ITALIANI OPTIMIST - Gazeta Express

24
shkurteshqip
Shkurt e shqip / e-mail: shkurteshqip@gazetaexpress.com
tel: 038 76 76 76, fax: 038 76 76 78 adresa: Dardania 1/1 , Prishtinë
Komentet e lexuesve në Express Online
Express, 27 maj 2011
Xhokeri i
Tadicit
Dukagjin (Prishtinë)
Kush na ka faj. Ata nime po e dinë 'me i lujt kokrrat'. Ne merremi
me njëri-tjetrin. Shihe se çka bëhet në Shqipëri!
Kur pranvera vonohet(CUBA)
Kësaj i thonë “katër pika me joker”. Mirë e ka luajtur pokerin, ju shqiptarët luani remi.
Agroni (Prishtinë)
E vërtetë kjo, por kur e dimë ne kjo dmth se e dinë të gjithë. E dorëzuan dy ditë pa
vdekur... ta shohim a po i mbyllin sytë Europa para kësaj komedie të serbëve a jo.
Piku (Prishtinë)
Dallimi në mes të shqiptarëve dhe serbëve. Shqiptarët
e kishin dorëzuar (xhokerin) menjëherë.
Trinti (Prishtinë)
I luajnë letrat këta moti.
Baci (Mitrovicë)
Gjatë gjithë këtyre viteve serbët e kanë ditur se ku është dhe e kanë ruajtur
për rast të volitshëm ta dorëzojnë kur ju nevojitet dhe kur "paguhet" më lartë.
Tani ka qenë koha. Pra, kjo nuk është asgjë e jashtë zakonshme. Mladiqi ka
plotësuar misionin e tij ndaj atdheut të tij dhe tani po jep edhe më (pa marrë
parasysh se a na pëlqen neve apo jo). Po "shitet" me një çmim maksimal, ndërsa
me ketë rast për ne kosovarët një grusht më shumë. Ai prapë është në shërbim
të vendit të tij. Politikën e bëjnë politikanët e jo njerëzit e rastit.
Artani (Prishtinë)
Lërini ju xhokerët, Serbia po ecën përpara duke u bërë prej shtetit të urryer në
shtet që po e respektojnë. E Kosova prej një vendi ku kemi pasur mbështetje në
një vend që s’po duan sytë me na i pa. Kjo tregon se ku jemi ne dhe çfarë njerëz
e udhëheqin Kosovën. Edhe ju gazetaret, krejt po këqyrni me hi në politikë...
Express, 27 maj 2011
Shërohemi këtu
Diaspora (Bruksel)
Legalizim i hajnisë. Kjo duhet të përcillet me vendimin e MSH që çdo mjek të punojë
ose në sektorin publik ose në atë privat, ashtu siç është në tërë boten ku nuk vidhet.
Përndryshe kush punon në dy sektorët duhet marrë licencën dhe dënuar. Nëse kjo
nuk bëhet atëherë spitalet publike do të shkretohen plotësisht. Edhe kompensimet
që lejohen nga MSH duhet të jenë ekuivalente për dy sektorët, ashtu që sektori privat
mos të lejohet të inkasojë për shërbime të njëjta shumëfi sh më tepër se ai publik.
Blerimi (Lipjan)
Kjo është një marrëveshje që është dashur të bëhet qysh moti që mos të
maltretohen njerëzit me procedura e me rrugë të gjatë. Nëse nuk keqpërdoret
nga njerëzit keqdashës, atëherë është shumë e qëlluar. Mirëpo duhet
punuar edhe më shumë që këto shërime të ndodhin në QKUK.
Kushtrimi (Ferizaj)
Po qysh nuk po ju vjen turp me luajt me popullin. Po këta mjek të korruptuar
deri tani kanë marrë paga në spitalet shtetërore, ndërsa kanë punuar
në ato private dhe kanë plaçkitur edhe ato pak mjete dhe pak barëra
nga këto spitale derisa e shkatërruan shëndetësinë publike.
Sqarim
Opinionet e botuara në rubrikën "Shkurteshqip"
nuk shprehin qëndrimet e redaksisë.
Express
Rexhep Hoxha
Më në fund, pas 25 viteve që nuk
isha ftuar me qëllim në Mitingun e
Poezisë në Gjakovë, më ftuan madje
edhe për të më dhënë mirënjohje
për vepër jetësore në letërsi. Kjo
kishte ngjarë për shkak se unë me
kohë e kisha sulmuar orientimin dekadent
të poezisë, se, si një veterinar
i mirë me kohë ia kisha vënë vulën
mishit të prishur. Dhe unë, për mall
të madh të mitingjeve madhështore,
që mbaheshin atëherë, vendosa të
shkoj me gjithë dëshirë.
Në ato kohëra, vërtet ishin
madhështore ato mitingje. Me
mijëra dashamirë të fjalës poetike
mbushej stadiumi “Shani Nushi”.
Pak më vonë mbushej përplot salla
e teatrit në Shtëpinë e Kulturës.
Në rendin e parë ulej Fadil Hoxha i
madh, që do të jetë i pazëvendësueshëm
për shumë kohë në Kosovë.
Mandej, radhiteshin faktorë politiko-shoqëror
me pikë e pikë. Kurse
në këtë miting shoh vetëm kryetarin
e Komunës, Palë Lekajn.
Në atë kohë shpërndaheshin
shkrimtarët për fëmijë nëpër shkolla
të qytetit e të rrethinës, ku priteshin
nga fëmijët me interesim dhe respekt
të madh. Në këtë miting, ora letrare
për fëmijë u mbajt para dyerve
të bibliotekës, don të thotë në rrugë,
ku s`ishin mbledhur më shumë se
dy klasë nxënësish. Unë nuk pranova
të lexoj, si në farë pazari.
Në orën shtatë të mbrëmjes fi lloi
Ora e Madhe Letrare, ku defi lojnë
njëri pas tjetrit poetë pak të njohur,
e shumë të panjohur, pak të
zgjedhur, e shumë të pazgjedhur,
para një publiku që s`e kishte mbushur
as gjysmën e sallës. I pari u
prezantua akademik Ali Podrimja,
alfa dhe omega e poezisë shqiptare
të Kosovës. Mungojnë shumë
shkrimtarë, që do të i jepnin hije
mitingut, të dalin një pas një poetë
për të cilët s`kisha dëgjuar kurrë.
Shumica lexonin vjersha, që s`ishin
as prozë, e as poezi, as mish, e as
peshk, të shkruara pa fi je kuptimi
e mjeshtrie poetike. Publiku duartrokitte,
por nuk besoj se e kishin
nga emocionet. Rrihnin shuplaka
si i rrihnin krahët shotat e Urës së
Taliqit.
T`i lëmë anash pak lëvdatat qesharake
të konferencierrs së bukur,
e të poetëve që dilnin në tribunë,
për t`u bërë gaz fryma dhe qëllimi i
mitingut. Zatën, edhe s`ulet ndryshe
dinjiteti i njeriut përveç se me lëvdata
e katikule të tilla.
Unë isha më i vjetri aty, veteran
i mitingut, që i kisha kontribuar
letërsisë më shumë se secili. Mirëpo,
E shtunë, 28 maj 2011
Diçka rreth
Mitingut të
Poezisë në
Gjakovë
kisha mbetur disi si pas farrashtit.
Ai menefregjizëm i tyre aspak s`ma
lodhte mendjen dhe krenarinë time,
por druaja se nuk do të ma jepnin
fjalën fare. Kur, më thirrën të fundit,
si të imponuar, u prezantova se
kam lindur në Gjakovë, në Rrugën e
Godenit, të Mëhallës së Gecës, për
të cilën kam shkruar kaherë edhe
një libër me titull “Gecatarët”. Dhe,
ia nisa betejës me fjalët e mia. Sa
madhështor kishte qenë dikur Mitingu
i Poezisë në Gjakovë, them
dhe sa i mjerë po më duket sot. Po
më duket qartë se publiku sot nuk
e do poezinë. Më tepër ka ardhur
për seri.
Për që ka rënë aq poshtë poezia,
vijoj fjalët e mia, publiku s`i ka fajet.
I kanë fajet poetët, që bëjnë ekzibicione
për të luajtur me ndjenjat dhe
arsyen e lexuesve. I kanë fajet kritikët
kameleonë, të cilët kanë shkelur
pa mëshirë qëllimet dhe moralin
e kritikës, t’i çojnë në qiell edhe
“poetët” agjentë në shërbim të politikës
së Milosheviqit, ta tradhtojnë
qëllimin e lartë të poezisë. Dhe, nga
libri im me vjersha, “Elegji dhe Satira”,
lexoj tri vjersha, “Rregjineshë
e poezisë”, “Për kë është qielli” dhe
“U fi k një jetë e madhe”, kushtuar
Hoxhës së madh të Gjakovës, Hasan
Efendi Nahi.
Për të ngjarë më e keqja, në miting,
vjen shpërndarja e mirënjohjeve poetëve
të vdekur, nga Qamil Juniku.
Ndonëse shumica prej tyre s`ishin
farë poetësh, madje edhe shpirtra
servilësh e dallkaukësh, është për
t`u çuditur se si është krijuar ajo
psikologji në mesin tonë, qyqari i
gjallë të shpallet hero pas vdekjes.
Qyqari është qyqar si i gjallë, si i vdekur.
Dhe i dhanë fund mitingut pa e
përmendur fare mirënjohjen time, e
cila ishte më e rëndësishmja, e për të
cilën apostafat më kishin ftuar. Kur
pashë kështu, çka të bëja. Iu afrova
konferencieres së bukur dhe e pyeta:
ç`u bë me mirënjohjen time, për të
cilën më keni ftuar apostafat? Kërkoi
falje. Është bërë gabim më tha.
Unë u ula dhe pastaj më thërrasin
ta marr mirënjohjen. Ma bini këtu,
i urdhëroj. Atje s`vi tjetër dhe u
detyruan të ma bijnë me përulje.
Kur unë kam parë dikur se donin
të më varrosnin, e kam ngritur lart
dorën fl uoreshente dhe u kam treguar
se kush jam. Dhe e kanë kuptuar
mirë të gjithë. Këtë lojë ma bënë,
më duket, pse fola në tribunë çka
më urdhëroi zemra. Gojën s`e kam
vetëm për të ngrënë, por edhe për
ta thënë të vërtetën.
Këtë shkrim po e përfundoj me vaj
halli për faqen e zezë të këtij mitingu
të poezisë në Gjakovë. Vaj halli!