Sevinç Yavuz - Türk Seri Katiller

GİRİŞ
“Türkiye’de seri katil yok. Bizden seri katil çıkmaz!”
Bu alt metni zengin tespiti her duyduğumda acı bir gülümseme kaplar
yüzümü. Cümlenin içinde gizli, “katil” yüceltmesine mi yansam,
Hollywood sinemasının ve medyanın bizi getirdiği hale mi, çoğu kez ne
söyleyeceğimi bilemeden öylece bakıp kalıyorum. Çoğunlukla da susuyorum.
Eğer susmamışsam şöyle diyorum mesela: “Keşke olmasa. Ama var!”
Varlar, çünkü öldürme eylemi insanlık kadar eski bir günah; Tanrı’yı
oynamayı gerektiren. Sevk edici ne olursa olsun, namus, öfke, savaş,
organize, kişisel ya da toplumsal çıkar, emir, para, alkol, her neyse işte.
İnsanlar bu noktada koşulsuz olarak ikiye ayrılıyor: İnsan öldürebilenler ve
öldüremeyenler. Ve yine hiçbir şartta, “Ben insan öldüremem”
diyebileceklerin sayısı, zannettiğimizden çok çok daha az.
İsterseniz bunu bir düşünün! Hangi şart altında bir insanı öldürebilirsiniz?
Düşünün mutlaka, bir “ama” bulacaksınız! Aslında öldürmek insanın doğası
gereği belki.
Belki...
Ama konu bu değil! Konu, aramızda öldürme eylemlerinin hiçbir sebebi
olmayan bir grup bulunması. Sadece onların bildiği, bilebildiği ve ancak
cinayet mahallinde bize anlatabildikleri motivasyonlarından başka.
Bu kitap onları anlatıyor: Seri cinayet işleyenleri, seri katilleri.