Güzel Yazı Defteri, sayı 1
Güzel Yazı Defteri, Tekirdağ Çorlu Mimar Sinan Anadolu Lisesinin resimli edebiyat dergisidir. Yazılar ve resimler özgündür.
Güzel Yazı Defteri, Tekirdağ Çorlu Mimar Sinan Anadolu Lisesinin resimli edebiyat dergisidir. Yazılar ve resimler özgündür.
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
öykü
ECE ACAR
12. sınıf
GECELER DE
BENİM OLACAK
Evimizde artık babam da vardı. Zamanla azaldı bu mutluluk. Benim
babam bu değildi. Olmamalıydı. Herkesle kavga eden, kötü, sinirli bir
adam... Konuşmaya başlayınca kimse yenemez oldu onu.
Ben diyorum bazen... Ben bu hayatta, bu ufak ömrümle bunları yaşayıp hala ayaktaysam,
hiçbir şey yıkamaz artık beni. Ufak yaşta kaç kişi tüm olumsuzlukları tadar ki bu
hayatta? Ben tattım. Elbette çok daha kötü şeyler yaşayanlar vardır. Bense mükemmel giden
çocukluğumda, bir anda olumsuzluklara düşünce, kendimce yaşanabilecek zorlukları tattım.
Hatta yedim yuttum...
Annem ve babam yoktu yanımda. Annem de babam da, babaannemdi. Öyle ya “babaanne’’
hem baba hem anne... Yedi yaşına kadar hep onun kucağındaydım. Yürütmeye kıyamazdı
beni. Etraftan milyonlarca ses yükselirdi. “Onun annesi babası nerede? İndir artık
kucağından. Ver annesinin yanına...’’ Herkese başı dik cevabımızı verir, gelirdik evimize.
Okul yaşım geldiğinde, annem ve babam alıp götürdü beni. Cuma günleri hemen
babaanneme gelirdim. Cuma günleri bayramımdı benim. Bir de ‘’Kara Pazar’’ günleri vardı.
Babaannemden koparıldığım o günler... Ağlayarak geçerdi. Bir hafta boyunca inat yapar,
Pazar günü babaannemin saçıma taktığı tokayı çıkartmaz, kimseye de el sürdürtmezdim.
Nasıl ellettebilirim ki? En son babaannemin parmakları dokunurdu ona ve başkası ellerse,
onun izi siliniverirdi. Annem ve babam her gün kavga ederdi. Ağırdı benim için bu sesler.
Günü gelmişti, ayrıldılar... Benden mutlusu yoktu. Babaanneme dönmüştüm. Evimizde
artık babam da vardı. Zamanla azaldı bu mutluluk. Benim babam bu değildi. Olmamalıydı.
Herkesle kavga eden, kötü, sinirli bir adam... Konuşmaya başlayınca kimse yenemez oldu
onu.
Onu ben yendim. Haksızlıklarını yüzüne ilk ben vurdum. Oysa hiç de istemezdim... Düzeldi
mi? Hayır. Yine de inanıyorum. Ben çok güçlüyüm. O travmadan çıkıp, cıvıl cıvıl hayatıma
dönmeyi ben başardım. Ağır gelir gece ağlamalarım. Sabah olduğunda başım dik çıkarım
evden. Gün sayıyorum. Sekiz ay... Sekiz ay sonra, sadece gündüzler değil, geceler de benim
olacak.
ÇORLU MİMAR SİNAN ANADOLU LİSESİ
MAYIS 2017 69