Ara Güler Multi-Page Design

toplantısında, bunlar o kadar mühim adamlar
değil ki. Bunlar bugün var yarın yok. Hâlbuki
bir Picasso bütün dünya medeniyeti için
her zaman var olacaktır, bir Chagall böyle
olacaktır, bir Salvador Dali her zaman var
olacaktır. Dünyada iki tertip adam yaşıyor;
geçici meşhurlar daimi meşhurlar anladın mı?
Ben daimi meşhurları tercih ederim, onlardan
beş bin kere de daha mühimdir bu herifler.
Bir politikacı kimdir?
En zorlandığınız portre kiminkiydi?
En zorlandığım portre, o Amerikalıları çekerken
Kenneth Galbraith’ti. İktisatçı, meşhur
MIT profesörü. Gittim röportaj yaptım, çok
dağınık adam. 2,5 metre boyunda, böyle bir
durdu, diyemiyorsun, ters yerde de durdu çok
zorlandım. Mesela Chagall’da çok zorlandım.
Chagall beni bir evde kabul etti duvarda bir
tek resim yok, düşün. Dünyanın en büyük ressamlarından
birinin evine gidiyorsun; duvarda
bir tek resim yok. Bırak resmi çivi izi yok abi.
Bembeyaz duvarlar, bir tane saksı var, başka
da bir şey yok. Ne yapayım, evden dışarı çıktık
merdivenlerde çektim adamı, gösterdim sana.
Sizin de evinizin duvarlarında hiç fotoğraf
yok...
Duvara asılır mı fotoğraf, önemli bir şey değildir
duvara asılacak kadar.
Henri Cartier Bresson ile karşılaştırdığında
kendinizde eksik ya da fazla
bulduğunuz birşey var mı?
Sen öyle birini söylüyorsun ki, bu aşağı yukarı
bizim idolümüz olmuştur.
“Fotoğraf duvara asılır mı?”
Onun için soruyorum zaten.
Tabii şimdi hepimiz onun yolunda devam
ediyoruz. Cartier Bresson ölmeyecektir çünkü
bizler varız. Eskiden Cartier Bresson bir
taneydi, şimdi 80 tane Cartier Bresson var.
100 tane, belki 1000 tane.
Bunun da Türkiye’deki temsilcisi sizsiniz..
Benim de, başkaları da vardır; Cartier Bresson’u
bir ben bilmiyorum. Dostuydum ben Cartier
Bresson’un, ötekiler biraz çekinirlerdi ondan.