Sevinç Yavuz - Türk Seri Katiller

Edirne polisi gerekli bilgileri ve kadının fotoğrafını alıp, Hacer Ş.’nin
ailesini evlerine yolladı. Gerekli tahkikat yapılacaktı. Kimsenin aklına, bir yıl
önce Yaşoya Ş.’nin de aynı şekilde kaybolduğu gelmiyordu.
Hacer Ş.’nin kayboluşunun üzerinden bir ay geçmişti ki, bu kez Devlet Su
İşleri’nde işçi olarak çalışan Adem D.’in yakınları kayıp başvurusu yaptı.
Akrabaları, adamın işten sonra eve geldiğini, bir süre kaldıktan sonra dışarı
çıktığını ve bir daha dönmediğini söylüyordu.
1 Mayıs 1964
8 yaşındaki Mustafa, kapıyı defalarca yumrukladı. Zile boyu yetişmediği
için kapıya vurmaktan başka çaresi yoktu. Yorulmuştu. Geri dönmeyi
düşünüyordu ki, annesinin komşusu Nazmiye Ş., kapıyı açtı. Kadın da
telaşlanmıştı. Çocuk, evlerine yeni mutfak eşyası geldiğini, almak istiyorsa
annesinin hemen gelmesi gerektiğini söylüyordu.
“Tamam, hemen geliyorum,” dedi, Nazmiye Ş., alelacele üstüne bir şey
aldı. Kapıyı çekti. Hızlı adımlarla iki ev ilerideki komşusuna yollandı. Bahçe
kapısı açıktı. Komşusunun kocası yine bahçeyle uğraşıyor olmalıydı.
Çapalanmış toprağa basmamaya çalışarak evin kapısına geldi. Seslendi. Evin
kapısı aralıktı. İçeri girdi. Kimse yoktu. Tekrar seslendi.
Mehmet Yaman, dış kapının arkasına gizlenmişti. Nazmiye Ş.’nin kapıyı
iterek içeri girmesini bekledi. Biraz daha geri çekildi ve bekledi. Kadın evin
kapısını kapattığı anda, eliyle kavradığı taşı kadının kafasına hızla vurdu.
Nazmiye Ş., yere yığıldığında baygındı. Üstüne çullandı. Elleriyle boğazını
sıkıyor, kadının ölmesini bekliyordu. Sıktı, sıktı...
Ömer T. rahatsızlandığı için işten erken çıkmış, mesaiye kalmamıştı. Bir
an evvel eve gidip dinlenmek istiyordu. Hava kararmak üzereydi. Komşusu
Mehmet Yaman’ın bahçe kapısının açık olduğunu gördü. Selam vermeden
kapatıp giderim, diye düşündü. Yaklaştı. Kapıya uzanıyordu ki, bahçeden