Zeszyty Historyczne Olkusza Numer 13 Olkusz, 2012

Reprezentując pokolenie które przed pół wiekiem uzyskało dyplomy dojrzałości, uważam że mogę
wyrazić zarówno własne jak też moich kolegów doznania z okresu lat spędzonych w Liceum na nauce,
dojrzewaniu do obserwowania otaczającego nas świata, obserwując postępowanie tych którzy byli dla
nas wzorem na nasze dalsze samodzielne życie i postępowanie.
Podkreślam również że w tym względzie reprezentuję moje rodzeństwo (brata Andrzeja - absolwent
r. 1965 oraz siostrę Apolonię – absolwentka rok 1969).
Pozwolę sobie też na bardziej osobiste odniesienia związane nie tyle z odczuciami ile z uczuciami
związanymi z Liceum, które są niezmienne od ponad 50 lat.
Czym zatem było dla mnie i mojego rodzeństwa Liceum i okres spędzonych w nim lat?
Na ten temat mógłbym wiele mówić, jak też wiele publikowałem w różnych opracowaniach wspomnieniowych
na łamach Zeszytów Historycznych Olkusza. W tym miejscu pragnę serdecznie podziękować
Redakcji Zeszytów za prowadzenie działalności wydawniczej dzięki czemu zgłębiamy zarówno
wiedzę o Olkuszu jak też żyjemy aktualnościami głównie dotyczącymi naszego Liceum.
Odnosząc się do postawionego sobie pytania dotyczącego roli Liceum w moim życiu odpowiadam:
Liceum było dla mnie drugim domem (poza odległym wówczas domem rodzinnym),
było drogą na której stały drogowskazy pokazujące dokąd iść aby nie pomylić kierunku,
było umocnieniem wiary w przyszłość która wówczas miała różny kształt,
było źródłem wzorców o niezłomnych charakterach jakimi byli wspaniali nauczyciele
i wychowawcy kształtujący postawy etyczno-moralne swoich wychowanków,
było wreszcie wszechnicą wiedzy w którą wyposażali nas wielcy intelektem, doświadczeniem
i poświęceniem profesorowie.
Jakkolwiek w tym wystąpieniu nie zamierzałem odnosić się do osobistych wrażeń związanych
z autorytetami naszych nauczycieli ale przecież każdemu utkwiły w pamięci osoby tych nauczycieli
i wychowawców którzy odegrali w jego życiu rolę szczególną.
Proszę zatem pozwolić na ten osobisty wątek mojego wystąpienia gdyż mam ku temu powody
szczególne. Jeden z nich to możliwość porównania klimatu szkoły, zaangażowania profesorów i wychowawców
którzy ten klimat tworzyli, ich troski o poziom nauczania każdego, niezależnie od jego
potencjału i chęci. Porównanie to wynika z mojego przybycia do olkuskiego (wówczas jedynego Liceum)
z innej szkoły w dużej aglomeracji miejskiej na terenie województwa ale znacznie oddalonej.
Takie było zrządzenie losu który okazał się być dla mnie fortunnym.
Zafascynowało mnie już pierwsze spotkanie z ówczesnym dyrektorem Prof. Stanisławem Wilczyńskim,
oraz V-ce dyrektorem Prof. Witoldem Konopackim (również wychowawcą w internacie
w którym przyszło mi spędzić następne lata) którzy przyjęli mnie z wielką życzliwością i otwartością
jaka nie wszędzie miała miejsce. Kolejnym było spotkanie z moim wychowawcą klasowym Prof.
Józefem Januszkiem, który przyjął mnie bardzo ciepło i wprowadził do klasy jako „tego nowego”.
To niezapomniane momenty ważące na dalszym moim życiu i rozumieniu roli wychowawcy, nauczyciela,
opiekuna – to oni stawali się wzorcami do naśladowania.
W sferze edukacyjnej – Prof. Anna Deręgowska - wspaniały, porywający chemik oraz Prof. Krystyna
Lisak – doskonały i pełen poświęcenia biolog. Pragnę podkreślić że obydwie Panie Profesor
utwierdzały mnie w przekonaniu dotyczącym realizacji celu do którego zmierzałem.
Inną osobą była wspaniała polonistka Pani Prof. Elżbieta Zbiegowa dzięki której do dzisiaj literatura
polska i okresy twórczości są mi ciągle bliskie. Drugą polonistką była Pani Prof. Nowakowa,
której zawdzięczam łatwość pisania i przekazywania myśli na papier.
21