Po pijaku i kradzionym autem - Tygodnik powiatowy

More documents

Recommendations

Info

8 23 września 2009 kępno Dni 18 września 2009 r odbyła się konferencja prasowa na tematy:1. Środki zewnętrzne pozyskane przez Gminę Kępno 2.Środki zewnętrzne pozyskane przez Gminę Kępno we współpracy z organizacjami pozarządowymi 3.Informacja o stanie zaawansowania inwestycji pn. Przebudowa centrum miasta Kępna- Rynek. 1. Projekty dofinansowane ze środków unijnych. A) Termomodernizacja obiektów użyteczności publicznej n terenie gminy Kępno. Przedmiotem tego projektu jest prowadzenie prac termomodernicazyjnych w obiektach użyteczności publicznej w obiektach na obszarze Miasta i Gminy Kępno. Zakończenie planowane jest na sierpień 2011 r. Prace termomodernizacyjne wykonane zostaną w SP nr 3 oraz Gimnazjum nr 1 w Kępnie-modernizacja c.o. wymiana okien, ocieplenie ścian zewn. i stropodachów, wymiana stolarki okiennej i drzwiowej; Gimnazjum nr 2 w Kępnie –modernizacja inst.c.o., wymiana Konferencja prasowa Burmistrza stolarki okiennej i drzwiowej, ocieplenie ścian zewn.i stropodachów, modern. ciepłej wody użyt., montaż kolektorów słonecznych; SP w Hanulinie – modernizacja inst.c.o.,, wymiana stolarki okiennej i drzwiowej, ocieplenie ścian zewn. i ścian piwnic, stropodachu; Dom Strażaka w Kierznie – modernizacja instalacji c.o.( przejście z ogrzewania piecowego na kominkowe), wymiana stolarki okiennej i drzwiowej, ocieplenie ścian zewn, stropu i dachu;Dom Kultury w Krążkowach – modernizacja inst. c.o., wymiana stolarki okiennej i drzwiowej, ocieplenie ścian zewn., ocieplenie stropu część wysoka i dachu część niska; Dom Strażaka w Mechnicach – modernizacja c.o. (przejście z ogrzewania piecowego na kominkowe, wymiana stolarki okiennej i drzwiowej, ocieplenie stropu, dachu i podłogi; Świetlica Wiejska w Osinach – modernizacja inst. c.o.(przejście na ogrzewanie kominkowe), wymiana stolarki okiennej i drzwiowej, ocieplenie ścian zewn., i stropu. W wyniku realizacji projektu 8 obiektów użyteczności publicznej zostanie poddanych termomodernizacji. Realizacja umożliwi uzyskanie oszczędności energii w wysokości łącznie 9.856,25GJ/ rok. Całkowity szacunkowy koszt projektu 2.943.832,00 zł, pozyskana kwota dofinansowania – 85% tj. 2.502.257,19 zł. B) Przebudowa Domów Ludowych. W ramach działania Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007 – 2013 Gmina Kępno pozyskała środki na przebudowę Domów Ludowych w łącznej wysokości 277.140,00 zł. W ramach tego projektu zostanie zakończona przebudowa Domu Ludowego w Mechnicach. Na realizację wymienionych zadań Gmina Kępno otrzymała dotację w łącznej wysokości 2.779.397,19 zł Inne: Aż sześć szkół z terenu Gminy Kępno przystąpiło do Rządowego Programu „Radosna Szkoła” i otrzymała dofinansowania na ramach tego programu na wyposażenie miejsc zabaw w budynkach szkolnych. Wysokość dofinansowania wynosi 41.876,00 zł. W ramach programu pomoce otrzymają Szkoły Podstawowe w: Hanulinie, Krążkowach, Myjomicach, Świbie, Kierznie i ZS w Mikorzynie. Gmina Kępno pozyskała ze środków Urz. Marszałkowskiego 10.000 zł na remont świetlicy w Klinach.E – Kępno wartość projektu to kwota 295.000, z której dotacja MSWiA wynosi 220.000 zł. Łącznie środki zewnętrzne pozyskane przez gminę Kępno od 7 sierpnia 2009 r. do dnia dzisiejszego w formie dotacji na realizację materiałów zawartych w materiale prasowym zadań wynoszą 3.057.773,19 zł. Środki zewnętrzne pozyskane we współpracy z organizacjami pozarządowymi; projekty dofinansowane ze środków unijnych- „ Łączy nas tradycja”- dotacja na realizację projektu wynosi 48.700 zł; „Samotnik działający na własną rękę jest mało skuteczny”- projekt realizowany we współpracy ze Stowarzyszeniem Uśmiech. Projekt „ Eko Gmina realizowany wspólnie z KIS. Dotacja przyznana na realizację projektu 128.822 zł. Burmistrz przekazał informację o stanie zaawansowania inwestycji „ przebudowa centrum miasta Kępna. MaŁa Zbrodnia w mianowickim parku Ciało mężczyzny, prawdopodobnie w wieku 51-lat znaleziono w poniedziałek, 21 września w podworskim parku w Mianowicach koło Kępna. Już wstępne oględziny pozwalały stwierdzić, że został on zamordowany. Zwłoki znalazła przechodząca przez park mieszkanka tej miejscowości. Nie wiadomo jeszcze jakie były okoliczności zbrodni, ani kiedy do niej doszło. Nieznany pozostaje także motyw zabójstwa. Policja bada różne hipotezy. Zajmujący się sprawą funkcjonariusze milczą. Informacji na temat sprawy udzielać nie chciała także prokuratura. Wszyscy zasłaniali się dobrem prowadzonego śledztwa. Policja tylko potwierdzała, że faktycznie znaleziono zwłoki. Na miejscu zabezpieczono liczne ślady. Poddawane są one szczegółowym badaniom i ekspertyzom. Zaraz po zabójstwie nie zatrzymano nikogo podejrzanego. NoM WIĘCEJ o tej sprawie w następnym wydaniu ITP Na turnusie w Pobierowie Kolejna grupa z Oddziału Rejonowego w Bralinie wyjechała wypoczywać nad morze. Zakwaterowanie w Ośrodku wypoczynkowym „ Laguna”. Wycieczkę prowadził przewodnik Jan Leśniarek. Pogoda wspaniała taka jak nad morzem raz przypieka słoneczko a innym razem zimny wiatr od morza wieje. Kuchnia „U Femci” dogadzała podniebieniom jak zawsze smacznie i zdrowo. Z przewodnikiem pierwszego dnia ci co przyjechali do Pobierowa po raz pierwszy mają krótki spacer celem zapoznania z najważniejszymi instytucjami. Spacery nadmorskie bez względu na pogodę plażą brzegiem morza, zachody słońca, wycieczki do Trzęsacza, Trzebiatowa, Kołobrzegu, Pustkowa i innych nadmorskich miejscowości. Ogniska, wieczorki, interesujące spotkania, wspaniała atmosfera i doskonały siedmiodniowy odpoczynek. MaŁa Punkt protetyczny już otwarty Najczęstszym powodem pogorszenia słuchu jest proces starzenia oraz hałas. Firma Geers istnieje ponad pół wieku, działa na terenie wielu krajów. Słyszenie to jeden z najważniejszych zmysłów. Ostatnio firma otwarła punkt protetyczny w Kępnie 15 września 2009 r. Celem firmy jest pomyślne rozwiązywanie problemów osób niedosłyszących przy indywidualnym uwzględnieniu potrzeb i oczekiwań. obecnie istnieją coraz lepsze sposoby rekompensowania ubytków słuchu poprzez stosowanie nowoczesnych technologii. MaŁa
23 września 2009 kępno 9 Trzebinia, dnia 17 września 2009 r. Ksiądz Włodzimierz Szembek, ofiara II – giej wojny światowej Franciszek Włodzimierz hrabia Szembek urodził się 22 kwietnia 1883 r. w miejscowości Poręba Żegoty pod Krakowem. Rodzicami byli Zygmunt Szembek i Klementyna z hr. Dzieduszyckich – obydwoje rodzice należą do rodzin z tradycją. Matka Włodzimierza była najstarszą córką Włodzimierza Dzieduszyckiego, Marszałka Galicji i fundatora Muzeum Przyrodniczego we Lwowie. W trzeciej generacji kilkanaścioro jego wnuków i wnuczek przywdziało suknię duchową lub habit zakonny. Wychowywany obok tych ciotecznych braci Dzieduszyckich, Cieńskich i Czartoryskich, służbie Bożej miał się poświęcić także Włodzimierz. Jak się wydaje dzieciństwo Jego było łatwe i beztroskie. Spędzał je wraz z bratem Janem (który został w niedalekiej przyszłości Wiceministrem Spraw Zagranicznych II – giej R.P. i pozostawił po sobie znane pamiętniki) oraz z dwoma siostrami w domu rodziców w Krakowie. Mieszkał najpierw w pięknie przyozdobionym wieloma zabytkami sztuki mieszkaniu w tzw. Puszetówce przy ulicy Starowiślnej. Uczył się pilnie, przyswajał sobie od dziecka języki obce, miał wielkie zamiłowanie do muzyki, znał się też na malarstwie. Kolegom i przyjaciołom Włodzimierza utkwił najbardziej w pamięci Jego szczególny talent sceniczny – zdolność do odtwarzania wielu ról charakterystycznych. Młodzież w ówczesnym Krakowie w którym działał między innymi teatr Koźmiana, umiała trafnie oceniać i przyswajać sobie fragmenty klasyków i romantyków sceny. W domach prof. Tarnowskiego, prof. Morawskiego i również Szembeków, studiowano w gronie kolegów takie dzieła jak „Elektra”, „Pan Jowialski”, czy też mniej znane, jak „Dwóch głupich” Lebiche’a, w którym to przedstawieniu wystąpił Włodzimierz – „Duda” jak go nazywali koledzy w świetnej roli komicznej. Na przełomie dwóch stuleci kształcił się Włodzimierz we wzorowo prowadzonym gimnazjum nr III w Krakowie im. Jana III Sobieskiego. Po zdaniu egzaminu dojrzałości w roku 1901 zapisał się na Studium Rolnicze. Studia zakończył uzyskaniem tytułu inżyniera rolnictwa. W czasie ich trwania z pasją oddawał się między innymi nauce języków obcych, dzięki czemu opanował język : niemiecki, francuski, angielski, rosyjski, czeski, włoski, języki klasyczne, a nawet język jiddisz. Po ukończeniu studiów powierzono mu administrację dóbr rodzinnych matki. Dziedzictwo było rozległe – około 3 tysiące hektarów (połowa to uprawy, a druga połowa to lasy). Lasy rozłożone były wokół majątków: Węgierki, Próchnik i Krakarzówka, w okolicach Jarosławia. Administrując tak olbrzymim majątkiem, zarządzając dużymi grupami ludzi, zyskał sobie ogromną i powszechną sympatię oraz szczerą wdzięczność z powodu swej dobroci, gotowości niesienia pomocy i faktycznie świadczonego miłosierdzia. Ponad 20 lat upłynęło Włodzimierzowi hrabiemu Szembekowi przy tym właśnie zajęciu. Mieszkał w tym czasie w swym dworku 2 km od miasta Pruchnika, które było, co prawda stare, ale poza urzędami, kościołem i cerkwią nie posiadało zbyt wielu atrakcji godnych uwagi przybysza. Niczym szczególnym nie wyróżniał się też dworek Szembeka, stojący nad stawkiem, zarośniętym szuwarami. Hrabia – organizator prowadził raczej w nim życie samotnicze, gości, bowiem nie spraszał, na małżeństwo nie miał ochoty. Nawet sąsiedzi z tych względów nie utrzymywali z nim bliższych kontaktów. Po pierwszej wojnie światowej, Włodzimierz hrabia Szembek w porozumieniu z pruchnickim proboszczem, ks. Wawrzyńcem Motylem, postanawia ufundować probostwo rzymsko – katolickie w Kramarzówce. Była to jak wspomina ks. Michał Buniowski – nie tylko sprawa wiary, ale i ratowania polskości. W Kramarzówce była cerkiew. Jesienią i wiosną drogi zamieniały się w bagna, zimą w zaspy śnieżne.W takich warunkach miejscowa ludność polska była zmuszona brać udział w nabożeństwach prawosławnych, jak też chrzcić swoje dzieci w cerkwi. W takiej, więc sytuacji, kościół wystawiony staraniem Włodzimierza Szembeka, stał się oparciem przy nim parafii katolickiej. Zainteresowanie sprawami wiary i problemami Kościoła lokalnego nie ograniczyło się rzecz jasna, tylko do tego przypadku. Hrabia Szembek był także i w każdej codziennej sytuacji człowiekiem wierzącym. Ksiądz Buniowski, który w latach 1916 – 1921 był wikarym w Pruchniku, wspomina, że w każde święto, Szembek zasiadał w ławkach wraz chłopami i zamiast zwykłej książeczki wyciągał brewiarz i z niego się modlił. Z tej też przyczyny sąsiedzi uważali go za dziwaka, a ponieważ wiedział o tej opinii, nie szukał ich towarzystwa. Zamiar wstąpienia do zakonu zrealizował Włodzimierz hr Szembek w roku 1927, kiedy to udał się do domu macierzystego księży salezjanów w Oświęcimiu. Wybrał zgromadzenie w którym skończył swoje młode życie książę August Czartoryski. Włodzimierz hr Szembek w chwilę wstąpienia do zgromadzenia miał 42 lata. Przechodził wszystkie etapy, jakie przewiduje formacja salezjańska. Począwszy od aspirantury i nowicjatu, przez 15 lat budował wszystkich w zgromadzeniu swoją pokorą, wyrzeczeniem, posłuszeństwem, ubóstwem i pełnym otwarciem się na działanie łaski Bożej. Ci którzy go znali w tych czasach mówią, że nigdy ani słowem nie wspominał o swoim wykształceniu, czy pochodzeniu - jeden jedyny raz posłużył się hrabiowskim tytułem, kiedy podpisywał się zrzeczenia swych dóbr. Nigdy nie uchylał się od żadnej pracy oraz żadnej nawet najbardziej przykrej posługi. Święcenia kapłańskie otrzymał w roku 1934. Ks. Włodzimierz hr Szembek jako sekretarz księdza inspektora Kopy, położył wielkie zasługi w uregulowanie stanu hipotecznego salezjańskich domów zakonnych. W ciężkich latach okupacji, pełnił nadal swoje kapłańskie i zakonne obowiązki. Nie podzielał ogólnych nastrojów i złudzeń, nie interesował się żadnymi plotkami spekulacjami politycznymi, wystrzegał się poza tym wszystkiego, co mogłoby stać się powodem zwrócenia uwagi wroga. Dzień 9 lipca 1942 roku, rozpoczął dość szybki pochód Ks. Włodzimierza hr. Szembeka do śmierci. Przebieg wypadków znamy z relacji ks. Bronisława Szamańskiego, jednego ze współbraci i naocznego świadka: „Spokojny tryb małej wspólnoty skawińskiej, zakłóciło wtargnięcie ludzi ze swastyką i trupią czaszką. Dnia 9 lipca 1942 roku, po aresztowaniach na terenie Skawy, gestapowcy postanowili odwiedzić również nasz dom. Był wczesny ranek, wszyscy jeszcze pogrążeni we śnie, gdy dało się słyszeć hałaśliwe dobijanie się do drzwi wejściowych. Wyszedł z pokoju koadiutor Wojciech Repak, który na natarczywe naleganie w języku niemieckim, otworzył drzwi. Czterech gestapowców z ogromnym wilczurem wchodziło bez pukania do poszczególnych mieszkań i przeprowadzało rewizję. W jednym pokoju zabrakło lokatora, który spostrzegłszy niebezpieczeństwo, zdążył zbiec. Był nim kandydat do zgromadzenia, odbywający w Skawie aspiranturę. Gestapowcy zebrali nas wszystkich w jednym pokoju. Wyrok był krótki: „ Wy dwaj pierwszym pociągiem do Krakowa moglibyście pojechać z nami, ale wam darujemy. Jeden z tutejszych pojedzie z nami - gdy uciekinier się znajdzie, zakładnik wróci.” Bez chwili namysłu okazał gotowość ks. Włodzimierz Szembek. Zaoponował ks. Walenty Kozak jako przełożony i dyrektor domu.„W takim razie pojedziecie obaj” - zaśmiał się szyderczo gestapowiec. A zwracając się do mego brata ks. Władysława Szamańskiego dodali : „Ty będziesz przełożonym i odpowiedzialnym za to, co się dzieje w domu.”Ks. Dyrektor Walenty Kozak po dwóch tygodniach w zakopiańskim więzieniu, został zwolniony. Opowiadał potem jak w drodze ze Skawy do Zakopanego, Ks. Włodzimierz Szembek powiedział do niego >>Wstyd, że tak późno. „Jak gdyby chciał dodać,” już tylu salezjanów zostało męczennikami, a my dopiero teraz…Ks. Włodzimierz Szembek ponad miesiąc spędził w zakopiańskim więzieniu, gdzie był przetrzymywany w betonowej celi, wilgotnej i zimnej, bez siennika i koca, stale przesłuchiwany i poddawany torturom. Współwięzień z tego okresu twierdził, że Ks. Włodzimierz wracał z tych przesłuchań pogodny, bez smutku i strachu, bez złości do wrogów oraz bez przekleństw, a co więcej kazał modlić się za oprawców, – bo tak postępował Chrystus. W tym jednym nie mogli się zgodzić współwięźniowie z Ks. Szembekiem. Przewieziony został z Zakopanego do następnego więzienia w Tarnowie, a stąd do obozu w Oświęcimiu. Przeznaczony został do ciężkiej pracy przy ciągnięciu walca ugniatającego plac obozowy.” Ks. Włodzimierz Szembek przed swoją śmiercią, ofiarował swoje życie za nawrócenie komendanta obozu Rudolfa Hoessa. Nie znane są ostatnie chwile jego życia. Śmierć przyszła 18 września 1942 r. Miał wtedy 59 lat. W dniu 17 września 2003 roku w Sekretariacie Episkopatu Polski w Warszawie, rozpoczął się proces beatyfikacyjny II grupy polskich męczenników z czasów II – giej wojny światowej. Wśród 122 kandydatów znajduje się Ks. Włodzimierz Szembek z Poręby Żegoty. Opracowanie: Prezes Towarzystwa Historycznego im. Szembeków Władysław Ryszard Szeląg Referat wygłasza: Sekretarz Towarzystwa Historycznego im. Szembeków Władysław Garbiński Uwolnić zawód prawnika Likwidację egzaminów wstępnych na aplikację zawodową proponuje Krajowa Rada Radców Prawnych. Chcą oni zwrócić się do premiera i Ministerstwa Sprawiedliwości z propozycją takiej zmiany przepisów. „Biorąc pod uwagę obecne realia społeczne i gospodarcze samorząd radców prawnych zdecydował, iż dostęp do aplikacji powinien być umożliwiony wszystkim zainteresowanym nią absolwentom uniwersyteckim wydziałów prawa bez jakichkolwiek limitów i egzaminów wstępnych” - uchwalił samorząd radców prawnych, który od kilku miesięcy przygotowywał projekt reformy systemu kształcenia prawników. Jednocześnie radcowie chcą, aby sprawdzianem kwalifikacji warunkującym świadczenie pomocy prawnej w zawodach zaufania publicznego pozostał egzamin zawodowy przeprowadzany przez ministra sprawiedliwości po ukończeniu aplikacji. Według samorządu radców, najważniejsze problemy określające przyszłość rynku usług prawnych podporządkowuje się aktualnemu zapotrzebowaniu politycznemu. „Nie jest to jednak droga, która zapewni społeczeństwu rozwiązanie tych bolączek - nie proponuje się tutaj bowiem kompleksowej wizji, a jedynie doraźne, marketingowo poprawne rozwiązania” - uznała KRRP. Autorzy projektu liczą, że ich stanowisko wyjdzie naprzeciw oczekiwaniom studentów prawa oraz prawników, którzy dziś pracują bez aplikacji. „Uważamy za niepotrzebne wprowadzanie nowych barier dla prawników bez aplikacji - trzeba im umożliwić jak najszerszy dostęp do najbardziej typowej w UE ścieżki kariery, którą jest aplikacja” - powiedział PAP prezes KRRP Maciej Bobrowicz. W sobotę 19 września 14 tys. 237 kandydatów rozpocznie o godz. 11 w całej Polsce egzaminy wstępne na aplikacje: radcowską, adwokacką i notarialną. W tym roku wnioski o dopuszczenie do egzaminów na wszystkie aplikacje złożyła najwyższa - w porównaniu z latami 2005-08 - liczba osób. Najwięcej absolwentów prawa chce zostać radcą prawnym - 8754. Na aplikację adwokacką jest 4044 chętnych, a na notarialną - 1439. W tym roku po raz pierwszy egzaminy odbędą się na nowych, uznawanych za bardziej przyjazne dla zdających, zasadach. Przystępujący do egzaminów wstępnych wcześniej mogli zapoznać się z wykazem tytułów aktów prawnych, które stanowiły podstawę ułożenia testów. Wykazy tych tytułów w maju zostały opublikowane na stronie internetowej Ministerstwa Sprawiedliwości. Z zakresu egzaminu wstępnego na aplikację adwokacką i radcowską usunięto prawo finansowe - pozostało one w pytaniach na aplikację notarialną. Pytania z tego zakresu w latach poprzednich sprawiały dużą trudność kandydatom na adwokata i radcę. Ponadto zmniejszyła się liczba pytań w teście - z 250 do 150. Pozytywny wynik z egzaminu zapewni uzyskanie 100 punktów, czyli 66 proc. możliwych do uzyskania punktów (próg punktowy został obniżony z 77 procent). Z myślą o powiększeniu liczby adwokatów i radców prawnych czas trwania tych aplikacji został skrócony z ponad 4 do 3 lat. Liczba kandydatów na aplikacje prawnicze od kilku lat stale rośnie. W tym roku stara się o nie 14 237 kandydatów. W 2005 r. było to 4995 osób, w 2006 r. - 7057 osób, w 2007 r. - 9079 osób, a w 2008 r. - 13 153 osoby. Ten wzrost liczby kandydatów napawa obawą korporacje prawne - szczególnie liczący niecałe 10 tysięcy członków samorząd adwokacki. Palestra, która swoich aplikantów kształci w systemie „patron-uczeń”, może w niedługim czasie mieć problemy ze znalezieniem odpowiedniej liczby doświadczonych adwokatów - patronów. źródło informacji: INTERIA.PL/PAP
Page 2 and 3: 2 23 września 2009 aktualności W
Page 4 and 5: 4 23 września 2009 kępno EUROSTRA
Page 6 and 7: 23 września 2009 6 kępno Realizac
Page 10 and 11: 10 23 września 2009 sport Piłka s
Page 12 and 13: 12 23 września 2009 kępno/wierusz
Page 14 and 15: 14 23 września 2009 kępno Wędró
Page 16 and 17: 23 września 2009 16 dodatek tv Muz
Page 18 and 19: 18 23 września 2009 wieruszów Jak
Page 20 and 21: 20 23 września 2009 wieruszów Ksi
Page 22 and 23: 22 23 września 2009 wieruszów Bab
Page 24 and 25: 24 23 września 2009 wieruszów Spr
Page 26 and 27: 23 września 2009 26 wieruszów Gal
Page 28 and 29: 23 września 2009 28 ogłoszenia IN
Page 30 and 31: 23 września 2009 30 informacje Inf
Page 32: 23 września 2009 32 reklama Firma

Po pijaku i kradzionym autem - Tygodnik powiatowy

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?