Jest Zakątek 6(41) - Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w ...

Recommendations

Info

14 Jej przyjście, że „Panna pocznie i porodzi Syna”. Prorok Micheasz dzisiaj mówi o Betlejem, miejscu, gdzie Matka Boża porodzi swego Syna. Bo rzeczywiście pojawia się na kartach Pisma św. dopiero w chwili, gdy przyjęła za swoją wolę Bożą, gdy zgodziła się na tę misję, którą Bóg Jej powierzył i do której Ją od niepamiętnych czasów przeznaczył, od wieczności Ją przeznaczył – by była Matką Jego Syna. Godną Matką, a więc niepokalanie poczętą, a więc nieskażoną grzechem pierworodnym – to, co jest naszym skażeniem i naszą trudnością życiową, właśnie ta skłonność do złego. I stąd Matka Zbawiciela została, Jego zasługami już, przeznaczona do tak wielkiej, tak wzniosłej misji. I tak, jak mówi dzisiejsze pierwsze czytanie, że Betlejem jest najmniejszym z miast - „najmniejsze jesteś wśród plemion judzkich” - to przecież Bóg wynosi do wielkości to, co jest niewielkie i nieznaczące w oczach ludzi. To właśnie w oczach ludzi to Betlejem nie miało znaczenia. To, jak w oczach ludzi, Nazaret nie miał znaczenia – „cóż dobrego może być z Nazaretu” się pytano. A tymczasem to są te wielkie miejsca, o których dzisiaj świat cały mówi i wspomina. Pismo św. nic nie mówi o miejscu urodzenia Matki Bożej, ani nie podaje imion Jej rodziców. To znamy z tradycji. I tradycja jest również i taka, że Matka Boża urodziła się w Jerozolimie, w pobliżu świątyni. Kto był na pielgrzymce w Ziemi Świętej, sobie przypomina, że na początku Drogi Krzyżowej – Via Dolorosa – jest piękny kościół św. Anny, a więc matki Matki Bożej i w podziemiach tego kościoła jest grota Narodzenia NMP. Ojciec Jej, według tradycji, nosił imię Joachim. Szczęśliwi rodzice, którzy wydali na świat taką Córkę, która stała się Oblubienicą Ducha Świętego i z mocy Ducha Świętego poczęła swego Syna. Dzisiaj są Jej urodziny. A przecież w naszym życiu dostrzegamy urodziny, przede wszystkim naszych rodziców, naszych matek, naszych ojców, i nasza Matka, która te urodziny obchodzi, zwiększa naszą radość, przez to, że to przecież dzisiaj święto plonów; w Jej urodziny zbiegają się jakby dwa święta: Matki Bożej Zielnej, gdzie przynosimy plony naszej pracy i owoce naszych pól, ale dzisiaj jest również Matki Bożej Siewnej, kiedy święci się ziarno – już z tych nowych plonów – na zasiew zbóż ozimych. Nasza dzielnica traci swój charakter rolniczy, ale przecież ta tradycja rolnicza jest tak wpisana w naszą historię i w naszą tradycję, również w naszą tradycję chrześcijańską. I gdy świętujemy właśnie Matkę Boską Siewną i Matkę Boską Zielną, to wówczas Bogu dziękujemy za Jego dary – „Cóż, Ci, Panie, oddać mamy za Twe hojne dary?”. Bo właśnie w tych owocach pól, łąk i naszej pracy ludzkiej spotyka się ludzki wysiłek ze stwórczą mocą Bożą, który daje nam życie, który daje nam wzrost. I nie zapominamy, jak wiele w Ewangelii Pan Jezus zawarł tzw. przypowieści wzrostu. Mówił: „Królestwo Boże podobne jest do ziarnka gorczycy”, mówił, że z niego wyrasta wielkie drzewo, w którym mieszkają nawet rozmaite ptaki. Mówił o wzroście oliwek, mówił o wzroście drzewa figowego, że jeśli jest jałowe, trzeba je uprawić lepiej, może wyda plony. I mówił o wzroście nawet ciasta, dzięki drożdżom, które powodują, że ono rośnie. A św. Paweł powie: „ja siałem, Apollos podlewał, ale to Pan Bóg wzrost dawał”. I tak wygląda nasze życie: owszem siejemy, owszem podlewamy, ale to Pan Bóg wzrost daje. Dlatego, że Pan Bóg dał nam życie. Dzisiaj też jest to święto dziękczynienia za owoce pracy rąk ludzkich. Nie zapominajmy tej formuły, której używamy przy ofiarowaniu: „owoc ziemi i pracy rąk ludzkich”, „owoc winnego krzewu i pracy rąk ludzkich”. Umiejętność współpracy człowieka z dziełem stworzenia - dzisiaj nazywamy to ekologią, Jan Paweł II mówił o ekologii ludzkiej. Ta umiejętność współpracy ze stworzeniem, ze Stworzycielem jest tylko człowiekowi dana, bo człowiekowi ta ziemia została dana we władanie i on z poczuciem odpowiedzialności ma ją uprawiać i czynić sobie poddaną, ale z całym szacunkiem dla dzieła stworzenia. Jest dobrą tradycją, że na uroczystościach dożynkowych, takich jak dzisiaj, które są jednocześnie uroczystościami dzielnicowymi i parafialnymi, spotykają się wszyscy: ci, którzy ciężko pracują w ciągu całego tygodnia i ci, którzy modlą się za tych, którzy pracują, a modlitwa jest też cenną działalnością w oczach Boga, i tych, dzięki którym my możemy cieszyć się i piękną liturgią, i pięknym kościołem. Nie wolno zapominać o tej rocznicy 16 września 1949 r. Ta parafia została utworzona poprzez dekret arcybiskupa warszawskiego, Prymasa Tysiąclecia. I ta parafia ma zresztą zupełnie szczególny atut, na który to fakt chciałem zwrócić waszą uwagę: ona przypomina górę Tabor, bo na górze Tabor Apostołowie powiedzieli, właśnie Piotr, Jakub i Jan: postawmy trzy namioty. Tutaj stało i stoją trzy kościoły: ten, który został zaczęty w 1908 r. i zrealizowany wg projektu architekta Wędrowskiego właśnie w drogim nam architektonicznym stylu neogotyku nadwiślańskiego. Ten właśnie piękny kościółek stary, który tutaj stoi na wzgórzu, był pierwszym namiotem, konsekrowany w 1913 r. tuż przed I wojną światową – przeżył zatem dwie wojny światowe – i stoi nadal, i który był filialnym kościołem parafii św. Jakuba na Tarchominie. Tego Jakuba, który był tu przed laty. Później zbudowano w latach 30-tych dom parafialny. Ukończono go tuż przed II wojną światową. Po wojnie został zarekwirowany na kino, ale w 1975 r. udało się go odzyskać. I w tym kinie powstał większy kościół, większa przestrzeń liturgiczna, ponieważ liczba parafian zwiększała się. I wreszcie mamy radość teraz: być w trzecim namiocie góry Tabor. To jest ten świeżo konsekrowany kościół, który jest ofiarowany również Matce Bożej, i którego imieniny obchodzimy w urodziny NMP. Świadomi tego, co się stało na górze Tabor, tego przemienienia, tego ukazania przyszłego świata, do którego wszyscy zdążamy, świata tak pięknego, świata tak szczęśliwego, że uczniowie nie chcieli z tej góry schodzić, chcieli tam już na zawsze zostać, idźmy naprzód z całą ufnością, bo Bóg nas prowadzi, Bóg nam błogosławi naszą pracę, Bóg daje nam siły, daje nam potęgę. Bóg daje nam wzrost, nie tylko ten materialny, ale też ten ważniejszy, wzrost duchowy ku Królestwu Bożemu, wzrost sięgający nieba. I będzie naprawdę momentem wielkiej chwały, dziękczynienia Bogu, gdy wszyscy tam się spotkamy. Amen. Tekst zamieszczono bez autoryzacji.
I dzień – niedziela 30 września 2009 r. JASNA GÓRA Magnificat – śpiew lub recytacja Nowenna do Matki Bożej „Wielka Boga-Człowieka Matko, Najświętsza Dziewico i Pani Jasnogórska… Tymi słowami wielekroć razy biskupi polscy na Jasnej Górze przemawiali do Ciebie, przynosząc w sercach doświadczenia i troski, radości i bóle, a nade wszystko wiarę, nadzieję i miłość swych Rodaków. (…) O, jakże wiele byłoby spraw, które przy tym spotkaniu powinien bym wyrazić, nazwać po imieniu. O, jakże wiele byłoby ludów i narodów, o których chciałbym Ci tu powiedzieć, Matko, po imieniu! Zawierzam Ci je wszystkie, o Matko, tak jak Ty sama najlepiej je znasz i odczuwasz. Czynię to na miejscu wielkiego zawierzania, skąd widać nie tylko Polskę, ale także Kościół cały w wymiarach krajów i kontynentów: cały w Twoim macierzyńskim Sercu. Ten Kościół cały, w świecie współczesnym i przyszłym. Kościół postawiony na drogach ludzi, ludów, narodów i ludzkości, ja, Jan Paweł II, jego pierwszy sługa, oddaję tutaj Tobie, Matce, i zawierzam z bezgraniczną ufnością. Amen.” (Jasna Góra, 4 czerwca 1979 r.) Pieśń Jasna Góra w Częstochowie, największe i najważniejsze polskie sanktuarium, w którym cały naród czci Maryję, Królową Polski. Obraz Czarnej Madonny, namalowany prawdopodobnie na terenie Bizancjum w VI lub VII w., został podarowany na Jasną Górę w 1382 r. przez ks. Władysława Opolczyka, który sprowadził tu również Ojców Paulinów. Łaskami słynący Obraz, przyozdobiony zmienianymi co pewien czas sukienkami, był koronowany w 1717 r. Klasztor Jasnogórski zajmuje niezwykle ważne miejsce w historii Polski, jego obrona odegrała istotną rolę podczas Potopu Szwedzkiego w XVII w. Jasną Górę wielokrotnie odwiedzał Karol Wojtyła jako młodzieniec, ksiądz, biskup i podczas prawie wszystkich swoich pielgrzymek do Ojczyzny jako Jan Paweł II. Tu, po zamachu na swoje życie, pozostawił jako wotum przeszyty kulą pas sutanny. „Przybywam na Jasną Górę jako pielgrzym, aby złożyć pokłon Maryi, Matce Chrystusa, aby się do Niej modlić i z Nią się modlić. Pragnę Jej podziękować za opiekę w tych dniach mojej pasterskiej posługi Kościołowi w Ojczyźnie. Na całej trasie tej pielgrzymki Maryja była obecna z nami, wypraszając nam u swego Syna duchowe dary, abyśmy «czynili to wszystko, co On nam powie» (por. J 2, 5). Dziękuję Jej za każde dobro duchowe i materialne, które się dokonuje na polskiej ziemi. Zawierzam macierzyńskiej opiece Pani Jasnogórskiej siebie [samego], Kościół, wszystkich moich Rodaków, nie wyłą- czając nikogo. Zawierzam Jej każde polskie serce, każdy dom i każdą rodzinę. Wszyscy jesteśmy Jej dziećmi. Niech Maryja będzie przykładem i przewodniczką w naszej codziennej i szarej pracy. Niech wszystkim pomaga wzrastać w miłości Boga i miłości ludzi, budować wspólne dobro Ojczyzny, wprowadzać i umacniać sprawiedliwy pokój w naszych sercach i środowiskach. Proszę Cię, Matko Jasnogórska, Królowo Polski, abyś cały mój Naród ogarnęła Twoim macierzyńskim sercem. Dodawaj mu odwagi i siły ducha, aby mógł sprostać wielkiej odpowiedzialności, jaka przed nim stoi. Niech z wiarą, nadzieją i miłością przekroczy próg trzeciego tysiąclecia i jeszcze mocniej przylgnie do Twojego Syna Jezusa Chrystusa i do Jego Kościoła zbudowanego na fundamencie Apostołów. Matko nasza Jasnogórska, módl się za nami i prowadź nas, abyśmy mogli dawać świadectwo Chrystusowi — Odkupicielowi każdego człowieka. «Miej w opiece naród cały, Który żyje dla Twej chwały. Niech rozwija się wspaniały, Maryjo!»” (Jasna Góra, czerwca 1999 r.) Święta Maryjo – módl się za nami Święta Boża Rodzicielko – Święta Panno nad pannami – Matko Chrystusowa – Matko łaski Bożej - „Pod Twoją obronę…” „Apel Jasnogórski” II dzień – poniedziałek 31 sierpnia 2009 r. FATIMA Magnificat – śpiew lub recytacja „Ave Maria! Błogosławiona jesteś Ty i błogosławiony owoc Twojego łona, Jezus! Ave, pełna łaski, Matko Boża i nasza Matko! Pozwól, o Pani, że wypełniając Twoje proroctwo, na tym miejscu, kiedy wchodzę do Twojego domu w Fatimie i pozdrawiam Cię, użyję słów, których nas nauczyłaś, ażeby je głosić wobec braci: ‘Wielbi dusza moja Pana i raduje się mój duch w Bogu, Zbawcy moim’. (…) I oto jestem z wami tutaj, pielgrzym pomiędzy pielgrzymami, w tym zgromadzeniu Kościoła pielgrzymującego, Kościoła żywego, świętego i grzesznego, ażeby ‘chwalić imię Pana, bowiem na wieki Jego miłosierdzie’ (Ps 135,1), i ażeby osobiście wyśpiewać to miłosierdzie, bowiem „Nie wyczerpała się litość Pana, miłość nie zgasła’ (Lam 3, 22). Chcę raz jeszcze powtórzyć wobec was, ukochani Bracia i Siostry, słowa, które powiedziałem podczas pierwszej audiencji generalnej po zamachu (7 października 1981 r.); są one jakby echem tego, co wydarzyło się 13 maja ubiegłego roku; wyrażają wdzięcz- 15
Page 1 and 2: 6 ( 41 ) /09 ISSN 1732-0283 GAZETKA
Page 3 and 4: Jest Zakątek GAZETKA PARAFII NAROD
Page 5 and 6: 5. 6. 7. 1. 2. Nieustającej Pomocy
Page 7 and 8: 7. 8. 9. Henrykowska, Chlubna (od G
Page 9 and 10: Spotkania z Pismem Świętym Poznaj
Page 11 and 12: Owoc Winnego Krzewu Nasze rozważan
Page 13: Nie zabijaj Piąte przykazanie deka
Page 17 and 18: „Bardzo gorąco pragnąłem odby
Page 19 and 20: VII dzień - sobota 5 września 200
Page 21 and 22: Nabożeństwo Dziękczynne 60-Lecie
Page 23 and 24: która mieści się na błoniach u
Page 29 and 30: Moje refleksje z ostatniej pielgrzy
Page 31 and 32: Pielgrzymka do Loretto 10 paździer
Page 33 and 34: Jak pierwsi Chrześcijanie W dniu 1
Page 35 and 36: Bóg jest Stworzycielem świata i w
Page 37 and 38: o wolności stowarzyszeń i wypowia
Page 39 and 40: dziny są bardziej niż jakakolwiek
Page 41 and 42: Sobór Watykański II - był dwudzi
Page 43 and 44: Zakątek dobrej książki „Jan Pa
Page 45 and 46: yły zapalone, mieszkańcy domu pat
Page 47 and 48: Anielska nowina Połącz kropki, ab
Page 49 and 50: Do Pana odeszli: Andrzej Zbigniew D
Page 51 and 52: Czytania mszalne: niedziele i urocz

Jest Zakątek 6(41) - Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w ...

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?