapılırken dahi kesilemeyecek derecede
bağlantılı cümlelerden oluşmaktadır. Hüzünlü ve buruk bir atmosfer eşliğinde, okuru
düşündürme eylemini gerçekleştirir. Hatta Töz adlı öyküsünün bitiminde, öğüt
vermeye ulaştığı görülür. Öte yandan, küçürek öykünün anlam kapalılığı, ritm,
tempo, ahenk özellikleri, Aktunç’un öykülerinde net bir şekilde gözlemlenebilir.
Farklı sesler, tekrarlanan heceler ve kelimelerle oluşturulur. Aktunç öykülerinde,
bazen şiirlere yer verir, bazen kutsal kitaplardan alıntılar yapar. Genellikle cümleleri
şiirsel bir düzende dizer. Şiirsel söyleyişinin yanı sıra çağrışımlara da yer verir.
Değişik yazı karakterleri, işaretler, epigraflar, senaryo yazım biçemi ve noktalamalar
kullanır.
14

Cemal ġakar, küçürek öykü yazarlarımızdan bir başkasıdır. İstidrad,Hikayat
gibi küçürek öyküleri ve Suskunluktaki Hayret Verici Aydınlık adlı kitabının
bölümleri küçürek öykü türünde önemli eserleridir.
Yazma eyleminin arka planındaki insan gerçeğinin derinliklerini belirten
yazar, bunu yaparken sıradan bir durumun bu derinliklerden ne kadar farklı olduğunu
gösterir. Bunu, elbette küçürek öykünün aykırılığı ile yapar. Verdiği çarpıcı
görüntüler ile tematikleri koşuttur. Küçürek öykünün tabiatıyla paralel bir şekilde,
izlekten evvel tezi önemli bulur ve buna göre yazar; okur, tez ile karşı karşıya kalır.
Necati Tosuner, gerek küçürek öykü için oluşturduğu ve yine küçürek öykü
tadındaki tanımlarıyla, gerek küçürek öyküleri ile önemli bir yazarımızdır. İnce
Turna, Gece, Halı gibi küçürek öyküleri mevcuttur.
Tosuner, teknik imkanlar dahilinde, üslup çeşitlemeleri yaparak yazar. Halı
adlı öyküsünün başına ve sonuna şiirler eklemiştir. Öte yandan öyküleri, küçürek
öykünün gereğine uygun olarak, kısa ve tek konu etrafında gitmektedir; tematik
olarak çeşitlilik yapmaz. Aliterasyondan yararlanarak ritmli ve ahenkli metinler
oluşturur.
Küçürek öyküler için “fazlalık” adını kullanan Haydar Ergülen, küçürek
öykü örnekleri veren bir diğer yazarımızdır. Kıssadan Hikaye, Bakkal, Gazete,
Sıhhiye Memuru, Alınyazısı, Halas Ya My Friend, Kirazın Tadı, Geç!, Ali‟nin
Mendili, Kamil Bey, Aşk ve Golf gibi birçok küçürek öyküsü vardır. Kıssadan Hikaye
adlı küçürek öyküsü şöyledir:
“Niçin bu kısadan da kısa şeyleri yazıyorsun
-Hikaye yazamadığım için!
Niçin hikaye yazamıyorsun
-Şiiri çok sevdiğim için!
Peki bunları niçin yazıyorsun
-Uzun zamandır şiir yazamadığım için!
Niçin sonunu sözüm ona kıssadan hisselerle bağlıyorsun
15

-Beceriksizliğim okuyanlara ders olsun diye!
Peki bu açıklamaları niye yapıyorsun
-„Fazlalık‟ı paylaşmak için… Belki azalırlar diye.”
Görüldüğü üzere Ergülen, bir üstkurmaca olan metninde, kendi ifadesiyle
“fazlalık”ları niçin yazdığını ifade eder. Ergülen küçürek öykülerinde, şiirsel
nitelikleri ön planda tutar. Küçürek öyküleri, imge yüklü metinlerdir. Diyaloglarda
imalar vardır. Diyalogları sıradan sözlerden oluşmazlar; onları çarpıcı sözlerle
oluşturur.
Küçürek öykü deyince akla gelen isimlerden bir başkası, Vüs’at O.
Bener’dir. Dost adlı öykü kitabında birçok küçürek öyküsü mevcuttur. Tortu adlı
küçürek öyküsü şöyledir:
“Sadece kemanını vermedim. Yıllar sonra yeğenine armağan ettim. O da
öğrenememiş doğru dürüst, evlerinin bir duvarına asmış. Ben zaten hiç
beceremedim, hiçbir şey, iç yangını anılar yaratmaktan başka.”
Yukarıdaki öyküde olduğu gibi Bener, söylenenlerden ziyade
söylenmeyenleri ve ima edilenleri öne çıkartmaktadır. Yarım kalmışlığın, aşkın,
unutamamanın küçürek öyküdeki yansımalarını, Bener’in öykülerinde görmek
mümkündür. Kullandığı şiirsel dil, -zaten sürükleyici bir niteliği olan türde, yani
küçürek öykü türünde verdiği örnekleri- küçürek öykülerini iyiden iyiye sürükleyici
hale getirmiştir.
Günümüz yazarlarından Murat Yalçın da küçürek öykü deyince akla gelen
isimlerdendir. Ölm, Sevgi ile Korkut yazarın en tanınmış küçürek öyküleridir;
bilhassa Ölm adlı küçürek öyküsü, ona küçürek öykü yazarları arasında şöhret
kazandırmıştır:
“ „Savaşlar çocukları büyütür” , dedi yaşlı kadın, buruşuk ağzının
kenarındaki tükürükleri silerken, „Babalarının mezarları başında ağlayan adamlar
görürsen şaşırma, yaşları büyüktür babalarından…‟
Bu sözler, örümcek ağına takılmış bir sinek oldu, salındı kafasının
köşesinde.”
16

Yalçın, öyküsünde kısa ve yoğun bir yaşantı dünyasına gönderme
yapmaktadır. Çarpıcı anlatımıyla, bireyi zamansız olgunlaştıran acıların etkisi ile
benliğin parçalanmasını anlatmaktadır. Yalçın’ın anlatımı oldukça rafine ve
yoğundur.
Yukarıda saydığım yazarlara ek olarak, filozof ve şair kimliklerinin yanı sıra
küçürek öyküleri ile de tanıdığımız yazar Oruç Aruoba Tümceler, De Ki İşte, Hani,
İle adlı kitapları ile; çağdaş Türk öykücülüğünün zirvesindeki şahsiyetlerden olan
Bilge Karasu Ada, Tepeler, Dutlar gibi pek çok küçürek öyküsü ile; Türk
edebiyatının lirik prensesi olarak anılan Sevim Burak Palyaço Ruşen ve Afrika
Dansı adlı kitapları ve pek çok küçürek öyküsü ile; popüler kültür ortamında aykırı
kişiliği yazdıklarının önüne geçse de, öyküleri ve şiirleri ile çağdaş Türk edebiyatının
göz alıcı kişiliklerinden olan Küçük Ġskender İkizler Burcu Hikayeleri, Dedem Beni
Korkuttu Hikayeleri, Gözlerim Sığmıyor Yüzüme adlı kitapları ile; Tarık Günersel
Eser, Bir Evlenmeme, Üçümüz gibi küçürek öyküleri ile bu başlık altında anılması
gereken isimlerdendir.
2.2. Ferit Edgü’nün Küçürek Öykücülüğü:
Küçürek öykü deyince akla gelen ilk isim, hiç kuşkusuz Ferit Edgü’dür.
“Binbir Hece”, “Doğu Öyküleri”, “İşte Deniz,Maria” ve “Do Sesi” adlı kitaplarında
topladığı iki yüz yedi adet küçürek öyküsü vardır.
Ferit Edgü küçürek öykülerinin merkezine, bireyin varoluş çabasını iç ve dış
gerçeklerle birleştirerek yerleştirir. Bireyin varoluş çabasında yaşadığı bunalımları,
kaygıları, olanaksızlıkları, iletişimsizlikleri ve bunlarla beraber bireyin yalnızlığını
ve arayışlarını, varoluşçu felsefenin bakış açısı ile ortaya koyar. Toplumu ve
toplumdaki bireyi yansıtır. Düşteki gerçeğin, gerçekteki düşün aynasındaki
yansımasını anlatır.
Yazarın küçürek öykülerinde, insanların gösterebilecekleri davranışların
felsefi bir modeli oluşturulur ve bu şekilde anlamlar yaratılır.
Edgü, yalın ve şeffaf bir üslup yaratmıştır. Az sözle çok şey anlatma isteği ile
yazar. Okurun aktif katılımına ve bilhassa düş gücüne büyük bir inançla bağlıdır.
17

Ferit Edgü’nün küçürek öyküleri, şiirsel düz yazı görünümündedir. Metiniçi
ve metindışı göndergeleri ile dilin tüm imkanlarını ve imkansızlıklarını kullanmaya
çalışır. “İşte Deniz,Maria” adlı kitabının “Öykülerden Önce Birkaç Sözcük” adlı
bölümünde şunları söyler:
“Ayıklamak, arıtmak… Tıpkı mermerin içindeki gizli biçimi bulmak için,
durmaksızın yontan, o koca sert kütleyi küçülte küçülte kendi öz yapıtına varmaya
çalışan emekçi-yontuç gibi. Yontuç, mermerin içindeki saklı biçime (yoksa cevhere
mi demeliydim) ulaşmaya çalışıyor, bense „dil‟in içindeki cevhere. Hiçbir zaman
varamayacağımı bile bile.”
Göstergeler ile simgesel konuşma tekniğini başarıyla uygular. Okuyucuyu,
üretici konumuna taşıyan öyküleri, açık yapıt niteliğindedir.
Zaman, mekan ve figürleri yalnızca sezdirir. Zaman, an ile sınırlıdır. Öte
yandan özgürlüklerin kısıtlandığı bir sosyal zaman ifadesi mevcuttur. Mekan, bireyin
diğer insanlarla olan ilişkilerinde benliğini ortaya koyduğu yerdir. Bu mekan, varoluş
sancıları arasındaki kişilerin varoluş durumlarını yansıtan bir ayna niteliğindedir.
Öykü figürleri ise doğa gerçeği karşısında hem tanık hem de kurban olarak çaresizlik
içerisindedir.
Edgü, yoğun bir şekilde diyaloglarla anlatımı tercih eder. Bu şekilde, bireyin
benliğini kendi söylemi ile aktarmaya çalışır. Yazarın küçürek öyküleri, iç ve dış
diyalogların hakimiyetindedir.
Modern anlatım tekniklerini başarı ile uygulayan yazar; dolaylı, dolaysız,
bağımsız konuşma ve düşünce aktarımlarını tercih etmektedir.
Edgü’nün Ses adlı küçürek öyküsü şöyledir:
“-Kim ölmüş dedi bir ses.
-Kim öldürmüş dedi bir başka ses.
-Kaç kişi ölmüş dedi bir üçüncü ses.
-Ne zaman öldürmüşler dedi tanımadık bir ses.
-Öldüren de ölür, dedi tanıdık bir ses.
18

-Üç de çocuk, dedi değişik bir ses.
-Beş de kadın, dedi aynı ses.
-Nereye gidiyoruz, diye sordu yaşlı bir ses.
-Bilmez gibi konuşma, dedi genç bir ses.
-Valla bilmez, dedi son ses.”
Dokuz farklı sesin diyalogundan oluşan Ses’teki figürler, kişilikleri silik
figürlerdir. İsimleri yoktur; sesleri vardır. Yalnızca yaşlı ve genç gibi bir belirtme
vardır. Bu dokuz ses, ölüm karşısındaki algılayışlarını, sözleri ile yansıtmaktadırlar.
Ferit Edgü’nün küçürek öykülerinden olan İz, yazılmadan geçilmeyecek bir
öykü niteliğindedir kanımca:
“O günlerde sürekli izleniyordum. Bıktım. Ben de beni izleyenleri izlemeye
başladım. Böylece onlarla aramda bir eşitlik doğdu; Onlar da ben de hem izleyen,
hem izlenen olduk.”
İz, oldukça kısa bir öyküdür. Hem öykü hem de şiir öğelerini
barındırmaktadır. Sürekli izlenen ve bundan bunalan birinin, kendisini izleyenleri
izlemeye başlaması anlatılmaktadır. İzleme ve izlenme, öyküde bir gerilim oluşturur.
Bu gerilimi yaşayan ise anlatıcıdır. Bu durum, öyküye psikolojik bir yön katar.
İzleyen ve izlenen rollerinin değişmesi ise öyküye ilginçlik ve merak unsuru
katmaktadır. Dil son derece çarpıcı bir şekilde kullanılmıştır. Öte yandan kullanılan
cümleler, kısadır. Anlatıcının psikolojisi, dil ile oluşturulan şiirsellik sonucu, metne
yedirilmiştir.
KAYNAKÇA
Allen, R., “Kısa Kısa Öykülerle Daha Uzun Öykülerin Mukayesesi”,
(çev.Deniz Gemici), Hece Öykü: Öyküde Sözcük Ekonomisi: Kısa kısa
(Küçürek) Öykü:2, Yıl:4, Sayı:20, 2007.
Andaç, F., “1960-2000 Yılına Öykücülüğümüze Genel Bakış”, Dil Dergisi,
S.90, 2000.
19

--------------, “Kısa Kısa Öykünün Getirdiği Açılım”, Hece Öykü: Öyküde
Sözcük Ekonomisi: Kısa kısa (Küçürek) Öykü:1, Yıl:3, Sayı:19, 2007.
Arı, Z., “Ferit Edgü’nün Öykü ve Romanlarında Anlatım Teknikleri”
(Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2008).
Aytaç, G., “Ferit Edgü‟nün Öykücülüğü”, Hece Öykü: VaroluĢçu/Bunalım
Öyküsü I, Sayı 6, Kasım, 2004, s. 56–58.
Ayvaz, Ü., “Kısa Öykü Üzerine”, Hece Öykü: Öyküde Sözcük Ekonomisi:
Kısa kısa (Küçürek) Öykü:2, Yıl:4, Sayı:20, 2007.
Baxter, C., “Anlık Kurmaca”, (çev.Taner Karakoç), Adam Öykü: Kısa Kısa
Öykü Özel Sayısı, Sayı:12, 1997.
Boynukara, H., “Minimalist Öykü”, Hece Öykü: Öyküde Sözcük
Ekonomisi: Kısa kısa (Küçürek) Öykü:1, Yıl:3, Sayı:19, 2007.
Deveci, M., “VaroluĢ Ve BireyleĢme Açısından Ferit Edgü’nün Öykü Ve
Romanlarında Yapı Ve Ġzlek” (Basılmamış Doktora Tezi, Fırat Üniversitesi, Sosyal
Bilimler Enstitüsü, 2005).
Ergülen, H., “Keşke Öykü Yazmak, „Fazlalıklar‟ı Atmak Kadar Kolay
Olsaydı!”, Hece Öykü: Öyküde Sözcük Ekonomisi: Kısa kısa (Küçürek) Öykü:2,
Yıl:4, Sayı:20, 2007.
Harmancı, A., “Kısa Kısa Öykü, Kısa Öykünün Nesi Olur”, Hece Öykü:
Öyküde Sözcük Ekonomisi: Kısa kısa (Küçürek) Öykü:1, Yıl:3, Sayı:19, 2007.
Harmancı, M., “Disiplinler ve Türler Arasında Kıpkısa Öyküyü „Türkçe‟
Tartışmak”, Hece Öykü: Öyküde Sözcük Ekonomisi: Kısa kısa (Küçürek)
Öykü:1, Yıl:3, Sayı:19, 2007.
Korkmaz, R., “Küçürek Öykü”, Türk Edebiyatı Tarihi, Cilt:4, TC Kültür
Bakanlığı Yayınları, 2006.
Orhan, S., “Boşluğun Öyküsü: Minimalizm”, Hece Öykü: Öyküde Sözcük
Ekonomisi: Kısa kısa (Küçürek) Öykü:1, Yıl:3, Sayı:19, 2007.
Öztokat, N. T., “Çağdaş Türk Yazınında Kısa Kısa Öykü”, Adam Öykü:
20

Kısa Öykü Özel Sayısı, Sayı:12, 1997.
Pritchett, V. S., “Kısa Öykü Üstüne”, (çev.Almıla Özdek), Adam Öykü,
Sayı:15, 1998.
Sağlık, Ş., “Ne Şiirin Büsbütün İçinde Ne De Büsbütün Dışında Minimal
Öyküler ve Şiir”, Hece Öykü: Öyküde Sözcük Ekonomisi: Kısa kısa (Küçürek)
Öykü:1, Yıl:3, Sayı:19, 2007.
-------------, “Şiirin Kapsam Alanındaki Kardeş Sanat: Öykü/ Öykünün
Şiirdeki Macerası”, Hece Dergisi: Türk ġiiri Özel Sayısı, Sayı: 53, 2001.
Shapard, R., “Kısa Kısa: Anlık Öykü”, Adam Öykü: Kısa Öykü Özel Sayısı,
Sayı:12, 1997.
Su, H., “Öykümüzün Hikâyesi”, Hece Dergisi: Türk Öykücülüğü Özel
Sayı, S. 46-47, Ekim-Kasım 2000.
Şakar, C., “Gergin Bir İp Üzerinde”, Hece Öykü: Öyküde Sözcük
Ekonomisi: Kısa kısa (Küçürek) Öykü:2, Yıl:4, Sayı:20, 2007.
Tosun, N., “Aforizmanın Hikayesi Kısa Kısa Öykü”, Hece Öykü: Öyküde
Sözcük Ekonomisi: Kısa kısa (Küçürek) Öykü:2, Yıl:4, Sayı:20, 2007.
Tosuner, N., “Çok Kısa Öykü İçin Çok Kısa Sözler”, Hece Öykü: Öyküde
Sözcük Ekonomisi: Kısa kısa (Küçürek) Öykü:2, Yıl:4, Sayı:20, 2007.
Yalçın, M., “Bir Ufacık Öykücük…”, Hece Öykü: Öyküde Sözcük
Ekonomisi: Kısa kısa (Küçürek) Öykü:1, Yıl:3, Sayı:19, 2007.
Yalsızuçanlar, S., “Şikayet‟in Hikayet‟i”, Hece Öykü: Öyküde Sözcük
Ekonomisi: Kısa kısa (Küçürek) Öykü:2, Yıl:4, Sayı:20, 2007.
Yıldırım, E., “Çağdaş Türk Öykücülüğünde Kısa Kısa Öykü”, Hece Öykü:
Öyküde Sözcük Ekonomisi: Kısa kısa (Küçürek) Öykü:1, Yıl:3, Sayı:19, 2007.
Yiğit, L., “Ferit Edgü’nün Roman ve Öykülerinde Yapı ve Tema”
(Yüksek Lisans Tezi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2007)
21