Ara Güler Multi-Page Design

Dijitalde onun üzerinde oynanabileceğinden
manüpile edilebileceğinden mi
endişe ettiniz?
Tabi tabii orada yalan fotoğraf da doğdu dolayısıyla.
İstediğin yeri oraya götürüyorsun
hâlbuki hakikat öyle değildir.
Peki, sizin döneminizde bu işleri karanlık
odada da yapanlar yok muydu?
Onları ben zaten fotoğrafçı saymıyordum ki;
onlar mikroplarıdır fotoğrafın.
Photoshop hakkında ne düşünüyorsunuz?
Photoshop iyidir, fotoğrafı düzeltmeye yarar;
üstündeki lekeleri mekeleri kaldırıyorsun. O
kadarı iyidir ama o kadarıyla kalsa herifler
seni alıyor, New York’ta yürüyorsun gösteriyor.
Eskiden Daguerreotype vardı ondan sonra
plak filme çekilmeye başlandı. Bunun gibi
bir evolüsyondur. Kimyasallarla yapılan şey
şimdi elektronik oluyor.
“Kayıt makinesidir.”
Fotoğraf çekerken makinenin markası
ve kalitesinin katkısı ne kadardır?
Şimdi makinenin mühim bir şey olduğunu
zannetmiyorum. Tabii iyi olursa sana daha
kolay olur, sana kolaylık sağlar ama unutma
ki bir kayıt makinesidir nihayetinde sadece.
Peki, o fotoğrafı seçerken Ara Güler'in
aradığı, "olmazsa olmaz" ne? İlk neyine
bakıyorsunuz çektiğiniz karenin?
Şimdi bak, resimden bir tane çekmiyorsun
ki, hepsi birbirine benziyor. Bir tanesi kompozisyonu
tam gelmiş, denk düşer kıvamı
yerinde, ne kadar kıvamı yerindedir daha
iyisi de olabilir. En iyisi de budur dersin. Ama
seçtiğin resmi koyarsın lighting table’da (ışıklı
masa) seçmişsindir, diğerlerini reject edersin
(atarsın) kutuya. Ondan sonra başka bir şey
gelir, bir röportaj için 200-300 kare seçmek
lazımdır. Uzun nefesli röportajlardan bahsediyorum
sana, küçük gazete röportajından
bahsetmiyorum. Yan yana gelince çoğu resme
de lüzum kalmaz aslında, onu da atarsın.
Aslında bunun en büyük üstadı bizim Jimmy
Fox diye Magnum’da editörümüzdür, o bu
işi korkunç bilir. O nasıl bir elin duruşunu,
bilmem nesini hepsini hesap eder ve gayet de