DENTAL TRIBUNE

2
Opinie
IMPLANT TRI BU NE Po lish Edi tion
Odezwa do profesjonalnych
stowarzyszeń stomatologicznych
Prof. Jarosław Zabłocki – Prezes
Ukraińskiego Stowarzyszenia Implantologów
i dr Miron Uhryn – prezes
Ukraińskiego Stowarzyszenia
Prywatnie Praktykujących Lekarzy
Dentystów, zwrócili się do profesjonalnych
stowarzyszeń dentystycznych
w Polsce o podjęcie akcji
mającej na celu rozpropagowanie
implantologii i świadomości implantologicznej
wśród pacjentów.
Akcja ma także na celu sprowokowanie
zainteresowania tymi zagadnieniami
mediów i władz odpowiedzialnych
za finansowanie promocji
zdrowia w społeczeństwie.
Nie narzekają, bo nie wiedzą
Liczba całkowicie bezzębnych
pacjentów na świecie jest ogromna.
O tym, jakie jest to cierpienie wiedzą
tylko sami pacjenci i lekarze dentyści.
Osoby bezzębne to najczęściej ludzie
w podeszłym wieku, które na ten stan
AD
nie narzekają, bowiem uważają go za
normę. Tymczasem implantacja stomatologiczna
może znacznie polepszyć
jakość ich życia. Najlepszym
rozwiązaniem dla prawidłowego
funkcjonowania pacjenta całkowicie
bezzębnego jest implantacja – lekarze
implantolodzy wiedzą o tym doskonale.
Poruszając ten problem w dyskusjach
podczas konferencji i kongresów,
mają nadzieję, że wzbudzą zainteresowanie
decydentów, które zaowocuje
stworzeniem przez rządy i
resorty zdrowia standardów postępowania
rehabilitacyjnego osób bezzębnych
na światowym lub europejskim
poziomie, także finansowym.
Co wiedzą o implantacji stomatologicznej
przeciętni pacjenci? W mediach
głos zabiera niewielu dentystów.
Oprócz reklam pasty do zębów i
kremów do utrzymania protez, pacjenci
nie widzą programów informacyjnych
ani edukacyjnych związanych
ze stomatologią! A jeśli nawet
widzą, to są przekonani, że implantacja
to w efekcie końcowym hollywoodzki
uśmiech zarezerwowany tylko
dla gwiazd filmowych lub osób bardzo
zamożnych!
„Jakość życia
dla naszych rodziców”
Zdając sobie sprawę z faktu, że nasze
społeczeństwo, ale także władza i
decydenci nie mają świadomości, że
implantacja stomatologiczna została
wymyślona przed laty jako protokół
leczenia osób bezzębnych, organizatorzy
akcji zainicjowali ruch zawodowy
na rzecz bezpłatnej implantacji
dla osób w podeszłym wieku. Zatytułowali
go: „Jakość życia dla naszych
rodziców”.
Działając na Ukrainie i w ramach
tego programu, 400 lekarzy wolontariuszy
w ciągu jednego roku wszczepiło
ok. 1000 implantów stomatologicznych.
Zostały one wprowadzone
u pacjentów bezzębnych w wieku powyżej
80lat. Pacjenci ci nie posiadali
środków finansowych na opłacenie
tego typu zabiegu. Prywatne kliniki
bezpłatnie wykonały również stałe,
niezdejmowane uzupełnienia protetyczne.
Najstarszym pacjentem była
kobieta w wieku 93 lat.
Tezy o niskiej świadomości implantologicznej
pacjentów potwierdziły
się. Wszyscy zaplanowani pacjenci
zostali poinformowani o szczegółach
przyszłej implantacji i otrzymali
pełny opis planowanych
zabiegów i oczekiwanych rezultatów.
Ok. 100 pacjentów odmówiło poddania
się zabiegowi. Niektórzy z nich
podjęli taką decyzję, gdy dowiedzieli
się, że implantacja wiąże się z interwencją
chirurgiczną. Inni, kiedy dowiedzieli
się, że po tej operacji trzeba
kilka dni pozostać w szpitalu. Można
zaryzykować stwierdzenie, że wszyscy
pacjenci byli nieświadomymi
ochotnikami, zgodzili się bowiem na
zabiegi, który odbywać się miał według
nieznanej im procedury i nie mając
świadomości efektu końcowego
planowanego leczenia. Żaden z pacjentów
– ani tych, którzy zgodzili się,
ani tych, którzy odmówili nigdy
wcześniej nie słyszał o implantacji.
Lekarze – także do kontroli
Weryfikacja lekarzy uczestniczących
w akcji obejmowała sprawdzenie
dokumentów uprawniających
do prowadzenia tego typu zabiegów
(kopie dyplomów lekarza
dentysty, zaświadczenia specjalizacyjne
chirurga i protetyka). Po raz
pierwszy w historii lekarze, którzy
na co dzień pracują w instytucjach
publicznych, prywatnych, wojskowych
i uniwersyteckich spotkali się
razem. Raz w miesiącu pracowali
wspólnie w różnych miastach na terenie
szpitali wojskowych lub cywilnych
i w ciągu jednego dnia wszczepiali
od 100 do prawie 300 implantów.
Razem pracowali chirurdzy,
protetycy, anestezjolodzy, asystentki,
pielęgniarki i personel szpitali.
Firmy produkujące implanty
stały się partnerami i sponsorami.
Dostarczyły bezpłatnie implanty
swoim klientom, którzy wzięli
udział w akcji. Wszystkie implanty
posiadały stosowne certyfikaty i dopuszczenia
do stosowania.
Wysokie standardy kwalifikacji
i diagnostyki
U pacjentów dokonano niezbędnych
badań diagnostycznych. Wykonano
zdjęcie pantomograficzne, badania
krwi i fluorografię. Wszyscy pacjenci
byli starannie kwalifikowani i
uzyskali zgodę na operację od specjalistów
szpitala wytypowanego do
prowadzenia zabiegów. Pacjenci zostali
przyjęci do szpitala, gdzie przebywali
pod obserwacją lekarzy przez
5 dni (2 dni przed zabiegiem i 3 dni po
zabiegu).
We wszystkich miastach akcja zawsze
odbywała się jako operacja wojskowa,
ponieważ wolontariusze biorący
udział w zabiegach nigdy wcześniej
nie pracowali razem i nie odwiedzali
instytucji medycznej, w której
pracowali. Wszyscy uczestnicy zostali
podzieleni na zespoły składające
się z 4 osób: chirurga, protetyka i 2
asystentów. Podczas akcji pracowało
specjalne centrum logistyczne, gdzie
uczestnicy otrzymywali niezbędne
informacje. Każdy z nich mógł zobaczyć
swoje przyszłe miejsce pracy
(przebieralnie i zaplecze, lokalizację
sali chirurgicznej lub gabinetu protetycznego),
a także otrzymać informacje
o tym, gdzie aktualnie przebywa
jego pacjent. Chirurg otrzymywał
kartę medyczną pacjenta i oceniał
zdjęcie rtg na 15-30 min. przed zabiegiem.
Jeden chirurg w ciągu dnia operował
nie więcej niż 3 pacjentów.
Niezależnie od przyzwyczajeń
klinicznych, poglądów i zapatrywań,
wszyscy lekarze wykorzystywali ten
sam protokół zabiegowy: 4 równolegle
zainstalowane implanty z łącznikami
w bezzębnej żuchwie pomiędzy
otworami bródkowymi. Po zabiegu
lekarze implantujący odprowadzali
pacjentów do gabinetów protetycznych,
gdzie protetyk mocował tymczasowe,
niezdejmowane uzupełnienia
protetyczne wykonane z tworzywa
akrylowego wg specjalnie
przygotowanych wcześniej szablonów.
Chirurdzy pracowali w salach
operacyjnych profilu ogólnego na horyzontalnych
stołach operacyjnych,
różniących się ergonomicznie od konwencjonalnych
stanowisk stomatologicznych,
w jakie wyposażone są prywatne
kliniki. Lampy operacyjne i
systemy ssące zapewniał szpital. Fi-
nieniem zarówno fundamentalnych
zasad, jak i najnowszych technik
pracy, a także eksperymentalnych
projektów. Sesje wykładowe są na
poziomie średniozaawansowanym i
zaawansowanym. Półtoraroczny
program składa się z 6-ciu różnych
sesji naukowych, zorganizowanych
na NYU CD w USA, oraz zabiegów
i kursów w polskich ośrodkach. Program
zakłada także uczestnictwo w
głównym Kongresie OSIS-EDI
oraz Sympozjum CEIA.
Osoby które ukończą pełen program
i zaliczą: kursy, prace pisemną
i prezentację przypadków,
otrzymają certyfikaty:
– New York University College of
Dentistry,
– Implant Continuum Education
NYU & OSIS & CEIA,
– Advances in Implantology and
Periodontics.
Najbliższe sesje programu:
– 28-29 październik 2011 r.:
7. Sympozjum CEIA,
– 23-27 styczeń 2012 r.:
Nowy York (5 dni),
– 2-3 marzec 2012 r.:
Warszawa (2 dni),
– 6-10 sierpień 2012 r.:
Nowy York (5 dni),
– 21-25 styczeń 2013 r.:
Nowy York (5 dni),
– 1-2 marzec 2013 r.:
Warszawa (2 dni),
–połowa maja 2013 r.:
Kongres OSIS EDI,
– 5-9 sierpień 2013 r.:
Nowy York (5 dni) w NY.
Wszystkie wykłady prowadzone
w języku angielskim są tłumaczone
symultanicznie na język
polski.
Relacja z sesji i więcej informacji
na: www.nyu-poland.com IT