ธรรมะใกล้ตัว

ฉบับที่
๑๐๖
๒๘ ต.ค. ๕๓
Free Online Magazine
ธรรมะใกล้ตัว
dharma at hand
ธรรมะสำหรับคนยุคใหม่ ที่อยู่ใกล้แค่เอื้อม
http://www.dharmamag.com/

จากใจบ.ก.ใกล้ตัว ๓
ธรรมะจากพระผู้รู้
๗
ไดอารี่หมอดู
๑๑
ดังตฤณวิสัชนา ฉบับเปิดกรุ ๑๕
ธนาคารความสุข ๑๗
• ชีวิต คำาตอบ ข้อสอบ คำาเฉลย
เพื่อนธรรมจารี
๒๑
• มองชีวิตปัจจุบันเพื่อรู้ชีวิตในอดีต
เมจิกมิงค์ มหัศจรรย์เมืองธรรมะ ๒๗
• ตอนที่
๔ สุวรรณสาม
ธรรมะใกล้ตัว
dharma at hand
ที่ปรึกษาและผู
้จุดประกาย: ศรันย์ ไมตรีเวช
หัวหน้าบรรณาธิการ
จากใจบ.ก.ใกล้ตัว: เยำวลักษณ์ เกิดปรำโมทย์
ธรรมะจากพระผู ้รู ้: ชนินทร์ อำรีหนู
ไดอารี่หมอดู:
จรินทร์ธร ธนชัยหิรัญศิริ
โหรา (ไม่) คาใจ: จรินทร์ธร ธนชัยหิรัญศิริ
กวีธรรม: ศิรำภรณ์ อภิรัฐ
คาคมชวนคิด: ศิรำภรณ์ อภิรัฐ
สัพเพเหระธรรม: ชนินทร์ อำรีหนู
ธรรมะจากคนสู ้กิเลส: ณัฐธีรำ ปนิทำนเต
ของฝากจากหมอ: พริม ทัพวงศ์
แง่คิดจากหนัง: เกสรำ เติมสินวำณิช
นิยาย/เรื่องสั้นอิงธรรมะ:
จรินทร์ธร
ธนชัยหิรัญศิริ
พาเที่ยว
เอี่ยวธรรม:
เกสรำ เติมสินวำณิช
ธรรมะกับไลฟ์สไตล์: สิทธินันท์ ชนะรัตน์
รูปชวนคิด: รวิษฎำ ดวงมณี
กองบรรณาธิการ: กนกเรขำ กฤษฎำรักษ์
กำนต์พัทธ์ รัชพันธ • กิษรำ รัตนำภิรัต
จรินทร์ธร ธนชัยหิรัญศิริ • ชนินทร์ อำรีหนู
ณัฐชญำ บุญมำนันท์ • ณัฐธีรำ ปนิทำนเต
ณัฐพร สกุลอุทัยศักดิ์
• ปรียำภรณ์ เจริญบุตร
ปิยมงคล โชติกเสถียร • พรำวพรรณรำย
มัลลิกะมำลย์ ทองเลี่ยมนำค
พรหมเนตร สมรักษ์ • พิจิตรำ โตวิวิชญ์
พิทำ จำรุพูนผล • พีรยสถ์ อุบลวัตร
มยุรฉัตร พงษ์ผำตินันท์ • เมธี ตั้งตรงจิตร
เยำวลักษณ์ เกิดปรำโมทย์ • วรำงคณำ บุตรดี
วิบูรณ์ศักดิ์
ใจภักดี • วิมล ถำวรวิภำส
วิมุตติยำ นิวำดังบงกช • ศดำนัน จำรุพูนผล
ศศิธร ศิวะนันทำกรณ์ • ศิรำภรณ์ อภิรัฐ สม
เจตน์ ศฤงคำรรัตนะ • สำริณี สำณะเสน สิทธิ
นันท์ ชนะรัตน์ • สุปรำณี วอง
อนัญญ์อร ยิ่งชล
• อนัญญำ เรืองมำ
อมรำ ตั้งบริบูรณ์รัตน์
• อัจจนำ ผลำนุวัตร
ฝ่ายรวบรวมบทความ: สิทธินันท์ ชนะรัตน์
ฝ่ายสื่อเสียงอ่านนิตยสาร:
อนุสรณ์ ตรีโสภำ
ฝ่ายสื่อเว็บไซต์:
สมเจตน์ ศฤงคำรรัตนะ
ไพลิน ลำยสนิทเสรีกุล • กฤษฎ์ อักษรวงศ์
ฝ่ายสื่อ
Word: พีรยสถ์ อุบลวัตร
ฝ่ายสื่อ
PDF: บุณยศักดิ์
ธีรวงศ์กิจ
เกียรติภูมิ จำรุเสน
ฝ่ายระบบ Send mail: สมเจตน์ ศฤงคำรรัตนะ
ภาพปก: กวิน ฉัตรำนนท์
และทีมงำนอำสำท่ำนอื่นๆ
อีกจำนวนมำก
ท่านสามารถรับนิตยสารฉบับนี ้ได้ ใน
รูปแบบ เสียงอ่าน · Word

อ่านบนเว็บ • ฟังเสียงอ่าน
ร่วมกันช่วยเหลือผู
้ประสบภัยพิบัติ
มือที
่พร้อมจะยื
่นมาช่วยคุณมากที
่สุด
คือมือที
่ปลายแขนของคุณเอง
ส่วนมือที
่คนใกล้จมน
้าต้องการ
คือมือของคนที
่อยู
่บนเรือ
เมื
่ออยู
่ในภาวะปกติ
ต่างคนต่างช่วยเหลือตัวเอง
คือหนทางของความอยู
่รอด
แต่ในยามเกิดภัยพิบัติทางธรรมชาติ
ต่างคนต่างหยิบยื
่นความช่วยเหลือให้แก่กัน
คือหนทางพ้นจากหายนะไปด้วยกัน
เชื
่อเถอะว่าเมื
่อคนร่วมชาติเดือดร้อน
เป็นหน้าที
่ของคนที
่ยังไม่เดือดร้อน
จะช่วยกันขจัดความเดือดร้อนให้หมดไป
มิฉะนั
้นความเดือดร้อนจะแพร่กระจายลุกลาม
แล้วกลายเป็นความเดือดร้อนไปทุกหย่อมหญ้า
หัวใจที
่ดูดาย
คือหัวใจที
่มีปัญหา
อาจจะหนักเสียกว่าคนเป็นโรคหัวใจ
โลกที
่สร้างขึ
้นจากหัวใจที
่พร้อมจะทางานกุศล
คือโลกที
่พร้อมจะสร้างหัวใจเทวดาขึ
้นในลูกหลาน
ส่วนโลกที
่สร้างขึ
้นจากหัวใจที
่ดูดาย
คือโลกที
่พร้อมจะสร้างหัวใจปีศาจไปทุกหัวมุมถนน
จากใจบ.ก.ใกล้ตัว
3
ธรรมะใกล้ตัว

4
วาระแห่งชาตินี้สาคัญ
ผมเชื่อว่าผู้อ่านธรรมะใกล้ตัวทุกท่านก็เห็นความสาคัญ
จากใจ บ.ก. ใกล้ตัว ฉบับนี้
จึงขอให้ความร่วมมือเท่าที่จะทาได้
โดยการรวบรวมช่องทางช่วยเหลือผู้ประสบภัยพิบัติหลักๆไว้ให้ครับ
สภากาชาดไทย
รับบริจาคสิ่งของที่สานักงานบรรเทาทุกข์และประชานามัยพิทักษ์
สภากาชาดไทย
๑๘๗๑ ถนนอังรีดูนังต์ เขตปทุมวัน กรุงเทพฯ ๑๐๓๓๐
ส่วนเงินบริจาคได้โดยโอนเงินเข้าบัญชีออมทรัพย์ ธนาคารไทยพาณิชย์
สาขาสภากาชาดไทย ชื่อบัญชี
‘สภากาชาดไทยช่วยเหลือผู้ประสบอุทกภัย’
เลขที่
๐๔๕-๓-๐๔๑๙๐-๖
จากนั้นแฟกซ์ใบนาฝาก
เขียนชื่อที่อยู่มาที่สานักงานการคลัง
สภากาชาดไทย
ถึงหัวหน้าฝ่ายการเงิน หมายเลข ๐๒-๒๕๐-๐๑๒๐ สอบถามรายละเอียดเพิ่ม
เติม ๐๒-๒๕๖-๔๐๖๖-๘
ททบ.๕
รับบริจาคช่วยเหลือผู้ประสบอุทกภัย
บัญชี ธ.ทหารไทย
สาขาสนามเป้าออมทรัพย์ เลขที่
๐๒๑-๒-๖๙๔๒๖-๙
ชื่อบัญชี
‘กองทัพบกโดย ททบ.ช่วยภัยน้าท่วม’
หรือที่สถานีศูนย์บริหารงานอุบัติภัย
สถานีโทรทัศน์ ช่อง ๓
ตั้งศูนย์รับบริจาคสิ่งของช่วยเหลือผู้ประสบอุทกภัยน้าท่วม
ได้แก่ อาหาร น้า
เทียน ไม้ขัด ไฟแช็ค ผ้าอนามัย ยากันยุง และยาแก้แมลงสัตว์กัดต่อย
ที่ชั้น
G อาคารมาลีนนท์ ทาวเวอร์ ๒ สามารถร่วมบริจาคได้ทุกวัน
ส่วนเงินสด บริจาคได้ที่
‘บัญชีครอบครัวข่าวช่วยเหลือผู้ประสบอุทกภัย
๕๓’
และ บัญชีกระแสรายวัน เลขที่
๐๑๔-๓๐๐-๓๖๘๙ ธนาคารกรุงเทพ
สาขามาลีนนท์
ธรรมะใกล้ตัว

สานักป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย(สปภ.)
เปิดศูนย์รับบริจาคเงินและสิ่งของช่วยเหลือผู้ประสบภัยน้าท่วม
ที่ศาลาว่าการ
กทม. ๑ (เสาชิงช้า) ,ศาลาว่าการ กทม. ๒ (ดินแดง)
และที่สานักงานเขตทั้ง
๕๐ แห่ง
บขส.-ขสมก.
เปิดศูนย์รับบริจาคเครื่องอุปโภค-บริโภค
บริเวณประชาสัมพันธ์ ชั้น
๑
อาคารสถานีขนส่งผู้โดยสารกรุงเทพฯ(จตุจักร)
และสถานีเดินรถ บขส.ทั่วประเทศ
สอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมที่กองประชาสัมพันธ์
โทร๐-๒๙๓๖-๒๙๙๖
หรือ Call Center ๑๔๙๐ เรียก บขส.
ศูนย์การค้าฟิวเจอร์พาร์ค รังสิต
ศูนย์การค้าฟิวเจอร์พาร์ค รังสิต ร่วมกับ บริษัท ทางยกระดับดอนเมือง จากัด
(โทลล์เวย์) และกองทัพบก ตั้งจุดรับบริจาคสิ่งของเครื่องใช้จาเป็น
เพื่อช่วยเหลือ
ผู้ประสบภัยน้าท่วม
ตั้งแต่วันนี้
เป็นต้นไป ณ บริเวณประตูทางเข้าศูนย์การค้าฯ
ชั้น
บี (ร้านซูกิชิ) ฝั่งโรบินสัน
ค่ายมือถือ ๓ ค่าย คือ เอไอเอส ดีแทคและทรูมูฟ
เชิญร่วมส่ง sms โดยพิมพ์ ข้อความ ‘น้าใจไทย’
หรือ ‘namjaithai’
ส่งไปที่หมายเลข
๔๕๖๗๘๙๙ ค่าบริการครั้งละ
๑๐ บาท
โดยรายได้จากค่าบริการ sms นาช่วยเหลือผู้ประสบภัยน้าท่วมทั้งหมด
ดังตฤณ
ตุลาคม ๕๓
เรื่องน่าสนใจประจาฉบับ
หากสงสัยว่าจะหมดเวรหมดกรรมกับใครบางคนได้อย่างไร
พบคาตอบจากคอลัมน์ “ดังตฤณวิสัชนา ฉบับเปิดกรุ”
ในตอน “ถูกทาร้ายแต่ไม่โกรธตอบ จะช่วยให้หมดเวรต่อกันได้ไหม”
ธรรมะใกล้ตัว
5

6
“คุณ aston๒๗” ชวนไปดูการเฉลยโจทย์ของชีวิต
ในคอลัมน์ “ธนาคารความสุข”
ตอน “ชีวิต คาตอบ ข้อสอบ คาเฉลย”
ใครที่อยากรู้คาตอบ
ห้ามพลาดนะคะ ^__^
คอลัมน์ “ห้องการ์ตูน” ฉบับนี้
อ่านเรื่องราวของผู้ที่เปี่ยมด้วยเมตตาบารมี
ใน “เมจิกมิ้งค์
ตอนที่
๔ สุวรรณสาม (๑/๒)” ค่ะ
ข่าวสารและกิจกรรมที่น่าสนใจ
ธรรมะใกล้ตัว
• ขอเชิญร่วมงานมหากฐิน ถวายหลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
ณ วัดป่าบ้านตาด จ.อุดรธานี วันเสาร์ ที่
๓๐ ตุลาคม ๒๕๕๓ เวลา
๐๖.๐๐ น.
สามารถดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่นี่ค่ะhttp://www.luangta.com/info/
news_text.php?cginews_id=๓๔๓
• ขณะนี้หลายๆพื้นที่ยังคงประสบปัญหาอุทกภัย
และต้องการความช่วยเหลืออย่างเร่งด่วน
เพื่อนๆสามารถติดตามข่าวสาร
และช่องทางการช่วยเหลือ
ได้ที่เวบไซต์
http://thaiflood.com ค่ะ
พบกันใหม่พฤหัสหน้า
ที่
www.dlitemag.com นะคะ
สวัสดีค่ะ (^_^)
สารบัญ

ธรรมะจากพระผู้รู้
อ่านบนเว็บ • ฟังเสียงอ่าน
พระอาจารย์ปราโมทย์ ปาโมชฺโช
ถาม – เมื่อแยกได้รูปธรรมนามธรรมแล้ว
ควรจะดูอย่างไรต่อไปดีคะ
พอเราแยกได้รูปธรรมนามธรรมคนละอันกัน ต่อไปเราฝึกต่อไปอีก
นั่งให้นานขึ้นหน่อย
พอนั่งนานขึ้นมันเจ็บมันปวดขึ้นมา
อดทนนิดนึงนะลองดู ให้มันเจ็บมันปวดขึ้นมาบ้าง
แล้วก็ดูลงไป
ความเจ็บปวดเกิดขึ้นที่ร่างกายแต่ไม่ใช่ร่างกายหรอก
ร่างกายมันตั้งอยู่ก่อน
ความเจ็บปวดมาทีหลัง
เราจะเห็นเลยว่าความเจ็บปวดที่เข้ามาในร่างกายไม่ใช่ร่างกายหรอก
เป็นสิ่งที่จิตไปรู้เข้าด้วยซ้าไป
เป็นสิ่งที่จิตไปรู้เข้า
ไม่ใช่ร่างกาย ไม่ใช่จิต
เนี่ย
ค่อยฝึกต่อไปอีก พอมันปวดมากๆ อย่าพึ่งขยับ
ปวดมากๆ แล้วก็อยากขยับ อยากเปลี่ยนอิริยาบถ
อย่าพึ่งเปลี่ยน
ให้รู้ทันใจที่อยากเปลี่ยนอิริยาบถก่อน
ความอยากเปลี่ยนอิริยาบถเกิดขึ้นที่ใจ
เกิดขึ้นที่จิตใจ
ความเจ็บปวดเกิดที่ขา
ความอยากเปลี่ยนอิริยาบถมาเกิดที่ใจ
เพราะฉะนั้นความอยากเปลี่ยนอิริยาบถกับความเจ็บปวดคนละอันกัน
แล้วความอยากเปลี่ยนอิริยาบถก็ไม่ใช่ขาด้วย
ใช่ไหม เป็นสิ่งที่จิตไปรู้เข้าด้วย
พวกเราค่อยฝึกแบบนี้นะ
ในที่สุดเราก็จะเห็นเลย
ความอยากที่เกิดขึ้นเป็นอีกสิ่งหนึ่ง
เป็นอีกขันธ์หนึ่ง
ไม่ใช่รูปขันธ์ ไม่ใช่เวทนาขันธ์ ไม่ใช่วิญญาณขันธ์ คือไม่ใช่จิต เป็นขันธ์อีกต่างหาก
พอเราหัดแยกขันธ์ได้แล้ว เราคอยรู้คอยดูไป
บางครั้งสติมันไปเห็นร่างกายมันก็จะรู้สึกว่าร่างกายไม่ใช่ตัวเรา
เวลาสติระลึกรู้เวทนา
คือความรู้สึกสุขทุกข์ที่เกิดขึ้นในกาย
หรือความรู้สึกสุขรู้สึกทุกข์รู้สึกเฉยๆ
ที่เกิดขึ้นในใจ
ก็จะเห็นว่าความรู้สึกสุขทุกข์
ความรู้สึกสุขทุกข์และเฉยๆ
เนี่ย
ไม่ใช่กาย ไม่ใช่ใจ
ธรรมะใกล้ตัว
7

8
เป็นอีกอย่างหนึ่ง
เป็นอีกขันธ์หนึ่ง
เนี่ย
เฝ้ารู้เฝ้าดูเรื่อยนะ
ไม่ใช่คน ไม่ใช่สัตว์ ไม่ใช่เรา ไม่ใช่เขา ดูไปเรื่อย
ใหม่ๆ อาจจะต้องช่วยมันคิดนะ ว่าไม่ใช่คน ไม่ใช่สัตว์ ไม่ใช่เรา ไม่ใช่เขา
แต่บางคนไม่ต้องช่วยคิดเลย บางคนที่เคยอบรมอินทรีย์แก่กล้า
เคยฝึกเจริญปัญญามาแต่ชาติก่อน แค่จิตสงบ จิตตั้งมั่น
ก็เห็นขันธ์แยกออกไปแล้ว
ขันธ์แต่ละขันธ์ไม่ใช่ตัวเราแล้ว เราค่อยฝึกของเราไปเรื่อย
ความสุขเกิดขึ้นก็รู้ทัน
ความทุกข์เกิดขึ้นก็รู้ทัน
ความโลภ ความโกรธ ความหลงเกิดขึ้นที่ใจก็คอยรู้ทัน
ก็จะเห็นเลย ความโลภไม่ใช่คน ไม่ใช่เราด้วย ไม่ใช่สัตว์ด้วย
ความโกรธไม่ใช่คน ไม่ใช่สัตว์ ไม่ใช่เราด้วย ใจฟุ้งซ่าน
ความฟุ้งซ่านไม่ใช่คน
ไม่ใช่สัตว์ เราเฝ้ารู้
เฝ้าดูลงไปในขันธ์ห้านี่แหละ
ศาลากาญจนาภิเษกอนุสรณ์
วันอาทิตย์ที่
๑๕ สิงหาคม ๒๕๕๓
ถาม – เราควรใช้เวลาในชีวิตอย่างไรให้คุ้มค่าที่สุดครับ
ชีวิตคนเรามีเวลาจากัดมาก เอาเวลาไปยุ่งกับอกุศลทั้งหมดก็แย่แล้ว
ใช้เวลาที่จากัดนี้แหละมาพัฒนาจิตใจตนเองให้ดีให้ได้
ไหนๆก็เจอศาสนาพุทธทั้งทีแล้ว
โอกาสเจอยากมากนะ
ใครระลึกชาติได้จะรู้เลยว่าชาติไหนไม่มีพระพุทธศาสนานะ
วังเวง
ไม่ชั่วนะ
ชั่วไม่ชั่วถึงมีศาสนาพุทธก็ชั่วได้ถ้ามันจะชั่ว
แต่คนที่เป็นชาวพุทธในสายเลือดอย่างพวกเราเนี่ย
สนใจในเรื่องศีล
สมาธิ ปัญญา
ชาติที่ไม่ได้เจอพระพุทธศาสนานะ
ในใจลึกๆมันจะวังเวง รู้สึกชีวิตไม่มีเป้าหมาย
เวลาพวกเรายังไม่ได้เจอศาสนาพุทธรู้สึกไหม
เราก็ไม่รู้ว่าเป้าหมายชีวิตเป็นอย่างไร
ไม่ต้องชาติไหนหรอก ชาตินี้แหละ
ตอนเด็กๆ ตอนวัยรุ่น
ตอนที่เรายังไม่รู้เป้าหมายของชีวิต
ธรรมะใกล้ตัว

เราไม่รู้ว่าเราทาอะไร
อยู่เพื่ออะไร
ทาเพื่ออะไร
ก็ทาตามๆกันไป
เค้าเรียนหนังสือก็เรียนตามเค้าไปนะ เรียนให้มากๆ ไว้ก่อน
เรียนไปทาอะไรก็ยังไม่รู้เลย
เค้ามีงานทาก็ทาตามเค้าไป
เค้ามีครอบครัวก็มีตามเค้าไป มีไปเรื่อย
ไม่มีลูกก็ไปบนบานให้มีลูก สมัยโบราณนะ
สมัยนี้ต้องไปหาหมอ
ให้มีลูก ก็คนอื่นมีก็มีตามเค้าไป
เนี่ยชีวิตมันไม่มีทิศทางที่ชัดเจน
มันตามๆคนอื่นตลอดเวลาเลย
แต่พอเรารู้จักพระพุทธศาสนาแล้ว
เรารู้ว่าชีวิตเรามีเป้าหมาย
ไม่ใช่ชีวิตที่เลื่อนๆ
ลอยๆ แล้ว เรามีงานใหญ่ที่จะต้องทา
คืองานพัฒนาจิตวิญญาณของตัวเองให้สูงขึ้นไปให้ได้
ยกระดับขึ้นไปเรื่อยๆ
จนวันหนึ่งมันพ้นจากโลกนะ
อยู่กับโลกแหละ
แต่โลกไม่สัมผัสมัน
ร่างกายจิตใจเราก็จะอยู่ในโลกนี้แหละ
แต่มันอยู่เหมือนดอกบัว
อยู่ในน้าไม่เปียกน้า
อยู่ในโคลนก็ไม่เปื้อนโคลน
จิตมันจะอยู่อย่างนั้น
เนี่ยจิตวิญญาณที่มันพัฒนาแล้ว
เรารู้ว่างานนี้เป็นงานใหญ่นะ
งานนี้เป็นงานหลัก
ส่วนงานอื่นๆ
นั้นเป็นงานสนับสนุน
เป็นงานรอง เพื่อให้เรามีชีวิตอยู
่ในโลกได้เท่านั้น
แต่เรามีชีวิตอยู่ในโลกเพื่ออะไร
เพื่อพัฒนาจิตวิญญาณของตนเองให้สูงขึ้นไป
นี้งานหลักนะ
งานสนับสนุน งานรอง เช่นไปเรียนหนังสือ ไปทางาน ไปหาเงิน
ไปอยู่ไปกินอะไรต่ออะไรเนี่ย
เพื่อให้มีชีวิตอยู่ได้
แต่มีชีวิตอยู่เพื่ออะไร
เพื่อพัฒนาจิตวิญญาณให้สูงขึ้นไป
เรื่องอะไรต้องอยู่อย่างสัตว์เดรัจฉาน
อย่างอยู ่มาหาผัวหาเมียหาสามีภรรยา หมามันก็หาเป็น ไม่เห็นจะอัศจรรย์ตรงไหนเลย
แย่งอานาจหมาแย่งไหม แย่งนะ แย่งกัดกันนัวเนียเลย กูต้องใหญ่
เพราะกูใหญ่แล้วกูได้ผลประโยชน์ ได้ครองสาวๆ ทุกตัว
เพราะฉะนั้นไม่อัศจรรย์เลย
อยู่อย่างนั้นสัตว์เดรัจฉานก็ทาเป็น
หาผลประโยชน์ หาอาหาร หาอานาจ
ธรรมะใกล้ตัว
9

10
แต่ที่จะพัฒนาจิตวิญญาณขึ้นมาได้จริงๆ
ต้องเป็นมนุษย์นะ มนุษย์ขึ้นไป
พวกเรามีโอกาสแล้ว หาทางพัฒนาจิตวิญญาณตัวเอง
อะไรที่เลวๆ
เอาออกไปนะ อะไรที่ดีที่ยังไม่ได้ทาก็ทาขึ้นมา
สานักสงฆ์สวนสันติธรรม
วันอาทิตย์ที่
๖ มิถุนายน ๒๕๕๓
ธรรมะใกล้ตัว
สารบัญ

ไดอารี่หมอดู
อ่านบนเว็บ • ฟังเสียงอ่าน
ไดอารี่หมอดูประจาฉบับที่
๑๐๖
โดย หมอพีร์
ตุลาคม ๒๕๕๓
สวัสดีค่ะทุกคนที่อ่านไดอารี่หมอดู
ช่วงนี้มีข่าวว่าหลายที่ประสบปัญหาน้าท่วมกัน
เยอะ วันหนึ่งลูกชายเดินมาบอกว่าทาบุญช่วยคนน้าท่วมไปห้าสิบบาทนะครับแม่
มาบอกบุญให้คุณแม่อนุโมทนากับเขาค่ะ หลายที่ต่างก็ร่วมแรงร่วมใจกันช่วยเหลือ
คนที่เดือดร้อน
เห็นแล้วน่าปลื้มใจนะคะ
พีร์ก็ได้ร่วมทาบุญไปเหมือนกันค่ะ
สาหรับอาทิตย์นี้มีลูกค้าเก่ากลับมาดูดวงกันค่อนข้างเยอะเหมือนกันค่ะ
มีพี่คนหนึ่ง
เธอเป็นพยาบาล ครั้งแรกที่มาเธอจะค่อนข้างคิดมาก
ฟุ้งซ่านง่าย
หงุดหงิดง่าย
ขี้เหงา
ขี้น้อยใจ
จิตใจซึมเศร้าง่าย ชีวิตทุกข์ในความรักค่อนข้างเยอะ แต่วันนี้
เธอกลับมา ใจมีภาพลักษณ์ที่ดีมาก
หน้าตาเธอสวยขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
หน้าตาคม
ไม่ค่อยเหงาเศร้าเหมือนเมื่อก่อน
จิตใจมีความสุขได้จากตัวเอง วันนี้เธอพาสามีมา
ดูดวง เธอบอกว่าหลังจากนั้นเธอตั้งใจทาบุญด้วยตัวเอง
ปฏิบัติธรรม อ่านหนังสือ
ธรรมะมาเรื่อย
ๆ ทาให้จิตใจเธอมีความสุขมากขึ้น
หลังจากนั้นก็ได้มีโอกาสเจอ
ผู้ชายคนนี้
และตัดสินใจแต่งงานไปแล้ว เลยพามาดูดวงค่ะ
มองหน้าเธอทาให้รู้สึกอยากยิ้มขึ้นมาตลอด
เพราะใบหน้าเธองามขึ้นทาให้น่ามอง
และรู้สึกถึงจิตใจที่เธอมีความสุขได้จากตัวเองทาให้รู้สึกปลื้มจริง
ๆ ค่ะ
จิตใจที่มีความสุขจากตัวเอง
จะเป็นเหมือนแม่เหล็กดึงดูดคนอื่นให้อยากอยู่ใกล้โดย
ไม่อยากจากไปไหน จิตใจที่มีแต่ความเหงาความเศร้าความว้าเหว่มาก
ๆ ทาให้แค่
นึกถึงก็เกิดความรู้สึกเบื่อหน่ายไม่อยากอยู่ใกล้
ไม่อยากโทรหา ไม่อยากจะเจอ
จิตใจที่มีความสุขนั้นเพื่อนอยากอยู่ใกล้
มีเสน่ห์สาหรับคนรอบข้าง ความสุขที่
เกิดจากใจทาให้เกิดความสบาย ความโล่ง โปร่งเบา ผ่อนคลาย สามารถดึงดูด
ธรรมะใกล้ตัว
11

12
ให้ใครต่อใครอยากคบหา วันหนึ่งต้องเป็นแม่คน
จะเลี้ยงลูกให้มีความสุขความ
ร่มเย็นตามมาได้ไม่ยาก
มีอาทิตย์ที่ผ่านมามีพี่คนหนึ่งมาดูดวงกับเพื่อน
จิตใจตัวเธอเองค่อนข้างมีความสุขดี
เพราะเธอขยันทาบุญ สนใจศึกษาเรื่องการปฏิบัติธรรม
ส่วนเพื่อนเธอไม่ค่อยสนใจ
เรื่องเหล่านี้
ทาไปเหมือนถูกบังคับไม่มีจิตใจคิดจะริเริ่มทาบุญอะไรด้วยตัวเอง
เพราะส่วนใหญ่ชีวิตไม่ค่อยลาบากอะไร เกิดในบ้านที่ค่อนข้างมีฐานะ
ทาให้ไม่ต้อง
ทางานก็อยู่ได้สบายมาก
ๆ แต่เธอเองค่อนข้างขาดอยู่อย่างหนึ่งคือความรัก
เธอโดนสามีนอกใจต้องเลี้ยงลูกเองสองคน
ผู้หญิงคนหนึ่งกับผู้ชายคนหนึ่ง
เมื่อโดนกรรมเรื่องความรักเล่นงานที่จิตใจ
ความเหงาความเศร้าความว้าเหว่ใน
ความรักที่มีนั้น
ทาให้เธอพลาดทากรรมกับลูกของเธอโดยไม่รู้ตัว
เธอจะเข้ากับ
ลูกผู้ชายได้ดีมาก
ส่วนเธอจะไม่ถูกชะตากับลูกผู้หญิงเลย
เธอพลาดไม่เอาใจใส่ลูก
ผลักไสลูกให้ไปอยู่ไกลจากเธอ
พูดจาไม่ดีกับลูกผู้หญิง
แสดงพฤติกรรมที่ไม่เอาลูก
ผู้หญิงจนทาให้ลูกรู้สึกได้เลยว่าแม่ไม่รักเขา
รักแต่พี่ชายอย่างเดียว
เธอบอกว่าอยู่
กับลูกชายแล้วมีความสุขมาก อยู่กับลูกสาวต้องทะเลาะขัดแย้งเถียงกันตลอด
ซึ่งตอนนั้นก็ขอดวงลูกสาวมาคานวณดู
ดวงลูกสาวออกมาแม่อริมรณะ เกิดมาจะ
มีความเห็นไม่ตรงกับแม่ มีเหตุการณ์ที่ต้องให้ทะเลาะกันตลอด
ชีวิตต้องมารับรู้ว่า
แม่ไม่รักตัวเอง ซึ่งมันก็เป็นวิบากที่น้องเขาทามาในฐานะที่เคยเป็นแม่คนที่เลี้ยงลูก
โดยความลาเอียงมาก่อน และทาให้ลูกเกิดความช้าใจ
ผลของกรรมจึงทาให้ต้อง
เกิดในบ้านที่มีแม่ที่ต้องทาให้เธอเจ็บปวดจิตใจ
เกิดความทรมานที่ต้องเห็นแม่แสดง
พฤติกรรมที่ไม่เอาเธอ
บอกพี่เขาไปว่าที่มันเป็นนี้เพราะพี่เป็นผู้หญิงเหมือนกับเขา
สภาวะเพศหญิงเป็น
สภาวะที่ถูกสร้างโดยอารมณ์
จะแปรปรวนเปลี่ยนแปลงง่าย
มีลักษณะเป็นธาตุลม
กับน้า
ส่วนสภาวะเพศชายเป็นเหตุและผลมีลักษณะเป็นธาตุไฟกับดิน ดังนั้นเมื่อ
จิตใจของพี่เขาขาดความอบอุ่นจากสามี
การมีลูกชายเลยทาให้ชีวิตเหมือนมีความ
สุขและอบอุ่นมาเติมเต็มสิ่งที่ขาดไปในชีวิตของเธอ
ธรรมะใกล้ตัว

ก็บอกเธอไปว่าพี่ไม่ควรทากรรมกับลูกสาวนะสงสารเขา
ควรที่จะให้ความรักเขาบ้าง
โดยการกอดโดยการพูดดี ๆ พี่เขาตอบกลับอย่างเสียงแข็งว่าไม่ได้
พี่ทาไม่ได้จริง
ๆ
พี่คิดว่าทาไมเขาไม่อยู่กับพ่อเขา
พี่ไม่อยากได้เขามาเพราะมันทาให้พี่ทุกข์
ก็บอก
เขาไปว่าพี่เป็นแม่ความเป็นแม่ไม่สามารถเลือกได้ว่าเอาหรือไม่เอาลูก
พี่ไม่ควร
ทาบาปในปัจจุบัน สิ่งที่ควรทาในตอนนี้คือ
มีจิตใจที่มีความสุขจากตัวเองให้ได้
โดยที่ไม่ต้องพึ่งพาความสุขจากลูกชาย
เพราะวันหนึ่งถ้าเขาต้องแต่งงานไปจะมี
ปัญหากับชีวิตง่ายมาก คือจะเกิดอาการเรียกร้องความรักจากลูกชาย มีปัญหาแม่
สามีลูกสะใภ้อีกแน่ ๆ
สิ่งแรกคือหัดทาบุญด้วยตัวเอง
โดยไม่ให้เพื่อนมาชวน
ให้คิดทาด้วยตัวเองทุก
อาทิตย์ก่อน จัดของเตรียมของเอง ซี้อของเอง
ไม่ถามใครว่าใส่อะไรลงไปบ้าง
พอทาเสร็จให้อธิษฐานลงไปด้วยว่า ขอให้อานิสงส์ของการที่ได้มาทาบุญด้วยตัวเอง
ในครั้งนี้
เป็นผลให้จิตใจมีความสุขจากตัวเองโดยไม่ต้องพึ่งพาใครเถิด
(ถ้าใครอยากรู้รายละเอียดเพิ่มไปหาจากหนังสือ
เตรียมสเบียงไว้เลี้ยงตัวเล่มสิบ
หัวข้อ ทาบุญให้เป็นตัวของตัวเอง http://dungtrin.com/mag/?1.prepare)
ถ้าทาจริงได้ผลค่อนข้างเร็วมากค่ะ สามเดือนก็เห็นผลแล้ว
ได้บอกพี่เขาไปอีกว่า
อย่าทาให้มันเกิดเรื่องใหญ่ไปมากกว่านี้สาหรับเด็กเลยค่ะ
ดวงน้องผู้หญิงค่อนข้างเป็นเด็กดีตั้งใจเรียน
ไม่คบเพื่อนไม่ดีที่จะทาให้พ่อแม่เสียใจ
เป็นเด็กขยันใฝ่ดีด้วยซ้า
ลูกเป็นคนน่ารักมากเลยนะ เพื่อนที่พามาบอกว่าสงสัย
คงช้าแล้วค่ะน้องพีร์ ทุกวันนี้แม่ลูกไม่คุยกันแล้ว
ลูกสาวเขาน่ารักจริงแต่เพื่อนพี่นี่
แหละค่ะที่มีปัญหา
ความจริงพ่อแม่อาจจะรักลูกไม่เท่ากันก็จริง แต่ไม่ควรแสดงออกให้เขาเห็นว่าเรา
ปฏิเสธเขา ทาลายเขา หรือผลักไสไล่ส่งเขา มีพี่คนหนึ่งเคยพูดกับพีร์ว่า
พี่ไม่เชื่อหรอกค่ะ
ว่าพ่อแม่ทุกคนรักลูกเท่ากัน ซึ่งความเป็นจริงน่าจะใช้ได้กับ
บางครอบครัวค่ะ บางครอบครัวอาจจะไม่เป็น คนไหนเคยทาให้ลูกเสียน้าใจมา
ก่อน ผลของกรรมย่อมส่งให้มาเกิดกับพ่อแม่ที่ทาให้ตัวเองเสียใจ
ส่วนคนไหน
เคยให้ความยุติธรรมและแสดงความรักกับลูกเสมอกันย่อมทาให้เกิดในครอบครัวที่
อบอุ่นเป็นธรรมดา
ธรรมะใกล้ตัว
13

14
บางทีไม่ต้องไปดูกันชาติที่แล้วหรอกค่ะ
พ่อแม่บางคนลาเอียงกันให้เห็นในชาตินี้
พีร์แนะนาไม่ให้พี่เขาทากรรมเพิ่มขึ้นมา
จะได้ไม่ต้องทากรรมทางวิญญาณไปมาก
กว่านี้
เพราะเกิดมาใหม่ถ้าต้องเจอพ่อแม่ที่ทาแบบนี้กับตัวเอง
ก็จะเกิดความ
เจ็บปวดแสนสาหัส ทรมานเหมือนที่เคยทาไว้นั่นเอง
ธรรมะใกล้ตัว
รายการวิทยุออนไลน์ “คุ้ยแคะแกะกรรมกับหมอพีร์”
ขอเชิญชวนคุณผู้อ่าน
แวะไปร่วมฟังหมอพีร์พูดคุยและคุ้ยแคะแกะกรรม
ในบรรยากาศสบาย ๆ ที่
www.goodfamilychannel.com นะคะ
ท่านที่สนใจพูดคุยกับหมอพีร์ในรายการ
ส่งคาถามมาได้ที่
diarymordo@hotmail.com นะคะ
หรือติดต่อดูดวงกับหมอพีร์ได้ที่
mor-phee@hotmail.com
๐๘๗-๙๓๔-๗๘๗๑ และ ๐๘๖-๓๐๔-๑๙๒๔
๓๗๙๘/๘๓ หมู่บ้านสรานนท์
ซอยลาดพร้าว ๑๐๑
ถ.ลาดพร้าว แขวงคลองจั่น
เขตบางกะปิ
กรุงเทพมหานคร
สารบัญ

ดังตฤณวิสัชนา ฉบับเปิดกรุ
อ่านบนเว็บ • ฟังเสียงอ่าน
ถาม - กรรมอะไรที่ส่งให้คนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน
สามารถทาร้ายเราได้ด้วย
ความก้าวร้าวจากการพูดจาไม่เข้าหูกัน และการที่เราไม่โต้ตอบเลย
ทั้งไม่มี
ความโกรธขึ้งต่อเขา
จะช่วยล้างเวรกรรมที่เคยมีต่อกันหมดหรือไม่
หรือยังอาจ
มีเรื่องมีราวต่อกันได้อีกคะ
หากโดนประจา ก็สะท้อนได้อย่างหนึ่ง
ว่าเราเคยทากรรมประเภทหาเรื่องชาวบ้านแบบไม่มีเหตุผลไว้มาก
หากชาตินี้เรานิ่งอภัยอย่างมีเหตุผล
มีสติที่กอปรด้วยเมตตา
จนกระทั่งกลายเป็นนิสัยใหม่อย่างมั่นคง
ก็จะเป็นการเอาตัวเองหลุดออกจากวงจรชนิดนี้ที่ชาวโลกเขาเจอกันเสียได้
ถ้าหากเป็นอดีตกรรมที่ผูกกันมาจริง
ก็ต้องทั้งสองฝ่ายต่างคิดอภัยไม่เคืองกันต่อ
สายโซ่ของเวรถึงจะถูกตัดขาดครับ
โดยมากจะเป็นพวกที่ต้องติดต่อรู้จักกันนานๆ
ไม่ใช่ประเดี๋ยวประด๋าว
แต่หากเป็นกรณีที่เขาคือเครื่องมือของวิบาก
พบ เจอเราทีเดียว ไม่ต้องมีความสัมพันธ์ต่อกันอีก
อย่างนี้ถ้าเราอภัยไม่คิดโกรธเสียได้
เราก็อาจหมดกรรมตรงนั้นไป
หรือถึงไม่หมดสนิทก็เบาบางลงมาก
สรุปก็ตรงที่ให้อภัยเป็นทานนั่นแหละครับ
สูตรสาเร็จครอบจักรวาล
แต่หากจาเป็นต้องเจอกันอีกเรื่อยๆ
ก็อาจจาเป็นต้องคิดหาวิธีทาอะไรให้ดีขึ้น
การพยายามใช้น้าเย็นเข้าลูบ
ธรรมะใกล้ตัว
15

16
หรือการแสดงสีหน้าและน้าเสียงเมตตาอย่างมีสติ
เมตตาโดยไม่ใช้สายตาดูถูกเขา
ก็อาจเป็นนโยบายหนึ่งที่ดีที่จะแก้ปัญหาระยะยาวครับ
เพราะความพยาบาทอันมืด
มักทนกาลังความสว่างของเมตตาอย่างมีสติปัญญาประกอบไม่ได้
ธรรมะใกล้ตัว
สารบัญ

ธนาคารความสุข
อ่านบนเว็บ • ฟังเสียงอ่าน
ชีวิต คาตอบ ข้อสอบ คาเฉลย
โดย aston27
ภำพประกอบโดยคุณ SevenDaffodils
คุณผู้อ่านเรียนเก่งไหมครับ?
สมัยเด็กๆ ผมไม่ใช่เด็กเรียนเก่งระดับอัจฉริยะอะไรหรอกครับ เพราะผมหัวดีแต่ขี้เกียจ
ไปเจอวิชาที่ต้องท้าสมองลองปัญญาอย่างวิชาคณิตศาสตร์
ผมก็ปาดเหงื่อแล้วปาดอีก
ผมเชื่อว่านักเรียนทั่วไปโดยเฉลี่ย
มีความถนัดในแต่ละวิชาไม่เท่ากัน
ไอ้ประเภทเรียนดี ๒๔ ชม. ได้เกรด ๔ ทุกวิชา ที่
๑ ประเทศไทย
ชนิดไอน์สไตน์เรียกพี่
เห็นจะมีไม่เกินหยิบมือ
บางคนชอบคณิต เพราะชอบคานวณ บางคนชอบวรรณคดี เพราะมีใจรักหนังสือ
บางคนชอบพละ เพราะชอบเตะตะกร้อ ชนิดถ้าไปขอให้เลิกเล่น เห็นจะได้เตะ
ปากกันแทน
ธรรมะใกล้ตัว
17

18
บางคนเห็นเลขเป็นหงายหลัง เห็นอังกฤษสู้ตาย
บางคนเก่งมันทุกวิชา แต่ตกอยู่
วิชาเดียว คือ...
...วิชาพละ - -” มีนะอย่าได้ขาไปเชียว
ถึงจะหัวดีพอสัณฐานประมาณหนึ่ง
ผมก็ยังทะลึ่งอยากไปเรียนกวดวิชา
ไม่ใช่เพราะว่ารักเรียนอะไรมากหรอก เพราะอยากไปนั่งใกล้สาวๆ
น่ะ - -”
สมัยเรียนมัธยม ผมเรียนที่กรุงเทพคริสเตียน
แน่นอนว่าเป็นโรงเรียนชายล้วน
บางคนก็แย้งว่า โรงเรียนชายล้วนส่วนมากจะไม่ชายล้วนจริง
มันจะออกแนว “ล้วนน่าสงสัยว่าจะเป็นชายจริงไหม” มากกว่า
แต่เอาเป็นว่า...ใครจะยังไง...ผมก็ชอบมองสาวๆ สวยๆ ตามวัยของผมก็แล้วกัน
การไปเรียนกวดวิชาของผม บรรลุวัตถุประสงค์ด้วยดี
ผมมีเพื่อนสตรีหน้าตาดี
น่ารัก เพิ่มขึ้นหลายคน
แต่ขณะเดียวกันก็ได้เรียนรู้การเป็นเกษตรกรไร่แห้ว
โดยไม่ปรารถนาจากที่นี่ด้วย
- -”
อีกอย่างที่ผมชอบ
ก็เพราะว่าโรงเรียนกวดวิชามักจะมีหนังสือติวข้อสอบแจก
เป็นข้อสอบที่คุณได้ลองทา
แล้วพลิกไปด้านหลัง ก็จะมีเฉลยคาตอบให้ ทันใจ
ผมเคยนึกว่า ถ้าโจทย์ชีวิตมันเป็นแบบนี้ก็คงดีไม่น้อย
มีโจทย์แล้วยังไม่ต้องทา ไปแอบพลิกดูเฉลยก่อน แล้วย้อนกลับมาทา รับรองไม่ผิด
ผมว่าหลายๆ คนคิดแบบนี้นะ
เราถึงชอบไปดูหมอกัน
เพื่อจะแอบรู้เฉลยล่วงหน้าว่า
ต้องเลือกข้อไหน ถึงจะถูก
จะอยู่
หรือจะไป จะให้อภัย หรือจะเลิก จะเลือกคนไหน คนใหม่หรือคนเก่า
ทางานอะไรแล้วจะรุ่ง
จะมุ่งทางโลกหรือทางธรรม
และอีกสารพันคาถาม
แต่ต้องขออภัยที่ต้องบอกว่า
ชีวิตจริง มันไม่ใช่หนังสือติวข้อสอบ
จะได้มีคาตอบหมอบอยู่ด้านหลัง
ให้เราแอบไปพลิกดูได้
หมอดูหลายๆ ท่านที่ดูผมมา
ก็พูดคล้ายกันแบบนี้ว่า
ธรรมะใกล้ตัว

อนาคตคือสิ่งที่ดูยาก
โดยเฉพาะเมื่อเดินมาบนทางธรรม
เพราะวิบากจากกรรมเก่าเวลามาเจอกรรมใหม่ มันจะแปรผันไปตามกันเสมอ
พูดแล้วคุณอาจจะขา เพราะผมเพิ่งนึกได้ว่า
ถ้าชีวิตที่เราเจอกันอยู่ทุกวัน
เป็นเหมือนโรงเรียนแห่งหนึ่ง
พุทธศาสนาก็เป็นเหมือนสถาบันกวดวิชาชีวิตเราดีๆ นี่เอง
พระพุทธเจ้าท่านอุตส่าห์เฉลยโจทย์ชีวิตไว้ให้ตั้งหลายอย่าง
ท่านบอกสูตรไว้ว่าจงใช้ชีวิตด้วยความไม่ประมาท ให้มีสตินะ
ให้มีทาน ศีล ภาวนา อย่าหลงติดอยู่ในกามนะ
มีทุกข์ที่ไหน
ให้รู้ลงไปที่นั่น
อย่าวิ่งหนีมัน
แล้วจะพบความสุข
นอกจากนั้นสถาบันกวดวิชาชีวิตของท่าน
มีสาวสวยให้ดูเยอะแยะเลยนะ ^^
แต่มันมีอะไรดีกว่าสาวสวยเยอะเลยน่ะสิ
มีพระสูตรเล่าว่าครั้งหนึ่งพระนันทะอยากสึก
เพราะคิดถึงภรรยาที่สวยสุดประดุจยอดนางสาวไทย
พระพุทธองค์เลยพาพระนันทะขึ้นไปดาวดึงส์
ไปดูนางฟ้าบนนั้นที่สวยหมดจด
ตะลึงลาน
สวยจนความงามของนางชนบทกัลยาณีอดีตภรรยาของท่าน จืดเป็นน้ากลั่นเลย
พระพุทธเจ้าใช้กุศโลบายบอกพระนันทะว่าถ้าตั้งใจภาวนา
ท่านรับประกันให้ว่าพระนันทะจะได้พบสวรรค์และนางอัปสรเหล่านั้นแน่ๆ
พระนันทะก็ตั้งใจภาวนาไป
ท่ามกลางเสียงแซวของพระรอบๆ ข้างว่า
ท่านรับจ้างพระพุทธเจ้ามาภาวนา โดยมีนางอัปสรเป็นค่าจ้าง
ท่านก็เริ่มมีสติ
ย้อนมาดูใจตัวเองก็เห็นจริงดังนั้น
ว่าท่านหวังในสวรรค์สมบัติ
ภาวนาไป เห็นกิเลสไป ใจก็เริ่มเข้าสู่ความเป็นกลาง
เกิดปัญญา
ที่สุดก็ได้เป็นพระอรหันต์และไปทูลพระพุทธเจ้าว่า
พระองค์ไม่ต้องเป็นนายประกันให้แล้ว
เพราะท่านสิ้นความปรารถนาแล้ว
ธรรมะใกล้ตัว
19

20
เราเกิดมามีบุญได้ทันยุคสมัยที่คาสอนของติวเตอร์มือหนึ่ง
อย่างพระพุทธเจ้ายังสมบูรณ์
เรียนก็เรียนฟรีไม่เสียสตางค์ เฉลยก็มีให้
แล้วถ้ายังไม่เรียน ผมก็เวียนเฮดล่ะนะ
สุขสันต์วันที่คาตอบชีวิต
มันซ่อนมิดชิดอยู่ในโจทย์นะครับ
ธรรมะใกล้ตัว
สารบัญ

เพื่อนธรรมจารี
อ่านบนเว็บ • ฟังเสียงอ่าน
มองชีวิตปัจจุบันเพื่อรู้ชีวิตในอดีต
โดย งดงาม
rngodngam@gmail.com
ในตอนที่แล้วเราคุยกันว่า
ในการพิจารณาสิ่งสาคัญที่สุดหรือมีคุณค่าที่สุด
ที่ควรจะทาในชีวิตนี้
เราจะพิจารณาเพียงชีวิตนี้ชีวิตเดียวนั้นยังไม่พอ
ธรรมะใกล้ตัว
21

22
แต่จะต้องพิจารณาถึงชีวิตในอดีต และชีวิตในอนาคตด้วย
บางท่านก็คงจะบอกว่าเราไม่มีญาณวิเศษที่จะระลึกอดีตชาติหรือรู้อนาคตชาติได้
ผมก็ขอเรียนว่า แม้เราจะไม่มีญาณวิเศษที่จะรู้เห็นชีวิตในอดีตหรืออนาคตได้
แต่พวกเราก็พอจะสามารถพิจารณากันได้อยู่ครับ
ในการที่เราจะพิจารณาให้เห็นชีวิตในอดีตหรืออนาคตของเราเองนั้น
เราจะต้องมีความเข้าใจในเรื่องหลัก
“อิทัปปัจจยตา” เสียก่อน
โดยคาว่า “อิทัปปัจจยตา” นั้นหมายถึงความสัมพันธ์แห่งเหตุปัจจัยต่อสิ่งทั้งหลาย
หรืออาจจะกล่าวให้เข้าใจง่าย ๆ ว่าเป็นกฎที่ว่า
“เพราะสิ่งนี้มี
สิ่งนี้จึงมี”
กล่าวคือสิ่งทั้งหลายที่มีอยู่
หรือเกิดขึ้นนั้น
ล้วนแล้วแต่เป็นไปตามเหตุปัจจัยทั้งสิ้น
ยกตัวอย่างว่า เรามีที่ดินเปล่าอยู่แปลงหนึ่ง
ซึ่งหากเราอยู
่เฉย ๆ ไม่ทาอะไรบนที่ดินแปลงนั้น
และก็ไม่มีใครมาทาอะไรด้วยแล้ว
ก็ย่อมจะไม่มีทางที่ที่ดินแปลงนั้นจะกลายเป็นสวนมะม่วงไปได้
หากต่อมา เราได้ลงทุนลงแรงหว่านเมล็ดแตงโมลงไปจนเต็มพื้นที่แล้ว
เมื่อเมล็ดพืชเหล่านั้นได้เติบโตขึ้น
สิ่งที่เราจะได้มีในที่ดินแปลงนั้นก็คือสวนแตงโม
และไม่มีทางที่จะกลายเป็นสวนมะม่วงไปได้เช่นกัน
เพราะว่าเราไม่ได้หว่านเมล็ดมะม่วงไว้
ซึ่งก็มีลักษณะในทานองเดียวกับคากล่าวที่ว่า
“ปลูกข้าวได้ต้นข้าว ปลูกถั่วได้ต้นถั่ว”
เพราะว่าปลูกต้นข้าวแล้ว ต้นข้าวก็ไม่มีทางที่จะงอกออกมาเป็นต้นถั่ว
ในขณะที่ปลูกต้นถั่วแล้ว
ต้นถั่วก็ไม่มีทางที่จะงอกออกมาเป็นต้นข้าว
บางท่านอาจจะบอกว่าบางทีปลูกพืชผลไปแล้วแต่ไม่ได้ผลตามนั้นก็มี
เช่นว่าหว่านเมล็ดข้าวลงในพื้นที่นาแล้ว
ต่อมาเกิดอุทกภัยน้าท่วม
และทาให้นาข้าวเสียหาย ไม่ได้ผลผลิตข้าวตามที่ได้หว่านเมล็ดไว้
หรือตามที่ใจมุ่งหวังไว้
เช่นนี้ก็เรียกได้ว่ามี
“เหตุแทรกแซง” บางอย่างเข้ามา
และเหตุแทรกแซงนั้นเองก็ถือว่าเป็นเหตุปัจจัยว่า
“เพราะสิ่งนี้มี
สิ่งนี้จึงมี”
เช่นกัน
กล่าวคือ เพราะมีเหตุแทรกแซง คืออุทกภัยมีขึ้น
ดังนั้น
จึงมีความเสียหายต่อพืชผล
ธรรมะใกล้ตัว

หากเราจะมองย้อนกลับไปขั้นตอนหนึ่งแล้ว
ก็จะเห็นว่าเพราะมีที่ดินและเมล็ดข้าวอยู
่
เราจึงมีการหว่านเมล็ดข้าวได้ และประกอบกับมีเหตุแทรกแซงคืออุทกภัยเกิดขึ้น
ท้ายสุดจึงมีความเสียหายเกิดขึ้น
หากเริ่มแต่แรกว่าไม่มีที่ดิน
และไม่มีเมล็ดข้าวแล้ว
หรือว่าเราไม่ได้หว่านข้าวไว้เลย หรือไม่มีเหตุแทรกแซง
ความเสียหายแก่พืชผลนั้นก็จะไม่มี
หรือหากจะมองย้อนกลับไปอีกกว่านั้นแล้ว
ก็จะเห็นได้ว่า
เริ่มต้นก็เพราะมีตัวตนเจ้าของที่ดินและเมล็ดข้าว
(คือกายและใจของเจ้าของที่ดินและเมล็ดข้าวนั่นแหละครับ)
เป็นเหตุปัจจัย
หากไม่มีตัวตนเจ้าของที่ดินและเมล็ดข้าวแต่แรกแล้ว
ก็จะไม่มีเจ้าของนั้นมาหว่านข้าวหรือให้คนอื่นมาหว่านข้าวลงในที่ดิน
หากจะมองย้อนไปอีกว่าทาไมจึงมีตัวตนของเจ้าของที่ดินและเมล็ดข้าวแล้ว
ก็คงจะต้องไล่เรียงย้อนกลับกันไปตามหลักเรื่อง
“ปฏิจจสมุปบาท”
ซึ่งท้ายสุดแล้วก็จะไล่ย้อนกลับไปได้ถึงตัว
“อวิชชา”
แต่เราคงไม่ไปคุยย้อนกลับไปถึงขนาดนั้นครับ
ขอเพียงแค่เราเข้าใจความสัมพันธ์ของเหตุปัจจัยต่าง ๆ ต่อสิ่งที่เกิดขึ้นก็พอแล้ว
ขอยกตัวอย่างอีกนะครับ สมมุติว่าเรามีปริญญาบัตรปริญญาตรีอยู่ใบหนึ่ง
เราลองมาพิจารณาเหตุปัจจัยที่ทาให้ได้ปริญญาบัตรปริญญาตรีนี้กันนะครับ
มีเหตุปัจจัยในอดีตอะไรที่ทาให้เราได้ปริญญาบัตรปริญญาตรีฉบับนี้
หากลองพิจารณาถอย ๆ กลับก็จะเห็นได้ว่า
เพราะเราได้สมัคร ได้ศึกษา และได้สอบในชั้นระดับปริญญาตรีครบตามหลักสูตร
เพราะเราได้สมัคร ได้ศึกษา และได้สอบในชั้นระดับชั้นมัธยมครบตามหลักสูตร
เพราะเราได้สมัคร ได้ศึกษา และได้สอบในชั้นระดับชั้นประถมครบตามหลักสูตร
เพราะเราได้สมัคร ได้ศึกษา และได้สอบในชั้นระดับอนุบาลครบตามหลักสูตร
เพราะแม่เราได้ตั้งครรภ์
และคลอดเราออกมา ฯลฯ
ซึ่งหากไม่ผ่านเหตุปัจจัยทั้งหลายที่กล่าวข้างต้นแล้ว
เราก็จะไม่ได้ปริญญาบัตรฉบับนี้
หากจะพิจารณาสิ่งทั้งหลายที่เรามี
เราได้ และเราเป็น
ก็จะเห็นได้ในทานองเดียวกันครับ
ธรรมะใกล้ตัว
23

24
หากเรามีของใช้สักชิ้นหนึ่ง
ก็เพราะว่าเราซื้อมา
หรือคนอื่นให้มา
หรือเพราะเหตุปัจจัยอื่น
หากเรามีเงินในบัญชีธนาคาร
ก็เพราะว่าเราฝากไว้ หรือคนอื่นฝากให้
หรือเพราะเหตุปัจจัยอื่น
หากเรามีบ้าน
ก็เพราะว่าเราไปซื้อบ้าน
หรือคนอื่นยกให้เรา
หรือเพราะเหตุปัจจัยอื่น
หากเรามีแฟน
ก็เพราะว่าเราไปจีบเขา หรือเขามาจีบเรา หรือเพราะเหตุปัจจัยอื่น
(คงไม่มีเหตุปัจจัยว่าใครยกแฟนของเขาให้เรามานะครับ)
ก็จะพอเห็นได้นะครับว่าสิ่งทั้งหลายที่เรามี
เราได้ และเราเป็นนั้น
เป็นไปเพราะเหตุปัจจัยทั้งสิ้น
ซึ่งในที่นี้
“เหตุแทรกแซง” ที่กล่าวแล้ว
ก็ถือเป็นเหตุปัจจัยหนึ่งเช่นกัน
ในทางกลับกัน หากเราไม่มี ไม่ได้ และไม่เป็นในสิ่งทั้งหลายใด
ๆ ก็ตาม
เหตุก็เพราะว่า ไม่ได้มีเหตุปัจจัยทั้งหลายที่จะก่อให้สิ่งเหล่านั้นเกิดขึ้น
ที่กล่าวมาแล้วนั้นเป็นการใช้หลัก
“อิทัปปัจจยตา” เพื่อมองเหตุปัจจัยในชีวิตนี้
แต่หลักดังกล่าวก็สามารถนามาใช้พิจารณาเหตุปัจจัยในชีวิตในอดีตได้เช่นกัน
เราลองมองไปถึงสัตว์ทั้งหลายในโลกนี้
และมองไปถึงเพื่อนมนุษย์ร่วมโลกใบนี้
เราจะเห็นได้ว่าในโลกนี้มีสัตว์อื่นจานวนมากมายมหาศาลนับไม่ถ้วน
ในแต่ละวันมีวัว หมู เป็ด ไก่ ห่าน กุ้ง
หอย ปู ปลาที่ตายเป็นจานวนเท่าไร
(เพื่อจะให้เพียงพอเลี้ยงประชากรมนุษย์โลกจานวนหกพันกว่าล้านคนนี้)
มีนก หนู จิ้งจก
สุนัข แมว และแมลงทั้งหลายอยู่อีกเป็นจานวนเท่าไร
มีไส้เดือน และสัตว์เล็กสัตว์น้อยในผืนดินเป็นจานวนเท่าไร
มีปลาตัวเล็กตัวน้อย และสัตว์ตัวเล็กตัวน้อยในท้องทะเลอีกมากมายเป็นจานวนเท่าไร
เราก็จะเห็นได้ว่ามีสัตว์อื่น
ๆ ที่ไม่ใช่มนุษย์อีกเป็นจานวนมากมายมหาศาลเหลือเกิน
แล้วทาไมเราเองจึงไม่ได้ไปเกิดเป็นหนึ่งในสัตว์ทั้งหลายเหล่านั้น
แต่เราได้มาเกิดเป็นมนุษย์ ซึ่งแสดงว่าต้องมีเหตุปัจจัยที่ทาให้เราเกิดมาเป็นมนุษย์เช่นนี้
ธรรมะใกล้ตัว

หากเราได้ลองพิจารณาในจานวนมนุษย์ด้วยกันเองแล้ว
เราก็จะเห็นได้ว่า บางคนแท้งตั้งแต่อยู
่ในครรภ์มารดาโดยไม่มีโอกาสได้คลอดออกมา
บางคนคลอดออกมาแล้วก็ตายทันที บางคนก็ตายในวัยเด็ก บางคนก็ตายในช่วงวัยรุ ่น
บางคนแม้ไม่ตาย แต่ก็พิการทางด้านสมอง บางคนก็พิการทางด้านร่างกาย
ทีนี้
หากเราไม่ได้ตายตั้งแต่ในครรภ์
ไม่ได้ตายในวัยเด็ก และเราก็ไม่ได้พิการทางสมอง
อย่างน้อยที่สุดเราก็มีชีวิตอยู่จนกระทั่งได้อ่านวารสารฉบับนี้ออนไลน์
ก็ย่อมจะแสดงว่ามีเหตุปัจจัยบางอย่างทาให้เราเกิดมา ยังไม่ตาย และไม่พิการใด ๆ
นั่นก็แสดงว่าในชีวิตอดีตนั้นเราได้สร้าง
หรือได้มีเหตุปัจจัยที่ทาให้เป็นเช่นนี้
และทาให้เราได้มาอยู่
จนกระทั่ง
ณ ที่ตรงนี้ในปัจจุบันนี้
มีญาติธรรมท่านหนึ่งเคยเปรยให้ผมฟังว่าครอบครัวสมัยเด็กของเธอนั้นไม่มีอะไร
แต่ว่าชีวิตในปัจจุบันนั้นได้มีฐานะที่ดี
มีกิจการที่มั่นคง
และมีชีวิตที่มีความสุข
เธอก็เห็นว่าเท่านี้ก็ถือว่า
“ชีวิตของเธอนั้นคุ้มค่าแล้ว”
ผมได้อธิบายว่าอย่ามองถอยหลังกลับไปแค่เท่านั้นเพราะว่ามองสั้นเกินไป
ลองมองถอยกลับไปอีกหน่อยสิว่า ได้เคยทาอะไรมา เราจึงได้เกิดมาเป็นมนุษย์
เราลองเทียบสิว่าจานวนมนุษย์กับจานวนสัตว์อื่นทั้งหลายที่แตกต่างกันขนาดไหน
(ตรงนี้ได้อธิบายเปรียบเทียบถึงเฉพาะภพภูมิมนุษย์และสัตว์เดรัจฉานนะครับ
โดยยังไม่ได้อธิบายโยงไปถึงภพภูมิอื่น
ๆ
เช่น เปรต อสุรกาย หรือสัตว์นรกอีกด้วยนะ)
แต่ที่เรามาเกิดเป็นมนุษย์ได้นี้
แสดงว่าต้องมีเหตุปัจจัยที่เราได้ลงทุนทาไปในอดีตมากมาย
เราต้องถามคาถามว่า เราได้ทาตัวเองให้คุ ้มค่ากับความที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์หรือยัง
เราได้สิ่งที่คุ้มค่าที่สุดที่จะสามารถหาได้ในชีวิตมนุษย์เราหรือยัง
เราลองพิจารณาดูนะครับ
หากเราจะมีบ้าน มีรถ มีแฟน มีลูก หรือซื้อของแพงสักชิ้นนึง
นี่มันยากและเหนื่อยแรงขนาดไหน
(จีบแฟนนี่มันเหนื่อยนะครับ
... แต่ที่ไหนได้
พอจีบได้แล้วกลับเหนื่อยกว่าเก่าอีก)
นี่ขนาดว่าลงทุนเพื่อให้ได้มาซึ่งบ้าน
รถ แฟน และสิ่งของอื่น
ๆ นะครับ
ธรรมะใกล้ตัว
25

26
แล้วลองคิดเปรียบเทียบดูสิว่า การลงทุนเพื่อให้ได้มาซึ่งอัตภาพความเป็นมนุษย์
ซึ่งมีชีวิตรอดมาได้จนถึงปัจจุบันนี้
มีอวัยวะครบ ๓๒ และไม่พิการทางสมองด้วย
จะต้องได้เคยลงทุนลงแรงสร้างสมเหตุปัจจัยไว้มากมายขนาดไหน
หากใครจะบอกว่า “เราไม่ได้สร้างเหตุปัจจัยอะไรมาเยอะแยะหรอก
มันก็เกิดมาเป็นมนุษย์ของเราอย่างนี้โดยบังเอิญเองแหละ”
ก็เท่ากับว่าเขาคนนั้นไม่เชื่อในหลัก
“อิทัปปัจจยตา”
และมีความเห็นว่าปลูกต้นข้าวก็สามารถงอกออกมาเป็นต้นถั่วได้
หรือคนเราอยู่ดี
ๆ ก็ได้ปริญญาบัตรปริญญาตรีมาโดยไม่ได้ทาอะไรไว้เลยก็ได้
หรือหากใครจะบอกว่า
“เป็นมนุษย์นั้นไม่ยากหรอก
ก็เห็นมีประชากรโลกมากมาย
และเราคงไม่ได้ลงทุนอะไรไว้มากมายนักหรอก”
ขอเรียนว่าหากเกิดเป็นปลวก เป็นมด เป็นยุง เป็นไส้เดือนแล้ว
ก็คงจะพูดได้ว่าไม่ได้ลงทุนสร้างปัจจัยอะไรมาเท่าไรเลย
แต่หากได้เกิดมาเป็นมนุษย์แล้ว คงไม่ใช่ว่าลงทุนอะไรนิดหน่อยหรอกครับ
ดังนั้น
เราได้เป็นมนุษย์ ได้มีชีวิตมาอยู่ถึง
ณ ขณะนี้
และมีอัตภาพในปัจจุบันนี้
ก็เพราะว่าเราได้สร้างสมเหตุปัจจัยมาอย่างมากมาย
ปัญหาสาคัญที่ต้องพิจารณาต่อไป
ก็คือว่า
“เราได้ลงทุนสร้างสมเหตุปัจจัยอย่างมากมาย เพื่อมาอยู
่ ณ ตรงที่นี้
เพื่อทาอะไร?”
(แล้วจะมาคุยต่อในคราวหน้าครับ)
ธรรมะใกล้ตัว
สารบัญ

เมจิกมิงค์ มหัศจรรย์เมืองธรรมะ
อ่านบนเว็บ • ฟังเสียงอ่าน
ธรรมะใกล้ตัว
อนุญาตให้เผยแพร่เป็นธรรมทาน สาหรับเว็บไซท์ www.dharmamag.com | www.dlitemag.com
27

28
ธรรมะใกล้ตัว
เมจิกมิงค์ มหัศจรรย์เมืองธรรมะ
เมจิกมิงค์ มหัศจรรย์เมืองธรรมะ
อ่านบนเว็บ • ฟังเสียงอ่าน

ธรรมะใกล้ตัว
อนุญาตให้เผยแพร่เป็นธรรมทาน สาหรับเว็บไซท์ www.dharmamag.com | www.dlitemag.com
29

ธรรมะใกล้ตัว
30 เมจิกมิงค์ มหัศจรรย์เมืองธรรมะ

ธรรมะใกล้ตัว
อนุญาตให้เผยแพร่เป็นธรรมทาน สาหรับเว็บไซท์ สาหรับเว็บไซท์ www.dharmamag.com | www.dlitemag.com
31

ธรรมะใกล้ตัว
32 เมจิกมิงค์ มหัศจรรย์เมืองธรรมะ

ธรรมะใกล้ตัว
อนุญาตให้เผยแพร่เป็นธรรมทาน สาหรับเว็บไซท์ สาหรับเว็บไซท์ www.dharmamag.com | www.dlitemag.com
33

ธรรมะใกล้ตัว
34 เมจิกมิงค์ มหัศจรรย์เมืองธรรมะ

ธรรมะใกล้ตัว
อนุญาตให้เผยแพร่เป็นธรรมทาน สาหรับเว็บไซท์ สาหรับเว็บไซท์ www.dharmamag.com | www.dlitemag.com
35

ธรรมะใกล้ตัว
36 เมจิกมิงค์ มหัศจรรย์เมืองธรรมะ

ธรรมะใกล้ตัว
อนุญาตให้เผยแพร่เป็นธรรมทาน สาหรับเว็บไซท์ สาหรับเว็บไซท์ www.dharmamag.com | www.dlitemag.com
37

ธรรมะใกล้ตัว
38 เมจิกมิงค์ มหัศจรรย์เมืองธรรมะ

ธรรมะใกล้ตัว
อนุญาตให้เผยแพร่เป็นธรรมทาน สาหรับเว็บไซท์ สาหรับเว็บไซท์ www.dharmamag.com | www.dlitemag.com
39

40
อ่านย้อนหลัง
ตอนที่
๑ แนะนาตัวละคร
http://www.dharmamag.com/index.php?option=com_content&view=a
rticle&id=326&Itemid=78
ตอนที่
๒ พระราหุล (๑/๒)
http://www.dlitemag.com/index.php?option=com_content&view=artic
le&catid=47:lite-comic&id=460:2010-10-06-16-45-27&Itemid=59
พระราหุล (๒/๒)
http://www.dharmamag.com/index.php?option=com_content&view=a
rticle&id=335&Itemid=78
ตอนที
่ ๓ พระสารีบุตร
http://www.dlitemag.com/index.php?option=com_content&view=artic
le&id=476&Itemid=1
ธรรมะใกล้ตัว
สารบัญ

ร่วมส่งบทความ
นิตยสาร เล่ม นี จะ ้ เป็น นิตยสาร คุณภาพ ได้ ก็ ด้วย เนื้อหา
ดี ๆ ภายใน ฉบับ ที่
จัดสรร ลง อย่าง ต่อ เนื่อง
นะ คะ
หาก คุณ ผู้
อ่าน ท่าน ใด มีค วาม สามารถ ใน การ เขียน มี
ศรัทธา และ ความ เข้าใจ ใน คำา สอน ของ พุทธ ศาสนา ไม่
ว่า จะ ใน ระดับ เบื้องต้น
เบื้อง
กลาง หรือ เบื้อง
ปลาย
และ มี ใจ รัก ที อยาก ่ จะ สื่อสาร
ถ่ายทอด สิ่ง
นั้น
ให้ กับ ผู อื ้ ่น
ได้ ทราบ และ ได้ ประโยชน์ จาก สิ่ง
เหล่า นั้น
เช่น เดียว กับ
ที่
เรา อาจ เคย ได้ รับ จาก ผู้
อื่น
มา แล้ว ก็ ขอ เชิญ ทุก ท่าน
ส่ง บทความ มา ร่วม เป็น ส่วน หนึ่ง
ของ ธรรมะใกล้ตัว
ด้วย กัน นะ คะ
คุณ อาจ ไม่ จำาเป็น ต้อง เป็น นัก เขียน ฝีมือ เลิศ แต่ หาก มี
ใจ ที่
คิด อยาก จะ ถ่ายทอด มี สิ่ง
ที่
คิด ว่า อยาก แบ่งปัน
ความ รู้ความ
เข้าใจ นั้น
ให้ กับ คน อื่น
ๆ ก็ ลอง เขียน ส่ง
เข้า มา ได้ เลย ค่ะ
๑. คอ ลัมน์ที่
เปิด รับ บทความ
คอลัมน์: ธรรมะ จากคนสู้กิเลส
เนื้อหา:
เปิด โอกาส ให้ คุณๆ ได้ เล่า ประสบการณ์ จริง
ของ ตน เอง ว่า ผ่าน อะไร มา บ้าง มี อะไร เป็น ข้อคิด ที เป็น ่
ประโยชน์ บ้าง อะไร ทำาให้ คน ธรรมดา คน หนึ่ง
กลาย
เป็น คน ดี ขึ้น
มา และ ทำาให้ คน มี กิเลส เยอะ กลาย เป็น
คน กิเลส บาง ลง ได้ มี แต่ คน ที่
เปลี่ยนแปลง
ตัว เอง แล้ว
เท่านั้น
จึง จะ เขียน ธรรมะใกล้ ตัว ได้ สำาเร็จ
คอลัมน์: นิยาย/เรื่องสั้นอิง
ธรรมะ
เนื้อหา:
เปิด โอกาส กว้าง สำาหรับ คน ที่
ชอบ คิด ชอบ
เขียน โดย เฉพาะ อดีต นัก ฝัน ที่
เพิ่ง
ผัน ตัว มา อยู่
ใน
โลก ธรรมะ เพื่อ
สร้างสรรค์ เรื่องราว
ให้ คน ได้ ข้อคิด ข้อ
ธรรม ผ่าน ความ สนุก ของ รูป แบบ นิยาย หรือ เรื่องสั้น
ได้ อย่าง เพลิดเพลิน
คอลัมน์: คำาคมชวน คิด
เนื้อหา:
รวบรวม ข้อคิด หรือ คำาคม ของ บุคคล ต่าง ๆ
ที่
เคย ได้ยิน มา แล้ว สะดุดใจ มาบ อก ต่อ ยิ่ง
ถ้า ใคร
สามารถ สร้างสรรค์ วรรค ทอง ได้ เอง ยิ่ง
ดี เพราะ จะ
ได้ ฝึก ริเริ่ม
วลี สะดุดใจ ซึ่ง
เป็น แม่บท ของ กรรม ที ทำาให้ ่
มีค วาม คิด สร้างสรรค์ ได้ อย่าง สุด ยอด เนื่องจาก
แง่ คิดดีี
ๆ จะ ช่วย ให้ คน อ่าน คิด ดี หรือ ได้คิด เพื่อ
เปลี่ยนแปลง
ชีวิต วิบาก ที ย้อน ่ กลับ มาส นอง ตอบแทน
คุณ ก็ คือ การ ผุด ไอ เดียเหมือน น้ำาพุ
ไม่ รู้
จบ รู้
สิ้น
กับ ทั้ง
เป็น ที่
ยอม รับ ใน วง กว้าง ด้วย
กติกา: หาก เป็นการ คัด มา จาก ที่
อื่น
หรือ แปล มา จาก
ภาษา อังกฤษ กรุณา ระบุ แหล่ง ที่มา
หรือ ชื่อ
ของ บุคคล
ผู้
เป็น เจ้าของ คำาคม ด้วย นะ คะ
คอลัมน์: สัพเพเหระธรรม
เนื้อหา:
เรื่องราว
เรื่อง
เล่า อาจ มา จาก ฉาก หนึ่ง
ใน
ชีวิต ของ คุณ ที่
มี เกร็ด ข้อคิด ทาง ธรรม หรือ ข้อคิด ดี ๆ
อันเป็น ประโยชน์ อาจ เป็น เรื่อง
เล่า สั้น
ๆ ใน รูป แบบ ที่
เสมือน อ่านเล่น ๆ แต่ อ่าน จบ แล้ว ผู อ่าน ้ ได้ เกร็ด ธรรม
หรือ ข้อคิด ดี ๆ ติด กลับ ไป ด้วย
คอลัมน์: กวีธรรมะ
เนื้อหา:
พื้นที่
ที่
เปิด กว้าง สำาหรับ กวี ธรรมะ ทั้งหลาย
โดย ไม่ จำากัด รูป แบบ และ ความ ยาว ของ บท กวี หรือ
หาก จะ คัด เอา บท กวี ที่
น่า ประทับใจ ให้ แง่ คิด อะไร
ใน เชิง บวก ก็ สามารถ นำา มา ลง ได้ เช่น กัน แต่ ถ้า ให้ ดี
กลั่นกรอง
ออก มา ด้วย ตน เอง ได้ ก็ ยิ่ง
ดี ค่ะ
กติกา: หาก เป็นการ คัด มา จาก ที่
อื่น
ต้อง ระบุ ที่มา
ที่
ไป อย่าง ชัดเจน ด้วย นะ คะ
คอลัมน์: เที่ยววัด
เนื้อหา:
รับ หมด ไม่ ว่า จะ เป็น วัด สวย หรือ สถาน ที่
ปฏิบัติธรรม ข้อมูล ข่าวสาร จาก ทั่ว
ประเทศ นั้น
ไม่ มี
วัน ที่
ใคร คน เดียว จะ รู้
ได้ หมด ถ้า ช่วย เป็น หู เป็น ตา ให้
แก่ กัน ก็ คง จะ มี ประโยชน์ อย่าง มหาศาล
กติกา: นอกจาก ข้อมูล เกี่ยว
กับ สถาน ที่
บรรยากาศ
ปฏิปทา ฯลฯ ของวัด แล้ว ต้อง ขอ รบกวน ส่ง ภาพ
สวย ๆ มา ประกอบ บทความ อีกทั้ง
ไม่ พา ชม หรือ
แทรก ธรรมะ ด้าน การปฏิบัติ ที่
ขัดแย้ง กับ แนวทาง ของ
นิตยสาร นะ คะ
คอลัมน์: ธรรมะปฏิบัติ
เนื้อหา:
ร่วม บอก เล่า ประสบการณ์ จริง ประสบการณ์
ตรง จาก การ ปฏิบัติธรรม เพื่อ
เป็น ทั้ง
ธรรม ทาน และ

เป็น ทั้ง
กำาลังใจ สำาหรับ ผู้
ที่
กำาลัง ร่วม เดินทาง อยู่
บน
เส้น อริยมรรค เส้น เดียวกัน นี้
คอลัมน์: ของ ฝากจากหมอ
เนื้อหา:
นำา เสนอ ข่าวสาร ใน วงการ แพทย์ หรือ
สาระ น่า รู้
อันเป็น ประโยชน์ เกี่ยว
กับ สุขภาพ ที่
คน
ทั่วไป
สนใจ หรือ นำา ไป ใช้ได้ เพื่อ
เป็น วิทยาทาน ให้ กับ
ผู้อ่าน
จาก แง่มุม ต่าง ๆ ทีแพทย์
่ แต่ละ แขนง มีค วาม รู้
ความเชี่ยวชาญ
ต่าง ๆ กัน
กติกา:
• หาก เป็น บทความ ที่
แนะนำา ให้ มี การ ทดลอง กิน
ยา หรือ แนะนำา ให้ ผู้
อ่าน ปฏิบัติ ตาม ด้วย ขอ
จำากัด เฉพาะ ผู้
เขียน ที่
เป็น ผู้
เรียน หรือ ทำา งาน
ใน สาขา วิชาชีพ ที่
เกี่ยวข้อง
เท่านั้น
เพื่อ
ป้องกัน
การ นำาเสนอ ข้อมูล ที คลาดเคลื ่ ่อน และ อาจ ส่งผล
ต่อ ผู้
อ่าน ได้ ค่ะ
• หาก นำา เสนอ ประเด็น ที่
ยัง เป็น ที่
ถกเถียง อยู่
ใน
วงการ แพทย์ ขอ ให้ มี การ อ้างอิง ด้วย เช่น มา
จาก งาน วิจัย ชิ้น
ไหน หรือ หาก เป็น เพียง ความเห็น
ส่วนตัว ของ หมอ ก็ กรุณา ระบุ ให้ ชัดเจน ด้วย ค่ะ
๒. อ่าน สัก นิด ก่อน คิด เขียน
เนื่องจาก
ใน แต่ละ สัปดาห์ มี งาน เขียน ส่ง เข้า มา เป็น
จำานวน มาก ชิ้น
ขึ้น
เรื่อย
ๆ ดังนั้น
เพื่อ
เป็นการ ช่วย ลด
เวลา และ ลด ภาระ ให้ กับ อาสา สมัคร ใน การ เข้า มา
ช่วยกัน คัดเลือก และ พิสูจน์ อักษร ของ ทุก บทความ
ต้อง ขอ รบกวน ผู ส่ง ้ บทความ เรียบเรียง งาน เขียน ตาม
แนวทาง ดังนี้
ด้วย นะ คะ
๒.๑ ตรวจ ทาน คำา ถูก ผิด ให้ เรียบร้อย
ก่อน ส่ง บทความ รบกวน ผู เขียน ้ ทุก ท่าน ช่วย ตรวจ ทาน
ให้ แน่ใจ ก่อน นะ คะ ว่า ไม่ มี จุด ไหน พิมพ์ ตกหล่น พิมพ์
เกิน พิมพ์ ผิด พลาด หรือ เขียน ตัวสะกด ไม่ ถูก ต้อง ผ่าน
สายตา ของ ผู้
เขียน แล้ว
หาก ไม่ แน่ใจ ตัวสะกด ของ คำา ไหน สามารถ ตรวจ สอบ
ได้ จาก ที่
นี่
เลย ค่ะ
เว็บ เครือ ข่าย พจนานุกรม ราชบัณฑิต ยสถาน
http://rirs3.royin.go.th/ridictionary/lookup.html
๒.๒ จัด รูป แบบ ตาม หลัก งาน เขียน ภาษา ไทย
เพื่อให้
ทุก บทความ มี ลักษณะ ของ การ จัด พิมพ์ ที่
สอดคล้อง กัน ขอ ให้ ใช้ การ จัด รูป แบบ ใน ลักษณะ ดังนี้
นะ คะ
• เครื่องหมาย
คำา ถาม (?) และ เครื่องหมาย
ตกใจ (!)
เขียน ติดตัว หนังสือ ด้านหน้า และ วรรค ด้าน หลัง
เช่น “อ้าว! เธอ ไม่ ได้ ไป กับ เขา หรอก หรือ? ฉัน
นึก ว่า เธอ ไป ด้วย เสีย อีก ”
• การ ตัด คำา เมื่อ
ขึ้น
บรรทัด ใหม่
สำาหรับ คน ที่
นิยม เขียน แบบ เคาะ [Enter] เพื่อ
ตัด ขึ้น
บรรทัด ใหม่ แทน การ รวบ คำา อัตโนมัติ ของ
โปรแกรม คอมพิวเตอร์ อยาก ให้ ช่วย ดู การ ตัด
คำา ด้วย นะ คะ ว่า ตัด ได้ อย่าง เหมาะสม คือ อ่าน
ได้ ลื่น
ไม่ สะดุด ไม่ แยก คำา หรือ ไม่ ขึ้น
บรรทัด
ใหม่ ผ่า กลาง วลี ที่
ควร อ่าน ต่อ เนื่อง
กัน โดย ไม่
จำาเป็น เช่น
“ฉัน ไม่ อยาก ให้ เธอ ทำา แบบ นั้น
ก็ เลย บอก เธอ ไป ว่า ผลก รรม
ข้อ กา เม นั้น
หนัก ไม่ ใช่ เล่น ”
“ฉัน ไม่ อยาก ให้ เธอ ทำา แบบ นั้น
ก็ เลย บอก เธอ ไป ว่า
ผลก รรม ข้อ กา เม นั้น
หนัก ไม่ ใช่ เล่น ” (อ่าน ง่าย กว่า ค่ะ)
หรือ ดู หลักเกณฑ์ อื่น
ๆ ได้ จาก ที่
นี่
เพิ่มเติม
ด้วย ก็ได้ ค่ะ
ราชบัณฑิต ยสถาน > หลักเกณฑ์ ต่าง ๆ
http://www.royin.go.th/th/profile/index.php
๒.๓ ความ ถูก ต้อง ของ ฉันทลักษณ์ สำาหรับ ชิ้น
งาน ร้อยกรอง
สำาหรับ ท่าน ที่
แต่ง ร้อยกรอง เข้า มา ร่วม ใน คอลัมน์
กวีธรรม ขอ ให้ ตรวจ ทาน ให้ แน่ใจ สัก นิด นะ คะ ว่า
บทกลอน นั้น
ถูก ต้อง ตาม ฉันทลักษณ์ แล้ว หรือ ยัง จะ
ได้ ช่วย กัน ใส่ใจ และ เผยแพร่ แต่ ใน สิ่ง
ที่
ถูก ต้อง ให้ ผู้
อื่น
กัน ค่ะ
คุณ ผู้
อ่าน สามารถ ตรวจ สอบ หรือ หาความ รู้
เพิ่มเติม
เกี่ยว
กับ ฉันทลักษณ์ ของ กวี ไทย ได้ จาก ที่
นี่
ด้วย นะ คะ

ร้อยกรอง ของ ไทย
(โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน ร่าย)
http://thaiarc.tu.ac.th/poetry/index.html
๒.๔ ความ ยาว ของ บทความ และ การ จัด ย่อหน้า
ปกติ แล้ว เรา ไม่ จำากัดความ ยาว ของ ชิ้น
งาน ใน ทุก คอ
ลัมน์ค่ะ แต่ ก็ อยาก ให้ ผู้
เขียน ใช้ ดุลยพินิจ ดู ด้วย ค่ะ ว่า
ความ ยาว ประมาณ ใด น่า จะ เหมาะสม โดย ลอง ดู จาก
บทความ ที ลง ่ ใน เล่ม และ ลอง เทียบเคียง ความ รู้สึก
ใน
ฐานะ ผู้
อ่าน ดู นะ คะ
สำาหรับ เรื่องสั้น
หรือ นวนิยาย ทีอาจ
่ มีค วาม ยาว มาก
กว่า บทความ อื่น
ๆ และ มี การ เปลี่ยน
ฉาก อยู บ้าง ่ อย่า
ลืม เบรก สายตา ผู้
อ่าน โดย การ ขึ้น
ย่อหน้า ใหม่ เมื่อ
ถึง
จุด หนึ่ง
ๆ ของ เรื่อง
ที่
เหมาะสม ด้วย นะ คะ เพราะ
การ เขียน เป็น พรืด เห็น แต่ ตัวหนังสือ ติด ๆ กันลง มา
ยาว ๆ จะ ลด ทอน ความ น่า อ่าน ของ บทความ ไป อย่าง
น่า เสียดาย ค่ะ
หาก บทความ ใด อ่าน ยาก ๆ หรือ มี จุด บกพร่อง ที ต้อง ่
แก้ไข เยอะ มาก ๆ ทาง ทีม งาน อาจ จะ ต้อง ขอ อนุญาต
เก็บ ไว้ เป็นอัน ดับ หลัง ๆ ก่อน นะ คะ
๓. ส่ง บทความ ได้ที่
ไหน อย่างไร
๓.๑ กระดาน ส่ง บทความ
เมื่อ
เขียน อ่าน ทาน และ ตรวจ ทาน บทความ พร้อม ส่ง
เรียบร้อย แล้ว งาน เขียน ทุก ชิ้น
สามารถ โพ สท์ส่ง ได้ที่
กระดาน “ส่ง บทความ ” ได้ เลย ค่ะ ที่:
http://dungtrin.com/forum/viewforum.php?f=2
โดย หัวข้อ กระทู้
ขอ ให้ ใช้ ฟอร์แมท ลักษณะ นี้
นะ คะ
(ชื่อ
คอลัมน์) ชื่อ
เรื่อง
โดย ชื่อ
ผู้
แต่ง
เช่น
(สัพเพเหระ ธรรม) เทพธิดา โรง ทาน โดย คน ไกล วัด
(ธรรมะ ปฏิบัติ) เส้นทาง การ ปฏิบัติ 1 โดย satima
(ของ ฝาก จาก หมอ) เครียด ได้...แต่ อย่า นาน โดย หมอ อติ
เพื่อ
ช่วย ให้ ทีม งาน สามารถ จัด หมวด หมู่
ของ ชิ้น
งาน
ได้ เร็ว ขึ้น
ค่ะ
๓.๒ แนบไฟล์ Word มา ด้วย ทุก ครั้ง
หาก แปะ เนื้อความ
ลง ใน กระทู้
เลย ฟอร์แมท ต่าง ๆ
เช่น ตัว หนา ตัว บาง ตัว เอียง จะ หาย ไป ค่ะ เพื่อ
ความ
สะดวก รบกวน ทุก ท่าน แนบไฟล์ Word ทีพิมพ์
่ ไว้ มา
ด้วย นะ คะ (ใน หน้า โพสต์ จะ มี ปุ่ม
Browse ให้ เลือก
Attach File ได้ เลย ค่ะ)
ใคร มี รูป ประกอบ ก็ Attach มา ด้วย วิธี เดียวกัน นี้
เลย
นะ คะ
และ หาก ไฟล์มี ขนาด ใหญ่ ทำาเป็น zip เสีย ก่อน ก็ จะ
ช่วย ประหยัด พื้นที่
ได้ ไม่ น้อย ค่ะ
๔. ส่ง แล้ว จะ ได้ ลง หรือ ไม่
ปกติ แล้ว เวที แห่ง นี เป็น ้ เวที ที เปิด ่ กว้าง หาก บทความ
นั้น
ให้ เนื้อหา
สาระ ที เป็น ่ ไป เพื่อ
เกื้อกูล
กัน ใน ทาง สว่าง
และ เป็น แนวทาง ที่
ตรง ตาม แนวทาง คำา สอน ของ
พระพุทธเจ้า หรือ เป็น ประโยชน์ ต่อ ผู้
อ่าน จาก ผู้
รู้
จริง
ใน ด้าน ที่
เชี่ยวชาญ
ก็ จะ ได้ รับ การ ลง แน่นอน ค่ะ
ทั้งนี้
รวม ถึง ความ ยาก ง่าย ใน การ อ่าน พิจารณา
บทความ การ แก้ไข จุด บกพร่อง ต่าง ๆ ใน งาน พิสูจน์
อักษร หาก เป็น ไป อย่าง คล่องตัว ก็ จะ ช่วย ให้ พิจารณา
ชิ้น
งาน ได้ ง่าย ขึ้น
ด้วย ค่ะ
แต่ หาก บทความ ใด ยัง ไม่ ได้ รับ คัดเลือก ให้ ลง ก็ อย่า
เพิ่ง
หมด กำาลังใจ นะ คะ วัน หนึ่ง
คุณ อาจ รู้
อะไร ดี ๆ
และ เขียน อะไร ดี ๆ ใน มุม ที่
ใคร ยัง ไม่ เห็น เหมือน คุณ
อีก ก็ได้ ค่ะ : )
และ ถ้า อยาก เริ่ม
ต้น การ เป็น นัก เขียน ธรรมะ ที ดี ่ ก็ ลอง
ติดตาม อ่าน คอลัมน์ เขียน ให้ คนเป็น เทวดา ที คุณ ่ ‘ดัง
ตฤณ ’ มา ช่วย เขียน เป็น นัก เขียน ประจำา ให้ ทุก สัปดาห์
ดู นะ คะ
ขอ อนุโมทนา ใน จิต อัน มี ธรรม เป็น ทาน ของ ทุก ท่าน ค่ะ

ธรรมะใกล้ตัว
dharma at hand
มาร่วมเป็นอีกหนึ่งกำาลัง
ที่ช่วยสร้างภาพใหม่ให้กับพระพุทธศาสนา
ด้วยการร่วมส่งบทความ ดูข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ท้ายเล่ม
หรือที่
http://www.dharmamag.com/