OSHO - Zeka - E-Kitap İndir - E-Kitap Oku

51 -> 89İnsanlar donuk, ölü kimseleri iktidara getirir çünkü onlarla güvende hissedersin. Ülkeler ortalama zekâdainsanları iktidara seçer çünkü onlar, onların geleneklerini, göreneklerini, önyargılarını kurtaracaktır.Onların zehirlerini koruyacaktır. Onları yok etmektense onları zenginleştirecek ve güçlendirecektir.Zeki olmayan insanları güçlü konumlara getirmek kesinlikle tehlikelidir. Ve o giderek daha tehlikeli halegeliyor çünkü onların daha çok ve daha çok gücü ve çok daha az zekâsı vardır. Fakat bu neden böyle olur?Bunun ardında ince bir mantık var. İnsanlar değişmek istemez. Değişim zordur, değişim güç bir şeydir.FARKLI TÜRDEN BİR İTAATSİZLİKBenim itaatsizlikten ne kastettiğimi anlamak önemlidir. O sözlüklerde bulacağın itaatsizlik değildir. Benimitaatsizlik fikrim ne yapılacağının söylenmesinden nefret etmek ya da sana söylenenin tam tersini yapmak,tepki içinde olmak değildir.İtaatin zekâya ihtiyacı yoktur. Tüm makineler itaat eder; hiç kimse bir makinenin itaatsiz olduğunuduymamıştır. İtaat basittir de. Seni tüm sorumlulukların ağırlığından kurtarır.Tepki vermene gerek yok, sen sadece söyleneni yapmak durumundasın. Sorumluluk emrin geldiği yerdekalır. Bir anlamda çok özgürsün: Eylemin yüzünden eleştirilemezsin.İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra Nurnberg mahkemelerinde Adolf Hitler'in pek çok üst düzey adamıbasitçe kendilerinin sorumlu olmadığını ve suçlu hissetmediklerini söylediler. Onlar sadece itaat ediyordu;onlara ne söylendi ise yaptılar ve onlar yapabileceklerinin en iyisini yaptılar. Aslında onları sorumlututmak ve onları suçlamak, onları cezalandırmak, onları darağacına göndermek bana göre adil değildi. Oadalet değil intikamdı. Adolf Hitler savaşı kazanmış olsaydı o zaman Churchill'in insanları, Roosevelt'ininsanları, Stalin'in insanları ya da onların kendileri aynı durumda olacak ve aynı şeyi söyleyecekti; onlarsorumlu değillerdi.Şayet Stalin mahkemede duruyor olsaydı onun Komünist Partisi'nin yüksek iradesinin emirleri olduğunusöyleyecekti. Onun sorumluluğu değildi o, onun kararı değildi; o kendi başına hiçbir şey yapmamıştı. Onedenle eğer birisini cezalandırmak istersen emrin kaynağını cezalandır. Fakat sen tüm dinlerin öğrettiği vetüm dünya liderlerinin öğrettiği bir şeyi; itaati yerine getirmiş olan bir kişiyi cezalandırıyorsun.İtaatin bir basitliği vardır; itaatsizliğin biraz daha yüksek düzeyde zekâya ihtiyacı vardır. Herhangi birsalak itaat edebilir; aslında sadece salaklar itaat edebilir. Zekâsı olan bir kişinin niçin diye sormasıkaçınılmazdır: "Niçin onu yapmam gerekiyor?" Onun sonuçlarını ve nedenlerini bilmediğim sürece bu işiniçine girmeyeceğim." O zaman o sorumludur.Sorumluluk bir oyun değildir. O hayatın en hakiki —tehlikelidir de— yollarından birisidir. Ancak o itaatsizolmak adına itaat etmemek anlamına da gelmez. Bu da aptalca olacaktır.Sufi mistik Nasreddin Hoca hakkında bir hikâye vardır. En başından beri onda bir terslik olduğudüşünülmüştü. Anne babasının başı dertteydi. "Sağa doğru git," diyecek olsalar o sola giderdi. En sonundayaşlı babası onu umursamaktansa eğer sola gitmesini istiyorsa sağa gitmesini söylemenin daha iyi olacağınıdüşündü; onun sola gitmesi kesindi.Bir gün nehri geçiyorlardı. Eşeğin sırtına yüklenmiş büyük bir şeker çuvalı taşıyorlardı ve çuval sağa doğrueğilmişti dolayısıyla kayıp nehre düşme tehlikesi vardı. Eşeğin üzerinde dengede durmak zorundaydı.Ancak Nasretteddin'e çuvalı sola doğru itmesini söylemek şekeri kaybetmek anlamına gelirdi; o çuvalısağa doğru iterdi.O yüzden babası Nasretteddin'e, "oğlum çuval kayıyor; sağa doğru it," dedi. Ve Nasreddin onu sağa doğru