çadır dağı'nın buzul jeomorfolojisi - Coğrafya

Bunun sonucunda oluşan depresyona sirk adı verilir. Sirklerin alt kısımlarında terseğim gözlenebilir. 12Buzul Birikim ŞekilleriBuzultaşlar (Morenler): Buzultaşlar, buzulların zeminlerinden veyayamaçlarından kopardıkları irili ufaklı döküntü ile, buzulların üzerine yamaçlardandüşen veya çığlarla yuvarlanan maddelerin belirli şartlar altında belli sahalardaçökelmelerinden meydana gelirler. Bunlar genellikle killi bir hamur içinde düzenliolmayan durumlarda yer almış irili ufaklı, genellikle köşeli döküntüden oluşmuştur.Buzultaşlar biriktikleri yere göre çeşitli isimler alırlar.a-Taban Morenleri: Kalınlığı nadir olarak 10 m’yi geçen taban morenleri engeniş sahayı kapsar. Üzerleri birkaç metrelik tepeler, küçük kapalı çukurlarbarındıran hafifçe dalgalı bir topoğrafya gösterir. Esas olarak kil ve çeşitliboyutlardaki kaya parçalarından, bloklardan meydana gelmiş ve tabakalaşmış birdepo karakteri sunarlar. Bu durum kısmen buzulun zeminden kopardığı maddelerin,kısmen de buzulların ortadan kalkmasına paralel olarak buz üzerinde ve içindekidöküntünün tekne vadi tabanındaki döküntü üzerine düzensiz bir şekilde çökelmesisonucunda meydana gelmiştir. Hemen her taban moren deposu içerisinde zeminioluşturan kayalarla ilişkisi olmayan taşlara, bloklara rastlanır. Bu kayalara erratikkaya adı verilir.b-Cephe Morenleri: Buzullar tarafından içlerinde, üzerlerinde, yanlarında vealtlarında taşınan döküntünün bir kısmı bu buzulların, dillerinin sona erdiği sahadabırakılır. Bu şekilde buzul dillerini kuşatan cephe moreni setleri meydana gelir.Buzullar ortadan kalktıktan sonra bu cephe moreni yığınları sayesinde buzulunulaşabildiği en son nokta kolayca belirlenir. Bu moren yığınları genellikle hilalşeklindeki sırtlar halinde göze çarparlar.c-Ablasyon Morenleri: Buzulun erimesi sonucunda zeminde yığılıp kalandöküntüden meydana gelmiş olan morenlerdir. Gerçekte buzulun yüzeyinde veyaiçinde sürüklenen döküntü, buzulun erimesi durumunda oldukları yere çökelirler.12 ERİNÇ, S., 2001. “a.g.e”, DER Yayınları, No:294, s. 219, İSTANBUL.16