Allah Yolunda Mücahidin Kalesi

34
ebu zeyd el-kuveyti (hâlid el-huseynân)
Rasûlullah efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem) düşmanla karşılaşmayı
istemeyi yasaklamıştır. Çünkü durumun hangi yönde seyredeceğini
ve hangi hallere düşüleceğini insanlar bilemezler. Bu konudan
şunu da anlamaktayız ki; insanın kendi nefsine ağır gelecek şeyleri
temenni etmesi de yasaklanmıştır. Bu sebeple selefi salihin fitnelerden
ve imtihanlardan uzak olmayı dilerlerdi. Çünkü insanlar belaya
karşı sabretmede değişiklik arz ederler. Kimisi sabredebilirken kimisi
de isyan edebilir. Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) döneminde bir
adam yaralanmış ve çektiği acıya dayanamayıp intihar etmiştir.
Ebu Bekir Sıddık (radiyallahu anhu) der ki: Belaya uğrayıp sabretmektense
beladan muaf tutulup şükretmeyi tercih ederim.
Ali bin Ebi Talib (radiyallahu anhu) oğluna şu vasiyette bulunmuştur;
Ey evladım kimseyi savaşta mübarezeye 3 çağırma, ama seni mübarezeye
çağıran olursa icabet et. Çünkü o haddini aşandır. Allah-u
Teâlâ haddini aşan kimselere karşı müminlere yardım edeceğini
vaad etmiştir.
İmam Nevevi (rahimehullah) der ki: Düşmanla karşılaşmak yasaklanmıştır.
Çünkü bunda kibir ve nefse olan tevekkül yatmaktadır. Ve
bu kendi kuvvetine güvenmektir. Bu şekliyle düşmana önem vermez
ve bu da düşmana karşı tedbir alması gerektiği yerde tedbir almadığını
gösterir.
“Allah’tan afiyet dileyiniz” manası: hem dünyada hem de ahirette
kötü hallerden uzak olmayı Allah’tan talep etmek demektir.
“Düşmanla karşılaşınca sabrediniz” manası: savaşta sabretmeye
yönelik teşvik vardır. Ve sabretmek savaşın en önemli dayanaklarından
bir tanesidir.
“Ey iman edenler! Herhangi bir topluluk ile karşılaştığınız zaman
sebat edin ve Allah’ı çok anın ki başarıya erişesiniz. Allah ve Rasûlü’ne
itaat edin, birbirinizle çekişmeyin; sonra korkuya kapılırsınız da kuv-
3 Savaş başlamadan önce iki ordudan da birer kişinin çıkıp teke tek çarpışmasıdır.