NOMINA ACTIONIS im Deutschen. Versuch einer kontrastiven ...

MACIEJ PŁAWSKI
NOMINA ACTIONIS im Deutschen. Versuch einer kontrastiven Studie
Niniejsza praca zajmuje si jednym z przejawów działalno ci słowotwórczej, a mianowicie
formacjami słowotwórczymi nal cymi do grupy okre lanej jako NOMINA ACTIONIS (NA). S
to konstrukcje słowotwórcze b d ce wynikiem nominalizacji predykatów werbalnych. Celem
dysertacji jest analiza typów strukturalnych tej grupy jednostek słowotwórczych.
Uwzgl dnione zostały jedynie takie NA, które wyst puj jako potencjalnie samodzielne
człony zdania. Grupa tworów słowotwórczych analizowana w niniejszej pracy wyst puje w
literaturze przedmiotu pod ró nymi nazwami (Verbalsubstantive, Satzwörter,
Verbalabstrakta), poniewa jednak termin NA jest najbardziej rozpowszechniony w
niemieckoj zycznych publikacjach dotycz cych słowotworstwa, został on tak e u yty w tej e
dysertacji.
Powodem powstania niniejszej pracy była niewatpliwa luka w badaniach naukowych
dotycz cych przedstawionej kategorii, bowiem w pracach niemieckoj zycznych brakowało
dot d cało ciowego opisu NA za pomoc reguł generatywnych, oraz nie powstała dot d praca
konfrontuj ca typy słowotwórcze NA w j zyku niemieckim z ich polskimi ekwiwalentami
tłumaczeniowymi wykorzystuj ca do opisu w.w. reguły. Zaklasyfikowane jako NA
konstrukcje słowotwórcze analizowane s w ich aspekcie synchronicznym, dane
diachroniczne s uwzgl dniane jedynie w przypadku w tpliwo ci.
Niniejsza rozprawa ma charakter deskryptywno-konfrontatywny, w konfrontacji
została zastosowana metoda unilateralna. Po cz ci opisowej, w której przedstawiono analiz
strukturaln typów słowotwórczych NA w j zyku niemieckim nast puje cz , gdzie
poszczególne grupy niemieckich typów derywacyjnych zostaj zestawione z ich polskimi
ekwiwalentami tłumaczeniowymi - celem konfrontacji jest przedstawienie ekwiwalentnych
struktur w obu j zykach.
Materiał egzemplifikacyjny w j zyku niemieckim został zebrany w oparciu o tygodnik
„Die Zeit” roczniki 1993-1994. W pracy zostało opisane i skonfrontowane z polskimi
ekwiwalentami tłumaczeniowymi około 2200 niemieckich formacji słowotwórczych.
W rozprawie zostały wykorzystane przede wszystkim dwie strukturalne metody opisu
tworów słowotwórczych:
1. Transformacyjna analiza konstrukcji słowotwórczych
2. Analiza morfematyczna

2
Niniejsza praca opiera si na binarnej metodzie opisu formacji słowotwórczych
sformułowanej przez Bzd g . W tym uj ciu reguły słowotwórcze traktowane s w ramach
modelu gramatyki generatywnej. Poszczególne morfemy i konstrukcje słowotwórcze zostaj
wyodr bnione – podobnie jak w przypadku tradycyjnej analizy składników bezpo rednich
(IC) – na drodze redukcji syntaktycznej. Formacje słowotwórcze s analizowane binarnie, o
przynale no ci do danego typu słowotwórczego decyduje pierwsza reguła słowotwórcza
zwana reguł inicjaln . Reguła ta jest, w przeciwie stwie do symbolu S w składni, który
wymaga podziału na fraz nominaln i werbaln , ró na przy ka dym typie słowotwórczym.
Tego typu analiza umo liwia ukazanie wewn trznych relacji mi dzy poszczególnymi
składnikami za pomoc reguł generatywnych. W tym uj ciu wszelkie leksemy za wyj tkiem
formacji prefiksalno-sufiksalnych (FESTE ZUSAMMENBILDUNG), wykazuj cych struktur
ternarn , definiowane s jako konstrukcje binarne. Dotyczy to tak e wyrazów ujmowanych w
tradycyjnym modelu IC jako słowotwórczo niepodzielne (Simplizia).
Grupa formacji słowotwórczych b d ca przedmiotem niniejszej pracy jest
definiowana w fachowej literaturze przedmiotu w sposób niejednorodny. Dominuje
stwierdzenie, e s to rzeczowniki okre laj ce nazwy czynno ci, zdarze , w wielu pracach
zalicza si do tej grupy jedynie formacje odczasownikowe (Schippan, Szadrowsky). Przy tego
typu definicjach nie uwzgl dnia si jednak całej grupy jednostek leksykalnych, b d cych
derywatami o bazie innej ni czasownikowa (Dieberei, Dummheiten), lub te nie b d cych
nazwami czynno ci (Leben, Erkrankung), które w innych opracowaniach dotycz cych tego
tematu s uznawane za przedstawicieli tej e grupy. Inn nieudan prób uj cia NA jest
definicja opieraj ca si na podziale na konkreta i abstrakta. Kategoria rzeczowników
b d cych tematem niniejszej pracy jest ujmowana jako abstrakty odczasownikowe,
okre laj ce czynno ci wyra ane zazwyczaj za pomoc czasowników. Definicja ta opiera si
jednak na tradycyjnym i niedokładnym podziale na konkreta i abstrakta, musi wi c zosta
odrzucona ze wzgl du na jej nieprecyzyjno . Niniejsza praca opiera si na transformacyjnej
definicji NA, dzi ki czemu mo na było odrzuci tak niejasne okre lenia jak czynno , stan,
zmiana stanu, abstrakta, konkreta, zdarzenia. W tym uj ciu formacje słowotwórcze b d ce
tematem niniejszej pracy musz spełnia nast puj ce kryteria:
1. Wyst puj jako rdze frazy nominalnej i w zwi zku z tym musz dysponowa
przynajmniej cz ci cech morfologiczno-składniowych charakterystycznych dla
elementów nominalnych.

3
2. Składaj si si z leksemu Li i reprezentanta morfemu słowotwórczego (do tej
grupy nale y zaliczy oprócz tradycyjnych morfemów słowotwórczych tak e
morfem zerowy, minusowy i alternacyjny).
3. Rzeczownik jest synchronicznie motywowany
4. Rzeczownik jest produktem transformacji, wyst puje pi typów tych e
transformacji o wspólnej strukturze gł bokiej. S to:
1) Pronominale Satzkonjunktion/konstrukcja składaj ca si z dwóch
niezale nych zda : NT1 Otto sang laut. Das hörte ich.
2) Daß-Satz-Komplex/konstrukcja zdaniowa z elementem spójnikowym
daß: NT2 Ich hörte, daß Otto laut sang.
3) Faktiver Wie-Satz-Komplex/konstrukcja zdaniowa z elementem
spójnikowym wie: NT3 Ich hörte, wie Otto laut sang.
4) Infinitivkomplex/konstrukcja bezokolicznikowa: NT4 Ich hörte Otto laut
singen.
5) Verbalsubstantivkomplex/konstrukcja z NA: NT5 Ich hörte Ottos lautes
Singen.
W przypadku ostatniej konstrukcji jako rdze frazy nominalnej w pozycji dopełnienia
wyst puje NA. W tym uj ciu do tej e kategorii nale wszelkie konstrukcje
słowotwórcze derywowane za pomoc transformacji NT5, o ile jedna z reprezentacji
struktury powierzchniowej NT1 do NT4 mo e zosta sformułowana jako parafraza
składniowa frazy nominalnej z NA jako rdzeniem.
Z analizy zostały wykluczone nast puj ce leksemy:
wyrazy proste
komposita
wyrazy obce
tak zwany urzeczownikowiony bezokolicznik (substantivierter
Infinitiv)
Analizie zostało poddanych 2188 niemieckich formacji słowotwórczych, które
zaklasyfikowano zgodnie z wypracowan definicj jako NA. Stwierdzono wyst powanie w j.
niemieckim nast puj cych typów słowotwórczych (poszczególne typy s uszeregowane
zgodnie z ich stwierdzon produktywno ci ):
1. Derywaty sufiksalne (explizite Ableitung De)
2. Derywaty zerowe (Nullableitung D∅)

4
3. Konstrukcje zło eniowo-derywacyjne b d ce wynikiem kombinacji derywacji prefiksalnej
z derywacj zerow (feste Zusammenbildung in impliziter Variante ZB∅)
4. Konstrukcje zło eniowo-derywacyjne b d ce wynikiem kombinacji derywacji prefiksalnej
z derywacj sufiksaln (feste Zusammenbildung in impliziter Variante ZBe)
5. Sufiksalne desyntagmatyczne konstrukcje zło eniowo-derywacyjne (unfeste
Zusammenbildung in expliziter Variante ZRBe)
6. Derywaty wsteczne bez transpozycji (Rückbildung ohne Transposition D-e)
7. Zerowe desyntagmatyczne konstrukcje zło eniowo-derywacyjne (Zusammenrückung/
unfeste Zusammenbildung in impliziter Variante ZRBi)
Derywaty sufiksalne
Derywaty sufiksalne stanowi najwi ksz grup w ród zbadanych formacji. Ten typ
obejmuje 1734 leksemy (79,25%). Jako odpowiednie bazy NA wyst puj wyrazy proste,
konstrukcje prefiksalne, derywaty sufiksalne, derywaty alternacyjne i zerowe, konstrukcje
zło eniowo-derywacyjne oraz zerowe desyntagmatyczne konstrukcje zło eniowo-
derywacyjne. Najwi ksz grup w tym typie słowotwórczym tworz derywaty z sufiksem -
ung.
Derywaty zerowe
Derywaty zerowe stanowi z 262 przykładami (11,97%) drug pod wzgl dem ilo ci
podgrup w ród badanych NA. Czasowniki bazowe dla formacji tej grupy mo na
zinterpretowa jako wyrazy proste, derywaty prefiksalne, sufiksalne i alternacyjne, lub jako
konstrukcje zło eniowo-derywacyjne.
Konstrukcje zło eniowo-derywacyjne b d ce wynikiem kombinacji derywacji
prefiksalnej z derywacj zerow
Konstrukcje zło eniowo-derywacyjne b d ce wynikiem kombinacji derywacji
prefiksalnej z derywacj zerow stanowi pod wzgl dem liczebno ci trzeci typ słowotwórczy
(106-4,84%). Jako odpowiednie bazy stwierdzono wyrazy proste, derywaty sufiksalne i
zerowe.
Konstrukcje zło eniowo-derywacyjne b d ce wynikiem kombinacji derywacji
prefiksalnej z derywacj sufiksaln
Konstrukcje zło eniowo-derywacyjne b d ce wynikiem kombinacji derywacji
prefiksalnej z derywacj sufiksaln z 49 przykładami (2,24%) tworz czwart grup w ród

5
zanalizowanych typów słowotwórczych. S to konstrukcje, wykazuj ce na drugim poziomie
derywacyjnym wyrazy proste i derywaty alternacyjne.
Sufiksalne desyntagmatyczne konstrukcje zło eniowo-derywacyjne
Sufiksalne desyntagmatyczne konstrukcje zło eniowo-derywacyjne stanowi mał
podgrup (22 - 1%). S to konstrukcje derywowane od werbalnych grup wyrazowych. W
grupie tej wyst puj derywaty z sufiksem -e i -ung, przy czym przewa a pierwsza klasa.
Derywaty wsteczne bez transpozycji
Derywaty wsteczne bez transpozycji to mała grupa odrzeczownikowych konstrukcji
(12-0,55%) derywowanych od baz b d cych derywatami sufiksalnymi.
Zerowe desyntagmatyczne konstrukcje zło eniowo-derywacyjne
Zerowe desyntagmatyczne konstrukcje zło eniowo-derywacyjne tworz z 4
przykładami (0,18%) najmniejsz grup w ród analizowanych typów słowotwórczych. S to
prymarne formacje desyntagmatyczne.
Wi kszo derywatów w ród formacji zaklasyfikowanych jako NA wykazuje jako
odpowiednie bazy derywaty prefiksalne. NA z tej grupy wyst puj w ród derywatów
sufiksalnych i zerowych. Drug grup pod wzgl dem liczebno ci stanowi konstrukcje
wykazuj ce na drugim poziomie derywacji konstrukcje zło eniowo-derywacyjne b d ce
wynikiem kombinacji derywacji prefiksalnej z derywacj zerow - wyst puj one w ród
derywatów sufiksalnych i zerowych. Formacje motywowane przez wyrazy proste tworz
trzeci pod wzgl dem liczebno ci grup i s to derywaty sufiksalne, zerowe, konstrukcje
zło eniowo-derywacyjne b d ce wynikiem kombinacji derywacji prefiksalnej z derywacj
zerow i sufiksaln . Formacje sufiksalne s baz dla derywatów sufiksalnych i derywatów
wstecznych. Jako bazy derywacyjne wyst puj tak e konstrukcje z zerem sufiksalnym, od
których derywowane s konstrukcje sufiksalne i konstrukcje zło eniowo-derywacyjne b d ce
wynikiem kombinacji derywacji prefiksalnej z derywacj zerow . Mał grup tworz
derywaty sufiksalne, wykazuj ce na drugim poziomie derywacyjnym konstrukcje
zło eniowo-derywacyjne b d ce wynikiem kombinacji derywacji prefiksalnej z derywacj
sufiksaln . Bazy b d ce grupami wyrazowymi wyst puj w przypadku zerowych
desyntagmatycznych konstrukcji zło eniowo-derywacyjnych i sufiksalnych
desyntagmatycznych konstrukcji zło eniowo-derywacyjnych. Mniejsze grupy stanowi tak e
zerowe desyntagmatyczne konstrukcje zło eniowo-derywacyjne i derywaty alternacyjne
stanowi ce bazy dla derywatów sufiksalnych.

6
Konfrontacyjne zestawienie struktury NA w j zyku niemieckim i ich ekwiwalentów
tłumaczeniowych w j zyku polskim
Celem konfrontacji jest zestawienie zanalizowanych w j zyku niemieckim grup
strukturalnych w ramach poszczególnych typów słowotwórczych i odpowiadaj cych im w
j zyku polskim struktur ekwiwalentów tłumaczeniowych. Z tego wzgl du zrezygnowano z
przytaczania całych list polskich ekwiwalentów tłumaczeniowych, a jedynie podano
przykłady ilustruj ce poszczególne typy strukturalne. Ze wzgl dów technicznych
uwzgl dniono przy tym dwa pierwsze poziomy derywacyjne. Poniewa cz niemieckich
NA okazała si konstrukcjami polisemicznymi, w niektórych wypadkach przyporz dkowano
niemieckim formacjom kilka polskich odpowiedników. Do zilustrowania danego typu
strukturalnego mo e jednak by u yta tylko jedna z formacji.
Jako ekwiwalentne w stosunku do niemieckich NA okazały si nast puj ce struktury
w j zyku polskim:
1. Niemieckim zerowym desyntagmatycznym konstrukcjom zło eniowo-
derywacyjnym odpowiadaj w j zyku polskim derywaty sufiksalne, motywowane
przez czasownikowe konstrukcje prefiksalne.
2. Niemieckim NA, zinterpretowanym jako formacje sufiksalne odpowiadaj poni sze
polskie typy słowotwórcze:
a) Jako ekwiwalenty tłumaczeniowe niemieckich derywatów, których bazy
stanowi wyrazy proste, wyst puj derywaty sufiksalne i zerowe.
Konstrukcje te s motywowane przez wyrazy proste, formacje prefiksalne,
derywaty sufiksalne i alternacyjne, oraz przez konstrukcje zło eniowo-
derywacyjne..
b) W grupie polskich NA, b d cych ekwiwalentami niemieckich formacji
sufiksalnych i wykazuj cych na drugim poziomie derywacyjnym
konstrukcje prefiksalne, stwierdzono derywaty prefiksalne, sufiksalne oraz
zerowe, a tak e sufiksalne desyntagmatyczne konstrukcje zło eniowo-
derywacyjne. Na drugim poziomie derywacyjnym wykazuj one
odpowiednio wyrazy proste, formacje prefiksalne, zło enia, derywaty
sufiksalne, alternacyjne lub zerowe, oraz konstrukcje zło eniowo-
derywacyjne.

7
c) Podgrupa polskich odpowiedników dla niemieckich formacji, wykazuj cych
na pierwszych dwóch poziomach derywacji konstrukcje sufiksalne, zawiera
derywaty sufiksalne i zerowe. Jako odpowiednie bazy wyst puj wyrazy
proste, formacje prefiksalne, derywaty zerowe. i konstrukcje zło eniowo-
derywacyjne.
d) Polskie ekwiwalenty tłumaczeniowe niemieckich formacji sufiksalnych,
przy których z pomoc drugiej reguły derywowane s konstrukcje
alternacyjne, tworz grup derywatów sufiksalnych. S one motywowane
przez czasowniki proste i formacje sufiksalne, oraz prefiksalne.
e) Niemieckim formacjom tworzonym od derywatów zerowych odpowiadaj
w j zyku polskim konstrukcje sufiksalne i zerowe. S one derywowane od
wyrazów prostych, formacji prefiksalnych, konstrukcji sufiksalnych,
zerowych oraz od konstrukcji zło eniowo-derywacyjnych.
f) Ekwiwalentami tłumaczeniowymi niemieckich derywatów sufiksalnych z
konstrukcjami zło eniowo-derywacyjnymi na drugim poziomie
derywacyjnym s w j zyku polskim derywaty sufiksalne i zerowe.
Pochodz one od formacji sufiksalnych i prefiksalnych, oraz od konstrukcji
zło eniowo-derywacyjnych, a w odniesieniu do formacji zerowych przez
wyrazy proste i derywaty prefiksalne.
g) Grup polskich ekwiwalentów niemieckich derywatów sufiksalnych,
podchodz cych od konstrukcji zło eniowo-derywacyjnych tworz formacje
odczasownikowe. S to derywaty sufiksalne i zerowe, przy których na
drugim poziomie derywacyjnym wyst puj wyrazy proste i konstrukcje
prefiksalne, oraz derywaty sufiksalne, a tak e konstrukcje zło eniowo-
derywacyjne.
h) Typy słowotwórcze, odpowiadaj ce w polskim niemieckim formacjom
sufiksalnym derywowanym od zerowych desyntagmatycznych konstrukcji
zło eniowo-derywacyjnych, mo na zinterpretowa jako derywaty
sufiksalne lub zerowe. S to formacje motywowane przez derywaty
prefiksalne, konstrukcje zło eniowo-derywacyjne lub przez zerowe
desyntagmatyczne konstrukcje zło eniowo-derywacyjne.
Podsumowuj c mo na stwierdzi , e w grupie polskich odpowiedników dla
niemieckich NA b d cych derywatami sufiksalnymi wyst puj : derywaty

8
prefiksalne, sufiksalne, zerowe i zerowe desyntagmatyczne konstrukcje
zło eniowo-derywacyjne. Wi kszo konstrukcji w tej grupie to formacje
odczasownikowe, w kilku przypadkach stwierdzono tak e bazy
rzeczownikowe i przymiotnikowe. Najwi ksz grup stanowi derywaty
sufiksalne, drug pod wzgl dem liczebno ci klas derywaty zerowe.
3. W grupie opisuj cej struktury ekwiwalentne w stosunku do niemieckich derywatów
zerowych stwierdzono nast puj ce typy słowotwórcze:
a) Ekwiwalentami niemieckich prymarnych derywatów zerowych s w j zyku
polskim derywaty sufiksalne i zerowe. Obie grupy wykazuj jako bazy
wyrazy proste lub derywaty prefiksalne.
b) Niemieckim derywatom zerowym motywowanym przez konstrukcje
prefiksalne odpowiadaj odrzeczownikowe prymarne formacje prefiksalne,
odczasownikowe derywaty sufiksalne jak i zerowe, oraz prymarne
sufiksalne desyntagmatyczne konstrukcje zło eniowo-derywacyjne i
konstrukcje zło eniowo-derywacyjne. Wykazuj one jako bazy wyrazy
proste, formacje prefiksalne i sufiksalne, a tak e konstrukcje zło eniowo-
derywacyjne.
c) Jako ekwiwalenty niemieckich konstrukcji zerowych motywowanych przez
derywaty sufiksalne wyst puj odczasownikowe i odrzeczownikowe
formacje sufiksalne oraz derywaty zerowe. Odpowiedni baz stanowi
wyrazy proste, konstrukcje prefiksalne lub sufiksalne.
d) Mał grup stanowi typy słowotwórcze opisuj ce polskie ekwiwalenty
niemieckich derywatów zerowych z formacjami alternacyjnymi na drugim
poziomie derywacyjnym. S to jedynie odczasownikowe derywaty zerowe
pochodz ce od konstrukcji prefiksalnych.
e) Ta grupa obejmuje ekwiwalenty niemieckich formacji zerowych
derywowanych od konstrukcji zło eniowo-derywacyjnych. W j zyku
polskim s to odrzeczownikowe prymarne derywaty prefiksalne i
odczasownikowe derywaty sufiksalne, pochodz ce od konstrukcji
zło eniowo-derywacyjnych.
Reasumuj c w grupie polskich ekwiwalentów niemieckich NA, b d cych
derywatami zerowymi stwierdzono: derywaty prefiksalne, sufiksalne i zerowe,
sufiksalne desyntagmatyczne konstrukcje zło eniowo-derywacyjne, oraz

9
konstrukcje zło eniowo-derywacyjne. Szczególn produktywno ci wykazuj
si derywaty sufiksalne.
4. Jako ekwiwalenty niemieckich derywatów wstecznych bez transpozycji
stwierdzono w j zyku polskim odczasownikowe formacje sufiksalne. Na drugim
poziomie derywacyjnym wykazuj one derywaty prefiksalne lub zerowe
desyntagmatyczne konstrukcje zło eniowo-derywacyjne.
5. Niemieckim sufiksalnym desyntagmatycznym konstrukcjom zło eniowo-
derywacyjnym odpowiadaj w j zyku polskim konstrukcje sufiksalne i zerowe
odnosz ce si do derywatów prefiksalnych.
6. Niemieckie sufiksalne desyntagmatyczne konstrukcje zło eniowo-derywacyjne
odpowiadaj w j zyku polskim nast puj cym typom słowotwórczym:
a) Jako ekwiwalenty niemieckich konstrukcji pochodz cych od wyrazów
prostych wyst puj w j zyku polskim derywaty sufiksalne i zerowe. S to
konstrukcje pochodz ce od wyrazów prostych, derywatów prefiksalnych
lub sufiksalnych.
b) Niemieckim sufiksalnym desyntagmatycznym konstrukcjom zło eniowo-
derywacyjnym, wykazuj cym na drugim poziomie derywacyjnym
konstrukcje alternacyjne, odpowiadaj w j zyku polskim jedynie formacje
sufiksalne derywowane od konstrukcji zerowych.
Podsumowuj c: niemieckim sufiksalnym desyntagmatycznym konstrukcjom
zło eniowo-derywacyjnym odpowiadaj w j zyku polskim jedynie konstrukcje
odczasownikowe, s to: derywaty sufiksalne i zerowe.
7. Niemieckie zerowe desyntagmatyczne konstrukcje zło eniowo-derywacyjne
koresponduj w j zyku polskim z nast puj cym typami słowotwórczymi:
a) Niemieckim konstrukcjom prymarnym odpowiadaj w j zyku polskim
formacje sufiksalne i zerowe, pochodz ce od wyrazów prostych, derywatów
prefiksalnych, sufiksalnych lub zerowych desyntagmatycznych konstrukcji
zło eniowo-derywacyjnych.
b) Derywaty sufiksalne i zerowe stanowi grup polskich ekwiwalentów dla
niemieckich zerowych desyntagmatycznych konstrukcji zło eniowo-
derywacyjnych, derywowanych od formacji sufiksalnych. Jako odpowiednie
bazy stwierdzono w tej grupie wyrazy proste, derywaty prefiksalne,

10
sufiksalne i zerowe, oraz zerowe desyntagmatyczne konstrukcje
zło eniowo-derywacyjne.
c) W ród polskich ekwiwalentów dla niemieckich konstrukcji
desyntagmatycznych stwierdzono jedynie odczasownikowe derywaty
sufiksalne pochodz ce od wyrazów prostych, derywatów sufiksalnych, lub
zerowych.
Podsumowuj c mo na stwierdzi , e niemieckim zerowym
desyntagmatycznym konstrukcjom zło eniowo-derywacyjnym odpowiadaj
konstrukcje odczasownikowe, zinterpretowane jako derywaty sufiksalne i
zerowe.
W ród polskich ekwiwalentów niemieckich NA stwierdzono nast puj ce typy słowotwórcze:
derywaty sufiksalne, zerowe, prefiksalne, sufiksalne desyntagmatyczne konstrukcje
zło eniowo-derywacyjne, oraz konstrukcje zło eniowo-derywacyjne b d ce wynikiem
kombinacji derywacji prefiksalnej z derywacj zerow .