Cyfrowo - Radio-lider Magazyn Profesjonalistów Radia

Recommendations

Info

porównywanie danych ze êróde∏ niemieckich z danymi wspomnianych roczników. W tym zakresie okaza∏y si´ one ma∏o przydatne. Sygnalizowana „niezbornoÊç” danych wskazuje m.in. na pewnà dowolnoÊç klasyfikowania produkcji tzw. niezale˝nych producentów przez paƒstwa cz∏onkowskie UE. Odwo∏ywanie si´ do dyrektywy „Telewizja bez granic” nie rozwiàzuje wàtpliwoÊci. Art. 5 dyrektywy zobowiàzuje nadawców do przeznaczenia co najmniej 10 proc. czasu antenowego (w tym, znacznej cz´Êci tego czasu na produkcj´ nowà) lub 10 proc. bud˝etu programowego na programy wytwarzane przez producentów niezale˝nych. Dyrektywa nie definiuje jednak tego pojćia. Interesujàcy nas ustawodawca niemiecki tak˝e tego nie robi. W preambule Rundfunkstaatsvertrag… (Paƒstwowej Umowy <strong>Radio</strong>wej) zwraca uwag´ na koniecznoÊç: „tworzenia swobodnej, indywidualnej i publicznej wymiany ró˝norodnych poglàdów”, oraz „wzmocnienia ró˝norodno- Êci informacyjnej i oferty kulturalnej w obszarze niemieckoj´zycznym”. 10 Jednak˝e nie wyodr´bnia sektora zewn´trznych us∏ug audiowizualnych. Pozostaje przy okreÊleniu uj´tym w § 6 umowy jako „produkcje europejskie, produkcje w∏asne, zlecane i wspólne”. W ust´pie 3 tego˝ paragrafu czytamy: „Ca∏kowite programy telewizyjne powinny zawieraç zasadniczy (istotny) udzia∏ produkcji w∏asnej, produkcji wspólnej, oraz produkcji zleconych z obszaru niemieckoj´zycznego i europejskiego”. Zauwa˝ajà ten fakt m.in. autorzy raportu: „Polityka paƒstwa polskiego w dziedzinie mediów elektronicznych w kontekÊcie europejskiej polityki audiowizualnej”, 11 wprowadzajàc przy charakterystyce rynku niemieckiego pojćie „koprodukcji” jako trafniejszego dla zrozumienia nie zabronionych przez ustawodawc´ mo˝liwoÊci kooperowania nadawcy z producentem zewn´trznym. W tym samym opracowaniu zaprezentowano przeglàd stosowania art. 5 dyrektywy „Telewizja bez granic” w wybranych paƒstwach europejskich. Warto – za autorami studium – zwróciç uwag´ na sposób definiowania produkcji niezale˝nych np. w Holandii 36 KOMENTARZE gdzie jest to „jedynie produkcja zamówiona przez nadawc´” oraz w Luksemburgu i Francji, gdzie „przepisy wymagajà niezale˝noÊci producenta od konkretnego nadawcy, emitujàcego danà audycj´, a nie od wszystkich nadawców w ogóle”. 12 Niezale˝ni i zale˝ni producenci zewn´trzni w Niemczech 13 1. Sytuacja w sektorze Programy telewizyjnych producentów zewn´trznych analitycy niemieccy ujmujà generalnie jako „produkcj´ zleconà”, która w roku 2004 osiàgn´∏a 12 tys. godzin programu. Przy odnotowywanym spadku produkcji w latach 2001 i 2002, popyt na programy producentów zewn´trznych zwi´kszy∏ si´ w roku 2004 o 4 proc. w stosunku do roku poprzedniego. Ocena poziomu obrotów w bran˝y by∏a asumptem do analizy poziomu popytu i zaznaczenia spadku zainteresowania ofertà taƒszych gatunków rozrywkowych przy wzroÊcie zamówieƒ na programy z dziedziny fikcji i informacji. Zwi´kszy- ∏a si´ konkurencja; nastàpi∏ wzrost liczby dzia∏ajàcych producentów. W roku 2003 do bran˝y dosz∏o 70 kolejnych firm, a ich ogólna liczba wzros∏a do ponad 800. W nast´pnym roku podobne tendencje si´ nie powtórzy∏y, odnotowano spadek o 67 firm, t∏umaczony intensywnoÊcià konkurencyjnà (r. 2001 – 750 firm producenckich, 2002 – 738, 2003 – 808, 2004 – 741 firm). W analizowanym przez U. Pätzolda i H. Röpera rynku niemieckiej produkcji telewizyjnej, w 2004 roku ka˝da z firm zewn´trznych wyprodukowa∏a Êrednio ok. 980 minut emisyjnych, co potwierdza∏o jednoczeÊnie sta∏y co- roczny wzrost produkcji poczàwszy od roku 1998. JednoczeÊnie wykazano nierównomierny przyrost liczby firm i ich produkcji w zale˝noÊci od miejsca dzia∏ania producenta. I tak najwi´kszy przyrost firm oraz produkcji programów odnotowano w Berlinie i czterech przodujàcych krajach zwiàzkowych (po∏udniowo-zachodnich). 2. Wyró˝niki sektora Cechà charakterystycznà tego sektora us∏ug audiowizualnych w Niemczech jest rozró˝nianie dwóch kategorii producentów zewn´trznych: a) firm producenckich zale˝nych od nadawcy, b) firm producenckich niezale˝nych od nadawcy. O podziale na te dwie kategorie decyduje kryterium stopnia po∏àczeƒ kapita∏owych (rozumianych jako zale˝noÊç) z nadawcami (stacjami telewizyjnymi), nie zaÊ stopieƒ dominacji tych stacji jako zleceniodawców wobec firm producenckich. Omawiane rozró˝nienie nabra∏o jeszcze wi´kszego znaczenia po „rozpadzie” koncernu Kircha na szereg odr´bnych podmiotów. Za typowe niezale˝ne firmy producentów zewn´trznych uwa˝a si´ mi´dzy innymi: Grup´ NDF, Grup´ Janus, Kirch Entertainment, czy te˝ Entertainment Factory. W tych dwóch ostatnich koncern Kircha wczeÊniej posiada∏ znaczàce udzia∏y. Nowi w∏aÊciciele firm nie sà ju˝ jednak powiàzani kapita∏owo z nadawcami, choç inne podmioty wy∏onione z tego koncernu nadal Kolejnà charakterystycznà cechà sektora jest post´pujàcy w nim proces koncentracji i sta∏y ruch przep∏ywu kapita∏u poprzez liczne przejćia, zakupy i fuzje. takie zwiàzki utrzymujà, np. Novafilm, który jest traktowany jako podmiot zale˝ny. Kolejnà charakterystycznà cechà sektora jest post´pujàcy w nim proces koncentracji i sta∏y ruch przep∏ywu ka- styczeƒ/luty 2007
pita∏u poprzez liczne przejćia, zakupy i fuzje. Do niedawna zale˝ni producenci: Grupa MME i Grupa Holzbrink, zmienili swój status „zale˝noÊci” po wycofaniu si´ koncernu Bauera jako wi´kszoÊciowego udzia∏owca i odsprzeda˝y swoich aktywów nowym w∏aÊcicielom. Trwa i rozwija si´ te˝ proces odwrotny: niezale˝ni dotàd producenci zewn´trzni, poprzez np. nabycie udzia∏ów UFA w Zespole Worx i Grupie Trebitsch, przechodzà do kategorii firm zale˝nych. Przy czym istotne jest przy ocenie stopnia „zale˝noÊci”, czy wspó∏w∏aÊciciel firm producenckich – koncern medialny, przekroczy 25 proc. próg w∏asnoÊci udzia∏ów w stacjach telewizyjnych. Zatem dla uporzàdkowania tej kwestii nale˝y podkreÊliç w∏a- Ênie znaczenie kryterium wysokoÊci udzia∏ów. I stàd za typowych zale˝nych od nadawców telewizyjnych producentów zewn´trznych uznaje si´ te podmioty (i ich filie, oddzia∏y, spó∏ki córki), których wysokoÊç udzia∏ów osiàga wartoÊç co najmniej 25 proc. Dodaç tu trzeba, ˝e w∏aÊciciele prywatnych stacji telewizyjnych traktowani sà w taki sam sposób, jak i te stacje, to znaczy, ˝e jako tzw. w∏aÊcicieli zasadniczych uznaje si´ te firmy producenckie, które przy badaniu wskazanych stacji posiadajà w nich udzia∏y powy˝ej 25 proc. W ostatnich latach liczba firm zale˝nych wyraênie si´ zmniejszy∏a, to jednak ta grupa producentów zewn´trznych (zale˝nych) wyproduko- www.radio<strong>lider</strong>.pl wa∏a wićej programów ni˝ producenci niezale˝ni. W roku 2003 producenci zale˝ni wyprodukowali 2.600 minut programów, przy 660 minutach firm niezale˝nych, zaÊ w roku 2004 ci pierwsi zwi´kszyli produkcj´ do 2.900 min, przy produkcji podmiotów niezale˝nych w wysoko- Êci 730 min. Âwiadczy to o skuteczno- Êci firm zale˝nych, na co sk∏ada si´ ich potencja∏ produkcyjny, si∏a posiadanego kapita∏u, skutkujàce wi´kszym dost´pem do pakietu zamówieƒ. U. Pätzold i H. Röper podkreÊlajà, ˝e dla rozwoju oraz przeobra˝eƒ tego rynku istotne znaczenie mia∏a zarówno upad∏oÊç po roku 2002 koncernu Kircha i wyodr´bnienie z niego trzech odr´bnych grup producenckich (m.in. Grupa Janus), jak te˝ odsprzeda˝ przez Spingera udzia∏ów w wi´kszoÊci firm. WczeÊniej koncern Spingera na rynku produkcji programów telewizyjnych zajmowa∏ wysokie, trzecie miej- PRZYPISY 1 Dyrektywa 89/552/EWG dotyczàca „Telewizji bez granic” (zmieniona dyrektywa 97/36/WE); Dz. Urz. WE 1989 L202/60, w j. polskim opublikowana m.in. w: PHARE-SIERRA: Harmonizacja pr. polskiego z pr. WE, W-wa 1998, s. 281 i n. 2 K. Niklewicz, V. Makarenko: Pluralizm w mediach i liczbach [w: ] „Gazeta Wyborcza” z dnia 17.01.07, s. 27. 3 K. Lemaƒska: Zasady reklamowania... [w: ] „Rzeczpospolita” z dnia 15.11.06, B-5. 4 Vide: http://europa.eu.inf/informationsociety (Informacja: Telewizji bez granic... Bruksela, dn. 13.12.2005, dok. IP/05/1573. 5 K. Niklewicz, V. Makarenko: Bruksela sprawdzi pluralizm mediów [w: ] „Gazeta Wyborcza” z dn. 16.01.07, s. 23. 6 Sprawozdanie Komisji Kultury i Edukacji z dn. 21.06.05 zawierajàce projekt rezolucji Parlamentu Europejskiego [w: ] http://www.europarl.europa.eu., s. 1. 7 Tam˝e, s. 2. 8 Vide: Nowa koncepcja rocznika... [w: ] Yearbook 2002, Cuncil of Europe, Strasbourg 2002, s. 5. 9 Tam˝e, s. 6. 10 Rundfunkstaatsvertrag [... ] in Kraff seit 1. April 2005 [w: ] „Media Perspektiven” nr 1/2005, s. 3 i n. 11 Studium pod red K. Jakubowicza, B. Junga i T. Kowalskiego, Warszawa 2004 r. 12 Tam˝e, s. 37. 13 U. Pätzold, H. Röper: Rynek niemieckiej produkcji telewizyjnej w latach 2003 i 2004 [w: ] „Media Per- spektiven” nr 1/2006, s. 32 i n. KOMENTARZE ... za typowych zale˝nych od nadawców telewizyjnych producentów zewn´trznych uznaje si´ te podmioty (i ich filie, oddzia∏y, spó∏ki córki), których wysokoÊç udzia∏ów osiàga wartoÊç co najmniej 25 proc. sce. (W roku 2003 – 9, a w 2004 – 11 miejsce). Na pozycji prowadzàcej wÊród producentów zewn´trznych znajduje si´ Grupa RTL, obejmujàca szereg firm zale˝nych, np. grup´ UFA, specjalizujàcà si´ w produkcji telenoweli. Wspomniani ju˝ analitycy, przechodzàc do charakterystyki rodzajowej programów, zwracajà uwag´ na trudnoÊci przy klasyfikacji programów telewizyjnych ze wzgl´du na sta∏y rozwój formatów programowych i ich przeobra˝eƒ poprzez liczne transformacje kompozycyjne, idàce w stron´ tworzenia zupe∏nie nowych gatunków. Stwarza to ogromne k∏opoty przy klasyfikacji funkcji, treÊci, form i zdolnoÊci komunikacyjnych powstajàcych hybryd produkcyjno-formatowych. Mimo to nadal obowiàzuje w Niemczech ró˝nicowanie programów wed∏ug klasycznych rodzajów i form. Chodzi bowiem o to, by zachowaç wymagalne przez prawo przyporzàdkowanie tej (zlecanej) produkcji do gatunków klasycznych jako kategorii podstawowych, mimo wspomnianych innowacji programowych. KoniecznoÊç ta jest podkreÊlana i zwiàzana ze stosowaniem ustalonych przez regulatorów rynku wielkoÊci pomiarowych (przede wszystkim gatunki), co umo˝liwia Êledzenie i ocen´ trendów, jak i sposobów wype∏niania przez media podstawowych funkcji komunikacyjnych. Odpowiednie przepisy wprowadzajà w tym zakresie dziesi´ç kategorii przyporzàdkowanych trzem nadrz´dnym: fiction, rozrywce i informacji. Niemal 40 proc. produkcji zewn´trznej w 2004 r. stanowi∏y programy informacyjne. Rodzaje zaliczane do kategorii fiction – 25 proc., zaÊ do rozrywki – ok. 30 proc. 37
Page 1 and 2: NR 1/2 (98) 2007 WWW.RADIOLIDER.PL
Page 3 and 4: Nadszed∏ Nowy Rok 2007 i pierwsze
Page 5 and 6: Druga szansa dla lokalnych nadawcó
Page 7 and 8: adania preferencji s∏uchaczy i cz
Page 9 and 10: obiekty nieprofesjonalne, pogarszaj
Page 11 and 12: Obecnie kadra monterów pracuje nad
Page 13 and 14: 30 marca 1930 roku, „Kurjer ¸ód
Page 15 and 16: Pó∏fina∏ konkursu PiNkubator B
Page 17 and 18: Radio Kampus zmienia koncesj´ Decy
Page 19 and 20: zg∏oszonych potrzeb wymaga∏o wi
Page 21 and 22: inne nowe us∏ugi, dotychczas nie
Page 23 and 24: zowanych grup spo∏ecznych wykonuj
Page 25 and 26: 3 4 5 6 wieniami korekcji, procesor
Page 27 and 28: 2 3 4 Z prawej strony konsolety, w
Page 29 and 30: 10 11 12 www.radiolider.pl bezpoÊr
Page 31 and 32: do tak zwanej legalizacji droga, po
Page 33 and 34: Zniesione zosta∏y ograniczenia do
Page 35: wskutek pomówieƒ i donosów. Co z

Cyfrowo - Radio-lider Magazyn Profesjonalistów Radia

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?