Büyük Zafer - Serhat Kültür Dergisi

2009 Eylül - Ekim • Serhat Kültür 37h›h! Saçmal›k. Hepsi bir parça ekmekde¤il mi? Ne zaman buldun at a¤z›-na... fiemsi böyle törenlere gelmez, s›-k›l›r!. Sabah akflama kadar sokaklardaaç. Yatarken de farkl› de¤ildir ço¤ugün. Hava kararmazsa eve gitmek neyine?Sokaklarda özgür, sokaklar evdendaha s›cak onun için. Oyun oynayançocuklar› izler, kaçan toplar› tutuponlara verir, verilen art›klar› yer! Binmecesineoyunlarda eline tutuflturulanlar›nkarfl›l›¤› onun s›rt›na binilir,oyunu kaybeden çocu¤un yerine.Böylece oyuna al›nm›fl, oyun oynam›flsayar kendini. O günlerin gecelerindealt›na kaç›rd›¤› olur ço¤unlukla. “Genemi alt›na cullad›n?” ve azar listesinibafltan sona okur bafl›na dikilen anas›.En kazançl› yerler piknik alanlar›d›ronun için. Ya¤murlu havalar› hiç sevmez.Oyun oynayan, piknik yapan çocuklar›aç›k denizlerde gemileri izleyen bal›klargibi izler. Bazen çok güzel fleylertutuflturulur eline. Bazen yiyenleri izlera¤z›ndan salyalar ak›tarak kedilerle,köpeklerle... Her a¤za at›lan lokmayaa¤z›n› açar; “fiunu bana verseler bira¤›zda yutar›m.” Derken onlar çi¤nemekleu¤rafl›rken o a¤z›na girmemifllokmay›, difli dokunmadan yutar. Kufllar›,böcekleri, s›çray›p konan çekirgeleriseyretmek, hatta gözlerini tozla,çöple dolduran rüzgarlar bile d›flar›n›nsundu¤u güzellikleri, mutluluklard›r.Mutlulu¤un ne oldu¤undan habersizdir,tad›ms›zd›r da; baz› fleyler iyi fleylerdir,o kadar. Onlars›z öksüzdür...Yata¤›na uzand›¤›nda üflüyordu o gece...s›cak yaz gecelerinde üflümekde neyin nesiydi? y›rt›k ve söküklerindenpurtlar› d›flar› f›rlam›fl yorgan›nas›ms›k› sar›ld›. Kendinden baflka, kendisini›s›tacak, sar›p sarmalayacak kimivard› ki? “Kardefl!...Kardefl!...” diyeseslendi zifiri karanl›¤a, yan›t alamad›.*Uykuya geçmeden Eren ile Ersel geldiakl›na... derenin k›y›s›nda ne güzelbal›k avl›yorlard› iki kardefl. Eren, oltas›natak›lan bal›klar› al›p at›yor, Erselat›lanlar› hemen kap›p poflete koyuyor..akflamaanneleri ›zgara yapacakoturup yiyecekler ailece. “Keyif onlar›nkeyfi... bana da verseler bir iki tane...verseler ne olacak? önceki verdiklerinine yapt›m? Annem; “kim u¤raflacakonlarla?” deyip pencereden d›flar›yaatmad› m›? “E, can›m, piflmiflini verseler.”yani... ‹ki kardefl güle söylefle negüzel vakit geçiriyorlard›. Daha biras›ld› yüzü. Bir ac› bir hüzün s›zlatt›her yan›n›. Titrer gibi olmufltu. S›rt›n›,güneflin tüm ›s›s›n› stoklam›fl siyah birkayaya dayay›p çömelmiflti orac›¤aboynu bükük. Derin, yafl›na, yafl›nauygun olas› duygular›na uymayacakbüyükçe bir “off!..” ak›tt› ci¤erlerinden,göz alabildi¤ince uzanan vadiye....“Anam herkesin anas› gibi de¤il,bari bir kardeflim olsayd›.” Diye içlendi.Önceleri böylesi duyufllara fazladayanamaz hemen oturup a¤lard›.fiimdi a¤layam›yordu ki rahatlas›n.Kocaman kocaman dü¤ümler yak›yordubo¤az›n›, a¤layamad›¤› zamanlar.“Kardefl” derken kedisini an›msad›,can dostunu, tek sahibini... O da kardefltiama gerçek kardefl kadar heryerde kardefl de¤ildi. Ona d›flar›dakardefl gerekti. Birlikte bal›k tutacak,oyun oynayacak, onu koruyacak kardeflgerekti. Bir *pisik* ne denli kardeflolurdu ki? Öylece, hüzünle, yoklar›nasar›larak uykuya dald›. Ay›kken adresinibilmeyen gülücükler her zamankigibi uykuda ald›lar yüzündeki, dudaklar›ndakiyerini.*Gece o kadar rüya gördü ki, sabahkakt›¤›nda hiç birini tam olarak an›msayam›yordu.Hem neye an›msas›nki? Anlatacak, anlatt›klar›n› dinleyecekkimi vard› ki? Acaba annesi dinler miydionu? Olacak fley mi? Bir bal›¤› bilepiflirip eline vermeyen anne, oturupanlataca¤› rüyas›n› dinleyecek he?Hiç sanm›yordu. Onun için anne;azarlamak, can› s›k›ld›kça a¤lamak,artakalan zamanlarda ifl olsun diye,bofl kalmaktan s›k›lmas›n diye ona dayakatmak demekti. Di¤er çocuklar›nanlatt›¤› ana yüre¤i onun anas›ndayoktu. “Her canl›n›n yüre¤i, kalbi vard›r”diyenler onun annesini hesabakat›yor olamazlard›. Çevrede gördü¤übir çok canl›da vard› ana yüre¤i. Kediler,köpekler, tavuklar, inekler nas›l korurve severlerdi yavrular›n›. Tavuk civcivlerini,en ufak tehlikede kanatlar›n›nalt›na sakl›yordu. ‹nekler evdeki körpedanalar›n› bir an önce emzirmek içinsürüden önde kofluyordu. Kedilerinköpeklerin emziriflleri, dilleriyle yavrular›n›okflay›fllar›... kufllar›n yem tafl›-mas›...tümü ana yüre¤iydi ancak onunannesinin yüre¤i yoktu. Demek baz›canl›lar yüreksiz-kalpsiz olabilirmifl...Avuçlar›na ald›¤› bal›kta, serçeyiavuçlar›na ald›¤›ndaki yürek at›fllar›n›hissetmemiflti. Gerçekten baz› canl›lar›nyüre¤i yoktu demek, anas› gibi!Hava aç›k ve s›cak. Bir tek bulut, enufak bir leke yok gökyüzünde. Ço¤uzaman oldu¤u gibi bu gün bulutlar›ngölgesini istemiyordu. Terliyor amagölgeye s›¤›nmay› akl›ndan bile geçirmiyor.Ayaklar›n› sürüye sürüte yürüyor...yürüyor... Nereye gidece¤ini düflünmesinegerek yok, gidiyor iflte. Patikayavar›yor, yer yer kumlu. Yol kenar›ndakitafllara burnu delik taban› y›rt›kayakkab›lar›yla dokunup yolun d›fl›naf›rlat›yor yürürken.... ‹çinden nelergeçti bilinmez, h›zl› bir ayak savurduyusyuvarlak beyaz çak›la. Ayn› andaac›yla k›vran›p yere çöktü, baflparma-¤›mdan akan kan› görünce a¤lamayabafllad› oldu¤u yere çökerek. Eliylekanayan parma¤›n› s›karak kan›n› durdurmayaçal›fl›rken gözlerinin yafl› gittikçeart›yordu fiemsi’nin. fiimdi ac›s› okadar yokken neden a¤l›yordu ki? Üstelikkan› da durmufl akm›yordu öncekigibi hani. Kalkt›, geriye, eve dönmekhiç mi hiç gelmiyordu akl›na. Azileride dere vard›, elerini, yüzünü, aya-¤›n›n kan›n› y›kamak geldi yürürkenakl›na. Yol boyu, açl›¤›n› ad›n› bilmedi-¤i ancak yendi¤ini bildi¤i otlarla gideriyordu.Aç karna yeflil ot, kavurucu s›-cak, bafl› a¤r›d›, midesi buland›. Dereyezor att› kendini. Bafl›n› suya sokuprahatlamak isterken yemyeflil olduönünden akan su. E¤ilir e¤ilmez tümyediklerini ç›karm›flt›. Bir eliyle suyuniçindeki kafas›n› iyice ovdu. Ayaklar›n›iyice y›kad›ktan sonra suya dald›r›pkenara koydu¤u eski bereyi tekrar kafas›nageçirdi.Üzeri oturmaya uygun, kavurucu s›-cakta kocaman bir a¤ac›n gölge sald›¤›kayaya ç›k›p dinlenmek istedi.Tam uzanacakken, otlar›n k›m›ldan›fl›ve duydu¤u sesle irkildi, y›lan olur korkusuylavazgeçti. Etrafa bakt›. Yafllar›on-on iki, bir grup çocuk ileride, derenino geçesinde (karfl› k›y›s›nda) piknikyap›yorlard›. Sebze, meyve, etli yiyecekler,semaverde çay... Bunca güzel,nefis fleyleri lokma lokma kopar›pyiyorlard› manyaklar. “Ben olsam, banaverseler, her birini çi¤nemeden, bira¤›zda yutar›m!” açl›ktan, can› çekmiflliktenirileflmifl, adeta yerinden f›rlayacakgibi olmufltu gözleri. Bu sözlera¤z›ndan ç›karken, sesi intikam veyabir hay›f tonu tafl›yordu. Onlarla birlikteyutkundukça solu¤u s›klafl›yorsesi titriyor, k›s›klafl›yordu. Çocuklardanbiri fark etti fiemsi’yi. Yard›¤› tamsomunun içine ne varsa doldurdu. fiifleniniçinde kalan kolayla birlikte getirdi.Arkadafllar›n›n yan›na var›p geridöndü¤ünde fiemsi’nin eli bofltu. Di-¤erleri o yürürken görmüfllerdi her fleyi.Korku ve flaflk›nl›kla bak›yorlard›!Kalanlar› temizleyecek birini buldukdiye ça¤›rd›lar sofraya çöpçü bal›¤›!..K›tl›ktan ç›km›fl gibi, Agop’un kaz› gibi,de¤irmen gibi at›yordu durmadanyiyecek ne varsa. Sofray› çevreleyenhalka, hareketsiz onu izliyorlard›.Onun ise kimseye ald›rd›¤› yoktu.Anas› gelse eline sofrada, atard› a¤z›-na. Karn› doydukça gözleri etraf› gör-