Allah Yolunda Mücahidin Kalesi

80
ebu zeyd el-kuveyti (hâlid el-huseynân)
hi bugün kâfir birinin zimmetini (korumasını) kabul etmeyeceğim.
Allah’ım bizim halimizi Peygamber (sallallahu aleyhi ve sellem)’e duyur.”
Müşrikler onları ok yağmuruna tuttular. Asımla beraber yedi kişiyi
öldürdüler. Üç kişi müşriklere teslim oldu. Onlar da Hubeyb El-ensari
ve İbni Desinne idi.
İbni Hacer (rahimehullah) dedi ki: Bir esir, müşriklerden eman kabul
etmeyebilir ve ölene kadar esir düşmemek için mücadele edebilir.
Bu hal azimeti seçenler içindir. Ancak ruhsat ile hareket etmek istiyorsa
teslim olabilir.
Hasan-ı Basri (rahimehullah) der ki: Teslim olmasında bir beis yoktur.
Süfyan es-Sevri (rahimehullah) der ki: Teslim olmasını kerih görürüm.
İmam Ahmed (rahimehullah) der ki: Esareti kabul etmesi benim
hoşuma gitmez. Esir düşmektense savaşıp, öldürülmesi bana daha
sevimlidir. Her hâlükârda ölüm vardır.
İbni Kudame (rahimehullah) dedi ki: Esirlikten korkarsa, öldürülene
kadar savaşması daha evladır. Ve nefsini teslim etmemiş olur.
Böyle yaparsa çok sevap kazanmakla beraber yüksek derecelere ulaşır.
kâfirlerin ona işkence etmelerinde ve fitneye maruz kalmasından
da emin olur. Ancak esareti kabul ederse bu da caizdir… “Asım ve
yanındaki arkadaşlarının kıssasını anlattıktan sonra” dedi ki: “Asım
azimeti almıştır. Hubeyb ve Zeyd de ruhsatı almışlardır. Bunlarda
hiçbirisi kınanmaz, hepsi de övülmeye layıktırlar.”
| 118. mesele |
“Müslüman Esir ile Kâfir Arasındaki Ahit”
Kanlar Fıkhı isimli kitapta şu ibare geçer: Eğer Müslüman esir
ile onu yakalamış olan kâfir arasında herhangi bir ahit yani onları öldürmeyeceğine
dair söz verme yoksa bu Müslüman esir kâfirlerden