Yunus Emre Divanı

37Can› Ya¤maya VerdikNiderüz biz hayat suyun, can› ya¤maya verdikCevherleri sarraflara, madeni ya¤maya verdikBenim ol bezirgân kim, hiçbir ass› gözetmedimÇünkü ass›dan da geçtik, ziyan› ya¤maya verdikBu yolun ârifleri geçirmezler her meta›Biz flöyle uryan gideriz, cihan› ya¤maya verdikKüfür ile iman dahi, hicap imifl bu yoldaSafalaflt›k küfürle, iman› ya¤maya verdikSenlik benlik oluca¤›z, ifl ikilikte kal›rÇ›kt›k ikilik evinden, sen beni ya¤maya verdikBu bizim pazar›m›zda, yokluk olur müflteriGeçtik bitmez sa¤›nçtan, zaman› ya¤maya verdikPâyanl› devr ü zaman, nice anlas›n Yunus'uPâyans›z devre erdik, devran› ya¤maya verdik38Hakikatin KâfiriSöylememem harc›s›, söyleme¤in hâs›d›rSöyleme¤in harc›s›, gönüllerin pas›d›rGönüllerin pas›n› ger sileyim der isenfiol sözü söylegil kim, ol söz hulâsas›d›rKulil hak dedi Çalap, sözü do¤ru deyeneBugün yalan söyleyen, yar›n utanas›d›rCümle yarad›lm›fla, bir göz ile bakmayanfier'in evliyas›ysa hakikatte âsidirfieriat haberini flerh ile eydem iflitfieriat bir gemidir, hakikat deryas›d›rOl geminin tahtas› ne denlu muhkem iseDeniz mevci kati olucak uflanas›d›rBundan içeri haber iflit, edeyin ey yarHakikatin kâfiri, fler'in evliyas›d›rBiz talib-ilmiz, aflk kitab›n okuruzÇalap müderris bize, aflk hot medresesidirEvliya safa nazar ideli günden beruHâs›l oldu Yunus'a her ne kim olas›d›r9091