Po pijaku i kradzionym autem - Tygodnik powiatowy

20
23 września 2009
wieruszów
Ksiądz Zenon robił z nią co tylko
chciał,. Nie przestawała jednak
rozpaczliwie myśleć, jak się z tego
wyplątać. Pewnego dnia powiedziała
odważnie rodzicom, iż „ …nie
będzie więcej chodziła do kościoła”.
Zaczęły się krzyki i perswazje,
a ojciec pod groźbą bicia zmusił ją
do wyjawienia powodu takiego „bezczelnego
bluźnierstwa”. Szlochając,
opowiedziała jednak tylko o tym,
co miało miejsce na początku – o
sadzaniu na kolanach i głaskaniu
po udach. Bała się wyznać czego naprawdę
doznała od (dobrze znanego
rodzicom) duchownego. Powiedziała
tez, że z tego powodu uczuje
się bardzo źle w kościele i prosiła na
wszystko, żeby jej tam nie posyłali.
Rodzice nawet nie chcieli o tym słyszeć.
„Ksiądz cię nigdy nie skrzywdzi.
Nie ma w tym nic złego, że cię czasami
przytuli, pogłaska; powinnaś
się z tego cieszyć…!” – wykrzykiwali
nad jej głową. Na drugi dzień miała
iść do spowiedzi w wyspowiadać się
z „ …grzechu nieczystych myśli”.
Cudem uniknęła bicia. Cóż miała
robić? Chodziła dalej na religie i na
spotkania „Dzieci Maryi”; unikała
tylko jak mogła księdza Zenona –
chowała się nawet w zakamarkach
świątyni, kiedy dzieci rozchodziły
się do domów, a ona miała iść do
jego pokoju. Wikary jednak prawie
zawsze ja odnajdywał.
W całym tym upokorzeniu i dramacie
dziewczynka nie była do końca
przekonana, czy ksiądz robi dobrze,
czy źle – tak bardzo przesiąkła
mentalnością i agitacją najbliższych.
Zenon obsypywała ją cukierkami, a
raz nawet dał jej całą szklankę słodkiego
wina, po którym dostała zawrotu
głowy. Był dla niej miły, choć
miał zawsze tylko jeden cel. Dziecko
oprócz nieustannych bólów krocza,
dręczyły jednak ciągłe skrupuły i wyrzuty
sumienia.
Po mniej więcej półtora roku dramat
został na jakiś czas przerwany,
ponieważ rodzina Karamarów przeniosła
się do Nysy w woj. Opolskim,
gdzie ojciec dostał nową, nieco lepszą
pracę. Cała szóstka zamieszkała
również w większym mieszkaniu.
Grażynka wyrastała szybko na podlotka
i powoli zapominała o największym
koszmarze dzieciństwa, kiedy
jej prześladowca pojawił się nagle
pewnego dnia w domu rodziców.
okazało się, iż został przeniesiony na
parafię nieopodal Nysy i (ku uciesze
rodziców) będzie u nich stałym gościem.
Jeszcze kilka razy udało mu
się usidlić i wykorzystać dziewczynkę;
kiedyś zrobił to pod nieobecność
mamy (tato w tym czasie pracował)
w ich własnym domu. Dwukrotnie
nakłonił rodziców Grażynki, aby ta
pojechała do niego, pomóc mu w
robieniu dekoracji w kościele.
Wszystko skończyło sie definitywnie,
kiedy dziewczynka oznajmiła
kategorycznie księdzu Zenonowi,
że jeśli nie da jej spokoju powie o
wszystkim rodzicom, a jeżeli to nie
poskutkuje to także innym ludziom.
Kapłan w końcu z niej zrezygnował.
Grażynka nie miała wówczas jeszcze
czternastu lat.
Druga odsłona czarnego dramatu
w życiu, już wówczas młodej nastolatki,
rozegrała się niespełna dwa
lata później. Wpadła w oko jednemu
z miejscowych księży, który prowadził
parafialny chór. Była piękną,
niemal w pełni rozwiniętą dziewczyną,
a przy tym przejawiała niespotykane
zdolności muzyczne – doskonały
słuch i piękny głos. Wkrótce
okazało się także, iż potrafi bardzo
szybko uczyć się gry na instrumentach,
ale do tego zainspirował ją już
nowy wielbiciel. Namówił rodziców,
aby mogła najpierw przychodzić na
zajęcia chóru, a potem do niego na
plebanię, gdzie on sam będzie ją
uczył gry na fortepianie i organach.
Grażynka rwała się do muzyki i muzykowania,
odnalazła w tym wielką
radość i cel swojego młodego życia.
Ten zapał przyćmił skutecznie jej
czujność, choć miała już wówczas
powody, aby być niezwykle ostrożną
w osobistych kontaktach z księżmi.
Nie wzbudziło jej podejrzeń nawet
to, że podczas kilku pierwszych lekcji
towarzyszyła im nieznana kobieta,
którą jej nauczyciel traktował bardzo
swobodnie i przyjacielsko. Kolejne
nauki miały już jednoznaczną
wymowę. Ksiądz, będący już w
sile wieku, zaczął „oswajać” swoją
piętnastoletnią uczennicę z seksem
i zachowaniami seksualnymi.
Podczas gdy ona ćwiczyła zadany
utwór, on tymczasem dwa metry
od niej na łóżku również „ćwiczył”
ze swoją kochanką. Robili to zawsze
przy zamkniętych drzwiach,
żeby dziewczyna nie mogła uciec.
Tak, jak w pierwszym przypadku,
duchowny znał doskonale rodzinę
Grażynki oraz wychowanie jakie
otrzymała. Wiedział dobrze, iż
wpojono jej bezgraniczna ufność,
pokorę i szacunek wobec księży.
Co prawda zgorszona dziewczyna
mogła opowiedzieć wszystko, gdyby
tylko chciała, ale komu by wówczas
uwierzono – smarkuli z VIII
klasy czy jemu, statecznemu kapłanowi?
Gra była więc warta zachodu.
Mógł „wychować” sobie nastoletnią
nałożnicę, a może chodziło
mu o wciągniecie jej z czasem do
wspólnych zabaw z kochanką?
Trudno powiedzieć, w każdym razie
edukacja Grażynki przebiegała
dwutorowo. Ona sama na początku
starała się ignorować namiętną
parę i skupiać całą uwagę na grze.
Czyniła w niej autentycznie zdumiewające
postępy.
Zaczęła nawet powoli przyzwyczajać
się do okoliczności i atmosfery
w jakiej odbywały się lekcje. Z niemałym
zdziwieniem spostrzegła
więc pewnego dnia, że jest sama
ze swoim nauczycielem. Ten, ni
mniej, ni więcej tylko oznajmił
na samym początku: „ …Dzisiaj
będziesz się uczyła gry na flecie” i
…obnażył przed nią swoje genitalia.
Chciał ją nakłonić do miłości
francuskiej, a gdy się nie godziła
zagroził, że powie jej rodzicom o
…zaniedbywaniu przez nią lekcji.
W tym czasie rodzice Grażynki był
wniebowzięci jej postępami w grze
na instrumentach i „dozgonnie”
wdzięczni kapłanowi, który „zaofiarował”
się ją edukować. Z tym
jej niekwestionowanym talentem
wiązali nawet jakieś plany na lepszą
przyszłość, również dla siebie.
Po wielu prośbach, groźbach i
perswazjach ze strony starego sutannowego
świntucha, dziewczyna
uległa. Kiedy było po wszystkim
on, ośmielony stosunkowo łatwym
łupem, zaczął pośpiesznie zdzierać
z niej ubranie i tym razem – już zupełnie
wbrew jej woli – bestialsko
ją zgwałcił. Na szczęście, a może
raczej niestety, na ciele Grażynki
– poza intymnymi miejscami – nie
było śladów przemocy. Jej wykręcone
ręce, masa dorosłego mężczyzny,
a przede wszystkim jego
Czarna madonna c.d.
status pół-boga wystarczyły, aby
zniewolić zastraszone dziecko.
Pobiegła z płaczem do domu. Było
jej już wszystko jedno. Wykrzyczała
zdezorientowanym rodzicom, że
już więcej nie będzie chodziła na
żadne lekcje, ani nawet do kościoła.
„Zgwałcił mnie ksiądz! Słyszycie!
KSIĄĄĄĄĄĄDZ!!!” – krzyczała
na cale gardło. Odpowiedzią były
najsilniejsze policzki jakie kiedykolwiek
otrzymała – i to w dodatku
od matki. Ani ona, ani ojciec
nie uwierzyli córce. Uważali, że:
albo obrzydł jej kościół, co było
jawnym dowodem opętania przez
szatana, albo też „z nygustwa nie
chce jej się grać”. Obydwa powody
były najzupełniej wystarczające,
by dziewczyna – po raz drugi tego
dnia; tym razem przez własnych
rodziców – została sponiewierana,
a przy okazji pobita i obsypana
najgorszymi wyzwiskami – „… Co
ci się pierdoli w tym głupim łbie,
WIERUSZÓW: Mieć autorytet w sobie
Danuta
kilka wypowiedzi pod adresem księdza
dziekana wdziałam pod tematem
„Jaki powinien być ksiądz”? Powtórzę,
że taki jaki jest w Wójcinie. Mamy dobrego
proboszcza. pewnie, że jest tylko
człowiekiem, ale to co napisała pani
redaktor jest w 100 % prawdą. Tylko,
żeby ks. Zbigniew po tych pochwałach
się nie popsuł. eee chyba nie to rozsądny
kapłan
WIERUSZÓW: Bohater z pierwszych
stron ITP
Mario
Takich bohaterów, którym nie tylko policja
ale władza włazi w „tyłek” jest wielu. Pora by
era tych „pseudodziedziców” dobiegła końca i
zaczęto wreszcie traktować ludzi jednakowo.
Ps. do gazety.
Dajcie spokojnie 100 dni nowemu komendantowi,
jak to zazwyczaj jest i po tych 100
dniach rozliczyć co zrobił i w jakim kierunku
zmierza. Wtedy będziemy wiedzieć, czy te
wszystkie peany na jego temat maja uzasadnienie.
WIERUSZÓW: Tragedia w Parcicach
- Skrzyżowanie śmierci
Wiesław
Czy to prawda, ze ma przyjechać do Parcic
TVN24?
Jacek
Znalazłem na innym forum co wy na to?
uważam ze jedynym słusznym rozwiązaniem
jest przebudowa samego skrzyżowania,
polegająca na podniesieniu
jego powierzchni ponad poziom jezdni,
tak aby cale ono stało się jednym
wielkim progiem. Tak robi się na zachodzie
i m.in. w M.........ch. Takie rozwiązanie
spowoduje konieczność zwolnienia
przed samym skrzyżowaniem a
wiec w miejscu gdzie jest to potrzebne.
Jeśli chodzi o drogi szutrowe, to chyba
jednym rozwiązaniem jest ustawienie
szykan np. z elementów betonowych
używanych przy odgradzaniu ruchu na
autostradach, oczywiście odpowiednio
pomalowanych i oznakowanych. Ciekaw
jestem Waszych opinii.
Pozdrawiam
jg
Wiesław napisał(a):
„Czy to prawda, ze ma przyjechać do
Zł@pane w sieci
www.powiatowy.pl/forum
Parcic TVN24?”
podobno w poniedziałek, 21 września około
godz. 13, tak słyszałem ale pewności nie
mam
L. z P.
dlatego w Czastarach pasy namalowali,
a ci ze starostwa ni nie robią, uważają że
wszystko jest dobrze. Temu od Zarządu
Dróg to przed kamerami powinno się
wiadro farby wylać na ten „pusty” łeb.
co to za człowiek ale to wina starosty,
że go trzyma i on sam też nic nie robi,
odpoczywa podobno, co by to szkodziło
na początek namalować te pasy
bezwzględnego zatrzymania? Ciekawe
czy gazeta już dostała odpowiedzi na te
pisma i ciekawe co odpowiedzieli?
WIERUSZÓW: tragiczne skrzyzowanie
w Parcicach
msp
Kurna. Koleś jechał napier*** a wszyscy
winią skrzyżowanie.
Nie no nie rozwalajcie mnie. Czy w końcu
ktoś się weźmie za ochlejmordy za kierownicą?
Najlepiej, przebudować wszystkie drogi
w kraju, bo kolesie na rauszu wsiadają do
auta. Przestańcie proszę. Zabrać takiemu
skur*** prawko do końca życia. Do roboty
go zagnać na cele społeczne (dla poszkodowanych
w takim wypadku) i po sprawie. W
Afganistanie by sobie z takimi wyrzutkami
poradzili, tylko u Nas nie mogą. A w przypadku
takiej śmierci, to jest jedno rozwiązanie.
Śmierć za śmierć.
Pipi
Daruj sobie marne komentarze. Na
normalnych forach dostałbyś ostrzeżenie
za brak kultury wypowiedzi. Ale to
pomijam.
msp
Tak? A jak nazwać tych co jeżdżą po głębszym?
Aha, wszyscy mówią, że to choroba.
No cóż to już nie moja wina, że świadomy
wybór człowieka do picia to jest wg
większej części społeczeństwa choroba.
Jeśli byliby „normalnie” karani za tego
typu wykroczenia to by nie było tak dużej
ilości wypadków z ich udziałem.
L z P.
ja pir...iu, nic nie robi starosta na tym
skrzyżowaniu. Ludzie to jawne kpiny.
To po co do jasnej anielki na innych
skrzyżowaniach montuje się światła,
co ci sie pierdoli!?” – wykrzykiwał
ojciec. „Masz dziwko talent to się
ucz! Możesz być chlubą całej rodziny!
Co ci zrobił ten wspaniały
ksiądz, że go tak szkalujesz! Masz
chodzić na lekcje, bo jak nie - to
naprawdę skończysz na ulicy, ty
mała diablico!!!”
Dziewczyna jednak zacięła się w
sobie. Postanowiła nigdy więcej
nie ulec księdzu., który tak „namiętnie”
uczył ją grać na „różnych
instrumentach”. Nie poszła na kolejną
lekcję, a kiedy przypadkiem
spotkała stęsknionego kapłana –
na jego zaproszenie odpowiedziała
zdecydowanie: „Ja ze spermą
na nutach grała nie będę!” duszpasterz
prawdopodobnie przestraszył
się hardej owieczki i dał za
wygraną. Grażyna kontynuowała
później naukę gry na prawdziwych
instrumentach w szkole muzycznej,
choć paradoksalnie uważa do dziś,
że najwięcej nauczyły ją lekcje u księdza…
Wydawać by się mogło, że to już
koniec dramatu dziecka, dziewczyny,
wreszcie młodej kobiety która przeszła
już tak wiele upokorzeń i krzywd
ze strony, z której się tego najmniej
spodziewała. Przecież Kościół miał
być dla niej ostoją szczęścia i radości;
ukojeniem w najgorszych chwilach
życia. A tymczasem kapłani tego Kościoła,
w których wierzyła chyba nawet
bardziej niż w samego Jezusa (bo
oni byli Jego widzialnymi znakami),
ci kapłani w najohydniejszy sposób
zdeptali jej najświętsze ideały. Jej psychika,
sfera uczuć i wiara w drugiego
człowieka zostały na trwałe zwichnięte
i podkopane.
c.d.n.
Roman Jonasz
„BYŁEM KSIĘDZEM” Owce ofiarami
pasterzy
Wydawnictwo NINIWA
Łódź 1998
skoro znaki powinny wystarczyć? To po
co na innych skrzyżowaniach maluje się
te linie bezwzględnego zatrzymania o
których tu mowa skoro znaki powinny
wystarczyć? To po co przebudowuje się
inne skrzyżowania skoro znaki powinny
wystarczyć? Ja wam powiem po co? Bo
tam gdzie się to robi są ludzie myślący,
którzy dmuchają na zimne i skoro ludzie
żądają to robią, czy to się przyczyni
do poprawy bezpieczeństwa czy nie. A
cóż zaszkodzi to zrobić? Ludzie jak przyjedzie
TVN to mamy okazję tym „ bezmózgowcom”
wygarnąć, bo my mamy
prawo, bo tych drogach jeździmy my i
nasze dzieci także. tylko nie dopuście,
aby nas zagadali, bo gadkę to oni mają
wyćwiczoną.
WIERUSZÓW: remont kościoła w
Czastarach
lol46
mieszkańcy Czastar mają możliwość
wyremontować kościół z pomocą UE,
trzeba najpierw jednak wziąć kredyt... w
remoncie głównie chodzi o dach. jeśli
tego nie zrobią będą musieli później z
własnej kieszeni wyłożyć całą kwotę. co
myślicie o tej sytuacji, czy mieszkańcy
mają się zgodzić na kredyt czy sami zbierać
latami pieniądze. ważne jest jeszcze
to, że obecne zabezpieczenia dachu są
ważne tylko 2 lata...
KĘPNO: Łup w słup!!!
Marek S.
Tak umiejscowionych słupów to można
znaleźć dużo. czy to nie były jakieś
odgórne decyzje, czy to ci na dole nie
myślą?
energetyk
no i zobaczcie tak postawić słupy to
tylko można w Polsce. I dziwić się, że
ludzie tego czy tamtego nie mogą się
doprosić. Co się dzieje, czy jak człowiek
dostaje się na stołek, to dostaje „małpiego
rozumu”?
Jestem pod wrażeniem
magda
No pewnie, że ci państwo mają rację,
gazeta robi tak wiele, że się w głowie
nie mieści. Gdyby nie bali się gazety,
to bez kija by się nie podeszło do
tych VIP-ów a nawet do pracowników
urzędu czy nauczycieli z dyr. B. Brawo
panie Przybył!